Een vraag uit interesse: jongste dochter is slecht in rekenen. Vanaf midden groep 3 (na een M3 cito score V-) heeft ze meeste intensieve (groeps)arrangement voor rekenen (extra zorg). De daarop volgende cito's waren IV, IV en nu E4 was weer een V. Ik heb weer mijn handtekening moeten zetten voor extra zorg straks in groep 5. Door de corona lockdowns is het lastiger in te schatten wat effect van begeleiding/zorg is geweest, omdat dit dus niet continue is geweest. Ze heeft dysharmonisch IQ profiel, scores van 94-120 (gemiddeld tot bovengemiddeld), totaal IQ niet te berekenen. Ze komt op gebied van taal/spelling/lezen/wereldoriëntatie voldoende mee (scores II-III). We zullen wel zien hoe het nu verder gaat, maar ik was nieuwsgierig wanneer er eventueel verder gekeken wordt bij een zwakke rekenaar? En wat je daar eventueel mee opschiet?
Hmm bij mijn dochter is ook het iq getest onlangs, en daar kwam iets vergelijkbaars uit als bij jouw dochter. Mijn dochter haalt ook V en lV op haar Cito’s. (M3 Cito gehad en E3, ze gaat nu naar groep 4). Het vreemde is dat ze volgens mij juist heel goed kan rekenen. Tenminste… in groep 3 leren ze onder de 20 optellen en aftrekken. Mijn dochter kan thuis onder de 100 vlot en uit haar hoofd optellen en aftrekken. En ze kan ook de tafels al allemaal, alleen niet geautomatiseerd, maar gewoon uitrekenen. Dus op de een of andere manier stroken die Cito-uitslagen niet met wat ze eigenlijk kan. Helaas heeft ze op alle onderdelen slechte Cito-scores. Wat laat jouw dochter thuis zien aan rekenvaardigheden?
Weinig. Klokkijken lukt nog nauwelijks en ik vermoed dat ze een (groot) probleem heeft met automatiseren, tafels zitten er ook nog niet in. Haar autisme kan ook nog een rol spelen, dat ze het dus in de letterlijke context van rekenmethode snapt/enigszins kan, maar dit dan niet in de context van cito (andere layout ed) herkent dat dit hetzelfde is (the big picture zien zeg maar). Ik had me overigens vergist, ze blijkt nu bij E4 een V- te hebben gescoord. En ook begrijpend lezen is gezakt, dus we moeten maar zien welke kant het op gaat.
Cito rekenen meet ook wat anders dan alleen kale rekenvaardigheden. Cito meet in hoeverre een kind rekenvaardigheden kan toepassen. Daar is meer voor nodig dan alleen een rekensommetje kunnen maken. Er komt een stukje taalbegrip bij kijken (welke som haal ik uit het verhaaltje, vraagstelling is lastig voor veel kinderen, soms denken kinderen ook juist te moeilijk) vervolgens een strategie kiezen (voor veel kinderen lastig, komt inzicht bij kijken) en dan nog de som uitrekenen. Als de automatisering nog zwak is gaat een kind dus rekenen/tellen en is de kans op een vergissing vrij groot. Bij cito telt alleen het antwoord, niet de berekening. Kortom, vele punten waarop het "mis" kan gaan bij de cito. Het is aan de leerkracht om daar een analyse van te maken en het kind te ondersteunen bij het juiste onderdeel. Mbt dyscalculie is men daar helaas nog lang niet zo ver mee als met bijv dyslexie. Principe is wel hetzelfde, de school moet gedurende een bepaalde periode een bepaalde extra ondersteuning hebben geboden met te weinig effect. Volgens de orthopedagoog bij ons op school is dyscalculie sowieso pas vast te stellen vanaf groep 6 ongeveer. Ook omdat de rekenontwikkeling veel complexer is dan de leesontwikkeling.
Ik ben zelf iemand die dyscalculie heeft en hier pas sinds een paar jaar achter ben gekomen. Ik heb gemerkt dat het zelfs niet serieus genomen werd door school, toen ik aangaf zelf dyscalculie heb en dingen herken wat mijn oudste laat zien. Klokkijken lukt bijvoorbeeld wel met analoog, maar digitaal lukt ons beide niet. Mijn dochter ziet het echt niet, ik ga letterlijk in mijn hoofd - en vaak genoeg zelfs op mijn vingers - doortellen naar het juiste tijdstip. Om maar gewoon even een voorbeeld te noemen. Maar ik was geen leerkracht, ik kon er geen verstand van hebben. Inmiddels zit ik 1 jaar in het onderwijs en ben mijn dochter zelf maar gaan helpen. Ondanks dat ze nu op een so zit, maar hier is gebleken dat ze haar ondervragen - is vastgesteld door iemand van buitenaf om te kijken hoe school haar het beste kan begeleiden. Thuis gebruik ik Alles Telt Maatwerk en ik merk dat ze dit met wat uitleg prima kan. Zolang er geen tijdsdruk bij zit teminste. Maar mijn tip, als je vermoedens hebt, geef dit vooral gewoon aan op school. Helemaal wanneer het in de familie zit en laat je niet opzij schuiven. Dyslexie wordt erkend, dyscalculie wordt helaas vaak over het hoofd gezien met alle (psychische) gevolgen van dien. Met dyscalculie heeft het kind een andere manier van rekenen nodig, een andere uitleg. Niet het rekenen van een groep lager. Succes.
Hier ook een zoon met ass en moeite met rekenen. Leraren vermoeden allemaal dyscalculie, maar een diagnose is niet nodig. Hij zit al op speciaal onderwijs en door zijn ass diagnose krijgt hij ( volgend jaar) al extra tijd voor zijn examens. Een diagnose voor dyscalculie leverd ( buiten veel stress van de onderzoeken) hem niets op. Zoon omschrijft het wel mooi Alle antwoorden zitten in vaste laatjes in mijn hoofd. Bij een vraag weet ik precies welk laatje ik open moet doen. Maar de cijfers gaan steeds in andere laatjes liggen dus dan moet ik eerst alle laatjes open trekken om de goede cijfers te vinden