Ik vraag me af of er dames zijn die hier ook zo erg last van hebben, zo vroeg al. Ik ben pas 4+6 en heb al zoveel kwaaltjes. Het is mijn 5e zwangerschap, 3e kindje. (2 miskramen) En ik heb het gevoel dat het zo veel harder gaat allemaal nu! Waar ik me vooral druk om maak is het feit dat ik thuis niet meer normaal functioneer op werkdagen. Ik ben zo ontzettend moe en ziek/zwak/misselijk dat ik thuis kom en direct mijn bed induik tot de volgende ochtend. (gister lag ik er 17.30 in tot zojuist) Ook heb ik op werkdagen richting het eind van de dag ontzettende bandenpijn en vraag ik me af of mijn lichaam daarmee niet aangeeft dat het teveel is. Ik werk als verpleegkundige in de ouderenzorg dus fysiek zwaar werk. Ik maak me echt druk om de situatie. Ik heb thuis nog twee kinderen rondlopen, en momenteel hulp van mijn partner. Echter vertrekt hij over 3 weken naar het buitenland voor een paar maanden en dan moet ik het toch alleen zien te runnen allemaal. Op dagen dat ik vrij ben doe ik een middagdutje en gaat het stukken beter, maar op werkdagen is dat natuurlijk geen optie. Zijn er mensen die ook al zo vroeg last hebben? Soms denk ik er over me nu al deels ziek te melden maar ik krijg dan direct een enorm schuldgevoel, gezien we echt kampen met personeelstekort en ook nog teveel zieken... Ben benieuwd of er meer meiden zijn die al zo vroeg zoveel last ervaren en zo slecht functioneren. Ik sta er echt van te kijken en baal er eigenlijk ook wel heel erg van. Ik ben pas nét zwanger en heb echt het gevoel dat ik mijn kinderen (en partner, en huishouden, haha) tekort doe. Ik kom thuis en vertrek vrijwel direct naar bed..
Ik ben van week 4 tot 8 ook supermoe geweest. Wel met het geluk dat ik thuis werk en dus geen fysiek werk doe. Ik heb dus elke dag een middagdutje gedaan, maar dat was eigenlijk gewoon 1.5 uur superdiep slapen. En als ik had gesport dan kon ik ook direct daarna in slaap vallen en de volgende ochtend weer wakker worden (dus klokje rond slapen). Bij mij werd het een week of 3 a 4 geleden ineens een stuk beter. Voel me eigenlijk topfit en merk helemaal niks meer van zwanger zijn (echo's nog wel goed hoor). Hopelijk is het voor jou ook over een week of 3 voorbij.
Bij mijn derde kreeg ik al voor NOD kwaaltjes. Ik had op dat moment vakantie, maar aan het einde van mijn vakantie (5 wkn zwanger) wist ik al dat werken echt niet zou gaan. Ik was heel ziek en misselijk, doodop en begon met 5+2 wkn over te geven. Ik heb mijn baas daarom op de hoogte gebracht dat ik zwanger was en ook meteen 100% de ziektewet in ging... Ik zou zo snel mogelijk contact zoeken met je leidinggevende en bedrijfsarts/arbodienst en aangeven wat er speelt. Je hebt recht op extra rust en eventueel aanpassing van werkzaamheden en/of werktijden. Hoe vervelend ook voor de collega's, maar je kunt er niets aan doen. En je moet nog heel lang, wees zuinig op jezelf! (als het na een tijdje beter gaat, kun je altijd weer meer uren werken etc)
Ik werk niet, maar als ik zou werken zou ik sinds week 6 ziekgemeld zijn. Ik functioneer ook nauwelijks. Veel sterkte! Het komt echt goed, ook in je eentje. Het huishouden kan wachten, het is bikkelen, soms weet je niet hoe je 17u moet halen maar het lukt toch iedere keer weer..
Oja en ik zou dit ook zeker op je werk bespreken! Misschien kun je andere taken krijgen zodat je je collega's wel kunt ontlasten zonder jezelf te veel te belasten. Of kortere dagen werken bijv. Lijkt me in ieder geval logisch dat je hele dagen werken niet trekt als je je zo voelt, dus denk ook aan jezelf!!
Bedankt meiden! Het lastige is dat we altijd met 2 verpleegkundigen staan, zodra ik wat minder kan moet die andere dus bijspringen voor mij. En we moeten me zijn tweetjes 15 mensen verzorgen, wat eigenlijk gewoon al amper te doen is. Maakt het zo lastig voor mij om een stap terug te zetten.. Gister heb ik wel een lange dienst gewerkt maar samen met mijn manager, die weet er van en die had gezorgd dat we 2 stagiaires er bij hadden. Super fijn. Ze heeft me regelmatig voor een extra pauze gestuurd en alleen de gemakkelijke dingen laten doen. Later op de dag me voor een wandeling gestuurd met een patiënt. Op deze manier ging het gister prima, alhoewel ik ook wel een goede dag had als je hem vergelijkt met eergister. Dat wisselt ook gewoon erg. Maandag moet ik weer met een collega die het nog niet weet.. Ik wilde het nog niet aan iedereen vertellen ivm de kans dat het nog mis gaat, maar misschien moet ik dat toch maar van me af zetten. Dat zou gewoon al veel schelen denk ik, als mijn collega's er ook rekening mee kunnen houden. Mijn manager vond dat ik me prima ziek kon melden, ze was van mening dat ik en het kindje het allerbelangrijkste zijn, dus super lief. Maar ze zei wel dat ik het echt voor mezelf moet beslissen. Ik word echt niet blij van helemaal thuis gaan zitten vrees ik. Wellicht dat als het zo moeizaam blijft gaan ik contact zoek met de bedrijfsarts en me misschien voor 50% ziek laat melden. Dat scheelt in ieder geval alweer. En ik hoop inderdaad dat het met een paar weken weer wat beter gaat zoals bij sommigen van jullie!!
Nu reageer ik toevallig op jouw bericht. Is het een idee om dit met de bedrijfsarts te bespreken? Die moet er zijn en kan met je mee denken aan de hand van je klachten. Ook kan deze je adviseren waardoor jouw schuldgevoel misschien iets minder erg is omdat een arts het heeft aangegeven? Daar kun je dan ook naar terugverwijzen als je collega’s onbegrip zouden tonen. Ik werk als verpleegkundige in het ziekenhuis en merk ook direct op de dag van de eerste lichte positieve test dat m’n bandenpijn in de middag erger is. We lopen natuurlijk veel (4km en ook doorstappen) en tillen ook zwaar. Ik vond dit de vorige keer bij m’n miskraam ook erg lastig en had het gevoel dat ik me aanstelde. Maar je lijf is gewoon meteen in zwanger modus en alles draait dan om je kleintje. Als het bij mij zo blijft of erger wordt, zal ik ook overwegen om het vroeg te vertellen zodat ik af en toe een stap terug kan nemen. Maar het bezwaard voelen herken ik. Dat je hormonen ook nog met je aan de haal gaan maakt dit natuurlijk allemaal niet makkelijker. Liefs!
Goed voor mij om te horen dat jij het hetzelfde ervaart. Wel vervelend voor jou ook!! Ik wil denk ik inderdaad de bedrijfsarts gaan bellen en me deels ziek melden in overleg met haar. Ik heb een contract van 28 uur waarvan ik er 4 nog naar school ga. Als ik me voor 50% ziekmeld en 4u naar school ga, zou ik nog maar 10 uur moeten werken dus 2 dienstjes van 5 uur en dat is al stukken beter vol te houden dan de 9 uurs diensten die ik nu veel heb. Ik krijg inderdaad ook echt in de middag op werkdagen veel last van bandenpijn. In de ochtend functioneer ik het beste. We hebben ook diensten van 7.30 tot 13.00 uur en die lukken me steeds prima, het zijn de 9 uurs diensten die echt te veel worden voor mijn lijf. Maar het voelt ergens zo aanstellerig, ik ben tenslotte pas 5 weken zwanger. Tijdens de kortere diensten heb ik ook wel last van mijn bekken en misselijkheid, maar ben ik mooi op tijd thuis om te rusten en de rest van de dag nog te functioneren.. Gelukkig heb ik voorlopig weinig avonddiensten in mijn rooster staan en heb ik er al een paar kunnen ruilen naar een ochtend. Want 's avonds ben ik echt niks waard.
Hier ook vanaf 5 weken totaal niet meer kunnen functioneren. Heeft tot week 16/18 geduurd. Alleen maar in bed liggen, janken en kotsen. Daarna weer langzaam begonnen met werken. Kunt niks anders dan er aan toegeven. Meld je in ieder geval gewoon ziek! Sterkte!