Bij de eerste twee zwangerschappen heb ik last van mn bekken gehad. Vooral bij de tweede, toen zat ik met 13 weken volledig thuis. Werken ging gewoon echt niet meer. Derde zwangerschap werd zelfs afgeraden.. maar er kwam toch een derde. Bij de derde nauwelijks klachten gehad en ging redelijk zingend de zwangerschap door. Nu hoopte ik natuurlijk op nog zo'n zwangerschap, maar moet toch wel zeggen dat ik nu al weken erge bandenpijn heb, maar ook dat de bekkenpijn weer op komt spelen.. Ik werk sinds een jaar geen hele dagen meer, maar daar en tegen heb ik nu wel 3 kinderen rondlopen. De school staat door een fusie niet meer op 2 minuten loopafstand, maar 20 minuten. We hebben maar 1 auto,maar kan soms de auto van mn ouders gebruiken en beroep doen op vriendinnen als het gaat om de kids op te halen van school. Echter is dit niet zoals ik het zou willen... afhankelijk zijn van andere.. Maar zoals jullie zien heb ik nog wat weken te gaan.. Wanneer heb ik de grens bereikt, om de erge klachten van de vorige keer te voorkomen? Wanneer ga ik minder werken of zelfs stoppen met werken? Ik ben geen type dat zichzelf snel ziek meld. Ik ga eigenlijk altijd door ten kostte van mezelf.. Vind het vervelend om andere met mijn werk op te zadelen, mede omdat er eigenlijk niemand is die mn werk direct kan overnemen. De bekken en bandenpijn beginnen nu wel mn dagelijkse dingen te belemmeren. Zoals het lopen naar school. Auto rijden en dan vooral de dagelijkse file van een half uur. Ben vaak al moe als ik op mn werk kom. De dag moet dan nog beginnen.. Het lange zitten, wat ik probeer af te wisselen met lopen.. Maar ook thuis op de bank zitten wordt al vervelend en zo ook mn bed dat voor geen meter meer ligt. Met gevolg niet uitgerust zijn. Ik weet gewoon niet waar ik verstandig aan doe. Verloskundige /fysio zeggen dat ik zelf het beste weet wanneer de grens bereikt is.. maar ik ben bang dat het dan te laat is... en ik straks niet eens meer normaal de zorg over mn kinderen kan hebben.. Wat raden jullie aan?
Ja dat zegt mn man ook, maar ik ben bang dat ze me vinden aanstellen en ik gerust nog wel even door kan .. aangezien het de vorige keer immers erger was
Dat een andere dat vind, is een ander zijn of haar probleem.. Niet de jouwe! Als je te lang doorloopt wordt het wel jouw probleem
Ja das waar... maar het is toch best een moeilijk keus. Om nu deels of helemaal te stoppen met werken. Zie het als opgeven zeg maar. Snap je?
Denk niet dat je het als opgeven moet zien maar als je verantwoordelijkheid nemen aangezien je nog 3 kinderen rond heb lopen waar je voor moet kunnen zorgen. Ik snap heel goed dat je misschien denkt dat men je een aansteller vindt, zo dacht ik ook bij beide zwangerschappen. Bij de eerste ben ik veel te lang door gegaan en daardoor kon ik de laatste weken nog amper mijn ene been voor het andere zetten, toen had ik nog geen andere kinderen dus was het niet een ramp. Bij de tweede merkte ik met 7 weken al dat het weer op begon te spelen en heb ik rond de 14 weken aangegeven dat ik het niet langer vol ging houden om hele dagen te werken, zeker omdat ik nu een kind had die ook de nodige aandacht en zorg nodig had en ik vond niet dat hij de dupe mocht zijn van mijn of andermans "kromme" gedachtes. Ben heel blij dat ik die keus toen heb gemaakt want ik heb veel eerder de rust gepakt en heb echt véél minder last gehad de tweede keer. En ja de arbo arts heeft mij op het laatst ook op mn donder gegeven dat ik nog 's avonds werkte met 30 weken omdat ik vond dat ik dat wel kon Ik denk idd dat dit voor jou de grens is en dat je die grens ook duidelijk moet gaan aangeven en er iets mee moet gaan doen. Succes en sterkte!
Bedankt voor jullie reacties. Sinds gisteren ziek gemeld. We zijn nog in overleg van hoe nu verder.. of helemaal ziektewet of deels thuis.
Sinds maandag ben ik ziekgemeld. Maar heb de afgelopen dagen wel wat uurtjes thuis gewerkt en wil dit ook blijven doen zover mogelijk. Maar volgens mij kiest mn baas ervoor om mij wel volledig in de ziektewet te laten..
Kan jouw baas hiervoor kiezen dan? De arbo/bedrijfsarts heeft hierin toch ook wat te zeggen? Als de arts met jou heeft bepaald dat je thuis nog wel wat kunt werken, hoe kan jouw werkgever dan bepalen dat je volledig in de ziektewet gaat?
Ik heb nog geen arboarts gezien of gesproken... dus geen idee hoe dit verder gaat. Voor nu probeer ik vanuit huis het eea te doen en ben ik ziekgemeld op het werk..
Na 6 weken moet je naar een Arboarts. Je zou ook zelf het initiatief kunnen nemen door al een afspraak aan te vragen bij de bedrijfsarts. Dit hoeft niet via werkgever, je mag bedrijfsarts direct contacten. Je weet dan waar je aan toe bent en ik kan mij voorstellen dat dat je ook rust geeft.
Inmiddels heb ik een brief ontvangen van het uwv dat mn werkgever een uitkering voor mij zal ontvangen en mn loon doorbetaald wordt. Sinds 4 februari zit ik dus thuis en heb nog wel wat uurtjes thuis gewerkt. Mn baas gaat er ook vanuit dat ik mn werk doe vanuit huis. Echter merk ik dat ik sowieso de uren niet meer kan maken. Te lang zitten is thuis gewoon ook te veel, waardoor ik toch sneller even moet gaan liggen. Daarnaast heb ik natuurlijk ook gewoon nog de zorg voor de kids. Normaal gaan ze op dinsdag en woensdag naar oma, maar aangezien ik toch thuis zit breng ik ze ipv van naar oma zelf naar school (onderhand net zover lopen). Als ik dan weer thuis ben is mn energie ver te zoeken en kan amper nog normaal lopen, waardoor ik echt even moet gaan liggen. De verloskundige heeft de laatste keer gezegd dat ik zelf aan de bel moet trekken en vooral ook moet denken aan hoe erg het kan worden als je niet op tijd een stap terug doet. Met dit in mn achterhoofd heb ik de keus gemaakt me ziek te melden. Maar moet ik die uren voor zover ik het kan thuis nog blijven maken? Baas ontvangt sowieso uitkering want ik ben voor nu 100% ziekgemeld. Verder nog niets gehoord van of over een arboarts. Ook geen idee of ons bedrijf aangesloten zit bij een bepaalde bedrijfsarts. Maar vanwege dat het uwv al uitslag heeft gegeven over de uitkering denk ik dat dit onderdeel overgeslagen wordt?
Misschien een idee om zelf contact op te nemen met de arbo arts? Heb ik ook gedaan (heb totaal geen vertrouwen in mijn directe leidinggevende) eerst in december. Toen afgesproken minder te gaan werken vanaf januari en vorige week weer contact opgenomen omdat ik me helemaal ziek wil melden. Bleek dat ik niet eens gedeeltelijk in de ziektewet zat (vertrouwen is er dus terecht niet). Vandaag belt de arbo terug en ga ik afspraken maken over wat ik nog wel kan. En of ik inderdaad vanuit huis nog wat werk kan doen. Arbo is er niet alleen voor je werk maar ook voor jou.
Je grens is daar waar jij merkt dat het je meer belemmerd dan dat het je goed doet... Je moet je niet schuldig voelen als je jezelf in de weg begint te zitten... maar ieder ander heeft een andere grens natuurlijk. Ik was er vroeg bij, de arbo arts heeft me nog wel na 4 weken rust ivm verschillende zwangerschapsklachten nog opnieuw willen herstarten met werk maar na 2 uur proberen zag mijn leidinggevende dat dit ten koste ging van mezelf en zoals hij toen zei: "rust lekker uit, kies voor jezelf en je bent welkom als het wel gaat." Het is niet leuk om iemand te zien zwoegen terwijl het daarvoor geen probleem was en dat ik mezelf er mee zou hebben als ik door zou gaan is me toen ook flink in de oren gevreven. Dus ik ben daarna gewoon weer ziek naar huis gegaan en weer voor de arbo arts aangemeld, hierna heeft hij ook besloten mij thuis te laten zitten. En geloof me, het is beter voor jezelf om voor jezelf te kiezen als je jezelf in de weg loopt op je werk...
Inmiddels zit ik al 1,5 maand thuis. Het gaat redelijk met de bekken klachten. Er zitten echt wel dagen bij dat het niet leuk meer is, maar ik weet zeker dat als ik was blijven werken, de niet leuke dagen zouden overheersen. 1,5 week geleden de arbo arts gesproken en hij staat volledig achter me. Voelt toch als een opluchting.
Heb je een rolstoel? Ik heb ook zware bi gehad en had beide keren een rolstoel gehuurd bij een thuiszorg winkel. Misschien kan dat thuis iets verlichten, met 3 kinderen kun je moeilijk stilzitten (en dan weer liggen,zitten etc.. ik weet het) Verder hielp zwemmen in warm water mij. Het zwembad hier heeft een heel groot diep bubbelbad. Ik kon nog wel korte stukjes fietsen en ging 3x per week naar het zwembad alleen voor dat bubbelbad. Een gewoon bad of pittenzak helpt ook tegen het ergste, en na de bevalling een infraroodlamp. Die zijn vaak bij een kringloop maar 3 of 4 euro. Sterkte!!