Ik ben "op zoek" naar verhalen/info over het vaginaal bevallen met een tweeling. Zelf zou ik heel graag vaginaal bevallen, ik baar van nature grote kinderen en dat gaat me op zich makkelijk af. Nu ligt de tweeling ook al op p97 lijntje en de verwachting is dat ze toch wel groter zullen blijven. Hoe was de jullie bevalling?
Ik ben met 35+1 bevallen van een tweeling (tweede en derde kindje). Ze waren wel veel te klein voor de termijn, 1790 en 1890 gram. Mijn bevalling begon spontaan (lag al opgenomen ivm verminderd leven en slechte ctg en zou de volgende dag ingeleid worden). Ik werd sochtends vroeg wakker, van mijn vliezen die braken gevolgd door een weeenstorm. Na half uur kreeg ik persdrang en mocht ik persen toen de verloskundige en kinderarts binnen waren, na 4 minuten persen was de eerste er. Dus nog geen 40 minuten tussen start bevalling en geboorte. Baby 2 werd gedraaid (van dwars naar hoofdligging) er was spoed ivm wegvallen hartslag maar ivm handje voor het hoofd zou er in nood geen vacuum geplaatst kunnen worden dus het was wachten op de gyn. zodat zij het af kon maken (ze hadden de verkeerde arts opgeroepen). Zodra zij binnen kwam MOEST ik persen en met de vacuum is hij eruit getrokken. Alles bij elkaar duurde het (door die vertraging) dus zo'n 25 minuten voor baby 2 ook geboren was. Na een matige start (voor baby 2) en wat beademing begon hij toch te huilen. Na 9 dagen ziekenhuis mochten ze met een sonde voor de voeding naar huis. Ik heb het als heftig ervaren door de snelheid en de weeen die bleven komen, het feit dat de kindjes gelijk mee moesten en een van de twee lijkwit en stil ter wereld kwam, ik dacht dat hij het niet zou halen. Daarna was ik lange tijd alleen, ik werd gehecht en onder de douche gezet terwijl mijn partner met de kinderen mee was met de kinderarts. Maar vtoch trots dat ik vaginaal een tweeling heb gekregen.
Wat wil je weten? Mijn oudste twee waren redelijk groot, niet mega.. De onderste vd tweeling heeft tot 36.6 overdwars gelegen terwijl ik super graag vaginaal wilde bevallen. Uiteindelijk met behulp van moxa en op mn kop staan (mn man heeft er filmpjes van gemaakt, ik was HUUUUUGE, hij lacht me nog steeds uit als hij er aan denkt) is de onderste met 37.0 met het hoofdje omlaag maar niet optimaal gaan liggen, een beetje scheef voor de uitgang zegmaar. De bovenste lag ook verkeerd maar dat doet er niet zoveel toe want die hebben na de geboorte van de eerste nog alle ruimte om te draaien. Met 37.1 ingeleid (heel aparte gewaarwording want met 27 weken kwam de bevalling op gang, ben ik opgenomen voor wezenremmers en longrijping enz. en daarna bedrust gehad om ze binnen te houden en dan opeens ga je een bevalling opwekken haha). Omdat de onderste er niet lekker voorlag vond ik het persen best pittig (duurde wel 12 hele minuten haha, maar in mijn hoofd viel het niet mee ). Maar wel gewoon geboren. De tweede is toen uit zichzelf goed gedraaid en er vrij snel achteraan gekomen. Ze waren allebei bijna 3,5 kilo. Voor een tweeling erg groot maar ik vond het vergeleken met de vorige kindjes echt mini's. Als je vragen hebt: vraag maar raak!