Graag zou ik mijn verhaal met jullie willen delen: Tijdens mijn eerste zwangerschap, had ik net een nieuwe baan en was toen al 4 maanden zwanger. Ik werkte daar twee weken en ging met vakantie want die stond al gepland. 20 weken echo was voor we op vakantie gingen en na mijn vakantie aan werkgever verteld. Werkgever reageerde positief. (kon het gewoon verbergen want ben slank) Echter gebeurde er daarna best veel in het bedrijf, mensen namen ontslag en het bedrijf was slecht in de media. Toen ik terugkwam van verlof, zat ik ineens in een ander team en ander project. Dit was wel aangekondigd en had te maken met de onrust in het bedrijf. Omdat ik nog in de inwerkfase zat, (het was een traineeship dus dat duurt langer dan een paar weken/maanden) kon ik eigenlijk opnieuw beginnen want het was allemaal anders, andere techniek. Helaas waren er geen directe( wel 2 dames van bedrijfsadministratie) collega's die vroegen hoe het met me ging, terwijl ik daar wel behoefte aan had. Daarnaast was er niemand die me in heeft gewerkt voor het nieuwe project. Ze verwachtten dat ik het gewoon weer oppakte waar ik was gebleven. Het ergste was nog dat er een toxic bedrijfscultuur heerste. Komt helaas vaker voor in IT (en vast andere sectoren). Grapjes en opmerkingen die op de grens van pesten liggen, kortaf doen, informatie achterhouden terwijl ik erom vroeg. Niet alleen naar mij deden ze dit maar ook naar elkaar. Echter kwam het bij mij heftiger binnen want net moeder geworden en sowieso hoog sensitief. Hierdoor leerde ik dus niet goed/snel en toen mijn manager van het detacheringsbureau langs kwam om de voortgang te bespreken, zei mijn manager dat hij tevreden was. Echter kwam dit niet overtuigend over. 2 maanden later werd ik ontslagen omdat ik niet snel genoeg op niveau kwam. Detacheringsbureau en ik waren erg verbaasd en vonden het heel naar allemaal. Evaluatie is er nooit gekomen. Kolven was trouwens erg lastig bij dat bedrijf, deur kon niet op slot en er werd raar gekeken of soms moeilijk gedaan en alles was super awkward daaromheen. Gevolg: 3,5 maanden (wel doorbetaald gelukkig) thuis en gelukkig door kunnen gaan met borstvoeding! Daarna nieuwe baan bij oud werkgever (heel groot bedrijf) bij de IT afdeling, eerder zat ik bij administratie. Ik heb super lieve collega's en niemand is awkward, er is geen toxic bedrijfscultuur, iedereen erkent zijn/haar zwaktes, er worden complimenten gegeven, alles rondom zwangerschap is netjes geregeld en ik krijg de volledige info als ik erom vraag. Grapjes zijn normaal en ik heb zelfs een collega waar ik buiten werktijd ook mee app. Vorige week ook zeer goed gesprek met begeleider gehad, hij gaf aan dat hij het goed vond dat ik veel vragen stelde en zei dat ik er op die manier wel ging komen! Ze weten niks van deze ervaring af trouwens. Mijn zelfvertrouwen is weer terug en ik weet dat het goed gaat komen. Als mijn dochter in deze situatie zou zitten, zou ik alles doen om te zorgen dat ze niet aan zichzelf twijfelt en dat het niet aan haar ligt maar toch doe ik dat bij mezelf. Stom he? Anyway ik ben blij met m'n nieuwe/oude werkgever! Ik moet echt huilen als ik hier weer aan denk maar het is voornamelijk blijdschap.
Oh ik had hetzelfde 9 maamden zelden interesse van de collega's en toen ik eens met de baby kwam meken ze er niet eens naar, zelf vergeten dat ik zou komen. Denk je ach dat maakt niet uit...maar goed toch is het fijn als je iets kan delen met de mensen die je het meest ziet. 2e zwangerschap bij 3 maamden nieuwe baan en iedereen onwijs belangstellend. En na de bevalling nog steeds. Ik heb ook weer veel meer zelfvertrouwen gekregen, want was eerder ook wel een beetje weggekwijnt bij mn oude werk.
Wat goed om te lezen dat het zo kan! Ik zit sinds een jaartje helaas ook bij een zeer onprofessionele werkgever, niet alleen naar mij, ook naar andere werknemers en inhuur. Ben ruim 21 weken zwanger dus kan er nu 'niet zoveel mee'. Behalve dan dat ik me voorneem te solliciteren in mijn verlof. Ik zit soms wel huilend de dagen af te strepen, moet nog 3 maanden. Jouw verhaal maakt me wel weer duidelijk dat er echt zulke werkgevers zijn maar ook hoe het ánders kan. Bij mijn eerste zwangerschap overigens ook goede ervaringen met toenmalige werkgever! De collega's waren niet per se geïnteresseerd en dat hoeft van mij ook niet, maar er was wel ruimte en respect voor als ik dat nodig had en leidinggevende stuurde me steeds ruim op tijd informatie op en dingen als kolfruimte etc.
Ik werk dan ook wel in een voornamelijk door mannen bemande wereld. Maar nu ik dus zo een 10 weken weer werk kwam pas een collega dat ze graag wilde weten wat ik leuk zou vinden als cadeau. Vorig jaar had ik al wel veel gezien dat alle bevallen collega's (ja de mannen hadden een vruchtbaar jaar) ern groot cadeau kregen. Maar ik had nu t gevoel dat door de corona ook dat (naast mn hele kraamtijd) niet zou zou gebeuren of wat vergeten zou zijn omdat ik niet met de kleine langs kon komen. Niet t cadeau bedoel ik maar gewoon t even showen en trots doen enz. Maar buiten dat zulke dungen niet konden was iedereen (en nog steeds) echt wel belangstellend en dat is zo fijn dat ik dat cadeau/show momentje alweer bijna vergeten was en zonder ook wel blij was
Aah wat rot dat je soms huilend je dagen afstreept Nu solliciteren zie je niet zitten? Wel fijn dat het eerder zo netjes ging, ze kunnen het wel! Bedrijf waar ik nu zit is wel veel groter dan die vorige. Hoop dat het een beetje lukt allemaal met je!
Dankjewel @Jennifer15 . Ik heb deze week een tweede gesprek op een sollicitatie! Slechts 1 sollicitatie uitgedaan omdat ik daarna bedacht dat ik dat beter pas in later stadium zwangerschap of na bevalling kan doen. Niet verwacht, ben dan ruim 24 weken zwanger. Ook als ik het niet word, geeft het me wel weer een boost om het vol te houden voor nu tot verlof.
ik ben net aangenomen op een nieuwe baan. Ik begin na mijn verlof, heb net het contract in mijn mail gekregen. Zo blij erom, kan wel huilen! Nu zit ik dit nog wel even uit tot verlof.