Hallo allemaal, Eindelijk wilde mijn vriend ook een kindje. Ik sprong een gat in de lucht. Ik heb netjes mijn pil strip afgemaakt en daarna nooit meer geslikt. Dit is nu drie maanden geleden. Eigenlijk weet je wel dat het zelde gebeurd dat je gelijk zwanger bent, maar toch hoop je er op. En wat een teleurstelling dat ik na 5 weken toch weer ongesteld werd.Mijn vriend zei, dat ik er niet zo veel mee bezig moest zijn, maar ja dat is heel makkelijk gezegd maar ja hoe doe je dat als je zo graag wil? nu ondertussen gaan we onze vierde periode in en nog steeds niets!heeft iemand tips voor mij??? Ben ik echt te wanhopig en houdt dat het misschien tegen?
Daar kan niemand je denk ik het antwoord op geven.... Het is denk ik wel zo dat spanning en stress niet echt meewerken, maar ja, het is makkelijker gezegd dan gedaan...... Ik weet wel dat er hier een aantal mensen zijn die echt heel lang hebben moeten wachten, en ik weet ook dat ikzelf ws heel lang zal moeten wachten..... Je moet het nemen zoals het komt, en drie maanden valt dan nog reuze mee vergeleken bij wat anderen moeten doorstaan...
Het is wel zo dat als je te veel bezig bent met zwanger worden dat het dan juist niet lukt omdat je te gefocust bent. Er niet te veel aan denken helpt vaak wel.
Ach , wanneer ben je wanhopig . Stress kan idd wel heel erg tegen werken . Ik ben zelf 2 jaar bezig geweest voor ik eindelijk eens zwanger werd . En alleen maar omdat ik er contstand mee bezig was . Op een gegeven moment kreeg ik zo iets van : bekijk het maar met die baby`s en ben me op andere dingen gaan concentreren . Toen was ik de volgende maand meteen zwanger Groetjes Joyce
Ik ben ook al 10 of 11 rondes verder hoor en ook hier nog niks, maar dat geeft niet want we hebben de tijd. Tuurlijk wil ik graag zwanger zijn maarja wat niet is kan nog komen dus ik ga me er niet zo heel druk om maken. Ik heb af en toe wel eens van pff duurt wel lang hoor of pff kan ik wel kinderen krijgen, maar dan denk ik bij me eigen tuurlijk wel ben nog JONG ik wil tegen je zeggen bekijk het op een andere manier zeg tegen je eigen het hoeft niet gelijk ben nog jong genoeg
Is het wel zo dat je als je je er minder op concentreert makkelijker zwanger wordt? Want ik denk juist dat als je er telkens mee bezig bent, de dagen juist langzaam gaan en alles LIJKT tegen te zitten etc. Maar zodra je er niet aan denkt, is een zwangerschap er ineens, 'onverwacht'. Meer psychisch dan fysiek dus.
Ik ook hoor, ik heb er 9 ronders over moeten doen voor mijn zoontje Ik was er ook erg mee bezich, en toen dacht ik net als JoyceD. Het hoefde al niet meer hihi En je hersenen hebben daar alles mee temaken. Ik kan het even niet meer vinden waar ik het heb gezien. Nou succes gr.manon.
Hoe jong zijn jullie dan gemiddeld? Ik hoor vaak van: nou jullie moeten ook maar eens beginnen, want je wordt nu toch al wel 31! Ikzelf denk dat mijn leeftijd wel meevalt om voor een eerste kindje te gaan. Je bent toch zo jong als je je voelt? We zijn nu net pas 2 maanden bezig. Stel dat het nu nog een jaar duurt (of langer) Dan hoef ik me toch zeker nog geen zorgen te gaan maken?? En natuurlijk hoop ik ook dat ik snel zwanger zal zijn, maar geduld is een schone zaak..... Liefs, Moontje
Toen ik onze oudste kreeg was ik 25, bezig vanaf mijn 23e . Onze jongste was een kadootje en toen was ik 28 . Inmiddels ben ik 29 en gaan we voor een derde Groetjes Joyce
Dat was ook mijn wens eigenlijk, Joyce, om jong moeder te zijn en 2 of 3 kinderen te mogen hebben voor mijn 30e, maar het kan allemaal heel anders lopen dan je eigenlijk had gepland. Niet dat ik het nu heel erg vind hoor, ik hoop dat we een kindje mogen krijgen en dat het gezond zal zijn! Succes! Groetjes, Moontje
hoi, indd niet teveel mee bezig zijn, wij zijn dik 2,5 jaar bezig geweest, het laatste half jaar er niet meer mee bezig gehouden, en ja hoor, zwanger! ik geloof er dus echt in dat je er niet teveel mee bezig moet zijn!
Ja ik geloof ook wel dat te veel mee bezig zijn tegen kan werken, maar het is zo moeilijk. Wat is niet vaak mee bezig zijn? ik denk er heust niet de hele dag aan maar 1 keer per dag wel. is dat veel??? En ik heb al geprobeerd om tegen mezelf te zeggen dat ik er niet aan moet denken en dat het van zelf wel komt, maar het gaat van zelf. ik wil er ook niet de hele dag mee bezig zijn. En nu had ik zaterdag ongesteld moeten worden en ben het nog steeds niet dus nu ben ik er helemaal mee bezig. Ben denk ik niet zwanger hoor want ik voel me normaal en merk niks, maar ook dat zal ik wel door de spanning tegen werken. Ohhhh zwanger worden.
Dat je graag wilt, herken ik goed Ik wil eigen.ijk al 2 jaar, maar werk, school en verkeerd huis heeft bij ons gemaakt dat we zeker wilden wachten tot school klaar is (ik werk 40 uu per week en zit 2 avonden per week op shool ), en we een ander huis hadden. 30 mei 2005 zijn we getrouwd, 16 dec. 2005 hebben we een nieuw huis gekregen en we zijn dan ook meteen gestopt met de pil, ondanks dat school nog tot juni duurt. Sinds dat ik gestopt ben met de pil heb ik m'n normale cyclus nog niet gehad en weet ook niet of ik wel of niet zwanger ben. Maar ik wil nu ook nog niet testen, omdat ik weet dat ik nog aan het ontpillen ben ... Maar eigenlijk wil ik wel testen. Nou ja, het gevoel dat we allemaal graag willen, zit er goed in !