Als je erg gaat bloeden de vk even bellen. Je mag een bepaalde tijd wel veel bloeden met een miskraam. Maar dat is echt een korte tijd en vaak rond dat je het vruchtje verliest. Volgens mij 1 maandverband per half uur. Maar hier zit ook een Max aan, dat moet geen uren duren. Ook even aankijken hoe je je blijft voelen. Bij twijfel en veel bloed bel de vk en seh. Ik zou voor nu inderdaad paracetamol nemen. Een kruikje deed het bij mij ook goed. Probeer iets met extra ijzer te eten en goed te drinken, voor het geval dat. Sterkte. Een miskraam is al erg zat zonder alles eromheen, en dan ook nog zorgverleners die niet meewerken
Bedankt voor je tips! Eten gaat echt slecht, word overal misselijk van. Komt ook door de pijnstilling die ik slik. Ik neem al vanaf zaterdag 3xdaags 37.5mg tramadol met daarbij pcm. Mijn man maakt inderdaad elke paar uur heel lief een nieuwe hete kruik voor mij en ik lig vooral in bed of op de bank. Mijn kind van 9 kilo optillen lokt al heftige buikpijn uit, net als de trap op of af lopen. Het zal er wel bij horen..
Nou ze hebben morgenochtend pas tijd om mijn dossier te bespreken Andere ziekenhuizen hebben ook geen plek, mijn verloskundige(echt allemaal toppers) heeft al rondgebeld. Ze stelde voor om toch de medicatie te gaan gebruiken, wat ik echt niet wil maar als het niet anders kan dan moet het. Ze ging nog eenmaal bellen om de noodzaak uit te leggen en dat is zo ongeveer het laatste wat ze kon doen helaas. Zij vinden het ook heel vervelend voor ons. Mocht er nog steeds geen duidelijkheid zijn ga ik denk ik een abortuskliniek bellen om te vragen of zij mij kunnen helpen. Dat zou echt mijn laatste redmiddel zijn voor de medicatie. Ik vind het echt heel jammer dat ik de keuze kreeg maar ze mijn keuze eigenlijk niet kunnen waarmaken en me dus maar in het luchtledige laten hangen.
Door wat miscommunicatie wisten de gynaecologen er niks van af. Het is nu opgelost dus ik word vrijdag geholpen. Dankzij onze topverloskundige
Ik heb geen inhoudelijk reactie in de vorm van tips, maar wilde je even sterkte wensen de komende tijd en daarna. Schrok wel even toen ik zag dat je een mk hebt (gehad) Schrik ook van je berichten over de slechte pijnstilling. Komen nare herinneringen boven hier. M'n allereerste zwangerschap eindigde ook niet goed. Niemand, maar dan ook niemand van alle professionals heeft uberhaupt ook maar een woord gerept over pijnstilling, noch over dat een miskraam qua pijn hetzelfde aan kan voelen als een zwangerschap. God wat was dat hels. Daar denk ik niet graag aan terug. Ik zou echt die hele toko bij elkaar bleren als ik jou was, wat pijnstilling betreft. Iemand gaat het maar regelen. Dikkke knuffel. Edit: die helse pijnen die ik toen heb moeten doorstaan waren wel NA opwekking met Cytotec. Dus niet helemaal vergelijkbaar met jouw situatie. Maar denk dat het qua pijn toch wel kan evengoed. Kan al zijn dat je lichaam zelf bezig is met de mk in gang zetten namelijk.
Wat lief van je dat je hier reageerd! Ja ons wonderlijke verhaal heeft helaas een zeer droevig einde Ik wist dus ook niet dat een miskraam zo verd*mde pijn zou doen. Niemand die mij dat heeft uitgelegd, ze zeiden wel dat ik gewoon pcm en ibu mocht gebruiken maar wist ik veel dat dat niet genoeg zou zijn. Daarom was ik ook zo intens boos op de huisarts bij de HAP, die stuurde mij naar huis met 6 pilletjes naproxen Ga toch weg, waarom zou ik intense pijn moeten lijden? Daarom heb ik de tramadol ook gewoon lekker doorgeslikt, slik hem nu 4x daags. Ook een van de redenen dat ik de cytotec niet wil. Ik wil die pijn niet bewust meemaken, ik wil niet 3 uur lang op de wc zitten bloeden met weeën en ik vind dat ik daar verd*rie recht op heb ook om dat niet te willen. Ik ga ook een klacht indienen bij de poli gyn dat ze mij onnodig dagen langer hebben laten "lopen" met pijn. Tussen haakjes want lopen kan ik nauwelijks Wat verdrietig dat jij ook zo'n situatie mee hebt gemaakt en dat niemand begreep hoeveel pijn jij had Er mag wel wat meer over gesproken en uitgelegd worden. Ik zeg tegen mijn patiënten altijd: pijnlijden is niet nodig dus wees eerlijk en zeg het me als je pijn hebt want dan kunnen we daar iets aan doen. Waarom zouden vrouwen die dit mee moeten maken dan wel pijn moeten lijden? Jullie ook bedankt @Do1981 en @xxmoixx ❤️
Lief dat je aan me denkt! Het gaat nog steeds heel slecht, de buikpijn is nog steeds erg heftig, maar ik lig nu opgenomen in het ziekenhuis voor de curretage. De gyn belde mij vanochtend op of ik direct naar het ziekenhuis wilde komen om foto's te laten maken van mijn buik om te kijken of het spiraal niet toch nog ergens rondzwerft. Daar was ik behoorlijk blij om wat dat had ik mij wel voorgenomen om te vragen. Dus nu is het wachten op de uitslag en de ok. Ik moet zeggen, ik heb vanochtend mijn pijnmedicatie ingenomen, maar van de auto naar de afdeling lopen was behoorlijk pittig. De pijn kwam gewoon door de pijnstilling heen. Ik moest eigenlijk terug in de wachtkamer wachten maar ik heb gevraagd of ik niet toch al een bed kon krijgen, waar ze gelukkig niet moeilijk over deden! Dus hopelijk zit mijn spiraal er niet meer in en gaat alles voorspoedig!
Sterkte! Fijn dat ze nog eens goed kijken. Met deze klachten zou ik ook vermoeden dat er iets nog rondzwerft.
Benieuwd naar de update zo, of de curretage gebeurt is en of ze toch een spiraal gevonden hebben.. sterkte!!!
Nou het is geen leuke update Wel lief dat je aan me denkt❤️ Het spiraal is op de foto's niet te zien dus dat is mooi! Helaas begon ik op de afdeling te bloeden en verloor ik vuistgrote stolsels. Dat werd zo erg dat ik flauwviel van het toilet af. Zo met mijn voorhoofd op de tegelvloer. Ik schijn toen zelf weer terug op de wc te zijn gaan zitten heb tegen mijn man gezegd dat het wel weer goed ging Ik ben toen weer flauw gevallen met mijn hoofd op mijn knieën en het eerste wat ik mij daarna weer herinner is dat ik water in mijn gezicht kreeg en er 6 verpleegkundigen+mijn paniekerige man in de badkamer stonden. Ik ben toen op bed geholpen, kreeg een infuus en ben met spoed naar beneden de gereden naar de gyn. Die heeft met een echo gekeken hoever het vruchtzakje al gedaald was. Die zat al in mijn baarmoederhals, daarom stelde hij voor om het er met de hand uit te halen om mij meer ellende te besparen. Daar stemde ik mee in, maar het was het meest verschrikkelijke wat ik ooit heb meegemaakt. Ik heb liggen huilen en liggen kermen in die stoel als een gewond speenvarken. Ik vond het zo erg. Zelfs mijn man stond erna in tranen te praten met de gynaecoloog en die huilt letterlijk nooit. Gelukkig is het de gyn inderdaad gelukt om het vruchtje weg te halen en ik voel mij dan ook echt beter, nog wel slapjes en zwak maar met eten en rust zal dat beter moeten gaan. Curretage is dus niet doorgegaan en ook niet meer nodig. Verder waren alle verpleegkundigen en artsen ontzettend lief en geduldig. Niets als lof voor hun. Maar dit was echt de ergste dag uit mijn leven. Dan rest nu alleen nog mijn vraag over waarom het in hemelsnaam zolang heeft geduurd voordat het überhaupt allemaal in gang werd gezet. Dat ga ik bij de nacontrole bij de gyn wel nog even aankaarten en bespreken want wat er vandaag gebeurd is had 100% voorkomen kunnen worden als ze naar mij geluisterd hadden. Van daaruit ga ik mijn klacht formuleren en indienen. Dit heeft mij gewoon een trauma opgeleverd en dat is hun fout, daar ben ik echt heel kwaad om. Bedankt allen voor de lieve berichtjes❤️
Wat ontzettend heftig! heel veel sterkte de komende tijd dat je je lichamelijk maar snel weer goed mag voelen en het mentaal een plekje kan geven.
Wat een verhaal zeg. Ik hoop dat je in elk geval lichamelijk snel wat opknapt. Zal mentaal wel een extra klap zijn geweest. Sterkte nogmaals en maak er later idd melding van.
Wat een heftig verhaal zeg, wat vreselijk dat je dit hebt moeten meemaken zo op deze manier. Gelukkig is het vruchtzakje eruit en kan je nu gaan beginnen met herstellen. Als het nu al voelt als een trauma, wacht dat niet te lang met hulp zoeken. Hoe langer je wacht, des te lastiger om met je trauma om te leren gaan. ♡
Ik ben voor een ander trauma inderdaad al onder behandeling middels emdr dus ik heb korte lijntjes met mijn therapeut en dat is wel heel fijn! Bedankt voor de tip, ik ga het haar zeker voorleggen! En bedankt voor je berichtje!
Jeetje @Zuul, ik krijg gewoon tranen in mijn ogen van je verhaal. Wat moet jij je machteloos hebben gevoeld, en wat een ellende heb je doorstaan gisteren. Ik ben blij dat je eindelijk in het ziekenhuis goed geholpen bent, maar kan me met je mee boos maken dat dit überhaupt zo ver gekomen is. Heel veel sterkte met de nasleep hiervan. Ik heb 1.5 jaar terug een ongecompliceerde miskraam gehad met 6.5 week en dat vond ik al veel heftiger dan ik verwacht had; emotioneel én lichamelijk. Neem je tijd en schrijf hier eventueel vooral van je af ♡