Hallo, Ik erger me regelmatig aan mijn schoonmoeder. Ze bemoeit zich met veel te veel dingen, geeft ongevraagd commentaar op vanalles en nog wat. Ook regelmatig haar ongezoute mening dat onze dochter te dik is (wat ze NIET is, volgens de richtlijnen van het consultatiebureau zit ze perfect in de curve!), ze geeft mij zelf afslanktips zonder dat ik er om vraag, en ze geeft ongevraagd andere adviezen en commentaar. Bijvoorbeeld, vandaag bracht ik haar naar mijn schoonouders (zij passen 1,5 dag per week op), en had haar haar zomerjasje aangedaan (trenchcoat, heel schattig). Normaal heeft ze een (jogging)vestje met capuchon aan als we haar wegbrengen, zo'n dik stof maar wel een vestje met rits, want in de auto is het niet koud en ze is maar drie seconden buiten van de stoep naar de voordeur. Maar vandaag had ik haar toch haar jasje aan gedaan (wat eigenlijk dunner is qua stof) zegt mijn schoonmoeder 'ah, heeft ze eindelijk een jas aan, het is ook altijd veel te koud die vestjes' :x a) waar bemoeit ze zich mee? b) hoe komt ze er bij dat dat warmer is? Ik erger me regelmatig groen en geel aan haar ongevraagd commentaar geven. Ik negeer haar tegenwoordig volkomen, omdat verdedigen of er tegen in gaan geen nut heeft gehad. Nu staat ze dus gewoon tegen zichzelf te praten, want ik doe net alsof ze lucht is als ze dat doet. Maar ook dat lijkt niet echt aan te komen. Iemand ervaringen of tips? Het liefst liet ik haar alleen naar KDV gaan en niet meer naar mijn schoonouders, want ik heb me de afgelopen maanden al zo veel geergerd dat ik er alleen maar heel moe van word. Maar ja, mijn man wil het zijn ouders wel gunnen om op te passen en vindt dat ik water bij de wijn moet doen. Maar ondertussen heb ik me al zo vaak geergerd dat ik al een steen in mijn maag heb als ik ze moet brengen of halen daar heen. Het KDV daarentegen bevalt super goed; ze zijn lief voor haar, verzorgen haar goed en ze is helemaal fan van de andere kindjes (en de andere kindjes van haar) dus wat mij betreft zou het een makkelijke keuze zijn.
tja, je hebt er niet veel aan maar juist om dit te voorkomen gaat mijn meisje naar het KDV, is soms de enige oplossing, opa en oma voelen zich vaak ook een beetje ouders als ze regelmatig oppassen. je zou of een goed gesprek met je man aan kunnen gaan dat dit niet langer zo gaat en je je kindje naar een kdv wilt hebben of met schoonouders praten en zeggen dat dit onacceptabel is en je ze nog 1 kans geeft, gaat het weer fout dan gaat je kindje alsnog naar kdv.
Ja.. lastig.. Ik heb eigenlijk weinig advies voor je, helaas.. Ik herken het wel, had ook dit soort ergernissen bij mijn (inmiddels ex) schoonmoeder en heb eigenlijk ook nooit een manier gevonden om ermee om te gaan. En ja ik zal je mijn oplossing maar niet aanraden Maar zelfs nu irriteert ze me nog, ze brengen mijn zoontje soms terug en dan heeft ze van die truttige dingen dat ik denk van pfff.. Maar ja ene oor in andere oor uit is nu voor mij stuk makkelijker natuurlijk.
Wat ik heb gedaan is het een beetje loslaten. Ik heb voor mijzelf grenzen gesteld die voor mij echt heel hard zijn wat betreft kinderen. MIjn schoonmoeder mag bijv niks veranderen aan de dag-schema. Ze mag wel daar een mening over hebben, die boeit me niet. Als ze niet naar buiten gaan, mag ze de kinderen aantrekken wat ze wil, ik heb geen zin meer om elke keer discussie aan te gaan over welke kleren nou waarbij passen. De grens is dat ze de kids niet te dik mag aankleden. enz... Anders dan een KDV heeft je schoonmoeder ook gevoelens bij jouw kindje, het is tenslotte haar kleinkind. Die (liefde)gevoelens geven haar het gevoel dat ze recht van spreken heeft. Ze is betrokken, de KDV-medewerkers niet. Die voeren gewoon uit wat jij zegt en worden daarvoor betaalt. Toen ik dat ging inzien was het voor mij makkelijker om mijn schoonmoeder een beetje los te laten. Zolang ze mijn regels volgt mag ze haar mening hebben, en kleine dingen ook op haar manier doen. Ze heeft zelf ook 3 kinderen opgevoed en daarmee is het ook goed gekomen. Maar als jij er echt niet mee kunt leven, kun je er ook voor kiezen om de kleine volledig naar KDV te laten gaan.
Hier ook een schoonmoeder die oppast 1 dag per week, voor mij ook het maximale. Ze wilde best 2 dagen, heel graag zelfs maar wij kiezen voor 2 dagen kdv en 1 dag oma. En als het aan mij lag, ging Charlotte 3 dagen naar het kdv maar zo erg is het nog niet. Het inderdaad wat adi zegt, je moet het een beetje proberen los te laten. Wat jij beschrijft, heb ik precies met mijn eigen moeder gehad. Zij kan wegens gezondheidsredenen niet oppassen maar bemoeide zich ook met vanalles en nog wat, van het eten tot kleding tot vakantie en dagjes uit aan toe. Dat is geeindigd in een felle discussie/ruzie en helaas komt dat vaak nog boven. Loslaten is moeilijk hierin want het gaat om je eigen kind. Maar je moet wel op 1 lijn zitten met je man, als hij vindt dat je water bij de wijn moet doen, ga dan voor jezelf na of jij dat ook vindt als je diep in je hart kijkt. Blijf je dan bij je mening dat je gelijk hebt en dat je je er niet goed bij voelt, dan moet je het gesprek aangaan met je schoonmoeder. Mijn schoonmoeder deed teveel in het huishouden ipv met Charlotte te spelen. Soms als het mooi weer was had ze de hele dag lopen poetsen en was het arme kind niet buiten geweest :x Toen heb ik meteen gezegd, wel rustig en netjes, dat ze komt voor haar kleinkind en dat die op nummer 1 staat als ze komt oppassen. Dus, boekje lezen, lekker naar buiten, met de bal rollen, schommelen, noem maar op. Poetsen hoeft ze niet, wil ik niet eens, dat kan ik heus wel zelf, desnoods in de avonduren. En 1x had ze iets anders aan toen ik thuiskwam 'want dat staat haar véél leuker' en dat heb ik toen ook gezegd dat dat niet de bedoeling is. Het is óns kind, niet het hare. Wij bepalen hoe en wat en zij volgt die regels, zeker het eet/slaappatroon. En het gaat redelijk goed nu. Ik zie nogal eens wat door de vingers en Charlotte is gek op haar oma, dat vind ik ook belangrijk. Heel verhaal maar wat ik zeggen wil: kijk naar je gevoel, dat moet kloppen. Ga het gesprek aan en leg haar uit dat haar opmerkingen je kwetsen. Heb ik met mijn eigen moeder ook gedaan. Is niet leuk, is heel hard, maar het loont op de duur wel omdat ze het dan maar dénken ipv het steeds hardop uit te spreken... Succes.
hoi ik heb ook geen goeie band met me schoonouders en daarom er bewust voor gekozen dat ze geen vaste dag oppassen, heel af en toe passen ze op en dan breng ik haar echt met moeite weg mijn ouders passen 1 dag in de week op (en soms nog wat extra's) en dat gaat prima je moet je gevoel volgen
idd, naar het kdv doen. jammer voor je man maar je hebt geen kind om je schoonmoeder te pleasen. (al denken sommige schoonmoeders en moeders daar anders over )
ik ken het heel goed. het zijn kleine dingen (meestal) maar ik erger me kapot. gewoon haar eigen zin doen. het was al met flessen, leah is geen goede eter geweest, al vanaf het begin niet. maar ze bleef de fles opwarmen (deden wij ook) en blijven geven tot het tijd was voor de volgende. dan dacht ik: ze krijgt 3kwartier (in het begin) om te eten, daarna is het klaar. wat ze niet opheeft is pech. ze begon ook al met 8-10weken te vragen wanneer ze vaster voedsel mocht. dus ik bleef volhouden, na 4maanden. was al bang dat ze het zelf zou proberen (dus de eerste keer) dat heb ik stiekem gedaan, zonder het te vertellen ik heb al 100keer gezegd dat ze de flessen moet uitspoelen en in de koelkast zetten. maar dat deel van de koelkast komt niet over. dat doet ze gewoon niet?? tussendoor stonden ze (schoon) op de aanrecht. iets kleins, maar ik erger me kapot. nu is het met gewoon eten. bij oma eet ze altijd zoooooooo goed en lekker dat ze alles vind. ik neem het met een korreltje zout. 1keer heeft ze gezegd dat ze maar vaker bij oma moet eten, omdat oma veel lekkerder/beter/gezonder kookt dan mama (leah was toen iets van 8maanden) daar heeft ze behoorlijk commentaar op gekregen. nee ik kook niet alles vers. maar ze krijgt hier wel fatsoenlijk en gewoon te eten. (ggrr) nu slaapt leah zonder slaapzak, iets van een maand. dus had tegen oma gezegd: ze hoeft geen slaapzak meer. en jawel, ik kom haar ophalen, en ze had zooooo lekker geslapen, want bij oma mag ze wel in de slaapzak. dan denk ik: luister je nou gewoon niet? maar volgens mij vind ze haar eigen idee beter. het zijn ook kleine dingen qua kleren (ik kan niet combineren volgens de schoonfam.) dat ze te laat naar bed gaat (8uur) en te laat wakker is (9uur) ik ben nu al bang voor nummer 2. want volgens mij gaan ze dan nog moeilijker doen, want 2 is wel heeeel druk hoor. (toen we vertelden dat we weer zwanger waren was ze compleer in shock, dat was veel te vlug, zo zonde voor leah en hoe moesten HUN dat nou doen met 2kleintjes, dit is een miskraam geworden. ik blijf boos om haar reactie, hier kan ze nooit meer iets aan veranderen) en blijven slapen (snachts) vind ik ook niks. deels omdat ze op 3minuten van ons wonen, dus als wij thuis slapen is ze in de buurt, dat vind ik niks. bij mijn ouders blijf ik meestal ook slapen. (als ik de volgende dag moet werken en mijn moeder past op bv.) ik ben zelf aan het denken om te stoppen met werken zodat ik haar niet meer weg moet brengen (mijn zus en eigen moeder gaan nog) het ligt ook aan mijn schoonvader, die dingen doet waar ik het niet mee eens ben. maar als je er iets van zegt gaat hij door en doet het nog veel erger (om te pesten) bv: cola (zero) geven?? dat vind hij gewoon grappig (en ik vind het niet nodig) nou ben ik het met mijn ouders ook niet altijd eens, maar daar zeg ik het makkelijker tegen. ook omdat ik weet dat ze luisteren. (en daarna ook doen wat ik vraag) het ergste is nog wel dat mijn schoonmoeder best een lief mens is, ze bedoelt alles lief en doet ook lieve dingen, maar sommige dingen daar kan ik zo chagi van worden (en dit ligt nu ook deels aan de hormonen het is de afgelopen tijd iets erger dan anders) (kan nog wel even doorgaan, maar het is al zoon verhaal. ze wil ook mee met elke echo, dat mocht bij leah wel, vriend was er toen niet. nu ga ik liever alleen, na de opmerking de vorige keer hoeft ze niet meer mee. en zelf zegt ze dan: ja maar als het weer niet goed is?? want voor hun was het zooooo erg dat ik een miskraam heb gehad, want hun moesten op mij 'letten' en naderhand ook voor me zorgen, omdat mijn vriend gaan varen was. niet beseffend hoe ingrijpend dat voor mij en mijn vriend moet zijn geweest)
Meid wat ellendig zeg. Heel herkenbaar ook. Ik heb haar al honderd keer gezegd dat ze het water van de fles moet controleren op haar pols na het verwarmen, maar ze doet het gewoon niet. Laatst ging ik haar dus halen, hangen er twee jeans broeken van schoonvader en twee losse riemen over het bedje heen. Binnen handbereik van Britt die in bedje lag. Ze hoefde maar naar boven te schuifelen (dat doet ze regelmatig) en ze had zo die broeken én riemen naar onder kunnen trekken en op zich kunnen krijgen. Wie hangt nou kleren over een babybedje??? En erger nog, wie laat ze dan HANGEN als het kind er in ligt????
@mamatob, dat is inderdaad erg stom. snap niet dat ze dat zelf niet doorhebben. een paar weken geleden bracht ik leah smorgens vroeg (iets voor 7) en zei dat ze nog niet veel gedronken had, ze moest maar kijken of ze haar fles nog wilde. en zei: hij is nog warm (leah uit bed gehaald, verschoond en naar oma dus de fles was nog niet eens lauw) nee hij moest nog in de magnetron, ze zette hem op iets van 30sec. ik dacht: het is vroeg. dus zei nog eens: hij is nog warm. dat is te lang. oh oke. dus ze haalt hem er na een sec. of 10 uit en laat de melk in het flesje draaien, dus niet schudden?? dus ik zeg: je moet wel goed schudden. doet ze het nog eens (draaien, niet schudden) dus ik pak de fles en schud ermee en zeg: de melk wordt alleen in het midden warm, je moet even goed schudden. maar het kwam niet echt over?? en als ze hier komt vroeg en leah krijgt een fles van haar dan laat ze de fles ook altijd schoon op de aanrecht staan?? en bij andere dingen is ze zo voorzichtig, haar eten moet niet te warm zijn (zelfs te pittig krijgt ze niet? terwijl ze dit wel kan eten) ze laat haar hand amper los buiten (in de tuin) omdat ze bang is dat ze valt? (ze valt zovaak) en loopt heel de dag achter haar aan omdat ze bang is dat er iets zou gebeuren. ze hebben een kleine vijver en schoonvader wilde er iets rondmaken. maar dat moest dan weer niet van haar??? want dat is niet nodig. dus ik zei: nou als het kan zou ik het wel doen, want als ze doorheeft dat dat water is gaat ze er zeker eens inkruipen (de waterbak van de hondjes hier buiten speelt ze al mee, laat staan een kleine vijver) zei ook dat het levensgevaarlijk is dat ze erin kan verdrinken. gelukkig heeft ze dat wel opgepikt en mag er wel iets rond. (dat ze daar zelf niet opkomt?) ik vind het ook erg moeilijk om van sommige dingen iets te zeggen, deels omdat ze toch niet luisteren.
toevallig, mijn schoonouders hebben ook n kleine vijver in de tuin. Ik heb al tegen mijn man gezegd: of een rooster er over heen wat ze niet weg kan schuiven, OF dat ding dicht maken, OF iets er om heen, en anders moet dat ding weg. Mijn schoonouders hebben bij hun buren meegemaakt dat een kind van 1,5 verdronken was in een klein vijvertje, dus ik hoop dat ze zelf zo slim zijn om hier aan te denken. Maar mochten ze dat niet doen, dan zal ik dat wel eisen. Ik ga niet vertrouwen op hun continue toezicht! kinderen zijn ZO snel, in een oogwenk is het gebeurd, en zelfs in een dun laagje water kan een kind al verdrinken, dus dat is voor mij geen optie!
Hier ook! Mijn schoonmoeder woont aan het water en het kleine tuintje wat ze heeft, loopt daar gewoon in over (zonder afscheiding dus). Ik heb al tegen manlief gezegd dat zoonlief daar pas mag logeren als er of een hek wordt geplaatst of als hij zijn zwemdiploma's heeft. Ik ga er echt niet op vertrouwen dat ze continu oplet. Pfff ik kan me zo inleven in jullie verhalen. Niet dat wij hetzelfde meemaken want onze zoon gaat alleen naar het KDV, maar mijn schoonmoeder maakt ook wel eens opmerkingen die mij sterken in mijn gedachte dat ik niet eens zou willen dat ze standaard zou oppassen. Lijkt me heel frustrerend.
Precies om die redenen hebben wij ervoor gekozen zowel mijn eigen ouders als mijn schoonouders niet standaard op te laten passen. Ze gaan zich dan inderdaad meer opvoeders voelen. Dat zie ik al aan mijn moeder en mijn nichtje, waar ze standaard iedere week minimaal een dag op past. Ze neemt een deel van de opvoedingstaken over. Bij ons doet ze dat gelukkig niet. Ik weet dat met name mijn schoonmoeder heel teleurgesteld is dat we een gastouder hebben en niet haar gevraagd hebben om op te passen (heeft ze nooit uitgesproken, maar ik merk het aan alles), maar ik ben heel erg blij dat we het zo hebben gedaan. En opmerkingen van (schoon-)moeders... Ze bedoelen het vast goed, maar pfff...wat kan dat irritant zijn...
Ja, opmerkingen zat hier, mijn schoonmoeder is niet van het subtielste soort ook... ze denkt dan dat ze heel 'losjes' iets zegt, maar eigenlijk is het heel duidelijk. Zoals toen ik zei dat Britt ook fruithapjes er bij kreeg. 'Krijgt ze al bijvoeding dan?? Bij de fles?? En die krijgt al zo veeeeel! Die zit al tot de nok toe vol!' (mijn schoonmoeder vindt gauw mensen dik en is geobsedeerd door gewicht) toen ik zei dat dat normaal is dat kindjes op een gegeven moment niet genoeg meer hebben aan alleen flesjes, geloofde ze dat eigenlijk niet, want 'die zit al propvol' :x Ik heb talloze voorbeelden, maar als ik die allemaal ga noemen nu, dan word ik alleen maar weer pissiger dus kan ik beter niet doen Ze weet bijv. dat ik aan het lijnen ben, ik wil terug van maat 40/42 naar maat 38/40 van voor de zwangerschap, paar kilo nog, maar nu krijg ik dus ook elke week ongevraagd advies, folders van de sportclub, artikelen over fruitsap, en echt allerlei onnozele tips waar ik geen zak aan heb. Ik negeer haar tegenwoordig meestal, maar van binnen kook ik dan echt. Ik heb tegen mijn man gezegd dat als dit zo blijft, dat ik wil dat hij haar brengt en haalt op de dagen dat ze naar mijn schoonouders gaat. Dan breng en haal ik haar wel naar het KDV. Hoef ik niet elke keer geconfronteerd te worden met de bemoeienissen van mijn schoonmoeder.
Oh ik krijg nu al de kriebels als ik jullie verhalen zo lees. Mijn schoonmoeder is net zo en zij gaat 1 dag in de week oppassen. Ik wilde dit niet, maar vriendlief vond dat als mijn moeder een dag oppast, zijn moeder net zoveel recht heeft. Alleen het verschil is dat mijn moeder achter mijn soort opvoeding en ritme staat. Ik laat hem daar ook met een gerust hart achter omdat ik weet dat ze doet hoe ik het wil. Maar mijn schoonouders tja die zijn een heel ander verhaal.... Bemoeien zich ook overal mee, ik irriteer me echt kapot aan ze als ze langs komen.....
@ jewe: Meid, 1 tip voor jou, die ik echt meen: praat er over VOORdat het aan de orde is! Ik heb er nu zoooo'n spijt van dat ik het door heb laten gaan, ik had toen nog zoiets van oke we proberen het wel, maar daar heb ik dus nu heel erg spijt van! Mijn man zei toen wel 'ja als het niet gaat of we gaan ons ergeren, dan zoeken we een oplossing' maar nu het zo ver is dat ik me echt rot erger aan m'n schoonmoeder, wil hij niet meer de oppasdagen afschaffen bij hun. Hij vindt dat dan lullig en vindt dat ik meer mijn mond open moet doen. Daar heeft hij ook wel gelijk in, maar van de andere kant heb ik al vaak genoeg iets terug gezegd en het heeft nooit geholpen!! :x Dus als je écht denkt dat dat niets wordt met je schoonouders, dan bespaar je jezelf een héle boel energie en moeite, door vooraf iets anders te beslissen. Bijv, dat jullie kind helemaal naar KDV gaat of gastouder.
@Brenjomi: waarom moeten flessen in de koelkast als ze omgespoeld zijn?? @MamatoB: ik zou gewoon een gesprek aangaan met je schoonmoeder en haar zeggen dat ze je kwetst door jou en je kind (als dan niet subtiel) dik te noemen. Als ze niet gelooft dat je kindje gewoon goed is, dan neem je toch desnoods het groeiboekje van het CB mee, waarin de groeicurve staat? Kan ze het met eigen ogen zien! Je hoeft haar niet meteen aan te vallen, maar ze mag best weten dat ze je kwetst met haar commentaar. Daarnaast denk ik, dat als je je niet op je gemak voelt om je kindje achter te laten, dat je dan inderdaad een andere opvang moet zoeken. Anders ga je je onbewust alleen maar meer ergeren aan je schoonmoeder en dat is voor jullie beiden niet prettig