Wanneer het wachtbankje een wachtstraf word van een aantal maanden voordta je door kunt met de mmm en je wens. En de wereld om je heen doorgaat met mmm en elke pagina waar je komt en leest de mmm gewoon doorgaat en jezelf gewoon keihard stilstaat. Je zelf reflecteert en relativeert om maar positief te blijven. De geluukige positieve testen voorbij ziet komen en de ziels gelukkige zwangerschappen waarvan een ieder ooit droomd. En jezelf nergens meer aansluiting meer hebt omdat je gewoon weg moet wachten. Het begin o zo simpel joh is maar een paar maandjes of weekjes. Ja klopt ! Maar zit ze maar eens uit terwijl de rest doorgaat. Het moeilijk vinden om mee te kletsen in clubjes omdat je zelf gewoonweg niets te melden hebt. Eindeloze positiviteit naar alles en iedereen en zelf best telleurgesteld te zijn. Het blij zijn met een bloedprik momenteel want ja dan ben je even weer met je traject bezig. Het "vervreemden" van je clubje omdat je geen gesprekstof hebt. En dan word het wachtbankje al snel een wachtstraf. Ik weet wel dat wachten en geduld een heel ander beeld en invulling in mn leven hebben gekregen. Wie zit er nog meer vol in de mmm maar moet ook wachten en vind op dit moment ook geen aansluiting? Maar loopt ook met gevoel van doorstuwen en je komt niet door? Ik zou graag ervarigen willen delen en manieren om er mee om te gaan. Ben nog niet zo heel lang bezig toch ook alweer bijna 1 jaar. Zou graag willen weten en delen hoe jullie dat doen.
Ik hoef niet te wachten in de mmm maar wij hebben besloten niet de mmm in te gaan. Ik moet dus wachten tot we ooit een positieve test gaan krijgen terwijl alles in mij zegt dat dit nooit meer gaat gebeuren. Ook ik voel me overal buiten vallen en probeer positief te reageren of reageer even niet. Ik weet dus wel een beetje hoe je je voelt Ik hoop dat je op korte termijn weer door mag en dat het lange wachten beloond gaat worden. Ik zie dat jullie bijna gaan trouwen. Zulke bijzonderheden doet de tijd een beetje sneller gaan. Heel veel succes met de laatste voorbereidingen.
@Luna86 dank je wel voor je reactie. Dat is ook een heftige keuze om de mmm niet in te gaan en over laten aan het lot zeg maar. Is het een bewuste keuze geweest? Reageer soms ook gewoon even niet. Lijkt nog kort tot maart maar sta al stil vanaf vorig jaar november. Dacht die tijd dood ik wel maar nee toch niet. Maar merk nu daar waar ik ook wil mee kletsen je gewoonweg na dat je je hebt voorgesteld niets meer hebt te melden. En de rest draait door. Gelukkig wel hoor maar voor je zelf sta je stil wederom. Is voor mij allemaal de 1e keer dus heb echt geen idee hoe er mee om te gaan af en toe. Ja de bruiloft is een welkome afleiding haha een super posi puntje in de horizon.
Ach lieverd, je hoeft allemaal niet positief te doen, het is gewoon superklote. Ik vond elke keer op ei en nod wachten al een crime dus kan me voorstellen dat dat voor jou voor 10 voudige geldt. Je mag hier gewoon ook heel verdrietig en boos om zijn hoor. Knuffel x
Ja ik weet dat het mag, maar op de een of ander manier durf ik het soms niet tot uiting te brengen daar ze al een cyclus gecreëerd hebben dat dat al een wonder opzich is. En denk ik toch van joh kop op ! Komt goed blijf positief. Maar merk dat als je zo lang wachten moet dat het dan opeens niet meer zo makkelijk gaat. Maar je hebt gewoon gelijk ! Je mag idd boos en verdritietig zijn.
Er is een wonder gecreëerd en dat is superfijn, want betekent dat je kans hebt op een kindje. Dat kindje is er alleen nog niet en dan duurt elke minuut wachten gewoon te lang, wonder of niet. Die emoties mogen er zijn en zijn heel normaal.
Ik zie bij vriendinnen hoe lastig het kan zijn om te moeten wachten en alle emoties erbij. Zeker als het bij anderen wel gebeurd. Maar blijf positief. Ik heb gezien hoe vriendinnen na twee jaar pas een keer een positieve test kregen, dat is het wachten zeker waard!!
Dikke knuffel meiden!❤️ Ik herken mij enorm in de OP, helaas. Ik voel mij al een hele tijd een buitenstaander. Wij hebben begin juni onze eerste slechte uitslag gehad en in okt bleek mijn vriend onvruchtbaar. Ik was ook afgehaakt bij clubjes en schrijf momenteel nog maar in 1 clubje mee... mede omdat die verhalen daar allemaal zo verschillend zijn! Wij hebben dus nog nooit een schijn van kans gehad en hebben voor ons gevoel stilgestaan. En precies zoals in de OP, je ziet zoveel voorbijrazen van stellen die wel doorgaan en kansen benutten! En wij hebben nog nooit een kans gehad! Binnenkort hopen wij met een donor aan de slag te gaan. Eindelijk een kans!
@Lisa280887 wat fijn om te lezen dat jullie binnenkort ook kunnen starten, fantastisch zeg wauw ! Ja bij jullie heeft het "lange" wachten nog een hele andere betekenis dan 3 a 4 maandjes wachten denk ik. En dan het idee nooit een kans gehad hebben is helemaal een druppel op een hete plaat. Wij hoorden bij de intake ivf dat de iui's eigenlijk ook kansloos waren dus ook wel een slag op dat moment. Heb me der mee afgevonden. Is geweest klaar. Nieuw hoofdstuk waarin in we wel een kans hebben. Hopelijk slaagd dit. T gevoel op moment is iets beter alleen het geen aansluiting hebben das nog erg moeilijk. Maar moet me der maar in vinden. Wanneer start voor jullie het avontuur?
@Shashabi : Ja ben er ook zeker van dat het een keer moet lukken. Maar je weet maar nooit net als bij een ieder. Maar het wachten is het zeker waard absoluut.
Ik snap je frustraties heel erg goed. Bij ons gaat zwanger worden ook niet vanzelf, eerste zwangerschap dmv clomid. Na zwangerschap dacht ik weer wat regelmaat in cyclus te krijgen, maar naar verloop van tijd begon ik hiermee weer te kwakkelen. Nu na 2jr weer bezig in de mmm. Hiermee hebben wij ook al 3 rondes moeten overslaan doordat alle testen weer opnieuw moesten, terwijl alles al bekend was. Ben sinds gister begonnen aan clomid. Ik weet dat ik niet mag klagen, maar heb toch een gevoel gehad dat alles tegen zat door elke keer weer een cyclus “te verspillen”. Dan weer bloed, dan weet even een extra bloedtest, dan toch maar voor de zekerheid een kweek enz. Nu maar afwachten... Maar ik wil je vanaf hier alle geluk wensen en hoop voor jou dat je snel “vooruit” kunt
Ik zit niet in de mmm. Ik zit al sinds oktober op mijn ei te wachten. Heb al heel wat testen verspilt en kan intussen nergens meer mee praten omdat er gewoon niets gebeurt. De positieve testen beginnen pijn te doen als ik ze zie. Ik snap je wachtstraf. En ik wil je graag een dikke digitale knuffel geven!
Lieverd. Vanmorgen al even kort geappt. Als je gal wil spuwen, altijd welkom. Maar eerst richten op de prachtige datum 19 februari en dan tellen wij allemaal met jou mee af ❤️ Rot, ik ken het gevoel. Hang on, ook jouw tijd komt. Dikke kus xx
Ik heb al een dochter, ben nog jong en nog geen jaar aan het proberen. Hij kon nog niets voor me betekenen zei hij.