Wat moet ik hier nou mee..

Discussie in 'Zwangerschap' gestart door Soraya92, 28 aug 2016.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Soraya92

    Soraya92 Lid

    24 mrt 2015
    49
    0
    6
    Jurist
    Sorry dat dit een lang topic gaat worden maar eigenlijk ben ik een beetje radeloos wat ik met een vriendschap aanmoet. :(

    Het zit namelijk zo.. Al een jaar of 13 ga ik met een leuke meid om, voor mijn zwangerschap spraken we regelmatig af, gingen lekker shoppen, de hele bla bla. Echter had ik wel altijd een beetje het gevoel dat zei achter bleef in ontwikkeling, ondanks dat ik 3 jaar jonger ben. Het begon met dat ik make-up begon te dragen ( 10 jaar geleden :p ).. mijn rijbewijs haalde, relaties kreeg, en zo ook zwanger raakte. Door de tijd heen is ze voor mijn gevoel niet echt verder gegaan met haar leven, geen aanstalten tot een rijbewijs, ze heeft niemand gedate, maarja, haar keuze.. We hadden een leuke vriendschap, en buiten dat het mij opviel dat ik wel andere prioriteiten in het leven kreeg was het gewoon altijd gezellig. Tot ik zwanger raakte…

    Vanaf dat ik zwanger ben toont ze totaal geen interesse, niet in mij, niet in mijn kindje. In het begin dacht ik dat ze misschien moest wennen aan het feit dat ik in verwachting was. Vroeg in de zwangerschap heb ik ook aangegeven het leuk te vinden om eens een keer met vriendinnen een pretecho te laten maken. Met alle vriendinnen is dit ondertussen gebeurd.. behalve zei. Iets later in de zwangerschap ben ik er om privacy redenen alleen voor komen te staan. Dit viel heel zwaar voor mij, maar ik kreeg nooit een berichtje of het wel ging met me. De 20 weken echo was niet goed, ik kreeg een vruchtwater punctie waar ik haar van op de hoogte hield, en op de dag van de punctie ook geen berichtje of het goed was gegaan. Toen ik haar met 30 weken een foto van de 3d echo stuurde, geen reactie op gehad. Nu is ze over een paar dagen jarig en heb ik net een kaartje met een kadebon op de bus gedaan, ik wens haar namelijk een leuke dag toe, en gun haar dat ze wat leuks kan kopen, dat doe ik ieder jaar. Maar nu bedenk ik me achteraf, 3 weken geleden op mijn verjaardag heb ze eigenlijk ook helemaal geen moeite gedaan voor mij om even langs te komen, een kaartje te sturen, etc. En het gaat mij echt niet om het ik geef iets dus ik verwacht iets terug, maar ik vind het wel jammer dat het lijkt dat deze vriendschap alleen van mijn kant komt. Er is ‘e’en van mijn geliefde huisdieren vandaag overleden, en krijg ook geen berichtje of het wel gaat.

    Wat moet ik hier mee? Als ik eerlijk ben heb ik er geen zin meer in, maar vind het ook waardeloos om een vriendschap van 13 jaar zomaar aan de kant te gooien :( Op sommige dagen had ik haar als vriendin gewoon heel hard nodig, en als ik erop terug kijk is ze er nooit voor me geweest de afgelopen 8 maanden. Ik probeer altijd de goede vriendin te zijn door te luisteren als ze pijn in der nek heb van der achter de kassa baantje, en haar uit te nodigen om eens wat te gaan doen maar ik heb het gevoel dat het ophoud. Als vriendin, zeker na zo een lange tijd, zie je dat toch zelf ook in als iemand je even nodig hebt?

    Ik ben gewoon even radeloos en emotioneel om alles op dit moment en moest het ook even van me afschrijven. Ik baal gewoon enorm.

    Bedankt wie de moeite heb genomen dit te lezen in ieder geval <3
     
  2. Sorarocks

    Sorarocks Bekend lid

    9 jul 2013
    791
    0
    16
    NULL
    NULL
    Ik had daar allang klaar mee geweest, maar zo ben ik &#128521;
    Ik laat me niet gebruiken, en verwacht ook van de ander dat als ik interesse in hen toon, zij dat ook in mij doen.
    Zo niet, dan houdt het op.

    Oh en sterkte met het verlies van je huisdier! &#128549;
     
  3. Lieke84

    Lieke84 Fanatiek lid

    1 jun 2011
    3.016
    1
    38
    De vriendschap kost je energie en je krijgt er niet-voorspelde terug. Zou jou gevoel met haar bespreken en dan een keuze maken of je hier nog energie in wil blijven steken.
     
  4. Daphne91

    Daphne91 Fanatiek lid

    5 dec 2013
    2.073
    465
    83
    Vrouw
    Drenthe
    Lastig maar vriendschap draait niet om het aantal jaren. Ik heb ook zoiets met vriendinnen uit mijn oude woonplaats (180 km verderop). Zodra ik daarheen ga is het allemaal leuk maar hier komen ze nooit. Toen onze zoon overleden was en er maar 1 vriendin kwam heb ik daarmee de rest 'laten vallen', als het toch niet zo belangrijk voor hen is. De andere vriendin vraagt tegenwoordig ook amper hoe het gaat. Dan ben ik er ook gauw klaar mee.

    Vriendschap hoort van 2 kanten te komen en inderdaad, je vriendin mag zeker meer interesse in jou/jullie tonen, juist als er zo ontzettend veel gebeurd is afgelopen maanden. Als je er zelf al geen zin meer in hebt, zou ik er ook weinig moeite nog in steken.

    Wel kun je een keer een gesprek met haar aangaan, misschien weet ze gewoon niet wat ze moet zeggen bijv. Maar als dit al langer speelt zou ik er redelijk klaar mee zijn.
     
  5. Dreamer

    Dreamer VIP lid

    17 mrt 2011
    6.146
    32
    48
    Lastig maar herken het deels. Niet vh achterblijven maar wel.mbt contact.
    Kwam altijd van mijn kant. Moest altijd naar haar toe. Ze kwam hier niet op.kraambezoek. Eerste verjaardagen en achteraf alle sloeg ze over.
    Ik heb er geen energie meer ingestoken. Zoek t maar uit. Vriendschap moet van twee kanten komen :).
     
  6. Soraya92

    Soraya92 Lid

    24 mrt 2015
    49
    0
    6
    Jurist
    Ik denk dat ik inderdaad binnenkort een keer een gesprek met haar aan ga. Ik weet niet of ik dat binnenkort ga doen of afwacht hoe ze zal reageren als mijn kindje straks geboren is. Vermoed niet dat er veel zal veranderen.

    Het is gewoon teleurstellend. :/
     
  7. Logan

    Logan Niet meer actief

    Het is heel zuur als je al dertien jaar vriendinnen bent maar als je niets krijgt en alleen maar geeft is het voor mij afgelopen. Je hebt genoeg meegemaakt waar je de steun van vriendinnen bij kon gebruiken, dat lijkt me overduidelijk al zonder dat je zelf echo's stuurt. Als ze daar dan niet op reageert zou ik denken 'laat maar zitten' ;)
     
  8. xNadine

    xNadine Actief lid

    27 jul 2016
    383
    39
    28
    Meid, ik weet hoe je je voelt. Ik weet niet hoe oud je bent, maar ik ben zelf 23 en onze vrienden zitten ook allemaal in die leeftijds klasse.. zij gaan allemaal nog stappen, organiseren leuke chill avondjes en mijn vriendinnen gaan gezellig dagjes weg. Mijn prioriteiten zijn heel anders dan die van hun, en ik ben ook inmiddels veel volwassener dan zij. Van mijn vriendinnen heb ik er nog maar 2 over, de rest ben ik allemaal kwijt geraakt tijdens mijn zwangerschap om dezelfde redenen als jij. Nooit kwam het van hun kant en er was totaal geen interesse in mijn zwangerschap, mijn kindje of mijn gevoelens. Ik heb toen uiteindelijk besloten dat ik zulke instabiele en onbetrouwbare mensen niet meer in mijn leven wou, en al helemaal niet in het leven van mijn kindje. Ook toen hij geboren was is er bijna niemand op komen dagen, terwijl ik me altijd uit de naad heb gerend voor alles en iedereen. Nu heb je het moeilijk, maar het went en straks als je je kindje hebt, doet het je niks meer, geloof me :)
     
  9. V2015

    V2015 Actief lid

    19 mrt 2016
    278
    0
    0
    NULL
    NULL
    Ik zou niet afwachten wat ze doet als jouw kleine is geboren.
    Ga binnenkort gewoon een gesprek aan en vraag waarom ze zo doet en vertel dat het je pijn doet.

    Laat je kraamtijd niet verpesten door dingen te verwachten die misschien niet gaan gebeuren. Als ze de afgelopen maanden totaal geen interesse heeft getoond gaat ze dat dan waarschijnlijk ook niet doen.

    Misschien baalt ze er wel stevig van hoe het allemaal gelopen is voor haar. Kan zijn dat het allemaal geen bewuste keuze is geweest.
    Of ze is gewoon echt ongeïnteresseerd.
    Je komt er in ieder geval alleen achter door het gesprek aan te gaan.

    Sterkte!
     
  10. Emma86

    Emma86 VIP lid

    25 jun 2012
    5.153
    2.046
    113
    Vrouw
    Nederland
    Tegen haar zeggen dat het je opvalt dat ze de laatste tijd erg weinig tot geen interesse in jou heeft getoond (met aantal voorbeelden die je hier ook noemt). Misschien speelt er wat in haar leven waar ze jou niet mee lastig wil vallen of ze is jaloers of het boeit haar werkelijk niet meer of...??
    Haar erop aanspreken is de enige manier waarop je zekerheid krijgt. Stop geen energie in personen die alleen maar energie kosten, het is het niet waard.

    Sterkte ook met alles
     
  11. MissFluffy

    MissFluffy Fanatiek lid

    25 aug 2016
    2.218
    870
    113
    Vrouw
    Als de relatie je echt veel waard is zou ik inderdaad het gesprek aangaan met haar, maar ik zou er niet te lang mee wachten, drama wil je niet in je laatste weken of als je kindje net geboren is, dan heb je wel genoeg aan je hoofd.

    maar als jij het ook wel genoeg vindt zo dan kun je stoppen met proberen en het gewoon laten verwateren. als zij dan toch behoefte heeft aan contact met jou dan komt ze vanzelf wel naar jou toe.
     
  12. JFelice

    JFelice Actief lid

    9 jan 2014
    292
    4
    18
    ZH
    Helaas erg herkenbaar. Ik ben begin 30, maar veel van mijn vriendschappen heb ik laten gaan, omdat ik veel
    Meer gaf dan terugkreeg. Ik heb nu minder vrienden dan ik zou willen, maar het bespaart me een hoop energie en verwachtingen die niet waargemaakt worden.
     
  13. Esmyralda

    Esmyralda Bekend lid

    23 okt 2013
    673
    0
    0
    Het klinkt missschien hard maar volgens mij heeft zij jullie vriendschap al aan de kant gezet. Ik zou er geen moeite meervolr doen als ik jou was. Kost alleen jou energie en je krijgt er blijkbaar niets voor terug.
     
  14. Sil1

    Sil1 Bekend lid

    13 sep 2014
    708
    0
    16
    NULL
    NULL
    Lekker nu doen wat jou een beter gevoel geeft jij en je kindje zijn nu het belangrijkste.. hoe jammer het ook allemaal is, je heb al genoeg gedaan vindt ik, nu is het aan haar, zij komt er dalijk achter wat voor vriendin ze mist.
     
  15. Elisabeth83

    Elisabeth83 Fanatiek lid

    17 aug 2015
    4.155
    1.493
    113
    Ik denk dat het inderdaad goed is als je eens in gesprek gaat. Of schrijf het in een brief. Probeer vooral uit te leggen wat jouw gevoelens zijn en vraag haar eerlijk hoe of wat.

    Misschien voelt ze zich onwijs geconfronteerd dat haar leven nog zo anders is, dat ze zich echt geen houding weet. Maargoed alles is gissen natuurlijk. Alleen zij weet het antwoord. Succes ermee!
     
  16. mamahartje

    mamahartje Actief lid

    31 aug 2012
    233
    0
    0
    Persoonlijk zou ik het ook laten gaan. Het is al zeer duidelijk gebleken dat zij niet meer wil investeren in jullie vriendschap. Dat is erg jammer, maar het komt helaas toch vaker voor. Als jullie levens teveel van elkaar verschillen, blijkt dat de vriendschap (vanuit haar kant) daar niet tegenop gewassen is. Het ligt echt bij haar.

    Heb zelf een soortgelijke ervaring. Bijna 20 jaar (beste) vriendinnen, maar we zien elkaar nauwelijks meer. Krijg zelfs amper nog een appje van haar. Ik heb zelf het idee dat zij het misschien moeilijk vindt dat ik een kleine heb (en nu zelfs zwanger van de tweede) en zij nog niet. Misschien jaloezie? Maar dat weet ik niet natuurlijk, want ik heb het nooit met haar besproken. Het zijn altijd dezelfde smoesjes (druk, druk, maar we moeten echt snel weer afspreken hoor!).

    En wat naar voor je dat je door omstandigheden er alleen voor bent komen te staan. :( Juist dan kun je wel wat steun van je vriendinnen gebruiken. Maar voor zover ik begrijp het je wel nog andere vriendinnen die je steunen en met je meeleven (meegaan naar de echo's). Heel fijn voor je! Focus je dan wat meer op de andere vriendschappen en laat de betreffende vriendin zelf contact zoeken als ze daar nog behoefte aan heeft.
     
  17. Zuri

    Zuri Fanatiek lid

    26 mei 2016
    3.329
    2.365
    113
    Vrouw
    Aangezien iedereen hier volledig jouw kant begrijpt (en ik ook) wil ik even iets aangeven wat me opvalt. Ik vind namelijk dat je erg denigrerend over haar praat. Misschien is dit omdat je nu kwaad bent op haar, maar ik kan me voorstellen dat dit voor haar kwetsend is als je normaal ook zo over haar leven denkt. Je zegt dat ze niet volwassen is, achterloopt in haar ontwikkeling en dat ze pijn in haar nek heeft "van haar kassa baantje". Is dat te min voor je dat ze achter de kassa werkt? En hoe leuk denk je zelf dat het is om van je vriendin te horen dat je achterloopt en niet volwassen bent? Het lijkt me een pijnlijke opmerking namelijk.

    Jouw leven is een ander pad ingeslagen dan die van haar, maar ik denk dat het minder pijnlijk voor haar is als jij je eigen leven niet hoger plaatst of als meer waard bestempeld. Misschien wil ze gewoon helemaal jouw leven niet en komt het op haar zo over? Gokje hoor, ik weet het niet natuurlijk wat er wel en niet gezegd is, maar om een voorbeeld te noemen...

    Een verhaal heeft altijd twee kanten en als je echt wil weten waarom ze zo doet, alvorens je er een punt achter zet, dan zal je met haar het gesprek aan moeten gaan.

    Dat ze er niet voor je is en geen interesse in je toont, dar is gewoon nooit netjes als je vriendinnen bent. Het is ook jammer dat zij geen stap neemt om het uit te praten. Misschien, omdat ze er niet mee bezig, kan ze er ook wel gewoon heel erg weinig mee allemaal. Niet iedereen vindt kinderen krijgen leuk!!! Misschien weet ze gewoon echt niet wat ze met een zwangere jij aanmoet en bedoelt ze het echt allemaal zo kwaad niet. Tenminste, dit is wat ik hoop voor jullie en ik hoop dat je er toch samen uit kunt komen. 13 jaar vriendschap is heel lang en je geeft duidelijk heel veel om haar, anders open je dit topic niet. Succes!
     
  18. grasspriet84

    grasspriet84 Fanatiek lid

    17 jun 2016
    1.778
    32
    48
    Vrij simpel: een goede relatie blijft goed als twee personen er moeite voor doen. Dit geldt dus ook voor vriendschap

    Ik herken je verhaal enorm! Toen een vriendin van mij het enorm zwaar had in haar relatie en met haar drie kinderen, heb ik veel voor haar gedaan. Van een luisterend oor tot midden in de nacht bereikbaar zijn en de kinderen opvangen. Toen ik zwanger was, had ik het enorm zwaar (fysiek en mentaal). Niet één keer heb ik een berichtje of een belletje gehad om te vragen hoe het met me was, terwijl ik haar wel op ee hoogte hield. Op de helft van mijn zwangerschap heb ik haar geconfronteerd en ze had veel spijt. Als reden had ze dat zo weinig slaap kreeg met haar drie kinderen. Allemaal begrijpelijk, maar kan er dan geen berichtje af, terwijl je wel dagelijks op Facebook bezig bent...? Nou ja, spijt prima, maar maak het waar. Helaas werd de daad niet bik het woord gevoegd. Na de bevalling is ze nog een keer geweest en ze zag hoe slecht het met mij ging. Ik vertelde alles en hierna heb ik nooit meer iets gehoord.

    Natuurlijk doet het pijn en is er onbegrip. Ik weet dat ik alles heb geprobeerd en blijkbaar ziet zij een vriendschap anders dan hoe ik het zie. Zo gemakkelijk dacht ik er toen niet over hoor (hormoontje powerrrrr!) maar nu is het oké. Trekken aan een dood paard gaat niet.
     
  19. Youtan

    Youtan VIP lid

    9 jun 2015
    6.390
    4.245
    113
    Vrouw
    Mensen komen en mensen gaan in je leven. Daar doe je niets aan en dit zal je nog vaker meemaken. Jullie zijn in hele verschillende fases in jullie leven aangekomen, zij nog een jonge meid die het leven nog niet al te serieus neemt en jij die op het punt staat om moeder te worden!
    Nog puberaal en niet zo verantwoordelijk tegenover de meest verantwoordelijke 'baan' van de wereld.

    Ik neem aan dat je 24 bent. Ik had op die leeftijd helemaal niets met baby's en dat serieuze gedoe. Ik studeerde, werkte achter de bar en ging uit, had vriendjes die ik ook niet serieus nam.... (Later wel met een van deze getrouwd :))
    Ik heb ook het contact/vriendschap met een toenmalige vriendin met kinderen laten doodbloeden, ik had helemaal geen zin in luierverhalen, babypraat en grote mensen problemen.
    Klinkt hard, maar het gebeurt zo vaak.
     
  20. Zuri

    Zuri Fanatiek lid

    26 mei 2016
    3.329
    2.365
    113
    Vrouw
    Mooi gezegd youtan dat laatste. Hier dacht ik net niet eens aan masr dit geldt ook voor mij. Ik was 18 toen de eerste vriendin een kindje verwachtte. Ik ging studeren en stappen en op mezelf wonen en genieten van mijn vrijheid. Goh wat heb ik in die jaren veel vriendinnen laten gaan omdat ze gingen settelen en jeetje wat een hatelijke opmerkingen heb ik naar mijn hoofd gehad. Inderdaad dat mijn leven nergens op sloeg en ik eens volwassen moest worden... heel vervelend. En ja, ik had ook achteraf gezien veel te weinig interesse in hun zwangerschappen, maar ik kon er echt helemaal niks mee. Het stond ZOO ver van mijn bed!! Maarja heel eerlijk... ze hadden ook niet bepaald interesse is mijn stap verhalen en alcohol avontuur verhalen hoor... en toen ik na mijn hbo nog mijj master wilde doen weer een bups verloren, want belachelijk dat je nou nog steeds geen baan gaat zoeken. Wil je eeuwig studeren ofzo?! tja. Bij mij persoonlijk vind ik het ook jammer dat ik al deze vriendinnen kwijtgeraakt ben maarja. Het is nu eenmaal zo. Je groeit uit elkaar en vaak is het zo dat hetgeen wat je eerst bij elkaar bracht gewoon wegvalt en dan verlies je je basis waarom je eigenlijk vriendinnen bent. Als je een vriendschap wil behouden moet interesse van twee kanten blijven komen, dus ja dan had ik meer interesse moeten tonen in hun zwangerschap, maar zij ook in mijn studentenleven. Dat laatste was ook nooit het geval (werd eigenlijk al minder boeiend wanneer ze een serieuze relatie kregen want dan stopten ze vaak met stappen enzo ).
     

Deel Deze Pagina