Van sprookje naar ellende..

Discussie in 'Alleen en zwanger' gestart door Appelsap22, 7 jan 2022.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Appelsap22

    7 jan 2022
    20
    4
    3
    Beste dames,

    Ik heb post dit bericht onder een ander account. Uit schaamte, vrees om herkend te worden. Vandaar ook dat ik bv niet vertel hoeveel kinderen ik al heb.

    Waar zal ik beginnen: als eerst wil ik heel duidelijk aangeven dat dit geen happy end wordt en deze zwangerschap zal eindigen in een abortus dus wees erop voorbereidt voordat je verder leest.

    Uit een eerdere relatie heb ik .. kinderen. Na 3 jaar vechtscheiding ellende zijn we nu sinds een jaar of twee eindelijk in rustig vaarwater en kunnen mijn ex partner en ik elkaar weer de hand schudden. De kindjes blij en gelukkig, we hebben co ouderschap, ik heb een leuk leven, goede baan, fijne vrienden en zussen die de wereld voor mij betekenen.

    Vorig jaar ontmoette ik bij toeval mijn (nu ex partner) ik was niet opzoek naar iemand maar liep hem tegen het lijf. Een knappe charmante en attente man. We schelen wat jaartjes maar dat vond ik niet erg. Hij was heel erg behulpzaam, deed zijn best om bij mijn vriendengroep te passen, wilde alles best wel heel erg snel moet ik zeggen. Na een maand begon hij al serieus over trouwen. Dat zat mij niet zo lekker en zei ook dat dat wel heel erg snel was. We kenden elkaar amper. Hij raakte een beetje geïrriteerd maar liet het even voor wat het was. Mijn vrienden vonden hem een "aparte" man. Het trouwen liet hij niet los merkte ik, elke keer weer maakte hij een opmerking er over en werd ook nog eens boos als ik zei dat het te snel was. Elke keer zei hij hoeveel hij van me hield, dat ik het beste was wat hem ooit was overkomen (terwijl ik echt niks bijzonders deed ofzo) hij plaatste me echt op een voetstuk dat het bijna ongemakkelijk voelde.

    De maanden daarna waren ups en downs. Ik kreeg het gevoel dat hij mij echt voor zich wilde hebben. Als ik met vrienden wat ging eten (deden we elke week) maakte hij opmerkingen dat zij belangrijker waren dan hem.
    Wilde me altijd en overal naartoe brengen en ophalen. Als ik zei dat dat echt niet hoefde zei hij weer neee "kleine moeite, mijn vrouw moet altijd veilig zijn"
    Was ik met mijn beste vriendin een hapje eten, belde hij in een tijdsbestek van 2 a 3 uurtjes soms wel 5 keer.

    Mijn zussen maakten kennis met hem en hadden een heel naar gevoel bij hem. Dit hebben ze ook eerlijk tegen mij gezegd. Mijn gevoel zat inmiddels ook niet helemaal lekker meer. Hij was ook heel snel met de relatie verbreken om de kleinste discussie om vervolgens kort daarna aan mij te vragen of dit is wat ik echt wilde. Wat ik echt wilde???? Jij hebt die keus gemaakt toch? Daar wilde hij niks van horen en draaide het dan weer om zodat het mijn schuld was dat hij de relatie verbrak.
    Ik ben best een koppig persoon en als ik zeker weet dat ik niet fout zit, zal ik ook nooit sorry zeggen of onterecht de fout toegeven. Daar kon hij niet tegen en vaak was het dan.. oke, jij blijft bij jou standpunt. Dag!

    Hij wist dat mijn zussen hem niet moeten hebben en daar kreeg ik de schuld van want ik had voor hem moeten opkomen. Hij heeft geprobeerd mij anders naar mijn zussen te laten kijken want ze zouden jaloers zijn, niet het beste met mij voor hebben enz. Ik ken mijn zussen en zo zijn zij echt niet. Mijn eigen kinderen geprobeerd op een zogenaamd grappige en onschuldige manier naar zich toe te trekken door ze lekker te maken met allerlei loze beloftes en dan te vragen.. wil je liever bij mama wonen of bij mij? MIJN EIGEN KINDEREN DIE NIET VAN HEM ZIJN!!!

    Nu ben ik zwanger, nog niet zo lang. De relatie is inmiddels voor de weet ik veel hoeveelste keer verbroken. En ik ben er ook echt helemaal klaar mee. Deze man is allesbehalve goed voor mij. Ik durfde op een gegeven moment ook niks meer te doen of te zeggen want meneer werd boos. Laatst belde hij en heb ik dat gesprek opgenomen. Allemaal verwijten. Met als laatst (waar het op neer kwam) dat hij het beste is wat mij ooit is overkomen en dat ik alles kapot heb gemaakt enz.
    2 dagen daarna beweerde hij dat het gesprek ging in het belang van de baby. Hij weet niet dat ik het gesprek heb opgenomen.

    Het is heel onetisch maar ik heb vandaag besloten deze zwangerschap af te breken. De ellende die ik over mijn hals en dat van mijn kinderen haal eenmaal dit kindje geboren is, is niet te overzien. Ik heb nu nog de keus (hoe hard het ook is) om hem voor eens en voor altijd uit ons leven te bannen. Straks niet meer.
    Ik weet het, het is monsterlijk en heel erg maar ik weet dat dit de beste keus is.

    Sorry voor het mega lange verhaal. Ik moest het kwijt. Mijn zussen weten niet van de zwangerschap af.
     
  2. DangerBlonde

    DangerBlonde Fanatiek lid

    3 feb 2017
    3.491
    2.487
    113
    Vrouw
    Limburg
    Wat een heftig verhaal.. hij komt op mij over als een klassieke narcist. Die laten je dingen geloven die niet zo zijn.
    Als dat zo is dan is het goed dat je daar weg van bent gegaan, dat kost je de kop. Ik denk dat ik in jouw schoenen dezelfde keuze zou maken. Sterkte!
     
    YellowEyes en Leraje vinden dit leuk.
  3. Appelsap22

    7 jan 2022
    20
    4
    3
    En dan is dit nog maar de korte versie, er is zoveel meer.
    Hij deed inderdaad op allerlei manieren zijn best om mij dingen te laten geloven die niet zo waren gegaan, daar ben ik gelukkig wel scherp in en confronteerde hem dan met bijvoorbeeld screenshots van onze gesprekken waarin letterlijk wat anders stond. Hij wist hier dan altijd een andere draai aan te geven en de schuld weer bij mij neer te leggen. Offfff Hij veranderde dan ineens van onderwerp, in het begin bracht dat mij echt in verwarring maar na een paar keer had ik wel zoiets van dit klopt niet. Waarom veranderd Hij ineens van onderwerp, als ik hem daarop wees ratelde Hij weer een hoop onzin bij elkaar.
     
  4. spruitje80

    spruitje80 Fanatiek lid

    5 jul 2016
    4.380
    3.905
    113
    noord holland
    Jeetje wat heftig :(. Eerlijk, ik denk haast dat ik hetzelfde zou doen :oops:. Doodeng zo'n man!
     
  5. Appelsap22

    7 jan 2022
    20
    4
    3
    Ik kan niks anders dan te denken dat dit alleen maar van kwaad tot erger zou worden en als ik dan doe toekomst in mijn hoofd naar boven probeer te halen (wat natuurlijk gekkenwerk is want ik kan de toekomst niet voorspellen) zie ik alleen maar duistere ellende waarin ook mijn kinderen betrokken worden. Ik kan dat echt niet. We zouden er allemaal aan kapot gaan of ik zou vroeg of laat mijn kinderen kwijt raken omdat ik helemaal kapot ben.
     
  6. tortelduif

    tortelduif Actief lid

    11 dec 2021
    303
    254
    63
    Vrouw
    Eerlijk, ik denk dat je met een abortus de goede beslissing neemt. Met een kind van deze man blijf je aan hem vastzitten, en dat moet je echt niet willen. Sterkte!
     
  7. spruitje80

    spruitje80 Fanatiek lid

    5 jul 2016
    4.380
    3.905
    113
    noord holland
    Precies dat :(. Van zo'n persoon moet je ver, ver en nog eens ver verwijderd zijn.
    Ik hoop ook oprecht dat je écht doorhebt dat je nóóit meer bij hem terug moet keren. Al beloofd hij je gouden bergen. Trap alsjeblieft nergens meer in en kies voor jezelf. Nog niet een gewone vriendschap, echt, levensgevaarlijk dit soort mannen.
     
    Wollig vindt dit leuk.
  8. Asil

    Asil VIP lid

    14 nov 2018
    9.563
    8.992
    113
    Vrouw
    Er van uitgaande dat bovenstaand allemaal juist is, denk ik dat je de juiste keuze maakt. Hoe vervelend ik dat ook vind om te zeggen ♥
     
    Nathalie4 vindt dit leuk.
  9. Appelsap22

    7 jan 2022
    20
    4
    3
    Nee echt nooit nooit meer. Ik weet dat hij 1 deze dagen weer contact gaat zoeken uit verveling ofzo maar zeker niet met de juiste intenties. De reden dat ik hem nu nog niet overal op geblokkeerd heb is omdat ik hem na de abortus moet vertellen dat er geen baby komt.

    Hij weet van de zwangerschap maar niet dat ik voor een abortus heb gekozen. Ik durf ook niet te zeggen dat het een abortus is geworden want mijn god wie weet wat hij dan zal doen.
    Het is echt niet netjes wat ik doe, dat weet ik heel goed maar ik kan en durf echt niet anders.

    Nadat ik het hem verteld heb verbreek ik gelijk alle contact. Geen enkele behoefte of reden om dat in stand te houden.
    Ik heb mijn eigen huis, eigen inkomen en ben op geen enkele manier afhankelijk van hem.
     
  10. Appelsap22

    7 jan 2022
    20
    4
    3
    Begrijpelijk. Het is ook een keuze die ik nooit zou willen maken.
    Wat ik vertel is echt niks aan gelogen, daar heb ik geen reden voor. Het liefst had ik er screenshots bij geplaatst van de gesprekken maar de kans op herkenning is nooit uitgesloten en die wil ik niet riskeren.

    Ik heb de beknopte versie van het verhaal hier geplaatst omdat ik er niet mee terecht kan bij mijn zussen. We staan met alles klaar voor elkaar maar dit zou er bij hun niet ingaan.
    Mijn beste vriendin zal ik het wel vertellen en zij zal mij ook echt begrijpen hierin.

    Voor nu was dit voor mij een safe place om mijn verhaal te doen.
     
  11. Asil

    Asil VIP lid

    14 nov 2018
    9.563
    8.992
    113
    Vrouw
    Vind het dapper en moedig van je en hoop dat je hier de steun vind die je zoekt. Heel veel sterkte met alles wat deze beslissing met zich mee brengt, en dat hij je daarna met rust laat maar ik krijg er echt stalker vibes bij dus wees op je hoede en schakel hulp op tijd in. Ook voor jezelf. Alles voor deze man met je ex-man gaat je ook niet in de koude kleren zitten.
    Maar chapeu dat je voor jezelf kiest.
     
  12. spruitje80

    spruitje80 Fanatiek lid

    5 jul 2016
    4.380
    3.905
    113
    noord holland
    Ik denk voor je eigen veiligheid (en niet weer gedoe en reden voor z'n aandacht) dat je dan beter kunt zeggen dat je een miskraam hebt gehad dan dat je een abortus hebt ondergaan.
     
    YellowEyes, Sophy, Loes23 en 12 anderen vinden dit leuk.
  13. Appelsap22

    7 jan 2022
    20
    4
    3
    Dat is idd wat ik ga doen. Jeetje ik vind dit zo een vies "spelletje" van mezelf zo.
     
  14. Jacy82

    Jacy82 Bekend lid

    24 nov 2018
    742
    418
    63
    Vrouw
    Ik denk dat je, net als sommige andere vrouwen die voor deze keuze hebben gestaan, dit eerder uit liefde dan uit monsterlijkheid doet. Praat dat jezelf ook niet aan.

    Er zullen altijd meningen zijn van anderen, veelal van mensen die nooit voor deze keuzen hebben gestaan. Maar jij bent je heel bewust van alle dingen die malen dat je deze keuze overweegt. En ik vindt je dan ook helemaal niet monsterlijk, maar eerder weloverwogen.

    Wil je wel meegeven dat dit straks pijn zal doen, je er nu en later ongetwijfeld nog lang over in tweestrijd zal zijn om de keuze. Maar als je jezelf monsterlijk blijft vinden zal de verwerking zoveel lastiger zijn. Ik zou je willen aanraden iemand in vertrouwen te nemen, want dit alleen verwerken is echt best zwaar. (Uit ervaring sprekend). En soms kun je nog best verrast worden door mensen om je heen die steunende zijn dan je dacht.
     
    Magnolia29 vindt dit leuk.
  15. Appelsap22

    7 jan 2022
    20
    4
    3
    Erg lief berichtje van jou. Dankjewel
     
  16. Swaan7

    Swaan7 Actief lid

    8 mrt 2016
    370
    266
    63
    Ik zou als ik in jouw schoenen zou staan je keuze heel goed snappen. Wees lief voor jezelf en praat met iemand desnoods een psycholoog of iemand bij je huisartsenpraktijk.

    Maak het mee in nabije kring en die vader is ook een narcist en maakt het leven van de mama en daarmee ook het kind (zeker later) tot een hele nare situatie.

    knuffel!
     
  17. MarisB89

    MarisB89 Actief lid

    27 jul 2016
    338
    117
    43
    Dit is ook het eerste wat ik dacht.

    Sterkte!
     
    Golden1213 vindt dit leuk.
  18. Appelsap22

    7 jan 2022
    20
    4
    3
    Jeetje wat naar!!!

    Een psycholoog zou ik nog wel aandurven mocht dat nodig zijn. Mijn huisarts liever niet aangezien ik die nog vaker onder ogen zal moeten komen als ik of 1 van de kinderen ziek is bijvoorbeeld.
    Het consultgesprek voor de abortus wilde ik ook niet met mij eigen huisarts. Ik krijg maandag een gesprek met een arts van de kliniek.

    Wel raar want als ik een verwijzing van mij eigen huisarts kreeg dan kon de behandeling gelijk ingepland worden maar omdat ik dat niet heb en het consult met een arts van de kliniek is, zitten de wettelijke 5 dagen bedenktijd eraan verbonden. Daar kom ik niet onderuit, ondanks ik heel zeker van mijn zaak ben.
     
  19. Ploop

    Ploop Fanatiek lid

    25 okt 2021
    1.206
    1.331
    113
    Vrouw
    Jeetje wat een verhaal. Balen dat je precies iemand treft met een vreselijke narcistische persoonlijkheid.

    Idd niet zeggen dat je abortus laat doen, gewoon houden op een miskraam.. En dat zou je nu al kunnen zeggen als je dat prettig vind om zo het contact volledig te kunnen verbreken.

    Sterkte de komende dagen ts!
     
  20. Appelsap22

    7 jan 2022
    20
    4
    3
    Ja maar helaas is het echt wat het is. Ik weet niet veel van narcisme, heb vanmiddag een boek besteld om meer te weten hierover. Waarom narcisten doen wat ze doen enz. Niet om hem te begrijpen maar om in de toekomst allerter hierop te zijn.

    Ik durf het nu nog niet te zeggen. Ik heb pas maandag het consult met de arts en dan gaan nog de 5 dagen bedenktijd in. In die 5 dagen kan wel alvast de afspraak voor de abortus gepland worden maar de abortus zelf is echt pas na de 5 dagen. Voor nu heb ik helemaal geen contact met hem.

    Ik vind het wel eng om alleen naar de kliniek te gaan want ik heb gewoon niemand die ik mee zou kunnen of willen nemen maar goed, dat is echt even door de kei zure appel bijten.
     

Deel Deze Pagina