Dag iedereen, Ik ben momenteel 25 weken zwanger en in bedrust sinds 23ste week, toen had ik opeens hevige krampen en naar spoed gegaan voor alle zekerheid en ze hadden gezien dat mijn baarmoederhals stond op 22mm… Dus direct utrogestan en magnesium voorgeschreven en in plate rust gezet. Vorige week op 24 weken had ik controle en ze hadden gezien dat mijn baarmoederhals op 25mm stond dus een beetje gegroeid zelfs. Morgen heb ik controle terug op 25 weken, en enorm veel schrik. z Intussen had ik niet zo veel nevenwerkingen. Ik heb wel veel druk op mijn vagina, wat ik vreemd vind ondanks utrogestan maar ik had ook moeten Azitromycine (antibiotica) moeten nemen omdat ze bacterie hadden gevonden in urine, de arts heeft laten blijken dat niet zo erg is. Nu intussen nig steeds die druk van onder, mijn zus had dit ook in haar zwangerschap recent en ze had geen verkorte baarmoederhals, naar schijnt is dit normaal door banden in bekkenbodem. Geen idee oprecht, morgen ga ik meer over vragen! Mijn dokter heeft laten merken dat dit niet zo grote risico is wegens alle testen die ze uitgevoerd hadden, ze zei dat stabiel blijft. Maar schrik is groot dames. Vorige jaar had ik op 28 mei bevallen van een jongetje die een afwijking heeft had waardoor niet levensvatbaar was en op 22 weken hadden ze mij ingeleid en doen bevallen… Door ons verlies hebben mijn man en ik heel moeilijk om te begrijpen hoe kan dit nu … Is er nog iemaand die momenteel in bedrust zit om even elkaar kunnen sturen en wat steun zoeken bij elkaar ? Groetjes uit België, Andrea
Hey Andrea, Even een berichtje, ik heb danwel geen ervaring of tips op dit gebied, maar volgens mij kun je een hart onder de riem wel gebruiken. Hopelijk een heel goede controle morgen. Veel sterkte!
Hey! Exact hetzelfde verhaal hier, maar echt exact, enkel had/heb ik geen harde krampen. Ik ben bijna 22 weken zwanger en mijn baarmoederhals is maar 23mm ook als ze echt alles meetellen, maar eigenlijk zelfs maar 20mm zei mijn gynaecoloog. Ik wacht nog op de resultaten van de urinetest. Mag ik morgen voor bellen. Het is ons eerste kindje dus hier is de angst ook groot. Ik begrijp jou angst dan ook helemaal!
Hey Veve94, Het is heel vervelend kweet het! Hebben ze een fibrotest uitgevoerd om te zien indien je eiwitten hebt in baarmoeder?? Dit is zo een test da duurt 5 minuten en ze doen dit vaginaal. Deze was voor mij negatief gelukkig en dit wilt zeggen dat bevalling nog niet op gang is zogezegd… Aleja 98% nauwkeurig schijnt te zijn. Ik had die dag enorm veel krampen op 23 weken maar daarna sinds ik in volledige bedrust zit met utrogestan heb ik minder krampen. Mijn dokter zegt dat die krampen van darmen ook zijn nu meestal. Het belangrijkste is nu rust nemen volgens mij, utrogestan en plat liggen alle dagen. Werk je nog steeds of ook volledige bedrust ?? Ik begrijp jouw gevoelens … maar we komen er door hopelijk
Die fibrotest hebben ze niet gedaan. Maar wel en vaginale swap om alles na te kijken. Die was volledig oke. Ik ben thuis gezet, dus ik werk niet meer, sinds vorige week. Ik merk inderdaad wel dat ik vaker darmkrampen heb op dit moment. Ik herken ze makkelijk, want ik had voor ik zwanger was ook darmproblemen. Laten we inderdaad hopen dat we er allebei doorkomen. Maar ik voel mij zo wel beetje alleen ofso, moeilijk om het er met mensen over te hebben. Maar dat is denk ik niet abnormaal.
Probeer zeker in bed te blijven en enkel doen noodzakelijke dingen. Dit doe ik ook al 2 weken precies. Voor mij is mentaal dat enorm weegt omdat ik elke pijntje of steekje of krampje of gelijk wat denk ik negatief direct en dat iets mis zal gaan… Ik heb veel angst. Maar ik begrijp dat je alleen voelt, hier is ook zo ondanks dat mijn man en mama echt alles voor mij proberen doen en helpen en steunen, het blijft eenzaam om te zorgen constant. In welke ziekenhuis loop je nu ? Je mag mij altijd sturen ook buiten deze pagina omdat we hele dagen toch thuis zijn in bed ….
Ik lig eerlijk gezegd niet in bed. Ik lig of zit met benen omhoog in de zetel. Gynaecoloog zei ook dat ik door de nacht 8u moest platliggen, niet persé slapen maar wel liggen. Dus dat probeer ik ook heel strikt te doen. Ik word wel echt mega vermoeid door de utrogestan, dat helpt dan ook wel om te moeten rusten Ik ben van regio Leuven dus ik ga naar het Heilig Hart ziekenhuis in Leuven. Ik ken het helemaal, alles wat je voelt denk je nu “oei nee!”. Maar dat is normaal denk ik, maar ik PROBEER wel van het positieve uit te gaan. Enkel lukt dat niet altijd. Zeker omdat alles al niet vanzelfsprekend is gelopen. Je mag mij ook altijd sturen hoor; geen probleem.