Gisteren had ik de eerste echo en die was niet goed helaas. Ik zou 8.3 weken zwanger zijn, maar het is met 6.4 weken gestopt met groeien. Ik zag al enorm op tegen de echo en ergens wist ik misschien al dat het niet goed zat. Ik heb nog helemaal geen bloedverlies gehad en wacht nu dus op een miskraam. Ik ben er erg bang voor, op wat mij te wachten staat. En vooral bang dat het niet vanzelf komt en er een curettage moet plaatsvinden. Ik heb een dochtertje van bijna 2 en zij is gelukkig een hele goede afleiding. Daardoor heb ik het idee dat ik het iets minder zwaar vind, hoewel ik natuurlijk enorm verdrietig ben. Iemand tips of iemand die ervaringen wil delen?
Tips en ervaringen heb ik niet. Maar kon ook niet zo weer weg klikken Ik wil je even heel veel sterkte en kracht wensen met het verlies en hoop dat het snel achter de rug is voor je zodat je kunt verwerken samen. Dikke knuf ♡
Ik heb ook heel veel afleiding gevonden in mijn dochters en mijn werk. Ik heb pillen gebruikt om het op te wekken maar die werkte niet. Tussendoor heb ik twee weken gewacht en toen weer pillen. Die werkte wel. Ik was erg bang voor een curretage en zag dat echt als laatste optie. Maar mentaal wordt het wachten, vond ik, heel erg zwaar. Het vruchtje was bij mij 5 weken en ik was 11 weken “zwanger” toen de miskraam begon. De miskraam zelf vond ik erg meevallen. Het inbrengen van de eerste set pillen vond ik het ergst. Alsof ik mijn eigen zwangerschap ging afbreken, maar van een intacte zwangerschap was natuurlijk helemaal geen sprake. Toch vond ik dat het heftigst. De miskraam nam wel echt wat krampen met zich mee, maar ik bij mij was het zeker te doen. Super rot voor je dat je dit moet meemaken. Ik hoop voor jou dat het snel spontaan begint. Heel veel sterkte.
Wat naar voor je meid Ik heb het net achter de rug. 24 januari hoorden we (na een eerste twijfelachtige echo) dat t hartje niet meer klopte. Ik wilde t liefst dat mn lichaam t zelf zou doen en besloot 2 weken te wachten. Na 1.5 week begon bloedverlies en krampen, maar allemaal heel weinig, geen stolsels o.i.d. Dat heeft 2 weken geduurd. Toen echo om te kijken of t allemaal weg was (een miskraam kan vrij geleidelijk gaan), maar helaas, de vruchtzak zat er nog. De vk zei dat ik pillen moest maar die wilde ik echt niet, vind dat nog steeds een heel naar idee. Die pillen inbrengen en je hebt totaal geen controle. Dus bij gyno gezegd dat ik dan liever curettage wilde maar niet meteen. Weer 2 weken gewacht en afgelopen maandag gecuretteerd. Dat is me ontzettend meegevallen en ben blij dat ik nu zeker schoon ben (bij de pillen wil ook nog wel eens restweefsel achterblijven en moet je alsnog een curettage). Als je t aankunt zou ik eerst een week of 2 wachten of t vanzelf komt en ondertussen nadenken over wat je wilt als t niet vanzelf komt. Beide dingen hebben voor- en nadelen dus verdiep je daar goed in en maak zelf de keuze (niet de arts). In iedrr geval heel veel sterkte!!
Wat een naar bericht! 3x een miskraam gehad rond de 5 weken. Nu een miskraam bij 6.2 weken. Had toen 7.3 moeten zijn.. We kregen dit nieuws op donderdag 7 maart, vrijdag 8 maart afspraak bij de gyn. Ik heb toen aangegeven zo snel mogelijk pillen te willen. Deze zaterdag 9 maart voor het eerst ingebracht en zondags 2e deel. Naar mijn idee werken ze hier wel. 25 maar heb ik een controle echo. De miskramen van rond de 5 weken kwamen vanzelf. Nu wilde ik het ook snel achter de rug hebben omdat een over een aantal weken op vakantie gaan. Zou dan graag met mijn zoon willen zwemmen etc..
Ik heb een curettage gehad bij 9 weken zwangerschap en dat is me echt heel goed meegevallen. Ik kon toen ook niet anders, bij een mola-zwangerschap moet je een curettage. Ik kreeg een volledige verdoving, de curettage duurde niet zo lang, een half uurtje. Nadien werd ik wakker en mocht ik vrij snel naar huis. Het bloedverlies nadien viel me ook heel goed mee. Mocht ik ooit een miskraam hebben, dan kies ik meteen voor een curettage. Je hoeft er geen schrik voor te hebben. Veel sterkte en hopelijk is het snel achter de rug!
@MamaZijnIsDeBom Wat naar dat je dit ook hebt mee moeten maken! Fijn om te lezen dat de pillen uiteindelijk werkte en dat de pijn te doen was. Ik weet dat het bij iedereen anders is, maar goed om dit soort verhalen te lezen dat het niet op een curettage uitloopt. Want dat lees ik helaas zo veel. Ben ook erg bang dat de pillen niks doen. Ik snap dat je het wachten heel zwaar vond ja! Ik wacht nu 3 dagen en vind het al erg moeilijk
@sarah28 Wat ontzettend naar dat je dit ook net achter de rug hebt! Hoe gaat het nu met je? Jeetje, wat moest je lang wachten, lijkt mij erg slopend! Ik wil ook blijven wachten, want ik wil zo graag dat het spontaan gaat. Mijn verloskundige adviseerde mij om een week te wachten, wat eigenlijk heel kort is als ik dit lees. Waarom een week, weet ik niet. Ik spreek haar morgen weer en dan zal ik vragen waarom niet langer. Ik ben ontzettend bang dat de pillen hun werk niet gaan doen en nog banger voor een curettage. Het meest bang voor de narcose eigenlijk. Wel fijn om te lezen dat dat is meegevallen bij je! Heel veel sterkte!!
@zonnetje2015 Wat vreselijk dat je dit al zo vaak hebt moeten meemaken! Ik hoor vaker dat de pillen niet werken. Heb jij steeds lang gewacht op een natuurlijke miskraam voordat er een curettage plaatsvond?
@mimi1988 Ach, wat vreselijk verdrietig dat je zo veel miskramen hebt gehad Ik hoop voor je dat het helemaal schoon is en wat fijn dat de pillen goed werken bij je! Heb je veel pijn gehad? En kwamen de andere miskramen spontaan? Begrijp dat je er snel van af wil omdat je op vakantie gaat. Heel veel sterkte en lekker genieten op vakantie met je zoontje!
@Elianora Dankjewel voor je berichtje! Wat ontzettend klote, een mola-zwangerschap! Wel fijn dat de curettage je is meegevallen! Dat lees ik veel. Ik ben alleen ontzettend bang voor de narcose, raak al in paniek als ik eraan denk. Dus dat zou echt mijn laatste optie zijn. Maar soms heb je dus geen keus inderdaad.
@zonnetje2015 Ach zo lang kan het dus duren Pff heftig hoor! Ik loop er nu dus twee weken mee en wacht nu eigenlijk pas sinds vrijdag. Zo tegenstrijdig dat ik nu zit te wachten op bloedverlies. Ik hoop maar dat het snel gebeurt.
Mijn vroege miskramen kwamen vanzelf. Deze zwangerschap is bij 6.2 gestopt terwijl ik 7.4 had moeten zijn. Ik heb weinig pijn gehad. Was goed te doen met ibruprofen en paracetamol. Alleen ruim een week later bloed ik nog aardig. Het was wat minder en is weer wat toegenomen. Hoop zo dat het snel stopt en ik schoon ben!
Je mag zelf bepalen hoe lang je wilt wachten en de een wil t er meteen uit hebben, de ander kan langer wachten. Ik had een heel sterk gevoel dat ik t zo natuurlijk mogelijk wilde, maar helaas werkt je lichaam nirt altijd mee. Ik dacht na 2 weken bloedingeb en wat kramp dat t voorbij was em voelde me daarna wel heel verrot dat er nog wat zat, alsof ik weer van begin af aan moest beginnen. Pillen wilde ik absoluut niet, gezien de bijwerkingen en dat t heel vaak niet geheel weg is. Mijn man had echter angst voor de curettage. Dus heb ik de tijd genomen om én mijn lichaam een echt laatsre kans te geven én te wennen aan t idee van een curettage. Ik zag vooral op tegen dat je jezelf moet overgeven aan anderen, en wat als er complicaties zouden optreden. Maar t was echt een goede ervaring. De narcose vond ik zelfs heerlijk haha, ik viel in slaap en een uur later werd ik heel relaxed wakker en kreeg een ijsje. Daar hoef je echt niet bang voor te zijn. En in t ziekenhuis waren ze superlief en meelevend. Ik voel me nu goed, heb tot 2 dagen na de inhreep lichte krampjes gehad (als menstruatiepijn zeg maar) en nog wel licgt bloedverlies. Maar ben opgelucht dat t nu echt achter de rug is. Geef t even de tijd en dan komt vanzelf een ingeving wat je t liefste wilt.. Sterkte iig!
Wat fijn dat het goed te doen was! Ik hoor ook wel eens dat het met de pillen extra pijn doet. Hoe gaat het nu met je? Is het bloeden al minder? Ik heb af en toe een ongesteldheidsgevoel, maar er gebeurt nog niks. Geen bloedverlies. Ik wacht nog tot maandag en dan spreek ik de verloskundige weer. Pff zo spannend!
Hier ging het niet zoals verwacht. Ik heb 9 en 10 maart de pillen ingebracht. Ben wel gaan bloeden en verloor kleine stolsels. Was goed te doen. Maandag op dinsdag nacht heeft mijn lichaam het zelf opgeruimd. Ik ben toen veel bloed verloren en hele grote stolsels. Vandaag krijg ik een echo om te kijken of ik schoon ben.