Wetenschappers en overheden zijn druk bezig met allerlei oplossingen te bedenken om deze crisis zo snel mogelijk op te lossen. Daarnaast houdt het de hele bevolking bezig. Begrijpelijk, maar ik hoop dat er ook naar de lange termijn wordt gekeken en dingen veranderen. Ik vraag mij af wat jullie hopen dat gaat gebeuren/veranderen op lange termijn (bijvoorbeeld door de mensen om je heen/werkgevers/de overheid/de wereld). Ik zal beginnen: - Ik hoop dat de vitale beroepen ook als zodanig worden behandeld en er meer in wordt geïnvesteerd en waardering komt. Zodat werken in de zorg aantrekkelijker wordt. Zodat er kleinere klassen in het onderwijs kunnen komen, etc. - Ik hoop dat er een cultuuromslag komt, waarin werken flexibeler wordt en je je bijvoorbeeld niet schuldig hoeft te voelen om thuis te blijven als je niet fit bent, maar, wanneer enigszins mogelijk, vanuit huis kunt werken. - Ik hoop dat de problemen rondom het klimaat, natuur en de bioindustrie een hoge prioriteit krijgen. Geen plannen voor 2050, maar direct. Ik ben bang dat anders de volgende epidemie zich al snel aandient. Tot nu toe krijgt de economie vaak voorrang, maar als we zo door gaan heb je niets meer aan veel geld.
Ik neem jou punten over. Ik kan me daar in vinden. Verder hoop ik dat het eigenlijk weer wordt zoals het was. Eigenlijk heel simpel...kunnen doen wat je wil wanneer je wil. ( binnen de wet natuurlijk )
Ik vermoed dat dit punt en de huidige maatregelen méér met elkaar te maken hebben dan we willen weten. Want hóe anders kun je op grote schaal ingrijpende aanpassingen afdwingen aan emissies, leefstijl en eetgewoonten dan door middel van angstzaaierij en de daaraan gekoppelde progressieve dwangmaatregelen? Dus ga er maar van uit dat een groot deel van de huidige maatregelen straks niet meer teruggedraaid zullen worden. En dat alles voor het klimaat uiteraard
Insgelijk! Ik hoop dat de gezondheidszorg rigoureus op de schop gaat. En dat deze verandert van symptoombestrijding naar preventieve gezondheid-behouden-zorg. Dus volle inzet op gezond eten en leven. Alle rommel de supermarkt uit. Terug naar fruit, groente, noten, vis, vlees als advies. En veel meer bewegen/sporten verplichten als onderdeel van de zorgverzekering etc etc. (Aangezien merendeel overgewicht heeft op de IC). Dus ik hoop op een nieuwe gezondere maatschappij
Ik hoop dat ik mijn zoon zou mogen begeleiden binnen school. Hij verteld oa dat hij het thuis onderwijs niet zo leuk vindt omdat ik daadwerkelijk oplet of hij de woorden juist leest. Als ik dat zo hoor dan verbaast het mij niks dat hij qua lezen niet veel verder is dan hoe hij er voor stond in de vorige scholen sluiting. Hij gebruikt zijn minder duidelijke uitspraak om minder aandacht te hoeven besteden aan het lezen. Na school tijd lezen heeft bij hem weinig zin want dan is zijn hoofd vol. Ik hoop dat ik de kans krijg om ervoor te zorgen dat hij meer begeleiding krijgt, zij het van mij. Wat hem betreft blijft het denk ik beter om deeltijd onderwijs te volgen. Tegen de 16 procent die nu een achterstand oploopt is er 14 procent die het beter doet. Waar ligt dat aan? Kunnen ze daar niks mee doen? Je kan vanaf het begin kiezen voor thuisonderwijs, dat moet dan voltijd. Of je kan kiezen voor een inschrijving en dan zit je ook vast aan een bepaald aantal uur. Waarom kan er niet veel meer gekeken worden naar wat een leerling nodig heeft en wat er geboden kan worden om te zorgen dat een kind het beste van beiden werelden mee kan krijgen? Hij maakt sprongen vooruit thuis. Maar hij mist school. Zowel school al thuis heeft zijn nadelen. Ik vind het moeilijk om aan te zien. Mijn middelste is een stuk terug gevallen in wat hij kon aan het einde van de vorige sluiting. Ook bij hem heb ik vraagtekens of hij echt goed tot zijn recht komt binnen het huidige systeem. Ondanks dat het een kind is wat behoefte heeft aan een grote wereld, zie ik hoe hij ervan geniet om uitgedaagd te worden op zijn eigen niveau. Sinds de sluiting is hij zo verandert op een positieve manier. Hoewel ik mezelf dit geen jaren vol zie houden ben ik een beetje bang voor hoe hij zal worden als school weer start. Als ik probeer uit te leggen wat hij nodig heeft dan krijg ik het idee dat ik één of andere onverstaanbare buitenlandse taal spreek. Samengevat hoop ik dat ze meer en beter gaan kijken naar wat een kind nodig heeft. Dat hoeft niet altijd duur te zijn. Soms is de oplossing nog niet zo lastig.
Ik ben erg nieuwsgierig naar jouw argumenten voor deze uitspraak. Kun je uitleggen waarom je denkt dat dit gepaard moet gaan met angstzaaierij en dwangmaatregelen zoals de huidige maatregelen? In mijn ogen is bewustmaking van het probleem namelijk iets wezenlijk anders dan angstzaaierij. Pas als je een realistisch beeld hebt van de situatie, kun je zo goed mogelijke keuzes maken (als burger). Ik denk echter dat er vooral door overheden duurzamere keuzes gemaakt moeten gaan worden, waardoor de burgers ook gemakkelijker de juiste optie kunnen kiezen. Een paar voorbeelden: Natuurlijk is een elektrische auto beter dan een dieselauto, maar géén auto hebben en meer gebruik maken van het openbaar vervoer en de fiets is veel beter. Dus in plaats van belastingvoordeel naar 'zuinige' automobilisten (wat in de praktijk dan ook nog eens bij de toch al rijkere mensen terecht komt, aangezien de aanschaf van zo'n auto erg duur is), zou dat kunnen worden in gezet voor mensen die het openbaar vervoer of de fiets gebruiken. In plaats van nog steeds veel geld aan de vliegindustrie te besteden, moet het internationaal reizen met de trein een betere optie worden. In plaats van Europese landbouwsubsidies (indirect) besteden aan zuivel en veeteelt, deze meer inzetten in duurzame akkerbouw. Heffingen op vlees en dierlijke producten zullen deze producten duurder maken (en de boer krijgt een betere prijs) en juist vegetarische en veganistische opties stimuleren. Dit zijn een paar voorbeelden van ándere keuzes maken. Daar komen volgens mij geen dwangmaatregelen bij kijken. Natuurlijk krijgt de bevolking dan wel een duwtje in een bepaalde richting, maar dat gebeurd met de keuze die nu door overheden gemaakt worden net zo goed.