Verstoorde relatie met mijn kind

Discussie in 'Mama en gezin' gestart door Strandbal, 25 mei 2020.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Strandbal

    Strandbal VIP lid

    3 mei 2013
    8.890
    3.414
    113
    Hallo dames


    Ik heb de laatste tijd wat problemen met mijn zoon (6 jaar). En ik weet niet zo goed hoe ik ermee moet omgaan.
    Hij hecht heel erg aan zijn tante, en het gaat zo ver dat hij geobsedeerd lijkt door haar. Hij wil het liefst bij haar zijn, en het verstoort mijn relatie met hem. Hij doet er alles aan om te zorgen dat ik hem naar haar breng. Hij is heel brutaal en lelijk tegen mij, bij haar is hij heel lief en luistert goed. Hij zegt ook steeds dat dat zijn huis is, dat hij ook haar kind is. Hij zegt dingen als ik wil niet bij mijn zusje zijn, als ik bij mijn tante ben kan jij lekker rust hebben. Hij huilt bijna elke dag als hij niet bij haar kan zijn. Elke dag vraagt ‘ie wanneer hij naar zijn tante mag.
    En ik merk dat ik door zijn gedrag afkeer krijg tegen mijn eigen kind. En ik vind dat zo erg. Ik wil hem niet weghouden en verbieden zijn tante te zien. Maar ik wil ook een leuke relatie met mijn kind. Ik wil dat mijn kind gelukkig is bij mij. En ik snap niet wat ik verkeerd doe.
    Door zijn extreme gedrag ben ik vaak boos op hem, en dat wil ik helemaal niet maar ik kan het ook niet tolereren dat hij agressief doet tegen mij en zijn zusje, alleen omdat hij bij zijn tante wil zijn.
    Ik snap dat hij het daar leuk vind, zij heeft geen kinderen dus heeft daar alle aandacht. Ik kan niet 24/7 aandacht geven, ik ben alleen, ik werk, ik heb het huishouden en alle taken komen op mij neer. Ophalen, brengen, kinderen verzorgen etc.
    Het maakt me verdrietig en ik huil er ook vaak om. Hij was laatst een week bij haar, maar het is nooit genoeg voor hem.
    Ik ben zijn moeder, waarom wil hij niet bij mij zijn?
    Ik weet niet wat ik ermee aan moet..
     
  2. 1991Mamavanvier

    1991Mamavanvier Fanatiek lid

    1 apr 2020
    1.689
    1.292
    113
    Vrouw
    Wow, dit lijkt mij inderdaad erg lastig. heb je al eens geprobeerd om iets met hem alleen te doen? Misschien merkt hij inderdaad dat er aandacht verdeeld moet worden, maar voelt hij dit misschien aan dat hij minder aandacht krijgt dan zijn zusje? Geen idee natuurlijk, ook geen verwijd meer een vraag naar jou toe. Vraag eens aan hem wat er precies is, wat zou hij eens met jou willen doen? hoe voelt hij zich?
    Misschien hulp van buitenaf inschakelen? Ik heb een tijdje ook erg moeilijk gehad met mijn toen 4-jarige zoontje, zouden hulp krijgen via een instantie. Maar naar een tijdje ging het goed, dus heb het afgezegd maar gezinshulp bestaat ook he. Niets ergs aan
     
  3. femkes

    femkes VIP lid

    24 jul 2007
    9.043
    10.284
    113
    Ik zou ook hulp inschakelen. Als ik mij niet vergis hebben jullie een lastige periode achter de rug met een vervelende scheiding, dus ik zou het niet vreemd vinden als jullie allebei een beetje uit balans zijn geraakt. En dat zijn gedrag daar een reactie op is. Ik zou ook niet te lang aanmodderen, juist omdat het jouw reactie op hem steeds moeilijker maakt.
    Sterkte, lastige situatie voor jullie.
     
    Phloxie vindt dit leuk.
  4. pluk

    pluk VIP lid

    13 dec 2005
    16.008
    4.182
    113
    Ik zou hem zijn tijd met zijn tante laten verdienen. Bij goed gedrag een sticker en bij een bepaald aantal stickers is de beloning een morgen/middag naar zijn tante.

    Zodoende weet hij dat hij een bezoekje aan zijn tante op zijn buik kan schrijven als hij lelijk doet naar jou en zijn zusje.

    Wel ook goed door spreken met je zusje zodat zij op 1 lijn met jou zit en hij ook van haar te horen krijgt dat zij dit gedrag ook niet tollereert
     
    citroenrasp, MSL12, Dettol en 1 andere persoon vinden dit leuk.
  5. Schuurpapier

    Schuurpapier Niet meer actief

    Wat verdrietig voor je, natuurlijk wil je dat je kind ook graag bij jou is. Wat hierboven ook gezegd is: jullie hebben een moeilijke tijd achter de rug, en misschien nog wel. Ik kan je zeker aanraden om hulp te zoeken samen, een psycholoog kan jullie hier zeer goed in begeleiden. Mijn dochter krijgt sinds kort therapie, uiteindelijk EMDR, wegens gedrag dat voortkomt uit een onveilige hechting met haar vader. Het voelt voor mij echt als een verlossing om niet meer alleen te hoeven vechten! Hier dan weer een beetje het tegenovergestelde, juist ontzettend aan mij hangen en nog wat andere problematiek. De aanvraag is gedaan na een telefoongesprek met het wijkteam. Alles is heel erg snel en goed in gang gezet.

    Heel veel sterkte met de situatie, want het is niet makkelijk. Knuffel!
     
  6. ikkie97

    ikkie97 VIP lid

    7 mei 2011
    10.047
    3.479
    113
    Wat rot zeg...
    Ik denk dat het nu heel onduidelijk is voor je zoon. Een week naar zijn tante... dat is wel echt heel lang hoor. Ik zou voor nu even het contact minimaliseren. Bij jou en zijn zusje is waar hij woont. Natuurlijk mag hij contact met zijn tante. Maar meer dan een middag in de week lijkt me niet nodig. Dan bouw je ook een ander contact op tussen het kind en de tante dan wanneer je een tante af en toe ziet.
    Wat eerder genoemd is, hulp inschakelen, lijkt me ook heel verstandig vooral als je als gezin een moeilijke tijd hebt doorgemaakt. Je zoontje heeft jou nu juist heel hard nodig denk ik. Ik kan me goed voorstellen dat het tante beter lukt om hem volledige aandacht te geven en dus trekt hij daar naartoe. Maar dat is geen gewenste situatie.
     
    MinnieMouse94 vindt dit leuk.
  7. julia80

    julia80 Fanatiek lid

    11 jan 2014
    4.448
    2.261
    113
    Ik zou ook inderdaad grenzen gaan stellen aan de mate van het contact met de tante. Een week daar logeren heb je misschien toen goed gevonden omdat je het zelf ook wel handig/prettig vond. Dat begrijp ik, maar dat zou ik echt niet meer gaan doen. Hooguit een nacht in de maand. En inderdaad investeren in tijd met hem alleen. Kun je niet juist je dochter daar eens te logeren brengen, zodat je wat tijd met je zoontje alleen hebt?
    En misschien kun je het ook met de tante in kwestie bespreken, zij kan natuurlijk hier ook een sturende rol in gaan innemen en ook wel bepaalde positieve dingen over jou zeggen. Ook kan ze natuurlijk dingen zeggen als, nee ik ben niet jouw moeder, dus je kunt hier niet blijven wonen, je hebt maar een moeder en die is onvervangbaar. Maar ik ben wel een gezellige tante.
     
    Jo79 en NdNk vinden dit leuk.
  8. Strandbal

    Strandbal VIP lid

    3 mei 2013
    8.890
    3.414
    113
    Bedankt voor jullie reacties. Het was in de vakantie, de bedoeling was dat de kinderen een week bij hun vader zouden zijn. Uiteindelijk waren ze een week bij haar.
    Het is niet zo dat hij onbeperkt bij haar is. Hij had haar daarvoor al weken niet gezien ivm corona.

    maar misschien is het inderdaad een idee om hulp te zoeken hiervoor.
     
  9. Amberxx

    Amberxx Fanatiek lid

    6 nov 2013
    4.516
    4.578
    113
    Wat een nare situatie voor jullie. En wat moeilijk voor jou.

    Ik vind dit wel erg ver gaan en zou een goed gesprek met hem hebben. Met 6 kan je best dingen begrijpen. Begrens hem in zijn vragen. Leg duidelijk uit dat jij zijn moeder bent en blijft. Dit is niet te veranderen en dat het jou verdrietig maakt dat hij dit zegt.

    Leg ook uit in taal die aansluit bij zijn niveau dat jij moet werken om voor jullie te zorgen. En dat je veel alleen moet doen omdat he geen partner hebt. Tante heeft ook haar eigen leven. En hij mag best (als jullie als volwassenen dat bepalen) op bezoek. Maar hij is geen onderdeel van haar leven en woont daar niet.

    Voer een individueel gesprek met je zus om dit te bespreken. En laat haar ook met hem spreken hierover. Dat versterkt jouw boodschap.

    Wellicht is speltherapie of een kinderpsycholoog ook nog nodig. Maar stel eerst zelf duidelijke grenzen en regels.

    En benoemen naar hem toe wat het met jou doet. "Het maakt mij verdrietig als je dit zegt".

    En maak heel duidelijk dat agressief of vervelend gedrag absoluut niet kan en zeker geen bezoek aan tante gaat opleveren.
     
    citroenrasp vindt dit leuk.
  10. Lynx

    Lynx VIP lid

    19 jul 2008
    8.482
    2.382
    113
    Ten eerste zou ik hier inderdaad hulp voor vragen. Centrum voor jeugd en gezin kan hierin al een eerste stap zijn en is laagdrempelig. Zij kunnen bijvoorbeeld ook doorverwijzen naar een kinderpsycholoog of kindercoach.
    Daarnaast geven ze jou ondersteuning. Alleen al een luisterend oor is fijn.
    En geloof me, je bent echt niet de enige. Ik heb voor mijn dochter hulp gevraagd en toen ik er over begon tegen de moeder van een vriendinnetje bleek zij en een andere moeder ook ondersteuning te hebben gevraagd voor hun kind. Er wordt alleen niet zoveel over gepraat.

    Verder vraag ik me af in welke bui je zoon dit roept. Mag hij dan iets niet? Heeft hij een zware dag school achter de rug? Je kunt hem vragen:' Goh ik zie dat je erg boos reageert. Kun je me vertellen waar je zo boos van wordt?'
    Of als hij het niet kan vertellen, kan hij het schrijven? Misschien neemt hij je de scheiding kwalijk. Wellicht hebben jullie altijd gezegd dat hij zo op zijn vader lijkt, die heb je aan de kant geschoven, dus wellicht voelt hij zich ook afgewezen.
    Ik zou ook proberen op een moment dat hij rustig is een gesprek met hem te voeren en dan ook aangeven wat het met jou doet. Dat je onwijs van hem houdt, maar het moeilijk vindt om met zijn gedrag om te gaan. En het je pijn doet dat hij niet bij je wil zijn.
    Succes!
     
  11. Shakes

    Shakes VIP lid

    2 apr 2013
    14.132
    5.874
    113
    Vrouw
    Vlaanderen
    Heb je al eens met de tante gepraat hierover? Kan zij niet helpen en bemiddelen, als hij haar zo vertrouwt?
     
  12. Line

    Line Fanatiek lid

    7 jan 2007
    2.694
    265
    83

    Nou, sorry dit vind ik not done voor een zesjarig jongetje. Ik lees in een andere post dat het gedrag mogelijk voortkomt uit een nare scheiding. Wil je dan een jongetje van zes een voor hem veilige plek bij zijn tante laten verdienen?
    Daar kan ik verdrietig van worden.

    Ts: Er is een oorzaak voor zijn gedrag en jij bent de volwassene en zijn moeder. Stel dat het niet om jou draait, dat hij jou niet persoonlijk wil kwetsen wat vertelt zijn gedrag jou?

    Ik wil je adviseren om professionele hulp te zoeken, zowel voor jezelf en voor de opvoeding van je zoontje.
     
    Phloxie, NdNk en Malbec vinden dit leuk.
  13. pluk

    pluk VIP lid

    13 dec 2005
    16.008
    4.182
    113
    Ik begrijp dat hij het moeilijk heeft, maar dat betekent niet automatisch dat zijn gedrag maar geaccepteerd moet worden en er geen consequenties aan gehangen hoeft te worden.
     
  14. Line

    Line Fanatiek lid

    7 jan 2007
    2.694
    265
    83
    En ik wil je zeggen dat het goed is om je vraag hier te stellen, omdat je het zo graag anders wil.

    Wat kan je morgen al kan doen:

    - Tot tien tellen en weglopen uit de situatie als je zelf dreigt te ontploffen.
    - Er met hem over praten en samen opschrijven hoe je het leuker kan hebben samen. Bijvoorbeeld als zusje naar bed is nog even samen een spelletje doen.
    - Samen douchen, in bad, knuffelen, stoeien. Zoek lichamelijk contact.
    - Woorden geven aan zijn gevoelens. Boosheid en agressief gedrag komt altijd voort uit pijn. Probeer dat te achterhalen.
    - Vraag hem wat hij zo fijn vindt bij zijn tante. En voel het niet persoonlijk, ook al is dat lastig. Hij is een zesjarig jongetje dat het blijkbaar even niet weet en zich afzet tegen je.
    - Maak een van een lege pot waar je iedere avond voor het slapen gaan 3 papiertjes in doet van leuke en fijne momenten van die dag. Doe dat echt samen, zonder zijn zusje erbij.

    Hierbij even wat tips. Bottemline: Blijf uit het straffen en belonen. Maar wees er weer in de basis voor hem.
     
    Phloxie, NdNk en autumn86 vinden dit leuk.
  15. Malbec

    Malbec VIP lid

    5 apr 2020
    5.692
    7.739
    113
    Vrouw
    Hij is 6 en geen 16.. ik denk ook dat dit een hele verkeerde benadering is. Beter is om te gaan praten met een professional en diegene om advies te vragen. Vooral ook wat de achterliggende oorzaak kan zijn

    heel veel succes. Lijkt me heel heftig.
     
    femkes vindt dit leuk.
  16. pluk

    pluk VIP lid

    13 dec 2005
    16.008
    4.182
    113
    Tuurlijk moet er gepraat worden. Maar ts
    schrijft in haar OP dat hij agressief is naar haar en zijn zusje toe met als doel naar zijn tante te mogen. Dat lijkt mij een patroon wat je toch zo snel mogelijk wilt aanpakken. We weten allemaal dat het heel lang kan duren voordat je terecht kunt in/bij de hulpverlening.

    En dan snap ik dat je het moeilijk hebt, en snap ik de uitspraken dat hij liever bij tante is, dat hij ook een kind van haar is etc. Maar agressie ( in dit geval om naar je tante te mogen) accepteer ik niet , niet van een 16 jarige en ook niet van een 6 jarige.

    Daarbij was het een idee, neem aan dat TS van Elle tips en ideeën wel datgene eruit haalt wat het beste bij haar en haar kind past.
     
    citroenrasp vindt dit leuk.
  17. Zonnestralen

    Zonnestralen VIP lid

    22 apr 2017
    11.933
    7.855
    113
    Vrouw
    Een middenweg kan hierin gevonden worden in een duidelijke vaste afspraak, als dat ook binnen het schema van schoonzus mogelijk is. Een duidelijke kalender met de dag waarop hij haar ziet. Waarin hij niks extra's bereikt met negatief gedrag, maar waarin hem ook niet de kans om haar te zien ontnomen wordt. Gevoelsmatig zou ik hetzelfde reageren als wat jij schrijft, maar na het lezen van Line's reactie denk ik ook wel dat dit waardevol is. En dat hiernaast haar band met haar zoon versterkt kan worden.

    Misschien is het een idee om de kinderen apart van elkaar naar hun tante te laten gaan. Dan kan er voor beide kinderen een 1 op 1 moment zijn met moeder. Ook kinderen die niet schreeuwen hebben dat nodig. Ik denk dat het goed is als ts voor zichzelf een duidelijk plan van aanpak maakt, en dat als dit dan toch niet aanslaat het niet gek is om hulp te zoeken. Ze wil een goede band met haar kind. Vragen om hulp is het waard om dat voor elkaar te krijgen als het met deze handvatten niet lukt.
     
  18. Fuddey

    Fuddey VIP lid

    6 okt 2015
    16.382
    12.678
    113
    Ik denk dat hem straffen met het niet mogen zien van zijn tante juist averecht werkt; hij heeft kennelijk een enorm goede band met haar, dat kun je niet zomaar afkappen omdat het thuis niet lekker gaat. Ik zou juist kijken naar of er met tante een vast moment kan worden gevonden, hij heeft dat contact nodig en dat is juist goed. Daarnaast zal er ghuis gewerkt moeten worden aan een betere band onderling, en ook daarbij denk ik dat tante kan helpen die 1 op 1 momenten te creëren. Doe daarin ook echt samen iets, zoek toenadering, speel samen, bak samen pannenkoeken etc.

    En naast het zelf proberen, zou ik ook zeker professionele hulp inschakelen. Ik las over een nare scheiding - zoiets heeft een enorme impact op een kind natuurlijk, daarbij kan het zo ontzettend waardevol zijn voor hem om hulp te hebben. Laat dat ook niet nog lang liggen, je kan morgen al het cjg bellen bijvoorbeeld.
     
    Tassie74 vindt dit leuk.
  19. Tassie74

    Tassie74 Fanatiek lid

    23 mei 2011
    3.134
    530
    113
    Utrecht

Deel Deze Pagina