Hallo, Ik ben nu 9 weken zwanger, iets waar ik heel blij mee ben. Maar ik zie er tegenop om mijn werk in te gaan lichten. Het zit zo, ik ben sinds begin dit jaar in dienst( heb overigens wel een vaste aanstelling) en heb in de zomer mijn been gebroken waardoor ik 8 weken thuis heb gezeten. Nu ben ik sinds sept. weer aan het werk en nu ben ik zwanger. Ik ben zo bang voor de reacties en wat mijn collega`s en baas zal zeggen. Zelfs zo erg bang dat ik het niet eens wil vertellen, en dat terwijl het zo`n leuk en groot nieuws is. Hoe denken jullie daarover?
Hoi, heel begrijpelijk dat je zo denkt. Het scheelt ook net wat voor baas je hebt. Ik zou het straks (na n goede echo?) gewoon vertellen hoor!
Uiteindelijk moet je het toch vertellen, en het is niet jouw schuld dat je je been gebroken hebt toch? Bovendien duurt het nu nog een half jaar voor je met verlof gaat Gewoon vertellen, en vooral ook vertellen dat je er heel blij mee bent!
ik vind het ook hoor! geloof me je zal echt de eerste of laatste niet zijn op je werk... ( tenzij je de enige vrouw bent natuurlijk). het is jouw blije nieuws... ze zouden blij voor je moeten zijn. ik weet niet wat voor baas of collega,s je hebt... maar je bent niet verplicht vantevoren te zeggen dat je zwanger wilt worden en dat je je been hebt gebroken is ook niet iets dat ze jou kunnen verwijten. gr Jose
ik zag er ook heel erg tegenop en heb het daarom pas met 15 weken verteld maar de reacties vielen me 100% mee, gewoon doen hoor, je kan er niet onderuit en hoe eerder je het hebt verteld (na de echo?) hoe eerder die last van je schouders valt. werkgevers vinden het vaak fijn om het te weten ivm vervanging verlof etc. succes
Een collega van mij zag er ook als een berg tegenop om het te vertellen. Bij haar was de reden dat ze 4e van de afdeling in 3 weken tijd was die met dit nieuwtje kwam. Toen het hoge woord eruit was, was iedereen natuurlijk hartstikke blij voor haar. Dus... gewoon enthousiast vertellen hoor! Een werkgever weet dat hij dit "risico" loopt bij vrouwen in de vruchtbare leeftijd. Natuurlijk is het even lastig voor hem, maar dat is dan maar zo... Don't worry, geniet lekker van het vertellen en van je zwangerschap natuurlijk!
je kunt altijd nog vermelden dat je het vervelend vindt omdat je ook al je been had gebroken.. dat snapt je baas echt wel en misschien kan hij je dan gerust stellen!
Ik zag er ook als een berg tegenop omdat ik met de eerste voortijdig heb moeten stoppen met werken en er daarna wel een half jaar uit heb gelegen. We zaten vandaag aan tafel en ik had wat lekkers meegenomen bij de koffie, we hadden het over sinterklaas cadeau's en ik heb gewoon gezegd ik heb vannochtend ook een mooi kado gehad een "kloppend hartje"! (moest voor de echo vannochtend vroeg). Helemaal blij waren ze voor me, gewoon vertellen hoor!
Ik heb 17 dec. een functionerings gesprek.. Misschien leg ik het dan wel op tafel.. Ik voel me er ook wel wat lullig over, omdat ik een week voor ik de test deed gevraagd heb naar hoe t met mn contract zou komen , dat half jan. af zou lopen.. Dat is met een jaar verlengt, omdat ze me "nog lang niet"kan missen.. Nu ben ik er de hele zomer straks uit en kans dat ik terug kom is erg klein( ivm combinatie van mn man zijn werk en opvangmogelijkheden)
ik was ook wel bang voor de reactie van mijn baas (werk in de horeca) en ik ben de enige met een vast contract en die fulltime werk. Maar zijn reactie was : o gaaf van harte gefeliciteerd ik ga zelf je uren opvangen en als jij dan terug bent ga ik van dat extra geld lekket met vakantie dus jah ik kreeg wel een goede reactie en t kan dus altijd alle kanten op
ik denk er zo over: elk mens heeft het recht om kinderen te krijgen wanneer ze zich er klaar voor voelt. vooral dan moet je je eraan toegeven voordat je ouder wordt en je misschien wel minder vruchtbaar bent. zwanger worden hoort bij het leven van een vrouw en de werkgever weer vantevoren dat een vrouw omstreeks een bepaalde leeftijd een kinderwens heeft en zwanger kan raken. en maak je er maar niet te druk om, jouw werkgever krijgt van de uitkerende instanties een vergoeding voor het ziek en zwanger zijn. enne je been breken was voor jou toch ook geen lolletje maar een ongeluk! fijn dat je een vaste aanstelling hebt!
Ik ben dit jaar in maart begonnen en in april zwanger geraakt. ik had met 12 weken al echt een buikje waardoor ik het met 10 weken al tegen mijn baas moest vertellen. Ik was bang dat ik contractverlening kreeg. Maar deze word nu al verlengt Mijn baas zei nou 1x raak goed hoor haha. Ik ben echt helemaal opgelucht. Heb een heerlijke zwangerschap gehad. Gewoon lekker vertellen want stress is ook niet goed voor je kindje. gr Winnie
Daar zeg je wel een goed ding, stress is niet goed voor je kindje.. De onzekerheid of t allemaal wel goed gaat komen, zeker bij de eerste zwangerschap is al stressig genoeg..( voor mij althans)