Hallo dames, eerder had ik hier al een poll over meisjesnamen gezet. Plots werd het toch een jongetje. Dus daar maar weer een poll over. Hoe ‘grappig’ ik de fout in t begin vond (32 weken) hoezeer ik er nu last van heb. De meisjesnaam is nu de naam waar ik van overtuigd ben. En de jongensnaam? We twijfelen elke dag weer een paar keer. Zijn er mensen die (bewust) tot de bevalling gewacht hebben? En voelde je toen wel echt een soort van ‘aha-momentje’? Raak beetje in paniek nu ik nog steeds niet overtuigd ben. Vandaag 36 weken. Voel me nu al een loedermoeder.
Voor een jongen had ik al heel snel een naam. Ik dacht ook dat het een jongen zou zijn( gevoel) Maar voor een meisje vondik niks leuk. Uiteindelijk 3 namen bedacht Michelle, Kayley , Robin) maar was het niet helemaal. Dus gewacht na de bevalling. En ik vond Kayley het beste bij haar passen. Dus het werd Kayley Michelle. Ze vind het zelf ook de leukste naam van de 3. Inmiddels is ze 22 jaar.
Mooi! Hier was twee keer duidelijk (na de 20 weken) gezegd dat we een meisje kregen ahv echo’s. Dus als je dan al vanalles gekocht hebt en bedacht, dan is het toch echt heel erg wennen. Hoop snel op een stoere naam
Bij beide zoons niet tot de bevalling gewacht maar wel nog geswitcht. Zoon 1 hadden een naam samen besloten. Ik droomde ervan dat hij werd geboren en het de naam niet was. Vriend zei ook ik zie mij die naam niet roepen over het schoolplein. Vriend kwam met DE naam, ik ken verder niemand met die naam dus moest er even aan wennen. Maar dat werd de naam en nooit spijt van gehad. Zoon 2, hadden een naam die perfect bij zoon 1 paste. Wij hadden niks beters dus besloten dit word de naam verder geen stress meer. Haha ik liep met de gedachte het word niet deze naam maarja wat dan wel. Toen zei vriend ik heb gedroomd over een naam weet de beginletter maar dus niet meer de naam. Bij de beginletter zei ik een naam en die werd het -1 letter. Ook geen spijt van. Ben echt super blij en tevreden met beide namen. Dus doe wat voor jou goed voelt.
Wij hadden twee meisjesnamen, twee jongensnamen en na de bevalling kozen wij er eentje die we het beste vonden passen. Wij wisten niet wat het zou worden qua geslacht. Ik had bij mijn derde alleen een jongensnaam want was ervan overtuigd dat het een jongen zou worden. Het werd een meisje... dat was even brainstormen!Mijn man heeft toen na een half uurtje een naam geroepen die we beide mooi vonden en die is het geworden.
Bij onze oudste hadden we voor een meisje nog 2 namen, het is tOen d. Geworden. Super blij mee nog steeds want het past perfect bij haar. voor nu hebben we nog geen meisjesnaam, (we weten het geslacht niet). Ik heb er ook wel stress van maar mijn man wil er niet over nadenken. Heb zelf al veeeeeel namen voorgesteld maar hij vind het allemaal niks... ik denk dat wij deze keer maar een jongen moeten krijgen ofzo anders weet ik het ook niet...
Hmmm, lastig he. Wij wilden het eerst ook niet weten, maar door veel stress door andere gebeurtenissen wilden we hier duidelijkheid over en rust ofzo. Nou, dat hebben we niet gekregen dus succes daar
Zelf geen ervaring mee. Maar, ik ken wel mensen die inderdaad 3 namen hadden 'klaarliggen'. Pas zo'n 24 uur na de bevalling is de knoop doorgehakt. Ik vind het zelf niet eens zo'n heel gek idee eigenlijk.
Nee idd. In Zweden blijkt het normaal dat je eerst 3(of was t 5?) dagen neemt zonder enige visite, om je kind te ‘leren kennen’. Dan pas krijgt het kindje de naam die gevoelsmatig past. Vriendin had die ervaring. Zodra mensen in NL geen naam gaven deden mn mijn ouders er raar over. Maar ik geloof dat ik ze maar ga voorbereiden
Geen herkenning maar ik zou zelf echt never nooit kunnen wachten tot na de bevalling met een naam geven. Zou mij teveel stress bezorgen.
Bij mijn 1e had ik 2 namrn em kon noet koezen. Na de bevalling voor 1 van de 2 gegaan. Bij de 2e (deze maand geboren) had ik nog geen naam waar ik zeker van was en is het uiteindelijk een naam geworden die niet op het lijstje stond. Heb er tot de aangifte nog over getwijfeld, maar ben er nu tevreden mee.
Nou, je wilt niet weten wat t nu voor stress geeft. Dus t is om het even inmiddels en we vinden ze allemaal net niet wat we zoeken. Heb echt 100-den namen gezien, opgeschreven en weer afgestreept (en weer erop gezet en weer afgestreept).
Ah wat knap! Heb mn ouders maar alvast ingelicht. Ze zijn zo star qua houding, heb geen zin om me daarover te moeten verantwoorden straks. Dus heb al gezegd dat t even kan duren.
Ohh ja snap ik hoor dat het nu ook veel stress geeft dat je nog niks hebt terwijl je al 36 weken bent! Had je hier al een topic geopend zodat mensen mee kunnen denken? Evt. icm. de naam van je zoontje?
Je zou wel 3 namen op een rijtje kunnen zetten en kijken wat na de geboorte het beste klinkt. Maar hormonen doen rare dingen met je, ik wilde mijn kind opeens Ernie noemen na de geboorte Bij de 2e hadden we idd met 35wk geen overeenstemming over de naam qua 1 naam die je makkelijk kan afkorten (denk aan alexander-alex). Dus zijn officiële naam is de lange versie en hij was qua roepnaam toch meer de korte versie (Mijn eerste heeft niet zo'n naam). Maar dat ik geen vrije keus moest hebben na de bevalling was me duidelijk
Onze eerste heet Samuel, maar noemen hem Sam. Zoiets wilde ik ook graag voor een tweede. Maar veel namen vind ik dan snel te bijbels klinken. En nu dus drie namen die dat allemaal niet hebben. Beetje jammer vind ik dat. Vonden Benjamin leuk, maar Ben toch niet zo. Jonathan - Jonah.... Maar toch.... Moet wel lachen om Ernie, wat schattig (en fout).
Hij was zo geel/oranje uitgeslagen na een paar dagen (echt, net geen lamp nodig) dat ik steeds overtuigder was van die naam hij had ook nog zwarte haartjes toen Ik doe wel even de naam van onze 2e via pb als je dat goed vindt, ik vind het nog steeds een leuke naam ivm privacy liever niet openbaar Nee hij heet geen Bert
En Benjamin voluit en als roepnaam Benja dan? En als je Jonah niet zo vind, maar Jonathan wèl; is Nathaniël met als roepnaam Nathan nog een optie wellicht?