Ondanks plaatsindicatie voor t zkh wil ik graag thuis in bad bevallen. Bij mn vorige bevalling mn stuit gebroken en wil daarom nu perse niet op mn rug bevallen. Verder kies ik indien mogelijk voor een halve Lotus bevalling en een navelring ipv klem. Verder hoop ik echt met dezelfde bevriende vk te bevallen. Dat is me geweldig goed bevallen
Bij mijn eerst zat mijn schoonzus binnen 24 uur op mijn bank en eiste dat ik van alles voor haar deed terwijl ik een keizersnede had gehad. Mijn man was op dat moment weg anders had hij ingegrepen. Bij mijn dochter wilde ze weer van alles. Ik heb toen gezegd NEE komt niet uit we hebben rust nodig.... 2 maanden later waren we uitgerust hihi. Dus luister vooral naar je eigen gevoel en doe wat jij belangrijk vind zou ik zeggen.
Bezoek op de eerste dag beter gedoseerd. En niet van hand tot hand. Wilde ik toen al niet, maar schoonfamilie is helaas wat hard leers.
Ik zat helemaal niet lekker in mijn vel. Maar wilde dat niet laten merken dus biks gezegd. Achteraf wel last van gehad. Dus ik zou de volgende zeker beter over mijn gevoel praten. En meer slapen en rusten als de kraamzorg er is!
Hopelijk geen inleiding en ookal moet ik in het ziekenhuis bevallen (ivm keizersnede) dat ik niet zo aan bed gebonden ben zoals de eerste keer. Maar dat ik lekker onder de douche kan of in bad. En hopelijk geen keizersnede!! Qua kraamtijd ga ik ook het bezoek wat meer doseren. Sowieso de eerste 6 weken geen 'verre' familie zoals ooms en tantes. Werd knettergek van al dat bezoek
Spijt dat ik mijn eerste kind aan iedereen gaf om vast te houden. Bij de andere kinderen alleen gegeven als er maar 1 bezoeker tegelijk was, dat ging veel beter. Ik zou niet zo snel meer vragen om een inleiding (2e bevalling, 11 dagen overtijd). Ik ga niet meer op bed bevallen tenzij het niet anders kan. (Laatste was op baarkruk, helemaal top!) En absoluut nog duidelijker aangeven dat bezoek moet overleggen wanneer ze komen. Gedoseerd is bezoek zoveel relaxter en fijner en persoonlijker!
- Bij de eerste vond ik het eindelijk helemaal niet prettig dag iedereen mijn kind wilde vasthouden. Bij de tweede heb ik haar lekker laten slapen als ze sliep. Jammer dan! - Bij de tweede had ik beter naar mijn eigen gevoel moeten luisteren. Ze had een koemelkallergie, wat ik al lang vermoedde. Maar uiteindelijk pas na 6 weken actie ondernomen, omdat andere steeds zeiden: het valt wel mee.....
We zijn super sociaal, hebben kei veel vrienden en familie....maar echt niet meer ALLEMAAL DIRECT NA DE KS! Ik zei gisteren nog tegen mijn Man dat ik dat zo fucking vervelend vond vorige keer en allemaal tegen mijn bed aanduwen of erbij willen zitten. Ik keek scheel van de pijn, want ik mocht niets anders dan PCM toen. Dus binnenkort stiekem in de ochtend een ks, lekker een hele middag genieten van de Mini met mijn eigen gezin en in de avond bellen we de die hards, die mogen dan komen en de rest als we weer thuis zijn na 3 dgn.
Oh herkenbaar Mijn dochter lag zelfs in de couveuse en ik met mijn bed ernaast. Boink met dikke kont tegen mijn bed aan. & #%€+ wat een pijn. Hallo er ligt hier nog patiënt hoor! _________ Wat ik anders zou doen is zelf paracetamol mee nemen. Heb snachts uur lopen bellen en huilen van de pijn. (zal wel bevalling tussendoor zijn geweest ofzo) moest vk nog gaan checken of ik wel mocht... (ja heb er 6 gehad mag er 8) Voelde mij zo gevangen in bed. Als ooit nog eens zwanger raakt en mijn kindje komt weer te vroeg wil ik snachts ook gewoon naar de neo afdeling. Ons meisje was snachts vaak veel meer wakker. Minder bradycadieen enzo. Misschien zou borstvoeding oefenen leren drinken en aanleggen ook beter gaan. Haar eerste flesje dronk ze bijvoorbeeld snachts bij verpleegkundige. Tja vraag mij echt af wat ik vorige keer toch huilend van de pijn alleen in bed deed?! Dat zal ik echt anders doen Gewoon meer voor mezelf opkomen.
Wat een fijne reacties allemaal dank! Zal ze allemaal meenemen. Ik merk echt dat bijna alle vrouwen aangeven het de volgende keer anders te willen doen met vasthouden/bezoek/rust. Eerste dag alleen naaste familie eventjes kijken in het ziekenhuis en er wordt dan niet vastgehouden. Dagen daarna rustig aan met bezoek en ook zeker eerst even laten weten hoelaat etc zodat we aan kunnen kijken waar we/ik/baby behoefte aan hebben. Dit gisteren besproken met mijn vriend en dat voelt erg fijn. Nu nog de uitvoering hihi maar hoop dat ik voor mezelf kan opkomen. Zo niet, dat dan mijn vriend of kraamhulp ingrijpen. Hoop zo op een mooie en bijzondere week en zou het zonde vinden om mij rot te voelen om dit soort dingen.
Hier dan toch even een klein tegen geluid . Ik ga het hetzelfde aanpakken. Ouders, broers, zussen allemaal de eerste dag geweest. Tweede dag allerbeste vrienden en daarna per twee dagen max drie bezoeken. Ik deelde de dag in, in ochtend/middag/avond en zo hadden we per twee dagen altijd ten minste drie dagdelen rust. Prima bevallen. En het vasthouden, ik vond het juist geweldig om te zien hoe de mensen waar ik van houd mijn kleine meid vast hadden.
Ik zou niets veranderen. Als bezoek kwam en mn zoontje sliep, jammer dan. Mochten ze kijken hoe hij sliep Pas na 3 weken geboortekaartjes verstuurd zodat ik eerst kon herstellen na mijn ks. Niet te veel bezoek gelijk, zodat wie dan kwam, hem ook even vast mocht houden. Mits hij niet sliep dus. Vaak hadden ze pech, want hij sliep natuurlijk nog veel! En ik volgde mijn gevoel vanaf dag 1, ook als hij huilde en ik hem snel bij me pakte, en ik van de oude garde te horen kreeg dat ik hem best even mocht laten huilen. Dikke doei! Mijn kind, ik volg mijn gevoel en ik had, (en heb!) er dikke schijt aan wat andere er van vinden
Alleen bezoek tijdens de kraamtijd en kraamfeest. Ik lees vaak dat mensen die eerste week weinig bezoek willen, terwijl ik dat juist ideaal vond. Ik kon toch nog niks, dus alles werd voor me gedaan. De kraamzorg of mijn man of moeder zetten wel koppen koffie en thee en smeerden beschuitjes. En ik lag als prinses in mijn bed met mijn kind te pronken en te kletsen. Heerlijk Bij de eerste hadden we tot 6 maanden heel veel bezoek, de hele week door. Dát wilde ik dus nooit meer. Bij de tweede werd het bezoek al wel minder (niet iedereen komt dan nog), en bij de derde dus helemaal goed, door alles in de eerste week te plannen, en als iemand dan niet kon, kon hij of zij op het kraamfeest komen.
Dag na de ks niet meer de hele dag bezoek. Of nou ja, niet meer dan 2 per keer. Bij mijn eerste (die geboren is met ks) kreeg ik ‘s morgens mijn ouders + zus, ‘s middags schoonouders, schoonzusje en oma van mijn man (zonder te vragen of wij dat goed vonden) en ‘s avonds 2 schoonzusjes + partners.
Ik zei gisteren nog tegen de anesthesist dat ik niet weer met 2 PCM afgescheept wilde worden na de ks. Dat doen ze gelukkig niet meer, je krijgt nu een dipidolor pomp Ik werk er en nog is het dan moeilijk om voor jezelf op te komen, neem jezelf niets kwalijk hoor!
Dat dichtbijzijnd bezoek, ouders/schoonouders, gewoon gelijk mogen komen, maar er niemand anders mee mag Laatste bevalling kwamen mn pleegzwagertjes ook mee. Ik was nog niet eens gewassen en lag dus half naakt en onder het bloed onder een dekentje. Ze waren nog jong, maar dat gebeurd dus niet meer nu
Toen ik een afspraak bij de vk had is mijn vader mee geweest, hij is toen buiten de praktijk blijven wachten. Ik kreeg toen spontaan een echo (leerling moest oefenen) en heb tot op de dag van vandaag nog steeds spijt dat ik ze mijn vader niet even heb laten halen (is ondertussen al bijna 13 jaar geleden). Lees dat iedereen het de volgende keer rustiger wil hebben vooral direct na de keizersnee, ik had het graag drukker willen hebben, voelde me erg alleen in het ziekenhuis omdat bijna niemand kwam (nadeel van een erg kleine familie en vrienden die verder weg wonen) Mijn ouders waren 1 keer gekomen en daarna (in het ziekenhuis) niet meer omdat ze vonden dat ik mijn rust nodig had na de ks. Mijn schoonmoeder ook 1 keer (die moet hiervoor vervoer regelen ziekenhuis is 3 kwartier rijden en wilde niet de hele tijd met mijn man mee) en mijn schoonzus en zwager haten ziekenhuizen en wilden dus niet komen in het ziekenhuis. (en dat was meteen onze hele familie)