Hi Dames, Ik heb woensdag een sollicitatie; mijn droombaan, maar ik zit met een dilemma; vertellen dat ik zwanger ben of niet... ? Ik ben bang dat als ik vertel dat ik zwanger ben dat ik daardoor niet aangenomen word. maar als ik het niet vertel ben ik bang dat ze later aan mij vragen ; waarom ik het niet had verteld tijdens solliciteren.. Wat zouden jullie doen ?
Ik zou niet blij zijn als ik iemand aan neem en die me later pas vertelt dat ze zwanger is. Ik he hetzelfde gehad bij een baan waar ik op solliciteerde, heb het keurig aangegeven, ze hebben toen gekozen voor een interim oplossing gedurende mijn zwangerschap en verlof en ik werd daarna aangenomen. Dus ik zou altijd open kaart spelen. Het risico is alleen dat ze niet veel zin hebben om nu al iemand aan te nemen die ze daarna een lange tijd kwijt zijn, maar misschien willen ze wachten met invulling tot na je bevalling.
Ik zou het niet vertellen. Dan gooi je echt je eigen glazen in.. Ik ben voor eerlijkheid hoor maar in zakelijke situaties kies ik tegenwoordig voor mezelf. Ik heb pas over mijn zwangerschap verteld een week na het tekenen van mijn vaste contract en geen seconde spijt van gehad. Ik werk er nu 5,5 jaar en de relatie met werkgever heeft er niet onder geleden.
Normaal zou ik zeggen niet vertellen er kan nog van alles gebeuren, maar gezien je termijn zou ik het toch aangeven.
Persoonlijk zou ik het niet aangeven. Als werkgever zou ik er niet blij mee zijn wanneer we je hebben aangenomen en er dan achter komen, maar toch altijd voor jezelf kiezen. Grote kans dat de werkgever het ook doet en dan heb je geen baan.
Ik heb een vriendin gesproken en zij is een werkcoach. Zij vertelde mij dat ze het afraden om te vertellen van zwangerschap bij een sollicitatie, want als je niet word aangenomen kunnen ze zeggen dat dit om een andere reden is maar het eigenlijk om de zwangerschap gaat. Word je wel aangenomen en ze maken een probleem van de zwangerschap dan is het hun fout omdat je wettelijk niet verplicht bent om te vertellen dat je zwanger bent en dit geen reden mag zijn voor ontslag. Ik vind het zelf nogal moeilijk omdat ik liever eerlijk ben maar in het achterhoofd weet ik ook dat ik minder kans maak om aangenomen te worden als ik vertel over de zwangerschap.
Ik zou het ook niet vertellen, pas als je 'safe' zit, en zeker weet dat je bent aangenomen zou ik het een keer mededelen. Denk dat je inderdaad je eigen glazen ingooit.
Ik sta er versteld van hoeveel mensen het aanraden om niet te zeggen!! Wij hebben toevallig een eigen bedrijf en ik kan je vertellen dat het hard werken is en in deze tijden niet gemakkelijk en er zijn zoveel regeltjes dit en regeltjes dat voor de werknemer terwijl zoiets de werkgever de kop kan kosten hangt natuurlijk wel van het soort bedrijf af!! Wij moeten als gezin er ook van leven en dan kan je dat echt niet gebruiken! Maar zoals ik al zei bij grote organisaties ligt het wel weer wat anders maar moest het wel even kwijt haha.. 😁
Maar daarmee bevestig je toch alleen maar de noodzaak om het niet te zeggen tinekuuuh? Als ze bij jou solliciteert en het eerlijk meldt, maakt ze dus geen eerlijke kans. Ik snap dat je niet blij bent als ondernemer, maar dat is het risico. Wil je dat niet, dan is er natuurlijk altijd de optie om in loondienst te gaan. Dan heb je het voordeel van de regeltjes dit en regeltjes dat.
Maar even realistisch, als werkgever zit je er ook toch ook niet op te wachten dat je iemand inwerkt en vervolgens na een maand of 7 weer iemand moet inwerken voor een korte periode, zodat je daarna iemand die eigenlijk nog niet ingewerkt was weer kunt gaan inwerken? Ik zou die keuze in ieder geval zelf willen maken. Want dames, iedereen die hier roept dat vervanging tijdens zwangerschapsverlof vergoed wordt beseft denk ik niet dat de inwerkpdriodes, dus alle verloren tijd en dubbele invulling van de functie, niet betaald wordt.
Ja als je het zo bekijkt kunnen zwangeren beter helemaal niet solliciteren de functie waar ik op solliciteer is voor een nieuwe vestiging voor een groot bedrijf en er worden ongeveer twintig nieuwe medewerkers aangenomen dus ik ben niet de enige die ingewerkt moet worden en het is geen klein familie bedrijf die door mij extra kosten krijgen
Het enige dat ik eigenlijk bedoel aan te geven is dat ik vind dat je het gewoon eerlijk moet vertellen, misschien niet bij het eerste gesprek,maar wel dat de werkgever hier ook een stem in heeft.
...want die was er ook bij toen ze zwanger raakte en die gaat staks helpen het kind opvoeden? De werkgever heeft niets, aar dan ook niets met je zwangerschap te maken. Een arbeidsovereenkomst is een zakelijke overeenkomst. Je werkgever zal hier zakelijk in staan, en dat moet jij dus ook doen! Anders snijdt je jezelf in de vingers, en waarvoor? Zodat je werkgever iemand anders kan kiezen? Die ligt daar geen nacht wakker van hoor....
Ik heb twee weken geleden de nodige nachten wakker gelegen met dezelfde vraag. Aan het einde van het gesprek heb ik besloten het te vertellen, want het gesprek ging super goed, het waren hele leuke mensen, en ik zat simpelweg met gewetensbezwaren als ik het achter zou houden. Goed, ik moet bekennen dat ik altijd een erg loyale werknemer (misschien wel te....) ben, dus ja, ik begreep alle nadelen, ik begreep dat het mogelijk niet zo slim was, maar ik kon het simpelweg niet over mn hart vekrijgen en ik vond het geen goede start om het pas te vertellen net voor of nadat ik ergens een handtekening gezet. Dus ja het was een risisco, maar dit was waar ik me goed bij voelde. Helaas ben ik niet aangenomen. Uit 72 sollicitanten, mochten er 6 langskomen, waaronder dus ik. Ze hebben hun keuze voldoende en geloofwaardig voor me toegelicht, dat het niks met mijn zwangerschap te maken had. Wel moet ik zeggen dat ik in de luxe positie zit dat ik een baan heb, dus het was geen noodsituatie voor me. Dit was echter een van de redenen om me niet aan te nemen, want ik kon niet morgen beginnen Morgen heb ik nog een sollicitatie, en ik ben zeker van plan het weer te vertellen. Als ze me willen aannemen voor mijn verlof zou dat top zijn, maar ik streef ernaar dat ik daar graag na mijn verlof wil werken. We'll see. Ik ga open kaart spelen. Nou ja, ik weet dat een hoop mensen anders met dergelijke situaties omgaan, wellicht is het bij mij ook van invloed dat ik uit een ondernemers-gezin kom, en ik zelf en veel vrienden ondernemers zijn. Dan kijk je inderdaad toch ook meer naar de andere kant van de tafel, en ik ben ervan overtuigd dat dit niet perse negatief uit hoeft te pakken. Sterker nog, ik denk dat je openheid erg gewaardeerd zal worden, dat hebben ze in elk geval bij mij aangegeven en er werd vrij positief gereageerd. Maar goed, het blijft inderdaad een risico! Bij een groot bedrijf -zoals je zegt- zullen ze er makkelijker mee om kunnen gaan dan bij een klein bedrijf. Ik slaap in elk geval het lekkerst van de "eerlijk duurt het langst" methode, is gebleken
Ik zou het wel vertellen, maar pas bij een tweede gesprek of arbeidsvoorwaardengesprek! Zie geen enkele reden om het eerder te melden. Als het nou een heeeeel klein bedrijf was zou ik daar misschien anders over denken, maar dat ligt dan aan het gevoel wat ik zou krijgen bij het gesprek.
Ik zou het pas bij een vervolggesprek aangeven. Ze moeten je beoordelen op wie je bent en wat je kunt... en niet "die zwangere sollicitante". wanneer je wordt uitgenodigd voor een tweede gesprek danwel arbeidsvoorwaardengesprek is het vroeg genoeg om te vermelden dat je zwanger bent.
Ik zou het eerlijk vertellen. word liever aangenomen door eerlijk te zijn en te weten dat ze me dan alsnog willen. Wanneer ze je aannemen en ze het daarna pas te horen krijgen en ze wilde je liever niet als zwangere dan komt dat de werksfeer ook niet ten goede... ik zou er dan ook niet willen werken want bij voorbaat heb je dan een scheve werkrelatie en daar zou ik persoonlijk niet tegen kunnen. zou ik dan weg willen omdat ze me afrekenen op iets waar ik dol gelukkig van word dan kan dat niet omdat ik geen uitkering krijg (dat geld zouden we niet kunnen missen). ik weet dat je er niet op afgerekend mag worden op die manier maar dat gebeurd wel, dan zijn ze ook niet blij met je op het moment dat je bijvoorbeeld voor een 2de zou willen gaan.. zou mij veel te veel stress opleveren. uiteindelijk is het natuurlijk eigen keuze. denk dat het meest belangrijke is dat je voor jezelf een keuze maakt waar je je goed bij voelt.
Pfff .lastig. Ik weet het echt niet. Maar als je het niet verteld, hoe doe je dit dan later? Dat zou ik best gênant vinden