Hier een ontdekkend peutertje van net 2 jaar die alles graag bekijkt onderweg, maar nog veel liever rent... en dan het liefst de andere kant op en hij is snel! Aan de hand lopen vindt hij even goed, maar is hij zo zat. Meestal gaat hij dus in de buggy mee. In een winkel is het drama zonder buggy. Ik ben benieuwd hoe oud jullie kinderen waren toen ze best goed mee konden lopen. Mijn dochtertje was rustiger en ik weet de precieze leeftijd niet meer van haar.
Bij mijn dochter was het een drama in de buggy.. ze wilde lopen. Dus eigenlijk al heel snel en dat mocht van mij maar dan moest ze wel bij me blijven anders ging ze wel in de buggy. Dat heb ik gelijk een keer toe moeten passen en toen was het duidelijk. Ik ben daar best streng en consequent in geweest.
Hier ook geen buggy-zitter maar een die graag stapt. Ik denk dat ze vanaf 2 jaar al mooi met me meeliep, vanaf 2,5 zéker! Altijd mooi mijn handje vast
Vanaf moment dat hij kan lopen, ik ben juist blij dat hij wat vrijer is en 1 heel gangpad verder durft te lopen. T is niet zo'n enorme ontdekker. Fietst en rent wel voor mij uit, maar 1 keer 'stop' zeggen en hij wacht of komt terug. Stopt standaard bij oversteek punten. Wij hebben hem juist moeten aanmoedigen om dit te doen. Die luxe zal ik vast niet bij kind 2 krijgen
Hier nog een voorzichtig meisje, maar loopt ook pas 3 maandjes los, vorige week 2 geworden. Ze is verder wel ondeugend genoeg, dus denkt dat de fase van weglopen nog wel gaat komen. Voor nu blijft ze nog netjes bij mij, maar als ze geen zin meer heeft gaat ze gewoon op haar kont zitten, maakt niet uit waar we zijn, midden op het schoolplein, de supermarkt of gewoon op straat, ze weigert verder te lopen. Dus in zo'n geval gaat zij dus gewoon in de buggy. Aan de hand lopen vind zij juist nog leuk en waarschijnlijk ook prettig/veilig. Ze kan ook nog niet rennen, dus vandaar dat ik denk dat ze deze grappen echt nog wel gaat krijgen. Ik denk dat de oudste richting de 3 was voordat hij goed luisterde met meelopen en stopte als ik dat zei of links ging als ik links ging en dan niet stiekem rechts gaan. Als hij niet luisterde ging hij na 1-2x waarschuwen in de buggy. Daarna mocht hij het nog 1x proberen en luisterde hij dan weer niet, dan bleef hij gewoon in de buggy tot we thuis waren.
Mijn oudste vanaf 2,5 toch wel heel netjes, mijn jongste nu met bijna 5 nog steeds niet... Zelfde zeer consequente aanpak met bv in de kinderwagen bij niet luisteren, later verplicht aan de hand etc... Twee totaal verschillende kinderen.
Liep ze juist maar eens wat harder haha. Ze vindt álles interessant. Wil alles bekijken, aanraken, ontdekken dus een paar 100 meter wandelen duurt eeuwig. Ik probeer er juist een beetje vaart in te krijgen door voor te stellen om naar de hoek van de straat te rennen enzo. Ze mag altijd lopend beginnen maar als mijn geduld en/of tijd op is dan gaat ze in de wandelwagen.
Even kijken, je hebt het dan over tempo en richting/luisteren naar aanwijzingen he? Nou de oudste 2 zijn nu 9 en 11 en die volgen redelijk nu. Die van 4 als ze goed gemutst is wel en de jongste... ik denk dat ie ook minstens 10 is voordat ie normaal meeloopt .
Onze zoon was net 3. En nog steeds heeft hij af en toe een bui, maar hij loopt vaker netjes mee dan niet.
Sorry haha. Het ene kind is het andere niet natuurlijk. Ik heb 3 ‘doeners’. Die zijn dus ietwat impulsief. Nr 3 is meer een denkertje/volger zoals ikzelf. Ik ben in ieder geval niet meer bang voor de blikken als ik weer eens een krijsend kind heb in de buggy omdat hij gevaarlijk bezig is (tussen auto’s door, de weg op willen rennen, etc) In de winkel pakt ie de spullen sneller dan dat ik ze kan terugzetten, dus ik heb dan altijd of een buggy of hij gaat in de kar. Wil niet zeggen dat hij natuurlijk nooit vrij mag lopen, maar ik moet de tijd hebben. Naar school gaan bijv, neem ik 10 min extra voor. Dan is het niet erg als ie een paar keer de verkeerde kant op rent. Ben ik toevallig wat later heeft ie pech en gaat ie in de buggy.
Euhm hier is hij 6 en netjes meelopen zit er nog niet helemaal in. Hij haalt wel al lang geen gevaarlijke stunts meer uit en dat heeft altijd wel meegevallen maar of hij ging rennen of hij zette zich neer als hij moe was. . Zeggen tot waar hij mocht rennen hielp wel veel. Hielp beter dan de hele tijd corrigeren. Sinds 4,5 jaar loopt hij meestal netjes mee of ik kan om de 3 stappen op hem wachten omdat hij 300 afleidingen in die 3 stappen ziet. (mama bloesem, ooh die bloem ziet er anders uit dan gisteren, oooh mama kijk hier ligt een papiertje, de maan, waauw' groot vliegtuig, ooh kijk dezelfde auto als van ons mama,...) En nog 999 andere dingen die hij ziet.
De jongens nooit, dochter altijd De jongens zaten dus ook lang in de buggy. Ze mochten het best proberen hoor, maar zodra ze wegliepen gingen ze direct weer in de buggy. Dochter was een beetje lui, dus vond die buggy wel fijn, maar zij liep nooit weg als ze wel zelf liep. Nog steeds ben ik de jongens altijd kwijt in een pretpark of dierentuin ofzo, terwijl dochter altijd dichtbij is Wat ik wel regelmatig deed met de jongens is het bos in, dan konden ze zo lang lopen en rennen als ze wilden, ze wisten vaak de weg wel redelijk, of bleven vanzelf wel een keer staan. Beiden konden wel hele lange stukken lopen (de jongste was 3,5 en ging mee in de bergen wandelen, toen ik met dochter na 1,5 uur naar beneden ging na een klim van ruim een uur, ging hij vrolijk zingend nog verder naar boven met zijn vader, opa en broer), maar in een stad ofzo ging hij echt vast in de buggy.
Heb ook een ontdekkende peuter maar dat is voor ons geen reden om hem in de buggy te doen. Hij mag ontdekken want dan kan ik hem uitleggen wat wel en niet kan. Het is niet altijd even leuk of makkelijk, maar heb het idee dat hij er veel van opsteekt en zolang ik hem overal bij betrek gaat het 7 van de 10 keer wel goed
C gelijk. N kan geen lange stukken lopen dus de buggy gaat vaak nog mee. Maar als die loopt luistert ie heel goed. En soms heeft ie een dwarse bui en gaat ie zitten of zoals gisteren ging die midden op straat liggen want hij ging even slapen zei die Ze moeten altijd wel bloemetjes plukken onderweg
4 en 6 en still trying.. Ze zijn hardleers, of nieuwsgierig, of niet bang, of snel afgeleid, of hoe je het noemt..
De oudste van 5,5 loopt alleen mee als ze er zin in heeft de jongste is wel wat gehoorzamer, maar die kan er ook zo vandoor sprinten als ie wat leuks ziet.. opletten dus
De middelste liep vanaf de eerste stapjes al netjes mee. Altijd of een hand of buggy vasthouden of na 2 stappen kijken of ik nog wel achter haar liep. De jongste is nu net 2 en loopt meestal wel goed mee. Af en toe moet ik haar juist bij de hand pakken omdat ze zo ontzettend langzaam is. De oudste daarentegen... Die liep nooit mee. Ze kon rustig lopen en ineens de andere kant op rennen. Levensgevaarlijk als je woont in een drukke stad. Nu is ze 6 en zijn mijn ogen bij het lopen nog steeds op haar gericht. Ze weet alle regels, ze kan ze ook prima volgen. Tot ze aan de overkant van de straat iemand ziet die ze kent en dan is ze weg.