Hallo dames, Geen idee of ik het hier van me af mag schrijven maar voel me mentaal even helemaal gesloopt! Afgelopen zondag avond liepen we naar huis en zei ik tegen mijn man oeh ik moet plassen. Toen ik het zei liep er al vocht uit. Dit was helder.. Verloskundige laten langskomen en zij twijfelde of het wel vruchtwater was! Die nacht amper geslapen door voorweeen en harde buiken (heb ik al twee weken last van), maar verder gebeurde er niks. Volgende dag weer controle vk en zij geeft aan dat het wellicht mijn buitenste vlies ie wat gebroken is waarbij vocht dan wel afscheiding is vrijgekomen. Mentaal best een klap omdat we dachten dat de kleine geboren zou worden.. Nu dus weer in de wacht modus wat me nu zwaar valt. Ik wil heel graag natuurlijk bevallen, maar merk dat ik het heel zwaar heb met elke dag bijna de hele dag voorweeen! Heeft iemand tips hier mee om te gaan? Of adviezen? Ik weet niet hoelang ik dit allemaal trek.. Wil ook niet zeuren of zeiken heb namelijk enorm genoten van deze zwangerschap!
Herkenbaar, Ik heb sinds 37w zwangerschap voorweeen, harde buiken en pijntjes. Ik werd er erg onrustig van. Het wachten werd me te veel en was echt niet te genieten. Ik ben toen meditatie gaan doen en veel gelezen over positief bevallen en ademhaling. Ik ben nu ruim 40w en een stuk rustiger. Het helpt mij enorm.
Niet direct goeie tips maar even hart onder de riem, want herken je gevoel! Ik heb bij de eerste nadat m’n vliezen gebroken waren nog 3 dagen moeten wachten tot de bevalling echt op gang kwam, en die dagen duurden lang! Nu ben ik een week voor uitgerekende datum al helemaal klaar met alles. Denk de hele tijd dat het begint en dan toch weer niks... Afleiding is het beste denk ik, dus proberen met iemand af te spreken, nog een last minute zwangerschapsmassage boeken ofzo, genieten van een koffietje op het terras nu het toch weer mag?
Ik herken het helemaal... nu ruim 39 weken en zwanger van de derde. Als sinds 36 weken veel voorweeen. Mijn andere kinderen waren nu qua termijn al geboren, dus ik ben voor mijn gevoel al overtijd Ik heb het idee alsof deze baby nooit meer komt.... En hele dag met de kinderen thuis is ook niet meer te doen, ik ben zo moe en chagrijnig
Ik heb bij mijn 2 laatste bevallingen ook best lang voorweeen gehad. Kijk eens op mijn website.(zie mijn handtekening) misschien kun je daar wat mee om je goed te blijven voelen.
Bedankt dames! Ik ga inderdaad maar eens wat dingen proberen om te ontspannen.. Gelukkig mag mijn zoontje vanaf volgende week weer de hele week naar school. Dat geeft ook wel wat ademruimte denk ik. Vandaag ook niet zo’n topdag. Moet wakker geworden en meteen weer harde buiken/voorweeen. Lig nu ook alweer op bed, ben gewoon helemaal gesloopt...
Oh dat scheelt hopelijk wel enorm, als je zoontje de hele week naar school gaat kun je echt meer rust voor jezelf nemen en ik merk dat dat enorm scheelt. Sterkte meid!
Ik hoop dat het snel door zet voor je! Hier vanacht geen oog dicht gedaan op een gegeven moment gaan time maar geen regelmaat. Naar de wc toch maar douche maar zat gewoon mijn eigen in de weg.
Heel herkenbaar dat er geen regelmaat in zit. Ze gaan wel steeds meer pijn doen, maar geen regelmaat! Ga het volgende week wel aangeven bij de verloskundige, merk dat ik hier emotioneel niet zo goed mee om kan gaan of is dat gek?
Nee hoor snap het helemaal dat het je emotioneel op breekt want ze doen steeds pijner dus je gaat focussen evt time en dan blijken ze opeens op te houden of af te zakken. Helemaal snachts is het ruk. Je hebt nog een kindje rond lopen om voor te zorgen. Zal het als ik jou was zeker even melden.
Zeker melden, heb ik ook gedaan. Voelde me gehoord en ze kwamen gelijk met ideeen. Zo willen ze vanaf 40 weken wel beginnen met strippen als er al ontsluiting is, en hebben ze me twee slaappillen meegegeven om even een goede nacht te kunnen maken. Na 1 nachtje op zo’n pil kon ik er gelijk weer beter tegen, dus zeker blij dat ik het heb benoemd. Sterkte!!
Ja helaas slik ik al vanaf 16 weken slaapmedicatie omdat ik niet kon slapen vanwege een stuitje die scheef staat en alle klachten die erbij horen. Ook ivm mijn voorgeschiedenis met een prenatale depressie heb ik ze gekregen. Dus dat helpt helaas ook niet, maar vandaag een stuk rustiger in mijn buik dus dat geeft wel even een beetje adem ruimte! Hopelijk de komende dagen meer van deze dagen.. Dan zal het allemaal stuk makkelijker verlopen!