hier de vragen ook gehad pas. Op de vraag: hoe komt de baby erin gaf hij zelf aan "dat die daar gewoon groeit", dat heb ik zo gelaten. Hoe de baby eruit kwam wist hij echt niet dus verteld van het babygaatje en de ks (hij is met ks, zusje normaal), daarna geen vragen meer gehad. Zoon is trouwens 4. Dochter van 2j10m denkt dat de baby uit mn borsten komt
wij hebben gewoon de waarheid verteld.. baby is eerst een eitje (stopt papa erin.. maar niet hoe natuurlijk) dan groeit de baby steeds groter.. en de buik ook. als de baby helemaal klaar is dan krijgt mama een beetje buikpijn en moet heel hard duwen, en dan komt de baby uit de ' musch ' (vagina) ... nu had ze er zelf van gemaakt dat de baby zo ' ploep ' in de buik getoverd wordt.. en als mama moet poepen komt de baby er zo uit.. haha
Dochter is geboren dmv keizersnede dus mijn uitleg nu: Ik wijs haar het litteken aan en vertel dat zij hier ook uit is gekomen. Dan vertel ik dat de dokter daar een sneetje gaat maken en dat zo de baby uit de buik gehaald wordt en de dokter het sneetje weer dicht maakt. Ooit zal ik haar ook wel de normale manier vertellen maar voor mij zal het nu eenmaal zo gebeuren dus dan weet ze dat.
Pas zei mijn zoontje van 6 na enige uitleg: "dussss.... in mijn ballen zitten zaadjes in jouw ballen eitjes?" Uhmmm.... Pff het is ook best lastig te onthouden hoe dat allemaal zit met die anatomie Wij hebben ze ook gewoon antwoorden gegeven op de vragen hoor, je merkt vanzelf waar ze aan toe zijn. Onze 6 jarige weet nog altijd niet precies HOE zaadcellen bij eicellen komen, omdat hij gewoon genoegen neemt met het antwoord dat ze bij elkaar komen in de buik van mama en dat daar dan een baby uit groeit die uit een speciaal gaatje naar buiten komt. Lekker makkelijk. Maar liegen of iets verzinnen zou ik niet doen hoor, ze moeten er toch op kunnen vertrouwen dat je eerlijk bent tegen ze.
Vroeg wijs meisje!! DL van bijna 4 vraagt daar nog helemaal niet naar! Maar altijd naar behoefte antwoord geven. Eerst zeg je "uit de buik". Als dat niet bevredigend is ga je steeds een klein stapje verder tot ze er genoegen mee neemt. Het hoeft niet meteen het hele verhaal van de bloemetjes en de bijtjes te zijn maar kijk waar jouw kindje aan toe is.