De titel zegt het eigenlijk al, wat was voor jou onmisbaar tijdens de bevalling (thuis bevalling, ziekenhuis, keizersnede; uiteraard telt alles)? Dit kan uiteraard van alles zijn: steun van je partner, gedimd licht (of juist niet) of misschien muziek? Ik ben heel benieuwd misschien kan ik er nog wat inspiratie uit op doen.
Mantra: "this too shall pass" Verder vond ik op dat moment echt niks belangrijk of onmisbaar, ik wilde het liefst mijn partner de deur uit trappen maar dat kon nou ook weer niet. Ohja, een comfortabel hemd vond ik fijn bij mijn eerste bevalling, in plaats van een beha een heerlijk stevig elastisch hemd. Bij de keizersneden daarna eigenlijk nergens over nagedacht. Je ligt toch in een of ander hemd van het ziekenhuis en op een ok. Nadien: rust, geen bezoek op de eerste dag. Dat hebben we bij de laatste gedaan, pas bezoek op de tweede dag en eerst even aanvoelen hoe je uit de ok komt. Handig in mijn geval want ik was 2 liter bloed verloren en had totaal geen trek in bezoek.
Mijn mantra was: ik kan dit aaan. Voor mij was alleen het coachen van verloskundige tijdens het persen echt onmisbaar. En ik vond iets om op te hangen tijdens de weeën wel fijn; ik stond hele bevalling; dus bed was heel hoog gezet zodat ik daar veel steun aan had.
We zijn er bijna we zijn er bijna.... Van te voren vast excuses aanbieden voor eventuele schuttingtaal. Ben niet echt van t schelden maar dr is wat afgevloekt, niet in de gvd series ofzo hoor maar de vriendelijke taal was even niet beschikbaar op sommige momenten. Persfase beenweeën en dan kramp in je heup krijgen. Gelukkig wist mn man hoe mn been te draaien. Normaliter in mn rechter heup, nu was t links. Joggingbroek en teddy trui waren ook wel mn treasure items, had ook een teddy deken bij me (koukleum) voor t geval dat die bevalling wat langer duurde, die ziekenhuisdekens zijn zo dun brrrrrr. Mja R had haast dus die bleef in de tas.
Ik heb ook helemaal niks nodig gehad. (Behalve de verpleegkundigen en de gyn, vanwege moeilijke bevallingen) maar buiten mijn man had ik verder niks. Kleding is in de tas gebleven, eten of drinken moest ik niet aan denken net als muziek of andere afleiding
Morfine pomp in eerste instantie zat ik goed in de flow en kon ik alles aan, maar toen het stagneerde was die flow weg en die pomp onmisbaar!
Ik had een hele vluchttas voorbereid/ingepakt. Uiteindelijk niks van nodig gehad, alleen babykleertjes en kleding voor mezelf voor daarna. Verder enige wat essentieel was was mn partner. Oh ja en de verloskundige goot steeds een soort AA drink in mn mond. Was ook heel fijn! Je bent namelijk echt een driedubbele marathon aan het lopen gedurende de bevalling Ik vertelde mezelf constant: over een uur is het voorbij...
Men telefoon + powerbank voor afleiding. Heb heel wat af geappt tijdens de bevalling haha verder niks nodig gehad ja iemand die hard in je rug kan duwen voor de rugweeen. Eten had ik geen behoefte aan en mocht ik ook niet volgens mij. Verder niks nodig gehad. Gewoon op je ademhaling letten en concentreren.
Het verschilt natuurlijk ook of je een snelle of lange bevalling hebt. Bij mij was hij er binnen 2 uur dus had nergens tijd voor, alleen maar voor bevallen. Ik kan me voorstellen als je de hele dag bezig bent je juist meer afleiding/eten/drinken nodig hebt. Maar ja dat kun je allemaal helaas niet voorspellen
De geweldige anesthesist die mij de ruggenprik bij de 2e gaf ik wou met die man trouwen. 2 uur durende weeenstorm voor 1 l#llige cm was echt heel naar. En verder gewoon rust. 'Lekker' in de bubbel duiken. Mijn mantra was: weer een wee om dichterbij jou te zijn. Ik haat bevallen en ik accepteer dat ik t haat
Dextro! Dacht dat ik het niet nodig had, maar mijn man is het gaan kopen beneden. Ik lag echt te trillen, Dextro was heel chill.
Absoluut gedimd licht, rust, een bal (zo'n grote) om op te zitten en een bevalbad! Meer heb je niet nodig m.i.
Dit heb ik ook gedaan "Ja sorry ik wil niemand voor het hoofd stoten JEZUS KOMT IE WEER PFF PFF PFF PFF PFFFFFF" ook niet boos of schreeuwend maar heel rustig jeeeezussss hahaha oeps