Ik vind het nog erg lastig hoe we dat gaan doen. We hebben een grote familie en mijn beide ouders zijn hertrouwd. Hebben dus: Schoonouders Pa+vrouw Ma+man Opa+oma Broertje, 2 zusjes 2x Zwager+schoonzus + 2 kinderen Zwager+schoonzus Mijn broertje en zusjes kunnen niet apart komen, dus komen meteen met moeder mee. Maar dan hebben we de eerste dag dus meteen al 9 man bezoek als we alleen de ouders laten komen. Vind dit er veel, maar geen idee hoe ik het anders moet oplossen, kan moeilijk tegen één van de ouders zeggen dat ze de eerste dag nog niet mogen komen! Schoonzusjes en zwagers en opa en oma verdeel ik gewoon over derest van de week. Verder hebben we 7 weken na de uitgerekende datum (kwam zo uit ivm verjaardagen en koninginnendag) een kraamfeest en dan mag derest komen. Oja, en ons kindje wordt niet door anderen vastgehouden! Hebben we gewoon een te grote familie voor en op het kraamfeest komen er ook teveel mensen. De kleine blijft lekker bij mij (of bij papa!) liggen
ik was net een kwartier bevallen van osn zoontje en toen stond iedereen al aan de deur!!! ze waren nog met mij bezig! pfff dat wil ik de volgende keer niet weer. eerst een paar uurtjes voor ons zelf. of een ieder geval dat ik ff lekker kan douche en aan kleden en van ons kleintje kan genieten!
Kun je niet gewoon aangeven dat je het wel laat weten als je bevallen bent? Ik had er voor de bevalling ook allerlei ideeën over; die wel, die niet, die al helemaal niet en de rest wacht maar op het feestje. Ik ging er ook vanuit dat ik thuis zou bevallen. Maar...alles liep anders en uiteindelijk met een spoed ks 5 dagen in het ziekenhuis moeten blijven. Daar na een paar dagen wat familie laten komen en toen ik eenmaal thuis was wilde ik helemaal geen bezoek! Pas toen ik weer een beetje mobiel was hebben we wat mensen gebeld. Dus ik zou gewoon aangeven dat je eerst maar eens gaat bevallen en daarna weer verder ziet.
M'n vriend wil wel gelijk bellen, en dat mag ook van mij. Zolang hij dan maar duidelijk aangeeft dat we nog niet gelijk bezoek willen.
Mijn moeder en schoonmoeder zijn sowieso bij de bevalling. De rest van de fam en vrienden bellen/smsen we als ons kleintje er is. Het lijkt me dan wel leuk om visite te ontvangen, zodra ik er zelf natuurlijk weer fris en fruitig uitzie. Kennissen enzo laten we het pas weten dmv het geboortekaartje.
De eerste keer ben ik in het ziekenhuis bevallen. Mijn moeder was hier (gelukkig!) bij.. Zij heeft lekker samen met ons "getut". Kleintje werd aangekleed e.d. Dat deden mijn vriend en moeder, ik was hier niet aan toe.. Ik ben toen gehecht en gaan douchen en een aantal uur na de bevalling gingen we naar huis.. Toen we een uur thuis waren kwam mijn beste vriendin.. Dat vond ik helemaal niet erg.. MAAR!! Mijn broer + vriendin + 2 drukke kleine kinderen kwamen ook. Resultaat: Hele woonkamer vol, met twee herriemakende kinderen. Echt een drama! Dit keer doen we het dus anders. Mijn schoonmoeder is erbij, gezien mijn moeder is overleden kort geleden. Maar, zij is er voor mijn dochter.. Als ik thuisbeval, mag ze als ik klaar ben even kennis maken met ons kindje en daarna gaat ze met mijn dochter aan de slag.. Ze houdt zich dus op afstand. Er komt géén verdere visite, alleen mijn moeders man de eerste avond. Hij zal de eerste fotos maken.. Pffff.. Als ik eraan denk.. Ik ga dit keer lekker genieten van elke minuut en alleen doen waar wij zelf zin in hebben
De vorige keer liep alles totaal anders omdat mijn zwangerschap onverwacht eindigde in een spoedkeizersnede bij 31 weken. Mijn man mocht er bij zijn, maar mijn moeder helaas niet. Mijn o zo leuke schoonouders feliciteerde me heel vrolijk toen ik uit de uitslaapkamer kwam terwijl ik alleen naar mijn man en mama wilde omdat ik zo bezorgt was om onze zoon. Veel ruzie om gehad later. Deze keer moet ik in het ziekenhuis bevallen en uiteraard gaan mijn man en hopelijk deze keer ook mijn moeder erbij zijn. Als ons meisje geboren is gaat ook mijn moeder weg en komt er geen visite tot onze zoon met haar heeft kennis gemaakt. Schoonouders wachten deze keer maar een dagje, ik wil straks eerst genieten want dat heb ik de vorige keer zeker de eerste dagen moeten missen.
Sem is geboren om 10.02 en 2 uur later toen ik gehecht en gedoucht was waren mijn ouders en schoonouders er al. Een uur later geloof ik de (schoon)zussen/broers al. Dacht voor de bevalling ook altijd dat ik dit niet zou willen maar ik was zo onwijs trots dat ik hem iedereen wou laten zien!
Een week laten wachten vind ik persoonlijk wel erg lang, maar meteen een huiskamer vol visite: ik zou er ook niet aan moeten denken. Misschien kun je gewoon aangeven dat ze een half uurtje mogen komen, maar dat langer nog gewoon teveel voor je is. Ik denk dat iedereen dat snapt en het lijkt me een mooi compromis. En als mensen bellen als ze langs willen komen kun je altijd op dat moment zeggen dat je bekaf bent en liever hebt dat ze het volgende weekend komen. Iedereen met kinderen moet dat toch snappen? Maar als je van tevoren al zegt dat je de eerste week geen bezoek wilt denk ik dat dat niet erg leuk overkomt. Persoonlijk wil ik pas kraam visite na ongeveer 2 maanden! Dit komt omdat ik in de US woon en mijn familie komt dan meteen 3 weken in m'n huis bivakkeren. En ze hebben de neiging om geen poot uit te steken, dus dan heb ik een gezin van 7 om voor te zorgen. :x Kijk, daar heb ik dus de eerste maand geen zin in.
Mijn moeder (+ eventueel haar vriend), schoonouders en mijn opa's en oma's mogen uiteraard meteen komen. De rest gewoon op afspraak naar ons inzicht wanneer. Broer/zus met aanhang bijv. dag 2 en mijn beste vriendin ook. De rest komt echt later, eerst zelf genieten en wennen aan de nieuwe situatie.
Zou het niet over mijn hart krijgen om ouders/schoonouders/zus/schoonzussen/schoonbroer een week te laten wachten hoor.. maar goed dat is persoonlijke keuze!!!!! Je moet doen waar jullie je goed bij voelen!!!! Hier dezelfde dag ouders/zusje. Mede ook omdat zij mijn zoontje opvangen tijdens de bevalling, kan slechts zeggen breng hem maar terug maar zelf mag je niet binnenkomen... Schoonouders komen eerstvolgende vrije weekend. Wonen op 3 uur afstand dus zijn er niet 1-2-3. De rest komt op afspraak en wanneer ik me daar fit genoeg voor voel. Misschien op dag 3, misschien pas na een week... dat kan ik nu nog niet oordelen....
Mijn ouders mogen wel meteen langskomen, maar wij zetten op het geboortekaartje dat de datum van het kraamfeestje nog volgt. Dan weten we zeker dat we niet platgebeld worden door mensen die de hele week door langs willen komen. Op die manier komt alle visite in één keer en hebben wij in de weken daarvóór lekker de tijd voor onszelf. Ik hoor van vriendinnen dat zij het echt als slopend hebben ervaren dat er elke week wel een paar familieleden of vrienden langskwamen, en dat willen wij gewoon voorkomen. Ik ga me daar ook zeker niet schuldig over voelen, het is ons huis en ons leven . En dat kraamfeestje gaat ook niet eerder plaatsvinden dan na een weekje of 2 á 3 ofzo.
(schoon)ouders mogen wel zelfde dag, broers en zussen moeten wachten, wil eerst daniel de gelegenheid geven om beetje te wennen aan zn brusje! Bij daniel was ik om 11.45 bevallen dmv keizersnee en savonds had ik 10man om me bed (en wim) dat dus echt noooooit meer! Heel misschien dat er 1 uitzondering word gemaakt, maar ik dnek het niet!
Het verbbaasd mij trouwens echt heel erg dat er toch nog redelijk wat mensen zijn die verschil maken tussen eigen ouders, broers en zussen en de schoonfamilie.. Maar jouw ouders en je man zijn ouders worden toch net zo veel opa en oma? Hier worden mijn schoonouders gebeld direct na de geboorte en mijn moeder als ik opgefrist ben. Door het verschil in afstand zullen ze dan ongeveer gelijk aan kunnen komen.
mijn schoonouders zijn nogal "aanwezig" en dan laten mijn eigen ouders zich nogal eens wegdrukken. ik wil dat mijn ouders ook even van het moment kunnen genieten. het is hun eerste kleinkind na en hebben ook de hele medische molen met ons meegemaakt. voor mijn schoonouders is het hun 6de kleinkind. en bij hun eigen dochter staan ze ook altijd op de eerste plek. dus ze hebben niks te klagen
Vica, ik vind dat je helemaal gelijk hebt! Mijn moeder EN schoonmoeder zijn zelfs bij ons bij de bevalling. Sommige in mijn omgeving vinden het raar dat mijn schoonmoeder erbij is, nou het is inderdaad toch net zo goed haar kleinkind dat geboren wordt. Aangezien ze zelf twee zoons heeft, zal ze anders nooit de geboorte van haar kleinkind meemaken. Ik krijg nu zelf ook een zoon, ik hoop dat ik later dan zo'n schoondochter krijg die er net zo over denkt als mij Want zo bekijk ik het maar...
mijn ouders zijn bij allebei zo snel mogelijk gekomen. We waren ook zo trots. Een heel huis vol visite is natuurlijk niet fijn maar zelfs je ouders pas na een week laten komen kijken vind ik eerlijk gezegd gewoon raar ( ik neem aan dat je band met je ouders ok is) Het is dan wel jullie kind maar ook hun kleinkind. Mijn moeder zo echt vreselijk op haar ziel getrapt zijn als ze een week moet wachten. Ze hoeven toch niet de hele dag te komen. Gewoon een kwartiertje en even de baby een kusje geven is toch wel het minste waar een kersverse opa en oma recht op hebben. Als mensen vragen aan hen hoe de baby er uit ziet en ze moeten zeggen dat ze nog niet geweest zijn omdat ze niet mochten komen lijkt me echt heel rot voor ze. Zo'n wondertje heb je gekregen en wil je juist toch delen met je dierbaren?
De naaste familie wilde ik de eerste dag al ontvangen (mijn moeder, schoonouders en een paar van mijn broers/zussen - daar heb ik er nogal veel van, dus die kun je niet allemaal tegelijk ontvangen..). Eerst een paar uurtjes slapen, ochtendje met de kraamhulp en zo in de middag wilde ik het eerste bezoek graag ontvangen. Ik zag aan mijn moeder dat ze natuurlijk superblij en trots was om haar kleinkind te zien, maar misschien nog wel meer om mij, haar dochter, als mama te zien. Daar had ik voor geen goud dágen mee willen wachten! Ik vind onderscheid tussen eigen ouders of schoonouders bij kraamvisite ook wat apart. Je schoonouders zijn toch de eigen ouders van de vader van je kind! Het is voor hem net zo bijzonder als voor jou dat jullie kind er is en hij zal dit misschien veel liever willen delen met zijn ouders dan met zijn schoonouders. Als jullie nou (samen) een slechte band met ze hebben kan ik me er iets bij voorstellen, maar ik zou het anders toch vooral eens vanuit je man/vriend z'n perspectief proberen te bekijken.