Hallo allemaal, Zojuist ben ik echt in de meest rare situatie terecht gekomen. Wij zijn een samengesteld gezin, mijn vriend en ik schelen 15 jaar. We hebben samen een dochter van 3 en Hij heeft een zoon van 16 en ik ben 25, jaren lang ging het slecht tussen zijn zoon en mij, hij heeft mij echt het leven zuur gemaakt. Nu gaat het sinds een tijdje beter, en gaat het normaal, super blij ben ik daarmee, en dat uit ik door hem bijvoorbeeld mee te nemen naar de supermarkt als ik om boodschappen ga en hem dan bijvoorbeeld wat lekkers uit te laten kiezen.. Nu als het boodschappen doen wat langer duurde kreeg ik al rare opmerkingen over wat zijn zoon en ik allemaal uitspookten.. ik gaf elke keer aan dat ik dit ongepast vind dat hij zulke opmerkingen maakte. Nu zijn we net even samen naar de stad gegaan om oorbellen te kopen voor mijn dochter ( zijn zoon en ik ) en daarna even naar de winkel waar hij weer iets lekkers mocht uitzoeken ( al bij al waren we bijna twee uur weg ).. Toen we terugkwamen zei mijn vriend dat hij het wel bijzonder vind dat het zo lang duurde, en dat hij dit wel heel raar vindt, dat wij het ineens zo goed kunnen vinden. Dat hij zich wel afvraagt wat wij dan allemaal uitspookten in de auto. Ik word dus gewoon zo uit het niks beschuldigd dat ik weet ik het wat met zijn zoon doe!! Hij is minderjarig!! Er is hem nooit welke reden dan ook gegeven om dit te denken, ik ben nooit vreemdgegaan, in geen enkele relatie, en ineens wordt ik hiervan beschuldigd! Zijn zoon was op dat moment even op het toilet, dus echt de kans om erover te praten hebben we niet. Die hebben we pas dinsdag, maar ik weet echt even niet wat ik hiermee aan moet..
Ik zou 1x heel duidelijk zeggen dat jij een band probeert op te bouwen met zijn zoon als stiefmoeder, dat het tijd heeft gekost om te komen waar jullie nu zijn en dat insinuaties van zijn kant écht veel en veel te ver gaan. Daar moet hij per direct mee stoppen.
Precies dit! Walgelijk dit soort jaloezie op deze manier. Zou hem inderdaad heel duidelijk zeggen hoe hij het in zijn hoofd haald om met deze opmerking aan te komen.
Nou idd, gewoon jaloers op zijn zoon van 16…. Echt wtf… hij zou juist blij moeten zijn dat ze na de ellende samen door 1 deur kunnen en de band versterken
Hij heeft jaren gehad om een band op te bouwen, jij kreeg jarenlang een muur voor je opgeworpen. Dan duurt t maar langer allemaal, je neemt je tijd gewoon om nu die band op te bouwen nu EINDELIJK die muur weg is en dat kan. Goh fijn dat jullie het nu zo goed kunnen vinden! 2 uur voor boodschappen is toch niet overdreven ook? oh we lopen nog ff hier heen, bedenk me dat ik nog x nodig heb, trek je t nog of zullen we ff wat gaan drinken? Serieus die insinuaties zou ik niet eens op ingaan, maar vooraf al gelijk korte metten maken. Zwetskous.
Nou dit dus!! Het lijkt me ook een rotgevoel dat hij jou niet vertrouwd. Of het nou over zijn zoon gaat of niet. Wat de situatie uiteraard nog vervelender maakt maar hij zou je gewoon moeten vertrouwen.En dat zou ik ook duidelijk maken.
Ik vind dit echt ziekelijke jaloezie. Wat denkt ie dan dat jullie doen midden op de dag buiten de deur? Een hotelletje ofzo? Echt bizar dat je je vriendin beschuldigd van vreemdgaan met je minderjarige kind. hele grote rode vlag en ik zou er heel duidelijk over zijn dat hij even normaal moet doen. Ook zou ik vandaag een moment creëren om er over te praten, dit moet zsm uit de lucht.
Sluit me aan bij de andere reacties, maar daarbij ook: hoe komt hij erbij om zoiets over je eigen kind te denken/zeggen? Dat gaat echt te ver, gewoon volledig maf. Ook al hoorde zijn zoon het nu (hopelijk) niet, het feit dat hij zoiets ook maar over zijn kind insinueert zou voor mij echt een heel grote brug te ver zijn. Daar mogen heel duidelijke excuses tegenover staan, want over zoiets zou ik me niet zomaar heen kunnen zetten.
Ik zou denk ik vragen of hij even normaal wil doen en dan dat het een grapje is? Zo nee, zou ik hard wegrennen denk ik.
Dit. Is die mafklapper nou helemaal van de pot ge……?! Dit zijn zelfs geen geintjes, zulke opmerkingen maak je gewoon niet. Punt. Niet één keer, laat staan herhaaldelijk. Voor mij persoonlijk zou dit een directe dealbreaker zijn, maar goed daarin iedereen z’n eigen ding natuurlijk.
Ik vind dit een hele hele rode vlag? Wat zijn dit voor bizarre gedachtes? Ik denk dat je echt om de tafel moet voor een heel goed gesprek. En dan moet hij ook wel echt inzien dat dit on so many levels zo niet gepast is..
Jouw partner begint ouder te worden en ziet dat het grote leeftijdsverschil tussen jullie steeds duidelijker wordt. Hij (en waarschijnlijk zijn vrienden en omgeving ook) zit in een andere fase dan jij. Zijn zoon is geen kind meer maar begint richting volwassenheid te gaan. Waardoor hij qua fase dichterbij jou gaat komen. Terwijl hij steeds ouder zal worden (of zich ouder gaat voelen zowel qua lichaam, geest etc). Met 18 of 20+ ben je in de bloei van je leven. Hij heeft dat gehad en begint dat steeds meer te merken. Wellicht dat daar zijn (bizarre!) Ideeën vandaan komen. Want wat ik mij afvraag heeft hij nooit eerder jaloers of vreemd gedrag laten zien? Nooit bezitterig naar jou. Of jaloers op andere mannen. Ik zou hier enorm van schrikken. Het kan de band tussen hem en zijn zoon en jou en je stiefzoon beschadigen. En daarnaast zitten deze ideeën niet zomaar in zijn hoofd en gaan er niet zomaar weer uit. Ik vind dit erg bizar en zou zeker geen genoegen nemen met een excuusje. Hij beschuldigd je gewoon van zeer strafbare feiten. Wat als dit je zoon of anderen ter ore komt? Gevolgen zijn dan niet te overzien.