Oke, dit voelt een beetje genant om te plaatsen maar op een forum met zoveel vrouwen zijn er vast ervaringsdeskundigen. Dat hoop ik in elk geval. Vorig jaar op mijn 29e kreeg ik vage klachten die in de loop van het jaar steeds erger werden, en laatst na een bezoekje aan de huisarts en gynaecoloog is helaas bevestigd dat mijn lichaam in de overgang is. Ik heb van jongs af aan een sterke kinderwens, en godzijdank zijn we door een ongelukje in onze studententijd jong ouders geworden waardoor we nu al vier kinderen hebben. Maar onze wens is altijd een gezin met vijf kindjes geweest. Na vier kindjes in vier jaar tijd waarvan de laatste twee een tweeling waren was het idee wel om de vijfde een nakomertje te laten zijn. Oftewel, als alle kindjes naar school zouden gaan (de jongste twee 4 jaar oud) dan zouden we nog een keer een kindje willen krijgen. Maar nu werden we dus een beetje voor het blok gezet: Nu (al) voor een vijfde kindje gaan? Of accepteren dat dit waarschijnlijk ons gezin blijft. Ik weet dat je met vier (gezonde) kinderen echt heel gelukkig moet zijn en niet mag zeuren!! Dat vooropgesteld. Maar na allebei een paar maanden over de situatie nagedacht te hebben voelen we toch allebei dat we echt graag nog een vijfde kindje zouden krijgen om zo ons gezin compleet te maken. En dat het nu wel zou kunnen. De tweeling is sinds kort zindelijk, ze gaan twee ochtenden per week naar de peuterspeelzaal, we zijn recent groter gaan wonen en financieel is de ruimte er ook. Nu vraag ik me echter af: kan het nog wel? Zijn er meer vrouwen die in de overgang nog zwanger zijn geworden? Hebben jullie iets bijzonders gedaan? Vaker miskramen gehad? Zijn er dingen waar ik me op moet voorbereiden? Ik menstrueer nog wel dus ik gok dat een zwangerschap nog mogelijk moet zijn.. Maar ik merk dat ik het erg spannend vind, en lang niet meer zo vanzelfsprekend als hiervoor. Niet dat een goede zwangerschap heel vanzelfsprekend was voor ons gezien de hoeveelheid miskramen die we hebben gehad, maar er was altijd wel het vertrouwen dat het vroeg of laat zou lukken, en dat zakt nu een beetje weg..
Gezien je voorgeschiedenis met miskramen en je wens zou ik met gyn onderzoeken bespreken zoals chromomen array/karyotypering, alle stollingsfactoren, homocystiten etc etc. Dat zou ik persoonlijk doen want je hebt erg veel miskramen gehad aan je handtekening te zien maa rook gezonde kinderen (heb ik ook en dat past heel goed bij de stollingsmutatie/afwijking in genen). Verder niets mis mee toch als je nog een kind wil, kan het aan en gezond en fit bent en emotioneel en financieel het allemaal kan toch? Gewoon doen! ik ben 37.5 en wil graag deerde helaas miskraam laten geweest in september. Het liefst zal ik erna ook eentje nog willen maar woonsituatie, financieel, emotioneel (zwangerschap met enorme risico”s etc) gaan we voor laatste bebe dan als het maar snel lukt want wil niet op 40e zwanger worden dan is niet leuk maar ook de leeftijdsverschil met andere dochters is enorm...
Wat schrikken voor je dat je zo vroeg in de overgang bent. Je hoort het wel vaker dat vrouwen in de overgang gaan en ze alsnog zwanger raken. Verder weet ik er niet veel van, maar wil mee veel succes en geluk wensen!
Wat heftig en zo jong! Wat waren je klachten als ik vragen mag. En waarom ben je zo vroeg in de overgang?
Ja enorm balen! Ik begon zweet aanvallen te hebben (maar dacht dat ik gewoon veel koorts had, heb een chronische ziekte waardoor dat zou kunnen, maar het duurde ondertussen een jaar en zovaak heb ik geen koorts meer want mijn ziekte is momenteel redelijk rustig). Ik had vaak geirriteerde ogen en een droge neus en kreeg wondjes (wat ik heel lang op verkoudheid gooide) mijn menstruaties waren of maar twee dagen of heel heftig (wat ik gooide op een ontregeld lichaam na een tweelingzwangerschap) ik kreeg regelmatig blaasontstekingen (maar dat heb ik toen ik begin twintig was ook een hele periode gehad) en ik begon opeens bloedverlies te hebben na seks. Daar kon ik echt geen reden voor bedenken dus daarvoor ben ik naar de huisarts gegaan. Die vroeg door en toen bleek 1 + 1 (+de rest) toch reden voor verder onderzoek en helaas pindakaas. Waarom? Dat weet ik niet.. Waarschijnlijk gewoon pech? Het hangt niet samen me de chronische ziekte die ik heb. Ik heb wel twee tantes die ook vroeg in de overgang kwamen dus wie weet is het voor een deel erfelijk?
Ik vermoed iets stollingsachtigs.. We zijn twee keer bezig geweest om dit uit te zoeken maar beide keren kregen we een zwangerschapstest en bleek ik weer in verwachting te zijn en hebben we het erbij laten zitten. Mocht het zoiets blijken is er dan iets te doen waardoor de kans op een miskraam afneemt? Wat verdrietig dat jullie in september een miskraam hebben gehad! Hoop dat jullie toch nog een gezond derde kindje gegund is binnenkort
Het is zeker erfelijk, dat is bewezen. Mijn moeder en oma waren vroeg, ik ook. Zus van moeder weer niet. Bij mij begon het toen ik 33 a 34 was. We waren erop voorbereid en hebben om deze reden relatief jong kinderen gekregen. Ervaring met zwanger raken tijdens vroege overgang heb ik niet. Wel menstrueer ik ook nog (onregelmatig inmiddels) maar ik heb lang niet altijd een eisprong en ben dus veel minder vruchtbaar. Daarnaast moet ik er niet aan denken om nu nog een baby te hebben want ik had de overgangsklachten toch wel enorm onderschat. Eerst was het best te doen, maar nu 2 jaar verder vind ik het toch niet zo grappig meer. Maar dat verschilt ook per persoon. Ik zou eens testen of je nog elke cyclus een eisprong hebt,kun je ook gerichter proberen wellicht.
Dankjewel voor je reactie! Ik heb inderdaad toevallig net ovulatietesten besteld Welke klachten vallen je vooral zwaar als ik vragen mag? Ik heb er nog niet zo'n heel duidelijk beeld van namelijk..
Ehm, de opvliegers zijn vervelend maar soit. Vooral de stemmingswisselingen. Ik ben weer aan de pil gegaan omdat ik rondom menstruatie ronduit agressief werd. Nooit gehad,heel bizar. Stond ik in een winkel en kreeg dan de neiging een wildvreemde een mep te verkopen. En waarom, geen idee! Bijna depressief ook vaak. Geen dip,maar echt depressieve klachten. Met de pil is dat minder. Slecht slapen, hartkloppingen en soms extreem duizelig. Leegloop tijdens menstruatie, kreeg bijv bloedarmoede. Nooit gedacht dat de impact zo groot kon zijn. Maar dat is niet bij iedereen zo, goddank. Mentaal heb ik er geen last van,omdat we dus geen kinderwens meer hebben. Voel me niet oud ofzo Kan me voorstellen dat de klap jou harder is.. Voeding en beweging doet wel een hoop. Ik heb bijv ook minder last als ik geen alcohol drink en gezond leef.
Bij stollingsprobleem fraxiparine of clexane spuiten vanaf eisprong! Of op zn minst aspirine 100mg mochten ze het niet voorschrijven. Zou even bloedtest laten doen.
Klopt met stolling moet je dus prikken pas na 10 weken na bevalling en dan herharen nog eens maar niet alle. Ik heb genetische afwijking in stolling factor ii dus dat was gelijk de uitslag die niet herhaard moest worden en je hebt nog andere die niet genetisch zijn maar wel kan je gewoon ontwikkelen. Een van de signalen van stollingsproblemen is naast gezonde kinderen miskramen of vroege of juist late zonder redenen ofwel geen gelijke redenen gevonden; pre eclapsie/hellp tijdens zwangerschap/familie met trombose of stollingsproblemen. De behandeling is afhankelijk welke stollingsfactor je hebt en of je familie bekend ermee is. Behandeling is mer aspirine en heparine elke dag spuiten. Alleen het is niet te verhelpen het vergroot de kans tor normale zwangerschap tot 75% geloof ik. Bij factor ii is nog niet bekend of het zinvol is heparine te spuiten daar loopt nu studie voor. Als ik zwanger wordt dan krijg ik aspirine voor placenta etc (niet per se voor stolling) en heparine in principe niet omdat het in familie niet voorkomt zo is het Europese norm niet enkel in NL maar ook in andere landen bij factor ii stolling zonder voorgeschiedenis in familie of patient . Wel arts zei als ik het heeeeel graag wil kan hij het voorschijven maar is niet bewezen dat het helpt (of nog niet in dit geval want de studie loopt al paar jaar maar ze moeten 300 mensen hebben uit nl en uk om het afronden). Ik was doorgestuurd naar lumc en daar dus met arts gepraat die studie doet en hij gaf zelfs aan dat ik niet eens in kraambed hoef te spuiten want zo is de protocol nu (hij heeft rond gebeld naar universiteiten die met die studie doen etc) en ik kan meedoen maar computer maakt keuze of ik val in groep die wel heparine krijgt of in groep die geen heparine krijgt..aspirine heeft niets te maken die doet niet mee in de studie je kan het slikken dus of niet is je keuze of die van je arts.. dus tja het is niet echt iets wat je zegt gelijk wat je gaat doen, ik heb besloten eerst zwanger worden en dan heb ik 2-4 dagen tijd beslissen of ik ga niet spuiten en later misschien kom op terug en toch gyn vraag het met rond 10 weken (geen idee of die het geeft dan maar wie weet) of ik ga naar lumc studie doen en wellicht spuiten maar dus niet va eisprong zoiezo maar vanaf 6 weken doen ze dat met factor ii. Ben zoiezo niet van het spuiten lukt mij niet denk ik.. ben super bang voor naalden en pijn
Ik heb een autoimuun stollingsafwijking. En had hier nooit zonder complicaties 4 kinderen ( en zeker geen tweeling) mee kunnen krijgen. Als je wil weten of er iets speelt zul je een aantal maanden uit moeten trekken om dit te laten onderzoeken. Hou er wel rekening mee dat ze in nederland gerust zeggen, u heeft 4 gezonde kinderen dus probeer het zo maar eerst. Heeft de huisarts je hormonen, schildklier etc geprikt. Ik weet niet of ik zou wachten op alle onderzoeken. Voor je afspraak hebt ben je al snel en maand verder, dan bloed prikken, resultaten afwachten en mogelijk 3 maanden later nog eens prikken. Ben je snel en half jaar verder..
Sorry topicopener dit was verkeerd geformuleerd. Ik vroeg me af of er een oorzaak voor was. Soms zijn er medische oorzaken of genetische aanleg zoals to zelf al geantwoord had. Grappig dat het je zo erg opviel