Zoals mijn titel al zegt vanaf welke leeftijd mag je kind zelf in de buurt ergens naar toe en bij iemand anders? Onze zoon is 7 en zit in gr 5. Hij zit in een gemengde klas met nog oudere. ( hij is versneld) Nu lopen we er tegenaan dat hij dingen nog niet kent of gewend is. Zo ver waren wij nog niet. ( vooral ik) Nu wil hij spelen bij een klasgenoot uit het zelfde dorp als zijn school maar die mag alleen naar huis. Nog best een stuk lopen. Dus een discussie met mijn man over wel of niet. Nu even hier peilen hoe oud jullie kinderen waren toen ze alleen naar school gingen of met een ander alleen naar huis.
Is het ver lopen? Mijn zoon is 7 jaar en wij wonen aan een hele drukke weg dus die mag echt niet alleen de straat op. Als hij bij zijn vriendje in de bouw is dan mag het van mij wel. Maar als jij je er echt niet fijn bij voelt gewoon nee zeggen. Ik heb me ook wel eens een zeikerd gevoelt als hij bij een klasgenootje speelde die 1 jaar ouder was ( die mocht al het hele dorp doorfietsen incl. drukke kruispunten ) en ik tegen de moeder vertelde dat ik niet wilde dat ze alleen de straat op gingen. Dan maar een zeikerd, het is mijn kind.
De oudste was 11. In de wijk mocht ze wel een paar straten verderop naar de speeltuin ofzo, maar alleen naar school en van school naar huis toen was ze 11. Ze moest best een stukje fietsen en het is nogal een ‘dwarrel’, eerder voelde niet goed. De jongste mag vanaf 1 vriendinnetje nu lopend en samen met dat meisje ook op de fiets naar huis komen. Naar school fiets ik nog mee, maar dat gaat ze binnenkort wel zelf doen, denk ik. Ze zit dichterbij op school en is wat ‘stabieler’ qua concentratie. Enige wat ik wel een ding vind is de (missende…) verantwoordelijkheid van veel medeweggebruikers… Ik zou het echt pas doen als het goed voelt en je het geoefend hebt met kleinere stukjes en in bekende omgeving ed. Ik weet ook niet of het de eerste keer is dat hij met die klasgenoot afspreekt en/of je zoon een telefoon heeft? Maar ik zou die klasgenoot willen kennen, weten hoe ze ‘samen gaan’ en ook dat mijn kind mij kan bereiken als er iets is.
Als jouw kind de jongste van de klas is dan loop je er vrij snel tegenaan dat andere kinderen dingen mogen waar jij je niet goed bij voelt. Voorlopen op het schoolse betekend niet dat dat ook het geval is op andere vlakken. Heb je duidelijk voor jezelf waarom je dit niet wilt? Is de stap te groot of zijn er andere redenen waarom het zetten van stapjes nog niet goed voelt voor jou? Als het alleen ligt aan het formaat van de stap dan zou ik het gewoon rustig gaan opbouwen. Ik zou het niet van anderen laten afhangen. Vorige week was ik in een dorp. Kleine kinderen waren kriskros over de weg aan het schieten met hun fietsje. Voor sommige komt dat moment misschien wel iets te vroeg.
Ligt eraan hoe je woont, welke weg ze langs moeten etc. Onze buurjongen gaat vanaf 9 jaar alleen naar school/AH/-vriendje in de buurt. Wij hadden dat ook in gedachten voor onze zoon. Hij is serieus en gaat in de wijk naar school: geen spannend stuk, 30 km wegen alleen en 800 meter.
Ik denk dat het ook erg uitmaakt waar je woont. Welke wijk of plaats. Ik laat ze nog niet alleen naar school gaan (groep 6), het fietsen is langs een drukke weg met veel fiets en autoverkeer naar een andere school. Verder herken ik je verhaal wel. Bij ons ook een vriendinnetje dat al veel meer mag. Zoals alleen naar de supermarkt even voor een boodschap. Alleen naar een klasgenootje mag hier ook niet. Klasgenootje komt wel alleen hier heen. Ik blijf het lastig vinden..
Ligt er heel erg aan hoe de " weg" eruit ziet. Mijn dochter mocht met 7 alleen naar school lopen, maar dat was over het voetpad door de wijk ( waar dus ook geen auto's in de buurt komen) oversteken bij de klaarover en dan was ze bij school. Naar b.v oma fietsen was rond de 9 jaar. Het ligt ook erg aan het kind zelf, een vriendinnetje fietste ooit met ons mee naar het zwembad. Waar mijn dochter bij elke weg van recht wat inhield en keek of er wat aan kwam, fietste zij met het hoofd naar beneden gericht heel hard vooruit en was heel trots dat ze zo hard kon ( ze waren toen 10 jaar) . Ik begreep meteen waarom ze van haar moeder niet alleen mocht fietsen.
In groep 4 heb ik wel nog gehaald en gebracht, in groep 5 steeds minder. Je moet na je eigen kind kijken en na de gevaren in de omgeving en hoe het samen met andere kinderen ageert. Ik zag ze ooit in een groepje van verschillende leeftijden rondjes fietsen door de wijk en de mijne achteraan zonder goed te kijken.... Op gegeven moment moet je loslaten en kinderen zullen niet altijd goed over acties nadenken en soms ook onbezonnen reageren of door anderen in gevaar worden gebracht....de mijne was deze week over het hek bij school geklommen, uitgegleden en heeft nu een mooie schaafwond op zijn borst....ik heb hem maar gevraagd, waarom hij niet gewoon door het hek gaat om zijn bal terug te halen....soms ben ik blij dat ik niet altijd alles zie, ik zou een hartverzakking krijgen.... Misschien kunnen jullie een keertje samen naar die vriend gaan en de volgende keer alleen? Of gewoon nog niet als het niet goed voelt...
Hier is onze woonomgeving zo, dat ze al vrij veel mogen. Onze oudste (wordt eind van het jaar 8) gaat: - alleen naar school. Met de jongste loop ik nog mee, maar dan is de oudste al uit het zicht en hij heeft een andere ingang van school, dus ik zie hem niet meer; - alleen naar een aantal vriendinnen toe; - heel soms voor een boodschap op pad, maar dan ben ik vaak wel in de buurt. Ik doe bijv. een brief op de post en hij gaat de supermarkt in om een brood te halen. Ik wacht hem dan buiten weer op. De oudste is iemand die zijn verantwoordelijkheid neemt en de omgeving is dus zo dat het kan (geen drukke wegen, veel stukken voor alleen fietsers en voetgangers).
Dat ligt niet aan de leeftijd maar aan andere factoren De weg en omgeving Je kind zelf kijk ie goed uit en is ie zelfstandig etc Mijn oudste mag dit wel maar weet nog niet of de middelste dit mag als ze straks ook 8 is
Mijn oudste dochter mocht met 6 jr in groep 3 zelf naar school en naar huis lopen (200 m over voetpad zonder gemotoriseerd verkeer). Later op andere school wilde ze zelf fietsen (2 km), dat heb ik goed gekeurd vanaf groep 6 (9 jr) nadat ze bewezen had dat ze goed de regels kende en oplette tijdens de (veilige, rustige) route. Dit had ook grotendeels te maken met haar karakter, het is een heel serieuze, zelfstandige meid. Mijn jongste van 8 jaar vertrouw ik nog nauwelijks om zelf veilig een straat over te steken... Die kan zo onoplettend en wild zijn. Ik zou dus goed kijken naar je eigen kind, de route, hoe zijn de kinderen samen (jutten ze elkaar erg op, gaan ze geinen en wild doen?). En anders aangegeven dat je je kind afzet bij vriendje thuis als er afgesproken wordt.
Ligt helemaal aan de situatie. Ik denk vanaf 8 hier wat makkelijker, maar als E bijv samen lopen en geen drukke weg over dat zou ik het al eerder ok vinden. Fietsend ben ik moeilijker, zelfs met 9 kijkt ze toch soms niet goed uit... Hier gaat het hele alleen op pad heel geleidelijk en soms laat ik haar wat vrijer als ik zelf zou willen op haar verzoek (bijv met een straatgenootje alleen naar de supermarkt), maar dan hangt het ook af van het andere kind enzo of ik ja zeg.
Hij heeft er nog maar 1 keer mee afgesproken, hij is ook net gestart op die school. Het is een leuke jongen die ook veel energie heeft maar wel iets serieuzer. Het grootste probleem is inderdaad de andere weggebruikers.
Hij loopt inderdaad voor en aan de andere kant heeft hij de rare fratsen van een 7 jarige. Het probleem is dat ik de weg niet ken en de situaties. Gisteren liep hij voor mij uit naar het centrum. Zo kon hij het proberen en kon ik hem tips geven. Vooral waar ga je oversteken. Wat is een goed punt. Iets verder lopen waar geen kruising is dan hoef je "maar" te letten op 2 wegen en niet 4. Oversteken deed hij heel serieus. Ik geloof niet dat we ooit zo traag hebben gelopen Op de terugweg moesten we nog een boodschap halen en wou hij perse zelf doen. Hij is wel toe aan extra verantwoordelijk. Maar voor mij is de omgeving niet bekend en dat maakt me angstig. We hebben er maar 1 en daar ben ik zuinig op, het liefst stop ik hem in bubbeltjes folie en stuur hem dan op pad
Het probleem is dat hij met de taxi gaat en zijn klasgenoot in dat dorp woont. Ik kan hem dus niet even halen en brengen. Ik heb geen rijbewijs en mijn man zit toevallig dan op locatie voor een vergadering. Zucht waarom is los laten zo moeilijk
Y en S lopen samen naar school, maar dat is 100m door 30-wijk en 1 zebrapad oversteken naast de school. Binnen de wijk lopen en fietsen ze wel vrij rond. Een vriendinnetje van Y woont net buiten de wijk en dan moet ze een drukkere weg oversteken. Hier fietst ze zelf naartoe, maar de moeder van het vriendinnetje staat dan aan de weg om te helpen oversteken. Terug zet ze haar eerst de weg over en dan fietst ze zelf naar huis. Naar het centrum of scouting etc mag ze nog niet zelf, te druk (maar dat verandert in dit toeristische dorp drastisch na de zomer, dus wellicht kan het binnenkort wel een keer...)
Misschien toch eens vragen wat de wegen zijn en misschien kan ik op google mals wel de route volgen en kijken hoe de situatie is. Als ze er alles op hebben staan. Ik had al geschreven dat hij dit niet gewend is en dat hij 7 is maar heb geen reactie meer gehad. Als ze het vervelend vinden kannhet ook op een andere dag wanneer het beter uitkomt.