Dames, Mijn gyncaeloog waar ik eerder al geholpen mee werd met onze kleine man raadde mij keizersnede aan omdat mijn vorige bevalling best heel, heel zwaar was geweest. Nu wil ik weten wat jullie ervaring zijn daarover. Hoe was jullie keizersnede geweest? Veel pijn na de operatie? Is vergelijkbaar met de ingeleid bevalling?
Altijd een super lastige vraag. Zelf heb ik de laatste tijd ook heel erg getwijfeld, want vorige keer is inleiden mislukt en t uiteindelijk een keizersnede geworden. Ik kan het qua herstel dus ook niet vergelijken, want alleen keizersnede gehad. Ik geloof dat ik bij de gelukkige dames hoor die er weinig last van had - eigenlijk geen pijn en snel herstel. Maar zelfs dan mag je gewoon 6 weken niet tillen, etc. Gemiddeld genomen is de keizersnede qua herstel zwaarder. Maar zoals ik een uitzondering in positieve zin was, heb jij misschien een vaginale bevalling gehad die uitzonderlijk zwaar was en langer herstel vergde? Ik wil zelf heel graag een natuurlijke bevalling meemaken. Maar ik wil niet 4 dagen proberen zonder progressie. Als t niet kan, dan kan het gewoon niet. Dus mijn bevallingsplan is: spontaan bevallen voor week 41, of geplande keizersnede bij ongeveer 41+0. Tijdens eventuele spontane bevalling, laagdrempelig over op keizersnede. Zo heb ik het gevoel het toch geprobeerd te hebben. De baby krijgt een kans om op tijd en spontaan te komen. Wat was de oorzaak dat het vorige keer heel zwaar was bij jou? Waarom raadt gyn keizersnede aan? Ik denk dat je die vragen met de gyn moet bespreken. Tweede bevallingen zijn vaak minder zwaar - tenzij er een aanwijsbare reden was die zich herhaalt (bijv vrouwen met “te klein” bekken). Als er zoiets is dat je niet kunt voorkomen of veranderen: waar je met een bevallingsplan niet op kunt inspelen. Tja.. dan is de keuze medisch gezien eigenlijk al gemaakt. Gelukkig heb je nog even om erover na te denken gefeliciteerd met je zwangerschap!!
In vergelijking met twee maanden bedrust/niet kunnen zitten, vond ik de keizersnede een eitje De pijn is niet te vergelijken, het is een forse operatie en de tweede keer vond ik zwaarder qua herstel. Na 8 maanden voel ik het bijvoorbeeld nog wanneer de baby er een duw tegenaan geeft. Maar vaginaal bevallen, nooit weer. Één keer was ruim voldoende. De eerste ks vond ik geweldig. Ik zweefde echt op mijn roze wolk. De volgende dag al uit bed, lopen etc. De tweede ks duurde het een week voordat ik goed (rechtop) kon lopen. Qua pijn vond ik het meevallen. Natuurlijk doet het pijn, ze hebben je door meerdere lagen open gesneden en gehecht. Maar als je stipt bent met je pijn medicatie is het goed te doen.
Dit omdat mijn vorige en laatste bevalling best behoorlijk zwaar was geweest en daarvoor was onze kleine te groot dat ik het had moeten uitpersen haha. Hij moest uiteindelijk uit m'n buik gehaald worden met de vacuüm pomp omdat ik dan niet meer aan kon en dat het ook behoorlijk vermoeiend en zwaar was met uitpersen van een te grote baby haha. Vandaar hun advies over ks.
Dat klinkt wel alsof het geweldig voelt haha uhmm bedankt voor jouw deelgenomen mening en ik ga het zeker nog heel goed erover nadenken en ook met mijn gynaecoloog bespreken binnenkort.
Dat is inderdaad geen pretje. Poeh Maar het is niet zo zwart-wit. Ik haalde bij mijn bevallingsplan nu ook aan dat ik liever niet bij 40+6 alsnog spontaan beval van een 4,5kg baby (onze dame die met keizersnede kwam was ook 4,7kg). Toen kwam de gyn met het aanbod een extra groeiecho te doen bij vrij exact 37+0. Is de baby dan al groot, gaan ze de keizersnede vervroegen. Anders krijgt hij dus de kans om zich voor 41 weken spontaan aan te dienen. Dus het kan allemaal! Gewoon nadenken waar jij je het fijnste bij voelt.
Ik heb bij deze zwangerschap ook heel erg getwijfeld. Mijn 3e was 4666 gram en ik eindigde met een subtotaal ruptuur. Mijn eerste gedacht was dat ik nu een ks wilde. Ik mocht kiezen omdat mijn eerste met ks is geboren. Maar ik heb een goed gesprek gehad met mijn vk en toen sloeg de twijfel toe. Ik wilde eerste weten of er nog schade was van de subtotaal ruptuur, daarom heb ik vorige week een endo echo gehad. Daaruit zijn er geen bijzonderheden gevonden. Aanstaande donderdag heb ik een afspraak bij de gynaecoloog om het verdere beleid te bespreken. Dit kindje lijkt ook weer zwaar te worden.
Ik heb 2 vrij zware bevallingen gehad, met beide kindjes ruim boven de 4,5 kg. De eerste is na 5 kwartier persen met de vacuümpomp gehaald. Daarbij duurde het herstel redelijk lang vond ik, vooral de knip gaf veel ongemak. De 2e is met een schouderdystocie geboren. Er is toen aangegeven dat ik bij een volgende zwangerschap voor een keizersnede mocht kiezen. Het herstel na deze bevalling verliep echt heel vlot. En nu ben ik zwanger van de 3e. De afspraak met de gynaecoloog moet ik nog maken, maar zoals het er nu uit ziet is het plan om dmv extra echo’s de groei goed in de gaten te houden en eventueel in te leiden. Een keizersnede wil ik liever niet, omdat het herstel dan waarschijnlijk veel langer duurt en ik al 2 kindjes heb rondlopen. Mocht nou blijken dat dit kindje ook weer zo groot is dan is het natuurlijk wel een optie, maar liever ga ik het gewoon vaginaal proberen, in het ziekenhuis. Liever niet thuis door de schouderdystocie de vorige keer. Ik moet er niet aan denken om zoiets thuis te moeten meemaken.
Zou je dan niet gewoon nog even afwachten? Je hebt nog tijd genoeg om de beslissing te nemen toch, en wie weet wordt deze baby helemaal niet zo groot/zwaar?
Ik heb echt niks geen last gehad van de keizersnede. Was snel van de pijnstilling af en lag 2 dagen na de keizersnede thuis al iets onder de bank vandaan te halen. Ik lag dus op mijn buik. Alleen de maxi cosi tillen met baby was soms wat zwaar. Maar dan zette ik de maxi cosi gewoon op het onderstel van de wagen en reed ik die naar de auto.
Oh, ik moet sowieso even reageren hoor! Wij hebben volgens mij bij elkaar in een groepje gezeten 2 jaar geleden. Geen idee meer welke, maar bij mij is het toen fout gegaan iig. Maar je hebt zie ik een zoon gekregen en nu weer zwanger! Wat fijn!!! Lastige keuze, maar als de gyn het aanraad zou ik daar toch wel naar luisteren denk ik. Inleiding heb ik nooit gehad. Wel 2x ks en 1x vacuumbevalling. Ks bij beide een heel ander herstel gehad. Bij de eerste ene super snel herstel, bij de ander (2,5mnd geleden) een veel langer en pijnlijker herstel. Is echt niets van te zeggen helaas...
Als je gynaecoloog een ks aanraadt zou ik dat zeker serieus nemen. Meestal geven de gynaecologen namelijk de voorkeur om toch eerst zelf te proberen. Ikzelf ervaring met 2 geplande keizersnedes en vond het echt heel goed te doen. Wel pijn maar geen helse pijnen ofzo. Herstel duurt misschien over het algemeen wat langer maar meteen een goede reden om zelf rustig aan te doen! Succes met je keuze!!!
Ik heb 1x keizersnede gehad (wel spoed, dus geen ervaring met geplande keizersnede) en 1 vaginale bevalling. En wat een verschil in herstel! Ik was zo snel weer op de been na de vaginale bevalling en voelde me echt snel weer goed. Dit in tegenstelling tot de keizersnede. Pas na een jaar was ik weer een beetje de oude. Al ging deze keizersnede wel met de nodige complicaties. Maar ik zou dus echt nooit zelf voor een keizersnede kiezen! Als het aangeraden wordt is het natuurlijk wel anders en wat ik vaak hoor gaat het herstel na een geplande keizersnede wel soepeler, maar dan nog, het is gewoon een grote buikoperatie die niet onderschat moet worden. Wat gewicht betreft trouwens, de oudste van 6 pond moest dus met de keizersnede gehaald worden omdat het niet ging en de tweede van 8 pond is vaginaal geboren. Dus ook gewicht hoeft niets te zeggen
Ik ben de eerste keer vaginaal bevallen en de tweede keer werd een spoedkeizersnede. De eerste bevalling was ook echt niet makkelijk, 24 uur weeen, niet vorderende ontsluiting, flink aan de weeenopwekkers en uiteindelijk geëindigd met vacuümpomp en knip. De kleine bleek een sterrenkijker. De tweede bevalling begon super, in 2,5 uur naar volledige ontsluiting, alleen de baby bleek verkeerd te liggen waardoor hij er niet uit kon. Uiteindelijk dus alsnog naar het ziekenhuis en spoedkeizersnede gehad. Die bevalling duurde in totaal zo’n 4 uur. Toch vond ik het herstel na die keizersnede veel en veel zwaarder. Na de eerste bevalling was ik de eerste week ook amper mobiel, maar daarna ging het herstel een stuk sneller. Na de keizersnede kon ik na een maand pas weer boodschappen doen, als ik het kort hield, niet zoveel meenam en thuis kon rusten daarna. Ik kon de oudste toen ook amper verzorgen en door de wond in het begin ook haast niet knuffelen. Dus nee, ik zou als ik mocht kiezen echt niet voor de keizersnede gaan. Maar goed, zoals je hier kunt lezen verschilt het herstel per persoon en zelfs per bevalling, dus het is heel moeilijk te zeggen hoe het bij jou zal gaan. Ik had wel gemiddelde kinderen, niet boven de 4 pond. En het schijnt zo te zijn dat een geplande keizersnede vaak sneller herstel geeft dan een ongeplande. Houd er wel rekening mee dat je deze keer al een kind thuis hebt. Die zal sowieso al wel van slag zijn door de bevalling en geboorte van broertje/zusje en als je hem dan ook minder kan verzorgen kan dat lastig zijn.
Hier afgelopen Zaterdag een spoedkeizersnede gehad na een ‘mislukte’ inleiding. Gezien de complicaties die ik gehad heb vind ik het herstel best mee vallen (hoewel ik pas echt zelf naar het toilet kon lopen sinds gister). Let wel dat de complicaties hier echt de hoofdrol in hebben gespeeld bij mij. Wat vooral bij mij een rol speelt is het emotionele herstel. Ik denk wel dat een geplande keizersnee sneller qua herstel zal zijn. Hoewel het waarschijnlijk ook echt wel qua persoon heel erg verschillend zal zijn. Heel veel succes
Gefeliciteerd en succes! Ik heb zelf 2 spoedks gehad en 1 geplande en het herstel van de geplande ging bij mij zeker veel sneller.
Dank je wel !! Ahh zo vervelend is dat hé , kan me zo goed voorstellen dat dat herstel beter ging bij gepland. Ik ben ook echt wel even verdrietig geweest en heb me zeker afgevraagd hoe anderen zo snel weer op de been waren
Ik was bij de eerste spoedks pas na 10 dagen weer op de been. Bij de 2e na 4 dagen en bij de 3e (geplande) na 2 dagen. Doe rustig aan, pak je tijd en straks gaat het ineens veel beter. Je hebt niet alleen een operatie achter de rug, maar ook alle zooi en gedoe ervoor en het is heel vervelend dat het zo lang duurt, maar het komt goed.
Ik was na beide spoed ks na een paar dagen op de been. Heb bijna geen pijn gevoeld, behalve na de 2e keer toen we na 3 dagen thuiskwamen en ik de 1e keer de trap op liep. Maar was een combi van moe zijn, overweldigd door 1e kindje dat mee naar huis heeft mogen komen en geen verpleging meer om me te herinneren aan vanalles De 2e ks was trouwens na een mislukte inleiding. Ben één keer natuurlijk bevallen van een te vroeg geboren kindje (23+6), ook dat herstel was snel maar zowel fysiek (kindje was 500gr) als mentaal (kindje zou meteen na geboorte overlijden) niet te vergelijken. Ik ben dus 2x snel en perfect hersteld van de ks en binnenkort staat de 3e gepland. Ik hoop dat het herstel hetzelfde is, want was echt prima te doen! Ik lag door omstandigheden wel bij beide ks al (ruim) een week in het zkh en daarvoor was ik ook al lang gestopt met werken, dus ik was wel goed uitgerust, wat denk ik ook wel helpt bij je herstel achteraf.