Hoe staat het bij jullie met de verdraagzaamheid en irritaties zo onderhand? Erger je je aan bepaalde gedragingen van mensen? Spreek je mensen aan op hun verantwoordelijkheid of anders? Ik kan wel merken dat veel mensen een veel korter lontje hebben onderhand. Heel begrijpelijk. Maar we moeten het wel samen doen. Ik kan zelf merken dat ik me wat erger asn mensen die zich, met opzet, niet aan regels willen houden. Expres hun mondkapjes verkeerd op zetten etc. En jullie?
Ik erger me vooral in de winkel aan mensen die uitgebreid boodschappen doen met zijn tweeën en daarbij vooral geen erg hebben in hun omgeving. En dan bv met twee karren naast elkaar gaan stilstaan in een pad. Of uitgebreid overleggen, en niet door hebben dat er nog meer mensen iets uit een schap willen pakken. Maar buiten een ‘zou ik er even langs mogen’, spreek ik daar niemand op aan. Werkt waarschijnlijk toch niet. Wat dan voor mij wel werkt tegen de irritatie is me verkneukelen dat ze blijkbaar niet zelfstandig genoeg zijn om even alleen boodschappen te doen . Dit heb ik overigens niet bij oudere mensen die bv worden geholpen door iemand met hun boodschappen. En zelf geef ik mensen altijd de ruimte en wacht gewoon op mijn beurt tot ik ergens bij kan. Dus ik erger me wel als anderen mij dat genoegen niet geven en gewoon voor me langs wat komen pakken. Maar dan neem ik maar weer zelf de verantwoordelijkheid en zet een stap achteruit. Ik heb echt helemaal geen zin om mensen uit te leggen dat wat ze doen niet zo netjes is. Juist bij dit soort types komt dat toch niet aan, en dat zou bij mij alleen maar meer ergernissen opleveren. Er zijn dus wel irritaties, maar die leg ik gewoon naast mij neer. En dan probeer ik me maar op mijn eigen gedrag te richten.
Ik heb weinig irritaties moet ik zeggen. Ik heb het inmiddels aardig geblokt. Ik ben zelf ook niet feilloos dus ga ook niet over een ander lopen oordelen. Dat vind ik altijd zo nutteloos. Ik ga nu heerlijk een uurtje wandelen voordat het gaat sneeuwen.
Hier ook geen irritatie hoor. Ik kom bijna nergens. Af en toe naar de plaatselijke supermarkt. Ik houd me (zo goed mogelijk) aan de maatregels. Wat een ander doet is voor die ander.
Ik werk in supermarkt en tis echt drama met de regels van doe alleen de boodschappen en maak een lijstje, pak wat je nodig hebt en wegwezen.... Maar ook dat mensen zeuren over dat mondkapje, tja ik heb dat kapje heel de dag op, jullie maar enkele minuten. Dat mondkapjes niet juist gebruikt worden, over mond EN NEUS!! en we hebben een postnl pakket balie... sinds deze week elke dag wel meer dan 40 pakketten die binnenkomen. Deels pakjegemakje maar grotendeels mensen die niet thuis zijn geweest.... we zouden toch allemaal zoveel mogelijk thuis moeten werken??
Och ja, ik irriteer me rot. Aan mensen die feestjes houden, niet thuis werken als het wel kan, met 2en boodschappen doen, nog veel mensen zien 'omdat het mag', en nog veel meer. Maar dat ventileer ik dan maar hier en weer door!
De definitie "niet thuis" ligt wel heel ruim als ik mijn bezorger moet geloven. Ik ben elke dag thuis, letterlijk. En dan vind ik een briefje in mn brievenbus. Hoe dan? De bel doet t prima hoor! Maar dan gaat hij t niet redden met zn route en wordt alles gedumpt ofzo.
Van de week werd ik aangesproken door een man (rond de 50) omdat ik met mijn 2 kinderen naar de supermarkt moest. Ik laat ze beiden op de kar staan. Hij vond dat niet kunnen dat kinderen mee de supermarkt in gingen, dat kon ook anders volgens hem. Vervolgens loopt hij samen met zijn vrouw naar binnen Ik heb hem toen maar even aangesproken dat ik het niet vond kunnen dat hij samen met zijn vrouw boodschappen ging doen en dat ik mijn kinderen meenam omdat ik vind dat ze die avond toch wel wat te eten moesten krijgen. Nou, ik kon hem zo bij de tomaten in het schap leggen, zo rood liep hij aan
Ja hier ook, maar dan bij de buren. Die zijn ook de hele dag thuis, ze zitten boven te werken dus staan niet binnen 3 tellen bij de deur, daar heeft de bezorger (en het is niet altijd de zelfde, ook van DHL en PostNL) geen tijd voor om op te wachten, dus lopen ze naar ons huis, wordt er bij ons aangebeld, ze zien dat er iemand naar de deur komt, en dan ligt het pakket voor de deur en zitten zij zo'n beetje in de auto. Ik wil best wat aanpakken voor een ander, echt geen probleem, maar deze werkwijze vind ik gewoon onbeschoft. Dus daar irriteer ik me af en toe aan Edit: bij de buren ligt dan een briefje in de bus dat het pakket bezorgd is, ook niet waar, die weten inmiddels dat het dan meestal bij ons ligt, maar ook zoiets stoms.
Hier doen ze de pakketjes ook weleens in de papiercontainer. Briefje door de bus. Je kan ze altijd een keer missen en soms bellen ze zo kort dat ik het geeneens hoor.
Ja, dat doen ze hier ook wel eens. Zagen we 's avonds toen we oud papier in de bak gooiden niks geen briefje in de brievenbus, handig ... Not
Nee, ik erger of irriteer mij niet sneller dan anders vanwege Corona. Het kan mij ook wekelijk niets schelen of iemand met het hele gezin of alleen boodschappen gaat doen, een feestje houdt, meer dan 2 man op bezoek heeft, op vakantie gaat, naar kantoor gaat om te werken, wel of geen mondkapje draagt, etc etc. Heb ik er invloed op? Nee. Gaat het mij wat aan? Nee, en ik ga weer verder met mijn leven
Och ja. Ik ben ook wel eens aangesproken over het meenemen van de kinderen. Ik reageer dan met: tja de overheid heeft geen oppas geregeld voor mijn kinderen dus dan maar zo. En loop dan vrolijk door. Ik heb verder niet zoveel irritaties. Ik zal het zelf vast ook niet perfect doen. Denk dat iedereen doet wat die kan. We blijven mensen die fouten kunnen maken.
Oeh! Waar ik me trouwens met de kerst wel vreselijk aan stoorde is dat mensen belerend en ongegeneerd naar binnen kijken (en we ons strikt aan de aantal bezoekers hadden gehouden van max 3) terwijl ze langs lopen in een groep met 5/6 volwassenen naast elkaar.... Ook echt achterom kijkend naar binnen loeren. Dat is de enige keer dat ik echt boos werd. Ik heb uit frustratie maar de gordijnen dicht gedaan. Verder dus geen frustraties behalve dit.
Ja ik ook. Vooral met kerst. Gezellig lichtjes en kerstbomen kijken Verder geen ergernissen buitenshuis. Daar kom ik ook nauwelijks. Alleen tijdens mijn trainingen /wandelingetje. De mensen die ik dan tegenkom gaan keurig aan de kant, groeten vriendelijk. Dus weinig irritants te beleven Binnen irriteer ik me mateloos aan het feit dat ik NOOIT meer alleen ben. Altijd kinderen en mij man om me heen. En dat is gewoon gruwelijk vervelend. Ze zijn lief hoor. Maar ik heb ook de behoefte om af en toe gewoon in mijn eentje in de kamer te genieten van even rust.
Ik ook! Iedereen hier heeft zijn eigen kamer/werkplek. Ik ben de enige die de hele dag mensen om zich heen heeft. Mijn enige alleentijd op het moment is het toilet. Maar ik geef mezelf gewoon iedere week een alleenavondje. Dan eis ik de woonkamer op en moet de rest maar op zijn kamer gaan zitten. Ik stuur iedereen dus ook echt weg Filmpje aan, glas port en een lekker kaasje erbij en dan kan ik er weer heel even tegenaan.