Ik zit in dubio...altijd geroepen dat ik me niet ga laten opereren omdat de kans op succes niet gegarandeerd is en het een hoop gedoe met zich meebrengt voor een niet medisch noodzakelijke kwaal. Maar mijn post-bevallingsklachten beginnen toch wel een tikkeltje irritant te worden. Ruim 5 jaar geleden is onze zoon geboren na een lange inleiding van totaal 37 uur, waarvan 99 min persen en vervolgens 3 tracties met de lage vacuüm (kiwi) omdat de persweeën afnamen en de ligging niet ideaal was, gezichtje lag opzij met een handje erlangs. Reden dat er toch niet tot een keizersnede is overgegaan is dat onze zoon het optimaal goed bleef doen al die tijd. Wel was hij behoorlijk aan de maat voor mijn 1,65. Hij woog bijna 4,5 kilo. De weken na de bevalling had ik een zeer pijnlijk gekneusd bekken, maar dat trok langzaamaan weg en vond ik niet vreemd na de bevalling. Na 6 weken kreeg ik van de gyn weer groen licht om weer te mogen gaan hardlopen. Veel te snel, achteraf hoor ik van velen. 8mnd na de bevalling kreeg ik duidelijke klachten van een verzakking: urineverlies bij sporten en niezen/hoesten/braken, verstopping en blaasontstekingen. Na een traject bij de bekkenbodemtherapeute, die een veel te strak gespannen bekkenbodem constateerde waarvoor oefeningen die niet hielpen, kwam ik bij de gynaecoloog. Ik kon kiezen tussen een verzakkingsring of een operatie. Omdat ik in 2015 ook een borstverkleining heb gehad zag ik nog een operatie niet zitten. De ring bevalt op zich goed, ik kan hem zelf in- en uitdoen en schoonmaken. Ik kan alleen geen tampons meer dragen, maar ivm PCOS menstrueer ik maar 3 of 4x per jaar dus die paar dagen is geen probleem. Maar op dit moment heb ik bv bijholteontsteking waardoor ik veel nies. Dus: ieder half uur ben ik nat door urineverlies als ik geen inco-materiaal draag. Bij iedere drukverhogende activiteit ben ik nat. Daarnaast moet ik minimaal 1x per uur naar de toilet voor een klein beetje urine, ook 's nachts een keer of 2-3 eruit. Urine is getest, er zitten altijd witte bloedcellen in maar uit kweken komt geen infectie. Maar het is vreselijk irritant, ik wandel veel lange afstanden en moet soms wel 2x per wandeling in de bosjes hurken. Kost me ook slaap. Ik ben inmiddels weer begonnen met bekkenbodemoefeningen die ik toen van de therapeut heb gekregen, maar echt veel helpt het niet. Zou er toch nog "hoop" zijn dat dit kan herstellen zonder operatie? Volgens mij is mijn hele bekkenbodem aan gort ofzo?? Het lijkt alsof die spier niet getraind wil zijn, al doe ik trouw die oefeningen, het heeft geen effect. Zou het kunnen dat ik niet alleen een verzakking heb maar ook blijvende schade aan die spier zelf? Ik ben niet meer in behandeling bij de gyn, dus ik zou echt een nieuwe verwijzing moeten vragen als ik terug wil. Vraag me af of jullie ervaringen hebben met dit probleem op lange termijn?
Mijn verhaal lijkt een klein beetje op dat van jou. Ook te strak gespannen maar beschadigde bekkenbodemspier, waardoor oefeningen beperkt effect hebben. Alleen heb ik geen ring, ik kan nog net zonder als ik maar vaak genoeg naar de wc ga. Heb je van de fysio geleerd hoe je moet niesen? Je bovenlijf schuin wegdraaien, zodat je schuine buikspieren de klap maximaal opvangen! Heb je toevallig overgewicht? Ik was wel wat te zwaar en ben nu aan het afvallen, er is nu 7kg af en ik merk echt al verschil. Hoe minder je weegt, hoe lager je buikdruk ook
Heeft de fysio alleen oefeningen gedaan of ook neuro feedback? Toen ik bekken fysio kreeg, kreeg ik neurofeedback. Ik kreeg een ding in m'n vagina wat aangesloten werd op een computer. Vervolgens moest ik oefeningen doen en het resultaat zag je dan op het beeldscherm. Dus als ik aankneep dan zag je bijvoorbeeld een stijgende lijn en als ik moest ontspannen dan zou je een platte lijn moeten zien. Ik dacht dat ik de oefeningen altijd goed gedaan had en dat ik de controle had maar dat bleek dus echt niet zo te zijn. Op moment dat ik dacht dat bekkenbodem ontspannen was bleek hij juist erg gespannen te zijn. Ook was m'n blaas overactief dus veel plassen. Ik kreeg als advies om standaard om de zoveel tijd naar de wc te gaan. Ook al voeld het niet als dat ik moet plassen. Gewoon gaan .