Hallo lieve dames, 11 mei hebben wij een vruchtwaterpunctie. Doodeng. Niet de handeling, dat duurt maar even en ik lees merendeels positieve verhalen erover. En naalden ben ik wel gewend na bijna 5 jaar mezelf in m'n buik injecteren voor de iui's en IVF's. Wat me bang maakt is de halve procent dat het mis gaat.... Het is maar weinig risico maar je zal het maar net zijn. En dan de uitslag natuurlijk. Ik vond wat oude topics hierover maar die zijn allemaal gesloten. Graag hoor ik nog wat verhalen. Ik heb wel fijn kunnen regelen op m'n werk dat ik erna 3 dagen vrij ben en dan nog het weekend eraan vastgeplakt dus kan lekker rustig aan doen. Lieve dames, ik hoor graag verhalen en reacties om mezelf misschien wat beter voor te bereiden en hopelijk wat gerust te stellen.
Wij hebben met 22 weken een punctie laten doen. De ingreep stelt niets voor en doet zeker geen pijn. Je hele buik wordt eerst schoongemaakt en dan ingesmeerd met jodium. Als ze gaan prikken, houden ze de naald in de gaten met het echoapparaat. Er wordt maar één buisje afgenomen. Wij kregen binnen 3 dagen de voorlopige uitslag (down en nog 2 veel voorkomende afwijkingen) en na 2 weken de definitieve uitslag (de overige niet veel voorkomende afwijkingen). Na de punctie moet je rustig aan doen en kun je het beste zoveel mogelijk rust nemen. Ik mocht bijvoorbeeld de rest van de week niet meer gaan werken. De dag na de punctie had ik nog wat buikpijn en moest ik terug naar het ziekenhuis, waar ze nog een echo hebben gemaakt. Maar alles is goed gegaan en de uitslag was ook goed. Maak je niet teveel zorgen en probeer te ontspannen. Succes!
ik ga dinsdag voor de 2de keer voor een punctie. De eerste keer was 2,5 jaar geleden. Ik heb er ook geen last van gehad toen, wel inderdaad de 2 dagen erna het heel rustig gedaan, en zeker niets getild. Maar ondanks dat alles toen prima is verlopen (de uitslag niet, maar das een ander verhaal) heb ik nu toch ook de kriebels. Ben ook echt bang dat het fout gaat gaan, en ben vooral bang voor de uitslag, omdat het al eens fout is geweest.
Hoi, Naar aanleiding van een minder goede combitest heb ik ook een vwp gehad. De ingreep zelf viel me echt 100% mee. De dag ervoor werd ik gestoken door een wesp en dat deed véél meer pijn. Goed van je dat je vrij hebt genomen. Bij mij viel het midden in de zomervakantie maar als dat niet was geweest had ik ook vrij genomen. Ik heb twee dagen heel rustig gedaan. De avond van de dag van de vruchtwaterpunctie had ik een wat zeurderig, 'trekkend' gevoel in mijn buik. Ben toen lekker vroeg naar bed gegaan en de volgende ochtend was het over. De voorlopige uitslag ontvingen we 1 week na de vwp en de rest van de uitslag in totaal 3 weken later. Het wachten is echt KL***, ik was bijna ziek van de stress. Gelukkig was bij ons alles in orde en we hebben inmiddels een gezonde zoon gekregen. Ik wens je heel veel sterkte en ik zal voor je duimen voor een goede uitslag!!!!!!!
Dank jullie wel dames! Erg fijn om reacties te lezen en het succes wensen. Doet goed. @Suzanne: gefeliciteerd met je zoon! @Berretje: Dank je wel!!! Erg lief! En jij heel veel sterkte,....zie ik in je onderschrift.... @Petra: succes morgen! En ik wens je een geweldige uitslag toe! @Elisa: Heerlijk dat alles goed was bij jou en dank je wel voor je duidelijke uitleg en geruststelling. Wat ik me nog afvraag (en misschien onterecht of heel suf, maar goed, zet het toch hier neer): -Mag je op je buik slapen erna? Of is het verstandiger om dat even niet te doen? -We moeten erna nog een eindje rijden, is dat in elkaar zitten in de auto wel ok? Ik ben goed gevuld van mezelf zeg maar en heb een dikke zware buik en nu met die darmenverschuiving helemaal. Lijkt me zo drukken op de baarmoeder... -Bij ons in het zkh zei de gyn dat de uitslag 3 dagen duurde. Ik herhaalde het nog en hij bevestigde het nogmaals.. Kan dat dan zo snel? Ik lees toch echt tussen de 1 week en 3 weken meestal? Lijkt me wel heerlijk als het zó snel zou kunnen! Of is dat die voorlopige uitslag? -Niezen en hoesten, is dat slecht als je net geprikt bent? -Na hoeveel tijd is het echte gevaar geweken? 2 dagen? Of langer? -Hebben jullie na de punctie nog een echo gehad in de dagen erna om alles te checken? Ik ga deze vragen natuurlijk ook stellen in het zkh (hoe dom misschien ook) maar wellicht weten jullie al antwoord.
Suffe vragen bestaan niet! Daar is zo'n forum als dit toch voor -Mag je op je buik slapen erna? Of is het verstandiger om dat even niet te doen? Geen idee, dat zou ik even navragen aan de arts die de vwp doet. -We moeten erna nog een eindje rijden, is dat in elkaar zitten in de auto wel ok? Een auto zélf besturen mag niet (vanwege de druk op je buik als je rijdt), maar erin zitten is geen probleem. Ik zou je 'chauffeur' wel wat voorzichtig over verkeersdrempels e.d laten rijden -Uitslag Ik denk dat dit echt de voorlopige uitslag is: Down of niet. Het testen op andere afwijkingen duurt langer. Bij ons konden ze het geslacht van de baby ook pas na 3 weken zeggen. -Niezen en hoesten, is dat slecht als je net geprikt bent? Nee hoor. Het is wat anders als je echt enórme hoestbuien hebt, dan zou ik er wel bv. tijmsiroop tegen innemen. -Na hoeveel tijd is het echte gevaar geweken? 2 dagen? Of langer? De arts die mijn vwp zei: "als je morgenochtend geen verlies van vruchtwater hebt gehad, dan mag je van mij alles weer doen". Daarbij schijnt het verliezen van een minimale hoeveelheid aan vruchtwater niet heel bedreigend te zijn, maar wel een reden om contact op te nemen met je gyn/verloskundige. -Hebben jullie na de punctie nog een echo gehad in de dagen erna om alles te checken? Dit is in principe niet nodig; ik voelde de kleine 2 dagen na de vwp voor het eerst schoppen. Maar ter geruststelling bood onze vk een echo aan en daar hebben we dankbaar gebruik van gemaakt. -Ik ga deze vragen natuurlijk ook stellen in het zkh Zeker doen; zij zijn professionals en zij begrijpen echt wel dat het voor jou allemaal super spannend is en dat je alles wilt weten.
Dank je hartelijk Suzanne voor al je antwoorden. Erg fijn. De datum komt dichterbij en het is nu wel elke dag (en nacht) een paar keer in m'n gedachten. Ik probeer goed positief te blijven en vertrouwen te hebben in dit beebje. Het is hoogstwaarschijnlijk onze laatste kans op een kindje (van ons zelf iig) dus het MOET gewoon goed gaan! Ons ukkie is gewoon gezond en supersterk!! *duim duim*
Ha! Ik heb met bijna 17 weken een vruchtwaterpunctie gehad. Het viel mij ook hartstikke mee. Ik heb de dag van de punctie lekker rustig aan gedaan en daarna gewoon weer (rustig) mijn ding gedaan. Omdat ze voor de punctie nog een zeer uitgebereide echo hadden gemaakt en daarbij geen rare dingen zagen heb ik de uitslag positief tegemoet gezien en viel het wachten op de uitslag ook mee. -Mag je op je buik slapen erna? Of is het verstandiger om dat even niet te doen? Ik ben een echte buikslaper en dus zal het me niet verbazen dat ik de dag van mijn VWP ook op mijn buikgeslapen heb -We moeten erna nog een eindje rijden, is dat in elkaar zitten in de auto wel ok? Lekker laten rijden! -Na hoeveel tijd is het echte gevaar geweken? 2 dagen? Of langer? Ze hebben mij na 3 dagen weer even gechecked en alles was ok, dus gevaar was geweken. -Hebben jullie na de punctie nog een echo gehad in de dagen erna om alles te checken? Ik moest drie dagen na de VWP op controlle komen om te zien of er ergens bloedstolsels te zien waren. Deze echo was niet zozeer gericht op het kind maar meer hoe je baarmoederwand eruit zag. Succes!!!!
Dank je wel Kris! Je hebt een hele goeie naam: wij hebben de naam Chris in gedachten voor ons kindje. Dus misschien een mooi voorteken? Ben echt heel erg blij met de reacties, ook al zijn het er niet veel. Geeft me wel moed!
en ondertussen gaan we nog eens terug voor een volgende poging, ook volgende week dinsdag. Gisteren heeft de gyneacoloog besloten om toch maar niet te prikken, omdat de vliezen nog niet volledig gescheiden waren en het risico dus toch nog te groot was. Ben langs 1 kant wel blij dat ze zo voorzichtig zijn, anderzijds, dat wachten duurt nu wel heel erg lang!
Oh? Wist niet dat dat ook nog kon? De vliezen moeten dus los van elkaar zijn. Das wel weer iets om dinsdag na te vragen, hoewel ik wel denk dat zij dat ook wel weten. Inderdaad wel erg prettig dat ze zo voorzichtig zijn.
Wij hebben een VWP gehad n.a.v. een slechte uitslag combitest, de test zelf is heel snel en valt reuze mee, ik vond het alleen eng om erna te lopen en te doen, ik heb wel een complicatie gehad maar ons meisje is inmiddels gezond en alweer 1 jaar geworden maar moest een weekje extra plat met 3 echo;s om vruchtwater te checken, ik verloor namelijk wat vruchtwater. Ik vond de emotionele achtbaan eromheen veel erger en vele malen slopender!!
officieel mag het ook pas vanaf 16 weken en liever niet eerder dus op zich wel logisch. Maar het wachten is idd vreselijk !!
Officieel is het gevaar geweken na 3 weken maar na 3 dagen kan je zeggen of je complicaties hebt ja of nee, je kan bv tijdelijk vruchtwaterverlies hebben en dan blijft het risico langer aanwezig en word deze groter... Ik kreeg verder geen echo maar mocht wel het hartje laten checken wanneer ik dat wilde maar deed dat liever zelf (want ik kan het zachter de VK drukt veel te hard en vond dat eng) dus elke dag deed ik 2 keer luisteren of ons beebje nog leefde (als ik haar niet voelde) Wat betreft buikslapen ik durfde het niet maar misschien wel gedaan , ik mocht het wel van de dokter..
Dank je wel Isademi voor je reactie. Gelukkig is bij jou alles goed gegaan ondanks de complicatie. Dat lijkt me wel een enge periode die je dan doormaakt. Inderdaad denk ik ook dat ik bang zal zijn om te bewegen enzo. Maak me er nu al druk om en probeer bijv in bed al uit hoe ik me voorzichtig kan bewegen en wat prettig ligt. Ik heb ook veel pijn nu door bekkeninstabiliteit en beweeg me al zo rottig en teer nu veel op m'n buikspieren maar die durf ik dan niet aan te spannen hoor! Pfffff, ik wou dat we al op eind mei zaten en alles achter de rug was... Wil gewoon zó graag deze (misschien wel laatste) kans niet voorbij laten gaan op het moederschap.
het valt reuze mee hoor, alleen die eerste paar tellen denk je van ZAL IK NU ADEMEN OF TOCH MAAR NIET daarna word je wel weer wat rustiger (en redelijker) en je zal zien dat het een beetje hetzelfde is als bloedprikken (qua gaatje) gewoon je even laten verwennen een paar dagen (eerste dag gewoon lekker op de bank hangen is goed genoeg) en dan die dagen erna niet sporten of tillen (o stofzuigen e.d.) ik zeg altijd maar zo; je kan beter een dagje langer op je kont blijven zitten als haast hebben (die ene extra dag is het wel waard al is het niet echt nodig is het fijn voor je eigen gemoedsrust, het gevoel dat je er ZELF alles mogelijk aan hebt gedaan geeft een bepaalde rust, want dan ligt het niet meer in je eigen handen dus kan je er ook niets aan doen) Die kan van 1:200 is ook meegenomen dat het al helemaal niet goed zat, ik heb vertrouwen erin dat als je kindje gezond is dat ook wel goed zou gaan bij een behandeling die zo vlug gedaan is en zo vaak word gedaan.. (in heel veel landen krijgen steeds meer mensen hem standaard aangeboden) beetje vertrouwen hebben in je lijf en in jullie kindje als je nog vragen hebt mag je me altijd PM-en, ik weet uit ervaring dat heel veel mensen echt ONMENSELIJK kunnen reageren op zoiets, ik ben voor alles en nog wat uitgemaakt wat niet leuk is ook al weet je dat ze ongelijk hebben, het is vaak gewoon onwetendheid van mensen (heel veel mensen weten geeneens waar een combitest e.d. allemaal voor is, zelfs de VK's weten soms de helft niet ervan, of leggen het verkeerd uit) succes de 11e maar dat zal vast goedkomen!
Oh dank je wel Isademi, hier kan ik zeker wat mee en geeft me toch wel iets meer rust hoe je het verder uitlegt. Inderdaad wil je ALLES doen om er controle over te houden, maar op een gegeven moment kan dat niet meer en moét je het ook wat loslaten. Daar heb je helemaal gelijk in. Maar merk je dat zelf als je vruchtwater verliest? Hoe weet je zelf als je thuis bent of het ok is of niet? Of is dat alleen met een echo duidelijk? Lief dat je aanbiedt om m'n vragen te beantwoorden via pm. Misschien maak ik er wel gebruik van. Hoewel ik ook wel denk dat er meer mensen hier blij mee zijn om te lezen alleen misschien niet durven te reageren. Gezien de aantal kijkers.... Inderdaad snappen veel mensen niet dat je dit laat doen. Maar zij kennen niet het hele verhaal van de mensen dus mag je niet oordelen vind ik. Gelukkig heb ik (nog) geen mensen gehad die me echt proberen te kwetsen met hun meningen. Mijn omgeving weet hoe het zit en veel mensen hebben ook wel door als ik ze iets van het verhaal uitleg dat ik (wij) er héél bewust voor kiezen en er jaren over hebben nagedacht. Ik moet er inderdaad vertrouwen in hebben en zo goed als mogelijk m'n rust houden, ook nu en zeker de dag zelf en de dagen erna. Ik hoop gewoon zo met heel m'n hart dat alles goed gaat en is.
Ik verloor duidelijk vruchtwater door dat mijn onderbroeken steeds nat waren en dat rook zoet, bleek dat het iets had gelekt en dat zich had verzameld in mijn buikholte of zoiets en toen ikw eer een beetje ging lopen kwam dat "los" MAAR waren maar beetjes hoor, ik moest dan elke 2/3 dagen een echo om te kijken of ik nog genoeg vruchtwater had (een week lang) en daarna na een week nog een keer en toen na 2 weken hebben ze ook nog een keer gekeken ernaar (met de speciale 20 weken echo, die is dan ook iets uitgebreider vanwege de kans op afwijking zeg maar) dan krijg je een meer uitgebreidere (op verzoek volgens mij) als een "normale" zwangere vrouw.. (dat is als de combinatie test een verhoogde kans gaf tenminste hier zo) Ik ben geen hele scheuten verloren ofzo maar wel genoeg dat je merkt dat het er is en heb toen de VK gebeld die zag niets eruit stromen maar had wel zo'n testje mee of het vruchtwater was.. Toen met de 20 weken echo had ik eindelijk rust en toen kreeg ik een virus waarmee je je kindje kan verliezen (door ons zoontje die toen nog naar KDV ging) bleek gelukkig dat ik het al gehad had eerder en nu moest ik WEER echo's om te checken of alles goed was met de kleine (en vervolg echo) op den duur was ik allang "tevreden" met de kans op doof (als dat het ergste was na alle shit) Ik heb mezelf helemaal gek lopen maken van 12 tot 16 weken (dat wachten op die punctie) dat vond ik nog het ergste van allemaal eigenlijk... Wij kregen wel versnelde uitslag dus we wisten binnen 5 dagen dat alles goed was (per brief van het Radboud in Nijmegen) en stond ook in dat we een meisje kregen (ze vroegen of we dat wilde weten en dat wilde we graag dat was het enige "leuke" van dit allemaal (alhoewel ik het om die reden nooit opnieuw zou doen natuurlijk ) Mensen vroegen zich ook af waarom wij het deden en vooral als ze dan vroegen wat we zouden doen met een bepaalde uitslag (waar ik helemaal niet aan wilde denken natuurlijk!) ik ben zelfs door iemand babymoordenaar genoemd (mensen kunnen echt zo gemeen zijn) elke avond huilde ik mezelf in slaap, voelde me een vreselijk mens, maar dit was iets wat we van te horen hadden besproken en ook niet hadden gedacht dat het zo moeilijk zou zijn als het zo dichtbij kwam... Over het merken of je thuis okay bent, ik heb een angelsound liggen en dat was echt hemels!!! gewoon even voor je slapen luisteren (ik kon haar vanaf 10 weken al vinden hiermee) en dan heel even luisteren en dan kon ik weer wat beter slapen en als ik wakker werd maakte ik me zorgen dat zocht ik gewoon haar hartje op! Werkte voor ons enorm fijn!!