vraag i.v.m. bevalling met 16 weken volgende week

Discussie in 'Vlindertjes tot 16 weken' gestart door nicolioo, 17 feb 2009.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. nicolioo

    nicolioo Bekend lid

    1 dec 2008
    901
    0
    0
    Ik moet volgende week terug naar het ziekenhuis waar de bevalling wordt opgewekt, ben dan ruim 16 weken.
    Nu heb ik een heeeeleboel vragen maar eienlijk eentje in het bijzonder. Ik weet niet of ik er goed aan doe om ons kleintje te zien na de geboorte, het is een beslissing die ik nooit meer kan terugdraaien dus wil me er goed op voorbereiden. Het lijkt me doodeng maar misschien is het juist wel goed.
    En wat doe je daarna, onze kleine wordt in ieder geval onderzocht i.v.m. erfelijke afwijkingen voor misschien ooit een volgende zwangerschap (moet er nu niet aan denken) kunnen we hem/haar nog een plekje geven ergens?
    Ik zou het echt heel bijzonder en fijn vinden als er meiden zijn die dit hebben meegemaakt en die ervaring met mij zouden willen delen, ik zie er zo tegenop , maar vooral omdat ik gewoon niet weet hoe ik het allemaal ga beleven.

    Mijn verhaal staat in de augustusmama's.

    Nicole
     
  2. Channes

    Channes Fanatiek lid

    24 jul 2008
    3.170
    0
    0
    Verkoopmedewerkster
    Groningen
    Hoi Nicolioo

    Ik weet hier niks van maar ik wil je heel veel sterkte wensen pff wat moet dit moeilijk voor jullie zijn.
    Heel veel sterkte voor jullie.

    Liefs Chantal
     
  3. Caruli

    Caruli VIP lid

    15 nov 2007
    31.699
    91
    48
    Zorgverlener
    Noord - Brabant
    hey meid
    heel veel sterkte!

    tja wat moet je doen..
    laat de bevalling over je heen komen (voor zover dat kan)
    en doe alles wat JIJ wilt.

    als jij je kleintje wilt zien, knuffelen enzo moet je dat echt doen hoor.
    maak foto's als herrinnering enzo

    ondanks dat het moeilijk is, genieten van je kindje , Je word moeder!

    heel veeel kracht en sterkte gewenst meid!
     
  4. Sam0110

    Sam0110 Fanatiek lid

    6 sep 2007
    1.567
    1
    0
    Allereerst heel veel sterkte!

    Het is natuurlijk een zeer persoonlijke beslissing maar ik zou hem/haar toch echt willen zien.
    Ik denk dat 't goed kan zijn voor het verwerkingsproces en dat je je op z'n minst een beeld kan vormen van je kindje.
     
  5. nicolioo

    nicolioo Bekend lid

    1 dec 2008
    901
    0
    0
    Dankjewel voor jullie lieve reacties.

    Is een erg emotionele dag vandaag, ben erg bezig met de bevalling de volgende week eraan komt en denk dat ik inderdaad mijn kindje wel wil zien, ik ga wel vragen hoe ze dat regelen in het ziekenhuis.
    Ook wil ik vragen of ze hand en voet-afdrukjes willen maken als dat kan en misschien een foto.

    Mijn vrien wil eigenlijk niets tastbaars, hij is bang dat hij er dan telkens aan herinnerd wordt, hij wil liever vooruit kijken.
    Ik denk dat ik een doosje koop en daarin was dingen bewaar ofzo.

    Nicole
     
  6. alien

    alien Niet meer actief

    Jeetje meis, moeilijk is dat. Ik ben bevallen met 21.5 week. Van te voren wist ik ook niet of ik haar wel wilde zien, laat staan vasthouden. Toen Jasmijn* eenmaal geboren was was er voor mij geen twijfel meer! Ik heb haar gekust geknuffelt en het was heel fijn om haar nog even zo dicht bij me te kunnen houden.
    Besef dat dit het enige moment is dat je de kans hebt om het kindje te kunnen zien en eventueel vasthouden maar doe vooral waar jij je goed bij voelt! je kan ook eerst de zuster laten kijken zodat ze een omschrijving kan geven.
    Heel veel sterkte de komende dagen en als je nog vragen hebt kan je ze altijd stellen he!
    Liefs Maral
     
  7. Sjaam

    Sjaam Fanatiek lid

    18 jun 2008
    1.112
    0
    36
    Zuid Holland
    Hoi Nicole.
    Ik zit met ingehouden adem je verhaal te lezen, wat verschrikkelijk voor je zeg.
    Kan niks anders zeggen dan heel veel sterkte en kracht toegewenst.
     
  8. Romy1979

    Romy1979 Niet meer actief

    Hoi Nicole,

    Ruim 6 weken geleden kreeg ik te horen dat het met ons kindje ook niet goed was. We zijn toen in een hele snelle medische malle molen terecht gekomen en twee weken later is ons meisje zelf overleden. Ik was toen bijna 14 weken zwanger.
    Onze dochter had downsyndroom.

    Ik heb geen beslissing hoeven nemen over het wel of niet afbreken van de zwangerschap. De vraag is me wel gesteld. Maar op dat moment had onze kleine zelf al gekozen.

    De dag nadat we dit hadden gehoord heb ik de bevalling laten opwekken in het ziekenhuis. Ik wou het allemaal zo snel mogelijk achter de rug hebben.
    Het is echt heel erg moeilijk om je voor te bereiden op zoiets. Ik heb alleen maar heel erg veel gepraat met mensen om de dag door te komen.

    Ik vond het ook heel erg moeilijk om te kijken. Ik was bang dat ik misschien hele enge dingen zou zien. De verpleegkundige heeft mij eerst heel rustig uitgelegd hoe ze er uit zag en haar in een dekentje gewikkeld en in een mandje gelegd. Daarna heb ik gekeken en geen moment vond ik het eng. Ze was al helemaal compleet. Handjes, voetjes, oogjes, mondjes, neusje....Ik heb haar alleen maar bewonderd. Een handafdrukje en voetafdrukje was helaas niet mogelijk, omdat ze helemaal slap was.

    Ook hebben we fotoos genomen.

    Ik ben echt zo blij dat ik gekeken heb. Als ik dat niet gedaan had, weet ik zeker dat ik me altijd was blijven afvragen hoe ze eruit zou zien.

    Ze hebben mij gevraagd of we nog verder onderzoek wouden laten doen. Ik heb nee gezegd. We wisten dat het om een niet erfelijke afwijking van down ging.

    Onder de 24 weken zwangerschap is er geen begraaf of crematieplicht. Volgens mij is het dan afhankelijk van het ziekenhuis hoe ze er mee omgaan.

    Wij hebben haar achtergelaten in het ziekenhuis in Arnhem. Vervolgens is ze gecremeerd met andere kindjes die onder de 24 weken zwangerschap zijn geboren en gezamenlijk zijn ze uitgestrooid bij een speciaal opgerichte vlinderrots op de begraafplaats. Er is dus altijd een plekje waar we naar toe kunnen gaan. De asverstrooing mochten we overigens ook bij zijn.

    Wij vonden dit heel mooi. Maar volgens mij mag je ook kiezen om je kindje mee naar huis te nemen en individueel te laten cremeren of zelf ergens te begraven op een mooi plekje.
    Als het goed is zullen ze je dit allemaal vertellen in het ziekenhuis.

    Als jij iets tastbaars wilt en je wilt fotoos en je wilt kijken, dan moet je dit zeker doen. Je kan alles bewaren voor jezelf en als je de behoefte hebt om er nog eens naar te kijken dan kan dat. Je vriend hoeft niet in dat doosje te kijken als hij bang is voor de herinnering. Ik heb voor mezelf een boekje gemaakt en met de overige tastbare herinneringen bewaar ik alles bij elkaar. Ook heb ik een armbandje met haar naam en een vlindertje laten maken en in onze voortuin hangt een roze vlinder. Van mijn collega's heb ik twee vlinderstruiken gekregen die in het voorjaar in de tuin geplant worden.

    Waarschijnlijk is het voor je vriend ook iets makkelijker om vooruit te kijken, mijn vriend kan het ook allemaal beter een plekje geven dan dat ik dat kan. Maar iedereen verwerkt het op zijn eigen manier. Het is heel belangrijk om elkaar de ruimte te geven dit ook op je eigen manier te doen.

    Ik begin pas op dit moment een beetje met vooruit te kijken. Maar het is heel erg moeilijk. En soms lijkt het alsof het elke dag een beetje moeilijker wordt. De mensen om je heen leven allemaal verder, maar ik leef vooral nog bij 23 januari.

    Het is echt een heel verhaal geworden zo en ik hoop dat je er iets aan hebt. Als je vragen hebt kan dat natuurlijk altijd. Ook adviseer ik je om alle vragen die je hebt mee te nemen naar het ziekenhuis.

    Voor nu wens ik jou en je vriend ongelooflijk veel sterkte. En kan ik je nog maar 1 advies geven:
    Doe wat je hart je ingeeft en laat niemand je vertellen wat je wel of niet moet doen.

    Heel veel liefs,
    Romy
     
  9. nicolioo

    nicolioo Bekend lid

    1 dec 2008
    901
    0
    0
    Lieve Romy,

    heel erg bedankt dat je dit hebt geschreven, het is gewoon zo afschuwelijk en ik denk dat je dat alleen echt kunt begrijpen als je het zelf hebt meegemaakt.
    Ik ben nu vooral bezig om afscheid te nemen van onze kleine nu die nog veilig bij mij is, af en toe voel ik hem/haar ook en hoe verdrietig dat ook is ik wordt er ook wel een klein beetje een soort van gelukkig van. ik probeer zoveel mogelijk fijne herinneringen te verzamelen in mijn hoofd.

    Ik wil jou ook nog heel erg veel sterkte wensen om het verlies van je dochter verder een plekje te geven en als ik je verhaal lees , lees ik naast al het verdriet ook heel veel moed en kracht, ik hoop dat ik dat ook kan opbrengen, tot nu toe gaat het redelijk.

    liefs,
    Nicole
     
  10. nicolioo

    nicolioo Bekend lid

    1 dec 2008
    901
    0
    0
    Alien,

    Dank je voor je lieve woorden, verschrikkelijk voor je om Jasmijn te moeten verliezen al zo vroeg. Alle reacties hier hebben we wel doen besluiten dat ik ons kindje denk ik wel wil zien , en dat ik inderdaad aan de zuster vraag hoe hij/zji eruit ziet , dan kan ik altijd nog beslissen en doen wat mijn hart me ingeeft op dat moment.

    Ik ga vandaag het LUMC bellen en aan de gyn precies vragen hoe dat nou allemaal gaat, dat had ze ook beloofd want ze wilde dat niet dinsdag al doen, we kregen al zoveel voor onze kiezen.
    Ik ga een heleboel dingen die ik belangrijk vind opschrijven zodat ik niets vergeet.

    Wat ik me wel afvraag, hoe kom je in hemelsnaam de tijd door in de verloskamer, het kan soms erg lang duren voor de weeen beginnen en ik denk dat ik echt gillend gek word als ik daar maar lig te liggen. Echt mensen vragen om langs te komen schiet ook niet op want wie weet beginnen de weeen dan net, ook maar vragen aan de gyn denk ik.
    Misschien kan ik wel een dvd kijken die ik meeneem, boek lezen kan ik niet opbrengen nu.

    Nicole
     
  11. alien

    alien Niet meer actief

    Hoi Nicole,
    De tijd in het ziekenhuis duurde inderdaad voor ons erg lang. Ik heb gelukkig maar 17 uurtjes hoeven wachten en toen is Jasmijn* geboren maar het kan inderdaad ook nog langer duren. Ik ben in het zkh in Zwolle bevallen en daar mag je gewoon je kamer af of even buiten een rondje lopen. Pas als de bevalling op gang lijkt te komen kan je beter binnen blijven. Verder hebben we wel bezoek gehad maar gewoon duidelijk gezegt dat ze weg moesten zodra het leek te beginnen.
    Ik wens je echt heel veel sterkte meis en vergeet je fototoestel niet want als je vriend jullie kindje op dat moment niet wil zien maar zich over een jaar afvraagt hoe het er uit ziet is het fijn dat er foto's zijn. Voor ons hebben de foto's nu ook heel veel waarde en kijken we er veel naar. We hebben er ook een heel mooi boek van laten maken.
    Liefs Maral
     
  12. Romy1979

    Romy1979 Niet meer actief

    Nicole,

    Bij mij duurde het maar 6 uurtjes. En die tijd ben ik doorgekomen door een beetje tv te kijken. Wij mochten ook bezoek, maar ik wou niemand zien. Wel heb ik veel mensen gebeld, want we kregen een telefoon bij ons bed. Ik moest jammer genoeg na de bevalling nog even in het ziekenhuis blijven ivm curretage. De placenta wou niet in zijn geheel loskomen. Toen heb ik wel mijn moeder gebeld of ze even wou komen.

    En ik zou zeker zoals Alien al zegt je fototoestel meenemen. Waarschijnlijk vragen ze je in het ziekenhuis ook of ze een foto moeten maken.

    Nogmaals veel sterkte, ik zal a.s. dinsdag een kaarsje voor jullie branden.

    En Alien: ik zie dat het voor jou ook nog maar heel kort geleden is. Dus ook jou wil ik nog veel sterkte toewensen.

    Liefs Romy
     
  13. nicolioo

    nicolioo Bekend lid

    1 dec 2008
    901
    0
    0
    Het gaat dinsdagmiddag om 16.00 beginnen, dan moet ik me melden bij de verloskamers.
    Ik laat het maar gewoon allemaal op me af komen, dat was ook het advies van de gyn.

    Nicole
     
  14. Sjanienu1

    Sjanienu1 VIP lid

    6 sep 2008
    6.495
    0
    0
    Winkelmedewerkster
    's-Heerenberg
    Jeetje meid, wat verschrikkelijk voor jullie.
    Ik weet even niks anders te zeggen dan jullie heel veel sterkte te wensen.
     
  15. Caruli

    Caruli VIP lid

    15 nov 2007
    31.699
    91
    48
    Zorgverlener
    Noord - Brabant
    heel veel sterkte meid
    voor de komende dagen en de tijd die gaat komen
    probeer idd de bevalling over je heen te laten komen....
    tis moeilijk.
     
  16. mup

    mup Fanatiek lid

    7 jul 2008
    1.093
    0
    0
    Lieve nicole,

    Ik kan alleen maar mijn persoonlijke ervaring neerzetten voor jou m.b.t. wel of niet zien van je kindje.
    Ik zag er ook heel erg tegenop omdat je gewoon niet weet wat je te zien krijgt.
    Maar op het moment dat Liv geboren was was mijn twijfel meteen verdwenen. ik heb haar alleen maar geknuffeld en aangeraakt en gekust. Ze is mijn dochter en zal altijd mijn 1e kindje blijven. De tijd die we met haar hadden hebben we ook helemaal benut.
    Maar je moet vooral doen wat jij zelf voelt.

    Wij hebben de tijd doorgebracht met tv kijken en wat tijdschriften lezen. Ik ben om 9.00 uur opgenomen en om 18.35 bevallen. Wel heb ik voor de pijn een morfine spuit gehad waardoor ik uren van de wereld ben geweest. was net weer een beetje bijgekomen toen de echte weeën begonnen.

    Probeer je niet te druk te maken de komende dagen hoe moeilijk dit ook is.
    Ik denk aan je.
    Heel veel sterkte.

    Dikke knuffel Mup
     
  17. nicolioo

    nicolioo Bekend lid

    1 dec 2008
    901
    0
    0
    Bedankt Mup,dat je jouw eigen ervaring hier met me wilde delen.
    Ik heb net uitgebreid met de vk gesproken, ze belde me hoe het met me ging en ze heeft me een hoop uitgelegd. Hoe het kindje eruit ziet ongeveer en dat het eventueel levend geboren kan worden en wat ik daar dan van merk. Ook allelei details zodat ik me goed kan voorbereiden , echt heel erg lief van haar.

    Ik ben net ook gebeld voor de gyn uit het ziekenhuis en het is gebleken dan ons kindje trisomie 13 heeft, een zeer ernstige afwijking.
    Wel lees ik op internet dat de herhaling bij dit soort afwijkingen best groot is, ongeveer 1:100 nou ja dat zien we wel bij de verdere uitslag wat daarover gezegd kan worden.
    Wat ik ook nergens terug kan vinden is dat de borstvoeding op gang gaat komen net als anders en dat je daar vrij heftige medicijnen tegen krijgt. Hoop niet dat ik daar teveel last van ga krijgen.

    We wilden eigenlijk zaterdag al een weekje weg maar denk dat ik dat maar een paar dagen moet uitstellen omdat er best wat nasleep is als ik de vk en de gyn hoor.

    Ook vertelde de vk dat het heel gebruikelijk is dat je 6 weken thuis blijft na de bevalling en dat ik me daar echt helemaal geen zorgen over moet maken , er is geen enkele bedrijfarts die daar wat van zal zeggen heeft ze me verteld , valt toch weer wat van me af want dat is best een lange tijd waarin ik de boel een beetje een plekje kan gaan geven.

    Poeh nu het weekend in en nog even het huis poetsen.

    Nicole
     
  18. mup

    mup Fanatiek lid

    7 jul 2008
    1.093
    0
    0
    Lieverd,

    Onze dochter is ook levend geboren. Ik vind het achteraf zo fijn dat ik haar levend in mijn armen heb mogen houden. We hebben haar nog heel even zien en voelen bewegen.
    Ze is na een half uurtje stilletjes overleden.

    Zeker lief van je vk en ook van je gyn om je zo "voor te bereiden"
    Van de medicijnen tegen de borstvoeding heb ik geen last gehad. Ze werkten bij mij heel goed. Het zijn maar twee hele kleine tabletjes .
    Ik heb gelukkig na de bevalling nauwelijks lichamelijke klachten gehad. Probeer gewoon zoveel mogelijk rust te houden.

    Van het weekje weg kan alleen jij beslissen. En over werken moet je je niet druk maken.
    Jij voelt wel wanneer je daar aan toe bent.

    Veel liefs.
     
  19. Romy1979

    Romy1979 Niet meer actief

    Hoi Nicole,

    Bij ons is kans op herhaling ook 1 op 100. Ik schrok daar ook van, maar mijn gyneacoloog zei dat ik het dan positief moest bekijken. 1 op 100 betekend nog dat er 99% kans is dat het wel goed gaat.

    In het begin dacht ik; tja, kans op down zou ook maar 1 op 1000 zijn en kans dat het nog misgaat na 12 weken is ook maar 2% en toch gaat het mis.

    Ik heb nog boos geroepen: als we aan de loterij meedoen winnen we nooit wat, maar nu is het gelijk raak....

    Nu probeer ik er wel weer wat positiever naar te kijken hoor.

    Net als Mup had ik ook amper lichamelijke klachten. Nog geen 24 uur later liepen we rond in de ikea...achteraf hartstikke stom, maar ik moest eruit van mezelf
    En als je 6 weken nodig hebt om te herstellen moet je ze zeker pakken. Lichamelijk gaat het waarschijnlijk heel snel goed, maar wat er in je hoofd omgaat is een heel ander verhaal.
    Ik ben na 2 weken weer aan de gang gegaan, maar wel eerst halve dagen. Voor mijn gevoel wel iets te snel hoor, maar ik voelde me echt alleen thuis.

    Dus nogmaals, doe gewoon wat jij wilt en doe niks waar je je niet goed bij voelt.

    Liefs Romy
     
  20. ppa

    ppa Bekend lid

    24 nov 2005
    867
    0
    0
    Hallo Nicolioo,

    Misschien ken je me ok van de aug. mamma's.
    Natuurlijk kan ik je niet zeggen wat je moet doen, maar ik kan wel mijn ervaring met je delen...

    Na 24 wkn was onze dochter overleden en is de bevalling ingeleid. in eerste instantie hadden we zo iets van we hoeven haar niet te zien, ook een beetje bang voor hoe het eruit zou zien....
    Na de geboorte hebben we haar toch gezien en vastgehouden, ze zag er prachtig uit, gewoon echt een heel klein minimensje. ook hebben ze foto's gemaakt en een afdruk van haar voetjes. Nu achteraf ben ik hier heel blij mee. ze zal altijd ons eerste kindje blijven....
    Hierna hebben ze haar meegenomen voor onderzoek. Vervolgens hebben we haar in het ziekenhuis achtergelaten om samen met andere overleden kindjes weg te gaan.....
    In het ziekenhuis was een herdenkingsdienst (in nov en ze is was in mei geboren), alleen was ik toen al zwanger van ons zoontje en leek het me te confronterend voor mensen bij wie het nog niet zo lang geleden was om iemand met een buik te zien.

    Verder heb ik voor de zomervakantie niet meer gewerkt (zit in het onderwijs) en we zijn twee weken samen naar griekenland gegaan en ik ben alleen nog een week gebleven, veel mensen vonden dat raar, maar ik heb het in die week alleen echt een plaatsje kunnen geven.

    Ik zal de komende tijd nog veel aan jullie denken.....
     

Deel Deze Pagina