Wat echt helpt (zegt iemand die wel eens mensen aanneemt) is om te bellen even met de persoon achter de vacature. Stel gewoon de vraag eens: hoe komt het dat deze functie nu vrij is? Zijn jullie als bedrijf aan het groeien (vervolgvraag als ze bijv extra mensen zoeken) enz enz. Ook bij eigen sollicitaties kreeg ik na een telefoongesprek voor meer info vaak terug: je klinkt heel enthousiast en geschikt voor de vacature dus solliciteer alsjeblieft!
Mijn eerste baan bleef ik hangen na een lange stage, ze hebben me toen gevraagd om te blijven. Mijn tweede en derde baan was bij een organisatie waar ik al mensen kende. Dat maakte het wel makkelijker om uitgenodigd te worden, maar alsnog moest ik mezelf nog wel waarmaken in een gesprek, er waren meer sollicitanten. Vierde baan was een eitje. Ik wilde graag binnenkomen in die organisatie, maar met mijn opleiding was dat bijna onmogelijk (er zijn heel weinig banen in die sector met mijn achtergrond, als ze er al zijn wordt dat intern opgelost). Dus ik solliciteerde op een functie op een lager niveau. Ik had een gesprek gehad en 5 minuten nadat ik buiten stond belde ze al dat ik aangenomen was en wat ik wilde verdienen. Ik heb toen gebluft en ze gingen meteen akkoord dat was wel een schaal lager dan ik gewend was hoor, maar wel direct bovenin. Ondertussen ben ik inderdaad intern doorgegroeid, en werd na een heel pittig gesprek gelukkig aangenomen voor de baan doe ik nu doe.
Dit wilde ik ook als advies geven, stel voorafgaand goede vragen, soms schrijven ze je naam op en herkennen ze je naam uit je brief. Ik heb 2 serieuze banen gehad, wel vaker gesolliciteerd. Eerste keer werd ik aangenomen vanwege mijn achtergrond (die hij ook heeft en weet dat dat hardwerkende mensen zijn ). Was wel heel veel geluk, de andere persoon had daar zelfs stage gelopen, ik was toen 21. en de tweede keer had ik de juiste combinatie als achtergrond en het was een leuk gesprek. Ik ben vaker afgewezen, dat was meestal omdat er andere kandidaten waren met een betere aansluiting wat betreft werkervaring.
Mijn CV gaf de doorslag. Ik solliciteerde na de datum van sluiting. Kwam deze baan tegen, was niet op zoek, maar wilde heel graag naar deze school. Dus alsnog gesolliciteerd. Werd op donderdag gebeld of ik vrijdag kon komen, maandag al het telefoontje dat ik was aangenomen. Ook ik heb een knaller van een CV met een mooi ontwerp met pasfoto. Daarnaast ben ik in dit geval volledig gekwalificeerd voor wat ik doe en heb veel werkervaring, dat gaf de doorslag voor de uitnodiging, daarnaast was er in het gesprek inderdaad ook een klik.
De zomervakantie kwam eraan en dan hebben ze altijd graag flexkrachten. Ik was net afgestudeerd, woonde nog thuis en had nog geen kinderen en alle diensten beschikbaar die ze aanboden. 1,5 jaar als flexkracht gewerkt toen ik daar een vast contract kreeg. Inmiddels 15 jaar verder.
Jouw opmerking over het bellen vind ik altijd wel een bijzondere die hier op t forum nog weleens terugkeert . Jij vindt het duidelijk een hele fijne en goede manier. Toch heb ik ook met grote regelmaat gehoord in andere topics over dit onderwerp dat dit juist als heel vervelend ervaren wordt . Wat dat betreft weet je dan nooit of het bij het bedrijf van jouw sollicitatie juist een goede zet is of dat ze het enorm irritant vinden . Heb beide manieren namelijk geregeld gelezen hier.
Het irritant vinden lees ik vooral over het bellen als de brief al verstuurd is en voor de sluitingsdatum is. Hier gaat t over op voorhand bellen, dat toont juist interesse in het bedrijf en dat je je goed wilt kunnen voorbereiden op de brief.
Ik heb ook een mooie cv gemaakt, op canva.com. De brief echt op de vacature geschreven (ik had werkervaring in een soortgelijke functie dus ik kon het heel concreet maken) en werd met 4 anderen uitgenodigd uit iets van 145 brieven. In het eerste gesprek moest ik mezelf presenteren op een manier die bij me paste en zonder digitale middelen. Daar heb ik goed over nagedacht en schijnbaar is dat bevallen. Ik heb het heel klein gehouden en ben niet gaan herhalen wat in mijn brief of cv stond. Voor het 2e gesprek werden 2 kandidaten uitgenodigd, ik en een ander. Toen konden ze geen keuze maken, we waren allebei goed zeiden ze. Ze vroegen om meer tijd om erover na te denken. Zenuwslopend, ik wilde me al bijna terugtrekken uit de procedure. Ik dacht: als ik jullie niet heb weten te overtuigen, dan ben ik niet de juiste kandidaat. Uiteindelijk hebben mijn referenties de doorslag gegeven.
Dit is het precies @spruitje80. Bij een vorige baan zocht ik een directeur, HR manager, sales manager en nog wat mensen. Klein bedrijf, ben verder geen HR manager oid. Maar iig gingen dus veel mensen bellen en je had dus 2 types: 1 type dat belde uit oprechte interesse, dan raakte ik ook enthousiast en vertelde vrolijk over ons bedrijf en hoe het nou kwam dat ik een .. zocht, wat de belangrijkste vaardigheden zijn en eigenschappen ivm het soort bedrijf en team. Dan ga je automatisch ook over op de beller, wat zoek je eigenlijk, wat voor type ben jij, stuur je brief, leuk, ik zie je bij de sollicitatie. Type 2 belde alleen met zeurvragen om even op te vallen: is mijn brief wel aangekomen? Wanneer hoor ik iets? Is de termijn om te reageren al voorbij? Word ik uitgenodigd voor gesprek? je ziet het verschil als ik zelf bel ga ik voor type 1!
Vanuit werkgeverszijde let ik altijd op enthousiaste voor de functie, match met de bedrijfscultuur en in hoeverre iemand de juiste vakinhoudelijke basis beheerst. Voor sommige functies kunnen we iemand opleiden of begeleiden naar het benodigde niveau. Voor andere functies is het nodig om al een stevige basis mee te brengen.
Ik vind het juist niet fijn als mensen bellen. Vaak komt er 1 onzinvraag, omdat ze op internet gelezen hebben dat dit hoort. Het zorgt er ook echt niet voor dat ik iemand eerder uitnodig. Stuur een duidelijk CV en een motivatiebrief zonder taalfouten en ik ben tevreden
Waarom ik op gesprek mocht komen weet ik niet(gewilde baan binnen mijn werkgebied en toen vrijwel nooit vacatures). Maar ben aangenomen op mijn persoonlijkheid. 0 ervaring, nog jonge kinderen (was een flex functie in eerste instantie) , maar ze vielen voor mij als persoontje. En dat is heel, heel fijn! Het was een heel prettig gesprek en de college die erbij zat werd mijn inwerker(wisten ze toen niet) en is nu mijn vaste, directe collega. Ik was de eerste die zonder ervaring binnen kwam en na mij durfde ze het vaker
Oh nou dit is mijn dagelijkse werk en ik moet echt niet hebben dat iedereen mij steeds gaat bellen Ik sta ze netjes te woord hoor maar mijn reactie is altijd: solliciteer alsjeblieft online (want dan kan ik rustig beoordelen en selecteren ) Maar goed ik heb dan ook enorm veel sollicitaties steeds.
Ik heb hierboven nog meer uitgelegd erover. Denk ook niet dat je dan de recruiter moet bellen idd maar vaak staat er ook een naam bij van een collega voor inhoudelijke informatie (een afdelingsleider of iemand anders).
Niks Ik werd gevraagd op het schoolplein, om het zo te zeggen. Ik ben toen begonnen als inval en er zo ingerold.
Ja klopt, maar ook daar krijg ik vaak wel dan een reactie van: wil je mijn telefoonnummer weghalen. Ik las later wat je nog meer schreef en het klopt wat je zegt. Alleen belt 90% van de kandidaten omdat ze dat zo geleerd hebben met een “nutteloze” vraag. Dus ja, voor sommige functies en met een goed verhaal kan het inderdaad interessant zijn. Overigens ben ik geen Recruiter hoor.
Mijn cv is niet heel standaard en ik heb altijd een “zelfverzekerde” brief. In gesprekken durf ik ook prima te zeggen dat ik sneller ingewerkt ben dan een ander (klopt tot nu toe ook). Daar heb ik dan ook voorbeelden van. Antwoorden onderbouw ik ook direct met een voorbeeld; ik wacht niet op de vraag om een voorbeeld te noemen. Bij de functie die ik nu heb heeft het geholpen dat de manager waar ik het laatste gesprek mee had mij al kende van een ander bedrijfsonderdeel.