Tot jijzelf die ene advocaat nodig had, en die afbelt omdat haar of zijn kind ziek is, ik denk niet dat jouw rechtzaak dan wordt uitgesteld.. Totdat de leerkracht van je kinderen zo'n 4 tal keer per jaar niet komt omdat haar/zijn kinderen ziek zijn en dan misschien nog een 2-tal keer een paar dagen omdat de leerkracht ziek is... Pff ik vind dit altijd zo'n moeilijke 'discussie' Ik snap jou echt wel ergens hoor maar soms in een bepaalde functie heeft jouw beslissing om je kind thuis te houden en dus zelf niet te komen werken, weer gevolgen voor andere mensen en als dan je kind aangeeft: ik voel me echt beter, tja... Dan snap ik het wel... Als ik zelf thuis ben, dan zou ik het absoluut niet doen.
Nee, zoon zit op speciaal onderwijs, en ik zie en spreek nooit andere ouders. Het nummer dat ik van de jongen heb, is zijn eigen nummer. Kan ik wel bellen maar dikke kans dat ik dan geen ouders te spreken krijg. Nummer van de ouders heb ik niet. (Zo vervelend, wegens privacy regels is er geen klassenlijst meer) vandaar dat ik direct de juf gemaild heb. Haar kennende staat ze morgen de jongens buiten op te wachten als ze met hun taxi aankomen.
Dat klopt, maar dan nog is het ook in sommige banen icm bijvoorbeeld weinig netwerk waar je je kind kunt onderbrengen onmogelijk om een oplossing voor je kind te vinden zonder dat dat ten koste gaat van een ander/werk/zaak/ etc.
Maar school is geen opvang, het is een plek waar kinderen komen om te leren. Ik ben misschien erg zwart wit en zelfs een beetje onredelijk daarin maar zo denk ik er echt over.
Tja dat is dan heel vervelend maar overmacht. Ik ben van mening dat zieke kinderen voor alles gaan. En helemaal als dat ten koste van een hele klas gaat. Ik ben zelf werkgever van meer dan 15 man op dit moment en ik baal als iemand thuis blijft voor een ziek kind en de planning in de soep loopt maar hey, dat is de realiteit, je werkt om te leven niet andersom. En kinderen gaan in mijn ogen voor alles.
Ik probeer mijn kinderen juist te leren dat je niet voor ieder klein pijntje thuis hoeft te blijven. Dat kan later tenslotte ook niet. Echt ziek en in bed willen liggen is voor mij thuis blijven. Maar liever op de bank Netflix kijken dan je afspraken na te komen gaat bij ons thuis niet op.
Dat ligt er aan hoe hoog je titer is, dat is de hoeveelheid antistoffen tegen een bepaalde ziekte. Kan je laten bepalen door bloed te prikken via de huisarts of verloskundige. Als ie hoog genoeg is heb je geen vaccinatie nodig.
Ze blijven hier ook niet thuis voor een snotneus ofzo. Maar met overgeven en diaree hou ik ze de verplichte 48 uur thuis zelfs als ik weet dat iets dat ze gegeten hebben gewoon verkeerd gevallen is. School heeft me wel eens gebeld om de oudste te komen halen, hij was niet iets meer dan een uur in school. Hij ging vrolijk naar binnen, leerkracht zei het zelf ook en na een half uur werd hij futlozer en dan ineens lijkbleek.
Wij werken allebei voltijds en soms dus ook geen keuze dan te gaan werken. Maar kinderen worden nu eenmaal last minute ziek. Dus als je weet dat het niet altijd makkelijk is om zelf vrij te nemen, dan vind ik dat het wel je plicht is als ouders om een netwerk rondom je te bouwen van mensen die wel kunnen helpen. Grootouders, buren, betaalde hulp, oppas van de mutualiteit (in België kan dat)... Ja, dat kan lastig zijn. Maar ik snap ouders niet zo goed die het maar blauwblauw laten en geen oplossingen voorzien voor dat soort situaties.
Hier had mijn middelste gister ochtend buikpijn en meteen met wakker worden diarree. Ze wilde ook niet eten. Nou sorry maar daar hou ik haar ook echt niet voor thuis. Ze is gewoon na school gegaan en heb ook niks gezegd tegen de juf. Het is perfect gegaan, nergens last van. Je kan je wel over alles druk maken en zeggen aaah liefje ben je ziek blijf maar lekker thuis. Maar zo werkt het niet. Het leven is geen ponykamp en een oetje en auwtje hier en daar is voor mij geen reden om thuis te blijven van school. Als ze met hoge koorts, diarree en overgeven bewegingloos op de bank liggen is iets heel anders dan keer diarree of keertje spugen of wat buikpijn.
Dat soort dingen vind ik dus echt schandalig. Dat je geen verzekering krijgt door je ziekte of door dat je een ziekte hebt gehad.
Ik heb geen netwerk om mijn kinderen op te vangen als ze ziek zijn en geen enkele intentie om dat wel te creëren. Ene stel grootouders is overleden en de andere wonen op anderhalf uur. Het zijn mijn kinderen en niet die van de buren of de oppas. Mijn kinderen hebben behoefte aan mij en niet aan iemand anders. Die behoefte gaat voor alles. Mijn man en ik hebben altijd nog kunnen regelen dat een van ons thuis was bij de kinderen. En nee bij mijn werk is dat niet altijd makkelijk want er zijn afspraken en verantwoordelijkheden. Mijn man heeft een eigen zaak waardoor het op sommige momenten makkelijker is en hij op andere momenten onmogelijk thuis kan blijven.
Diarree is in de meeste gevallen een virus en dus ontzettend besmettelijk. Heeft niks met een ponykamp te maken, maar met denken aan je medemens. Op school kan jouw kind dus zo weer anderen aansteken. Ik vind het asociaal om een kind met ziekteverschijnselen naar school te sturen.
Dit dus wel een beetje ja. Zeker omdat ze ermee wakker werd. Heeft ze het nu 1x de avond ervoor en verder niet meer dan zou ik nog kunnen zeggen ok. Met diarree blijft mijn zoon gewoon thuis. Overgeven heb ik hem 1x mee naar school gedaan omdat hij dat dus deed de middag ervoor vlak na het avondeten en verder niet. Hij had de volgende dag ook nergens geen last meer van. Maar anders blijft hij gewoon thuis. Nee ik hou hem niet thuis bij kleine dingetjes maar normaal gesproken wel bij veelvuldig overgeven en zeker diarree. Lekker voor de juf ook, schijt hij zijn broek vol en zadel ik zijn juf ermee op. Dat is pas asociaal.
Ik vind het zwaar overdreven. Ik heb zelfs zeker 2 tot soms 3 keer per week diarree. Zou ik me dan ook maar in het openbaar niet meer mogen laten zien? Van een keer diarree gaat een medemens niet dood van.
Ik vind het wel aso eigenlijk. Ik heb ook geen vangnet en we konden beiden lastig thuis blijven bij ziekte. Mede daarom ben ik gestopt met werken.
Nou prima toch als jullie het wél altijd kunnen regelen? Dat lukt hier niet altijd. En mijn betoog ging daarover: als je weet dat het soms niet zal lukken. Dan zoek je oplossingen.