Ik zit me af te vragen wat jullie te oud vinden om mama te worden. Ik, mede omdat ik gescheiden ben, vraag me wel eens af, wat als je een andere man tegenkomt, die nog een kind wil...wat doe je dan? Wat is een acceptabel leeftijd om nog een kind te krijgen (als je erachter staat)
gevaarlijke vraag! Ik denk dat iedereen daar anders over denkt! Ik denk dat je moet doen waar jij je goed bij voelt. Boven een bepaalde leeftijd is de kans op afwijkingen natuurlijk groter, maar aan jou de keus of je dat risico wil lopen. Zo volgens mij was ik erg politiek correct groetjes
moeilijk hoor, ik ben nu zwanger en 37, en nog geen maand voor ik wist dat ik zwanger was (dit was dus niet gepland) riep ik dus dat ik er niet meer aan moest denken om nu nog een kleintje te krijgen.... vond me zelf al te oud. Maar toch nu ik zwanger ben, voel ik me weer gelukkig ook al moet ik het zonder de vader stellen.... Kindje is onwijs welkom!! Mijn dochters zijn inmiddels 9 en 11 jaar jong en al helemaal in hun nopjes dat ze grote zus gaan worden ... Ligt natuurlijk helemaal aan de situatie denk ik.....
Caroline van Monaco is zwanger.... 49!!! Zij wordt bijgestaan door de beste artsen ter wereld en bovendien lijkt/schijnt er voldoende apparatuur te bestaan, vandaag-de-dag, op basis waarvan afwijkingen etc. tijdig aangegeven worden. Gaat er volgens mij ook om hoe oud je je voelt. Enne? Hoe oud voel je je....
ik sluit me bij Natasja aan! Persoonlijk vind ik 30 al te oud...als ik het voor het zeggen zou hebben! Dat is ook nog altijd de vraag. Je weet natuurlijk nooit hoe het allemaal lopen kan, qua relatie, qua mmm....helaas hebben we het niet voor het zeggen. Ik wou altijd jong moeder worden(denk aan 20) en eigenlijk wordt ik dat ook nog als alles goed gaat, dan ben ik waarschijnlijk net 27...voor mij nu een perfecte leeftijd
Ik denk dat dit een persoonlijke situatie is. Kan me voorstellen als je achter in de 30 bent en dan opeens je droom-man tegen komt dat je er dan nog voor kiest om een kindje te krijgen, of als je een tijd erg druk hebt met je werk en je prive leven dat je er later pas bewust voor kiest, ik wilde altijd graag jonge moeder worden. Met 22 ben ik gestopt met de pil, maar het heeft 2 jaar geduurd voor ik zwanger was en net voor mijn 25e kreeg ik mijn zoon. Mijn relatie liep stuk en ik kwam er alleen voor te staan. 2,5 jaar geleden kwam ik mijn huidige partner tegen die eigelijk nooit over kids had nagedacht want voor hem hoefde het niet perse, maar ik had natuurlijk al een kindje en dat vond hij toch wel heeeeeeeeel erg leuk!! Na een jaar kreeg ik toch wel de kriebels en mijn partner wilde ook wel een broertje of zusje voor mijn zoon en zelf nog een zoon of dochter erbij, maar dit heeft weer een tijdje geduurd en ik ben inmiddels 30 jaar en mijn partner 37 dus we zijn niet meer de jongste ouders maar ook zeker niet oud!! Ik denk dat als je een kindje wat hebt te bieden en het is zoooo welkom dat het niet uit maakt hoe oud je bent!! En je bent zo oud als je je voelt toch? de risico,s nemen natuurlijk wel wat toe, maar ik neem aan dat de genen daar zelf wel rekening mee huden als je zwanger wil worden! Een heel verhaal erover, maar dit zijn mijn gedachten erover! Liefs Carry
Ik wilde ook altijd jong moeder worden, maar helaas liep mijn relatie niet helemaal zo als hij had moeten lopen. En was ik genoodzaakt om na 12 jaar een einde aan mijn relatie te maken. Toen ik mijn huidige man leerde kennen, is alles vrij rap gegaan. Na ruim 1 jaar gingen we trouwen en nu zijn we zwanger en anderhalf jaar getrouwd. Maar ondertussen zal ik geen jonge moeder meer worden. Ik ben nu al 32 jaar... Maar wat is oud :
Ik vind het ook een nogal beladen vraag. Ieder zijn mening. Ik zelf zou het heel jammer vinden als ik een moeder heb die ongeveer veertig jaar ouder is. Dan is de kans dat je jong je ouders verliest groter terwijl je nog zoveel dingen met ze wil meemaken, dat ze hun kleinkinderen nog zien opgroeien. Ook zie ik zelf om me heen dat oudere ouders meer moeite hebben met hun kinderen m.b.t. de opvoeding. Het leeftijdsverschil, de generatiekloof, is soms gewoon te groot. Mijn man is 35 als zijn eerste kindje geboren wordt. Ik ben nog best jong, maar ik had eigenlijk eerder kinderen gewild, en dan vooral omdat vooral mijn man al toch wat ouder is. Zelf is hij weer bijna de jongste van het gezin, dus zijn ouders zijn al in de 70. Ik vind het jammer dat zij waarschijnlijk onze kinderen niet lang zullen meemaken. Mijn grootouders zijn rond de 80 en (als alles goed gaat) zullen ze nog een eerste achterkleinkind meemaken. Mijn opa zit zich er nu al op te verheugen. Dat vind ik zo mooi. Er zijn echter ook mensen die altijd jong van geest blijven en goed met de tijd meegaan. Dus mijn visie is beperkt en gaat niet altijd op.
Ik ben nu 33. Ik wilde vroeger ook altijd rond mijn 27e moeder worden. Maar als relaties niet meewerken dan houdt het al snel op. Toen mijn huidige vriend en ik kinderen wilde hebben hebben we nog 2 jaar moeten wachten voordat ik zwanger werd. Maar ik voel me geen oude moeder. Ik voel me zowiezo niet oud. Het is zoals iedereen schrijft een persoonlijke zaak. Had je me gevraagd toen ik 25 was zou ik gezegd hebben dat 33 oud is. Vraag je het me over 5 jaar zal ik het misschien wel jong vinden.
Hier een zwangere van 36 jaar, met een vriend van 39 jaar, en ik ben al moeder van 2 jongens van 12 en bijna 15 jaar. Ik heb vrij jong mijn kinderen gekregen, ik was 22 en 24 jaar toen de jongens kwamen. Heel erg blij ermee, na een paar jaar kwamen toch weer de kriebels, ik wou zo graag nog een derde, maar mijn toenmalige man wou dat niet, het liep ook al niet zo goed tussen ons, dus dat speelde toen wel mee. Na een tijd alleen geweest te zijn na de scheiding kwam ik mijn huidige vriend tegen, en hij heeft zelf geen kinderen. Het gevoel van nog een kindje heb ik altijd gehouden, en toen kwam het optelsommetje, wel of niet. We hebben gekozen voor wel, maar wel met heel wat gesprekken vooraf over de risico's, het leven wat we nu hebben met zo veel vrijheid en tijd ook voor elkaar, de jongens die al groter worden. Het metertje sloeg toch door richting een kindje, en als het goed is komt dat in september. Tuurlijk zal het een omschakeling zijn, zijn we misscien wat minder flexibel als toen we jong waren, maar we zijn alletwee nog heel jong van doen en laten, gaan heel goed met de tijd mee ( met 2 pubers heb je dat ook wel ), dus ik denk dat dat heel goed gaat. En zelf heb ik ook oudere ouders, mijn moeder was 35 en mijn vader 37 toen ik geboren ben. Helaas is mijn moeder er al niet meer, zij overleed al toen ik 21 was, maar mijn vader is nog steeds heel modern en meegaand, en ik heb het nooit ervaren als lastig dat ik oudere ouders had. Maar het blijft natuurlijk voor iedereen een persoonlijke keuze, je kan alleen je eigen verhaal vertellen, maar beslissen daarover doe je altijd zelf met je partner. groetjes celiene
Ik word dan een beetje verdrietig van de vraag en de antwoorden. Is 32 al oud om moeder te worden? Ik wilde vroeger ook altijd jong moeder worden, zag het als een ideaalbeeld. Mijn moeder was 19 toen ik kwam en mijn oma was 19 toen mijn moeder kwam, dus voorbeelden zat. Helaas liep het bij mij allemaal anders. Ik had de juiste partner niet en zag ze ook niet als vader van mijn kindje. Later kwamen daar jaren met zware depressies bij en uiteindelijk spierreuma. Twee jaar geleden heb ik mijn vriend leren kennen en die heeft, ondanks mijn 'bagage', vol voor mij gekozen. Eerst was er nog twijfel of ik een zwangerschap nog wel aan zou durven, ook in verband met mijn medicijngebruik, maar dat regelde zich vanzelf. Ik slik helemaal geen medicijnen meer en ben daar ook ruim op tijd mee gestopt. De depressies zijn voorbij en ik ben, eindelijk, volledig genezen. Als ik terugkijk, had ik echt niet eerder aan een zwangerschap en kinderen moeten denken; ik denk dat ik ze nu pas een goede, stabiele basis kan geven. En dan niet in materieel opzicht, maar in geestelijk opzicht. Ik heb me nooit sterker gevoeld als nu! Oke, dan ben ik 37, maar eigenlijk, heel stiekem, heb ik het gevoel dat mijn leven nu pas begint...
Ik vind ook dat er een verschil in mensen zit. De één is bij (bv) 38 nog een jonge bloem en de andere een oude taart. En dat heeft ook effect op een zwangerschap en een kleine
30+ is echt niet oud om moeder te worden. Waarom is dat oud?! En als het wegens omstandigheden niet kan dan is het alsnog leuk dat het nu wel kan. Wees gewoon blij. Maar dat zal je vast wel zijn. Bij deze alsnog gefeliciteerd en succes met je zwangerschap. groetjes Martine
Tsja waar trek je de grens. Dat is voor iedereen anders zoals al eerder werd gezegd. Nu las ik dat prinses Caroline van Monaco op haar 49!!!! ste zwanger is??? Dat vind ik persoonlijk toch wel oud... Laat ik het zo zeggen mijn oma beviel van mijn moeder toen ze 45 was. Mijn moeder heeft het altijd jammer gevonden dat haar moeder niet jong was. Mijn oma is dan ook overleden toen mijn moeder nog maar net 35 jaar was...
ik wilde ook heel graag jong moeder worden en ik denk niet dat het alleen met relaties te maken heeft. Ik heb al vanaf mijn 18e met mijn vriend, maar wij wilde eerst alles op orde hebben. een goede baan, een huis etc. augustus 2004 kreeg ik ineens een nieuwe baan waar ik me eerst wilde bewijzen, dus schoof het weer op. Op een gegeven moment hebben we de knoop doorgehakt, het zal nooit echt goed uitkomen, maar we hebben wel alles op de rails en dat vind ik het belangrijkste hoe oud je ook bent!
Tja, ik heb ook altijd jong moeder willen worden, maar zoals velen al vertellen, je hebt het niet altijd voor het zeggen...... Ik ben vroeg begonnen, rond mijn 25e, heb toen 2 miskramen gehad. Relatie liep op de klippen. Jaren later nieuwe vriend, samenwonen, gelukkig en samen besloten om proberen zwanger te worden. Het lukte net om zwanger te worden. Na 1 jaar proberen naar het ziekenhuis, de hele onderzoeksmolen door. Niet echt wat kunnen vinden, op de wachtlijst voor IUI en 1 maand voor mijn eerste IUI behandeling spontaan zwanger geworden! Wat een mooi wonder En zie ik ben nu 34. Voel me nog erg jong en heb ook wel het gevoel dat ik er nu veel meer en beter klaar voor ben dan rond m'n 25e. Maar dat is natuurlijk voor iedereen weer anders. Ik maak me niet zo druk om m'n leeftijd, als m'n kindje maar gezond is. En aan de andere kant houden kinderen je lekker jong!
Cynthia, ik denk dat je de antwoorden dan ook te persoonlijk opvat. Je kent jouw situatie en je weet zelf wanneer je er aan toe bent. Voor jouw is dat dus nu. Ik wil je wel gelukwensen met je zwangerschap. Mijn mening is mijn mening, maar ik wil er stellig bij zeggen dat er uitzonderingen zijn.
Cynthia, het is zo gelopen als het gelopen is, en nu ben je zwanger, het voelt goed, je bent er klaar voor, jullie willen dit graag, nou so what? Ben je dan te oud? Ik vind van niet, want bij iedereen zit er een persoonlijk verhaal achter met de leeftijd waarop je zwanger bent geworden of je kindje geboren is. Als het voor jezelf goed voelt, dan is het goed !! Jullie moeten het doen, het is jullie kindje en jullie beslissing, en die is veel belangrijker !! Ik heb het nog tegen niemand verteld dat ik zwanger ben, en ik geloof zeker dat ik van een aantal mensen een negatieve reactie ga krijgen, maar dat is hun zaak. Wij zijn er erg blij mee, en wij gaan ervoor !! Meid gefeliciteerd, en geniet van je zwangerschap !! liefs celiene