Hallo dames, Vandaag met vriend besloten om voor een tweede kindje te gaan (eerste is nu 8 maanden), wil eerst weer een maandje foliumzuur slikken, dus vanaf volgende maand willen we het gaan proberen. Maar nu heb ik een angst dat een 2de niet gaat lukken, het voelt een beetje als een voorgevoel? Lastig of dit nou ook echt zo is, want ik heb last van een angst/piekerstoornis. Maar toen we besloten voor een eerste te gaan had ik ook wel die angst, maar onder die angst zat ook wel een gevoel dat het goed zou komen (2de ronde zwanger). Mijn voorgevoel (of angst), komt mede ook doordat ik volgende maand 35 wordt, en ik al een maand of 2 last heb van een laag libido en een droge vagina... Mijn moeder is vroeg in de overgang gekomen (46), ben hiermee naar de HA geweest en die gaf aan dat er geen enkele rede tot zorg is, ik heb (net als alle andere vrouwen in NL) even veel kans om pas na mijn 50ste in de overgang te raken..maar toch kan ik het gevoel niet van me af schudden. Mijn verhaal is om even te luchten, maar zoek ook herkenning?
In de maanden vooraf aan de eerste was ik doodsbang dat het nooit zou gaan lukken, toen bleek ik ongepland al zwanger waar ik achter kwam middels de miskraam. Toen we echt voor de eerste gingen direct eerste ronde zwanger. Toen we voor de tweede gingen was ik ook weer enorm bang dat het weer niet zou lukken. Zeker toen bleek dat ik bloedverlies had van eisprong die na 10 dagen over ging in een menstruatie. Bij de gyn geweest voor controle in de 3e ronde en alles was goed, bleek ook want het was die maand raak. De gyn vertelde mij dat mijn lichaam na het stoppen van de minipil 2 maanden nodig zou hebben om weer goed te functioneren, dus in theorie was ik weer in de eerste ronde zwanger Nu bij de derde wist ik het zeker die derde zou lang op zich laten wachten, ik was immers 34 en in september wordt ik 35. En je raad het al zoals te zien is ben ik direct eerste ronde weer zwanger. Dus je gevoel kan zo sterk zijn door angst....maar ik herken het zeker.
Je weet het pas als je probeert want je kan niet in de toekomst kijken. En misschien spelen de hormonen van je vorige zwangerschap ook een rol in je onzekerheid, volgens mij voelde ik me na een jaar pas de oude. Maar ik zou denken dat je geen reden hebt tot onzekerheid, je bent nog lang geen 46 en je bent al eens eerder zwanger geraakt.
Ik had t voorgevoel dat de tweede zwangerschap niet vlot zou gaan en we te maken zouden krijgen met een miskraam. Ik heb gelijk gekregen helaas, alleen had ik een voorgevoel dat.ik na de bbz sneller zwanger zou raken maar daar zat ik helaas fout. Bij de eerste was ik vlot zwanger overigens
Bedankt voor jullie reacties! Gebruik geen pil (o.i.d.), dus daar kan het niet mee te maken hebben. @Karin0423, dat zou zeker kunnen dan mijn lichaam nog aan het herstellen is van de afgelopen zwangerschap @Stokstaartje86 gefeliciteerd met je zwangerschap! Is een mooi voorbeeld dat angst vaak (gelukkig) een slechte raadgever is.
Ik herken dit gevoel ook, bang dat het bij een 2e niet gaat lukken. De eerste was spontaan, nu merk ik dat ik de 2e graag wil en daar komt ineens een angstig gevoel bij. Wss ook omdat ik me heel bewust ben van dat het niet zo vanzelfsprekend is allemaal, in mijn omgeving, hier op het forum. Was ik maar liever onwetend misschien, dan ga je er bleu in. Ik heb er ook wel aanleg voor trouwens, om lekker te piekeren. Ik hoop voor je dat het snel raak is en je angst onterecht is! <3
dankje wel. omdat ik me zo enorm druk heb gemaakt elke keer geloof ik dus ook echt niet in dat je makkelijker zwanger wordt als je het loslaat enz. Ik hoop dat het jullie snel gegund is
Ik had juist twee keer het voorgevoel dat het snel zou lukken. Ik had als jonge, fitte, slanke, gezonde vrouw ook geen enkele reden om aan te nemen dat het níét zou lukken. Maar ja, op mijn eerste dochter heb ik twee jaar moeten wachten en op mijn tweede wacht ik inmiddels alweer ruim anderhalf jaar. Ik zou proberen je niet zo te laten regeren door angst. Je lijdt daar uiteindelijk meer onder dan om hetgeen waarvoor je bang bent. Ik hoop dat het gauw raak mag zijn!
Hier ook bang dat de 2e niet zou lukken, maar was gelijk zwanger (toevallig ook toen de oudste 8 maanden was) 'Grappige' is dat ik dat gevoel nu helemaal niet had bij de derde en die laat juist flink op zich wachten. Qus libido etc herken ik het ook. Had gewoon meer voorspel nodig en soms moest ik ook maar gewoon ingaan op de toenadering die m'n man zocht, dan kwam de zin meestal vanzelf wel weer.
Bij de eerste was het raak met 2 maanden.. dacht met de 2e dat het ook niet al te lang zou duren, maar kreeg al snel een ander gevoel want m'n cyclus was heel raar en een korte lf telkens... na ruim 1,5 jaar ben ik zwanger geworden van de 2e.
Ik was 35 jaar bij mn derde en had het daardoor nooit verwacht maar was meteen zwanger Hopelijk blijken je angsten ongegrond en is het bij jou ook snel raak
Ik hoop voor jou dat je angsten onterecht zijn. Hier (helaas) nog lang voor de MMM het gevoel dat het niet vanzelf zou gaan.
Dankje ik bedoelde dat ik na ruim 1,5 jaar zwanger was hihi. Inmiddels is onze dochter alweer 3 maandjes.
Je kan er echt niets over zeggen. Je kunt niets meer doen dan gezond leven etc. Bij de eerste 2 trajecten gevolgd. Bij nummer 3 spontaan zwanger, in de decembermaand. Ik leefde die maand echt niet gezond. Sliep weinig, dronk 'veel' (feestmaand, dus bijna elke dag wel ergens een wijntje of meer), absoluut druk met alle dingen rondom werk. En toch werd ik zwanger. Relaxen dus!
Ik was bij de oudste bang dat het niet zo lukken. Vroeger chlamydia gehad, veel vriendinnen snel zwanger. Statistisch gezien leek me dat het niet kon. Ik was in 1 keer zwanger. Bij de tweede dacht ik: dat was echt geluk dus nu kan het best langer duren. Ik was ook wat ouder. Ronde 2 was ik zwanger. Nu was ik 35 (nu 36) en we dachten dit gaat niet meer lukken. Leeftijd, 2 keer zo gezegend. Hallo, hoeveel geluk wil je hebben. Ik was wederom weer in ronde 1 zwanger. Ik merk nu wel dat ik ook een beetje afstand houdt, bang ben en steeds denk er moet een addertje zijn. Waarom zouden wij zo’n geluk hebben om 3 keer snel zwanger te zijn, zonder miskramen en met gezonde kinderen? Dit keer vind ik het dus heel lastig en heb ik steeds “wat als” in mijn achterhoofd. Die statistieken weer hè ik begrijp dus echt wat je gedachten zijn maar je kunt er echt niets van zeggen. Enige wat ik altijd doe is gezond eten, matig met alcohol maar ik kan enorm stressen dus dat draagt vast niet bij.Alleen de tijd kan het ons helaas leren. Ik hoop dat je snel zwanger mag zijn!