Na 7 jaar in de mmm is ons gezin hoogstwaarschijnlijk compleet na de komst van ons kindje in mijn buik. Voor mij voelt het na veel verdriet en het jarenlang leven tussen hoop en wanhoop nu alsof het tijd is om deze periode af te sluiten. Bovendien is mijn laatste zwangerschap dusdanig zwaar, dat ik vind dat mijn lijf klaar is met kinderen maken. Nu hebben wij van onze laatste icsi-poging nog veel 5-daagse embryo's in de vriezer. Deze gaan dus waarschijnlijk geen kans meer krijgen. Al wil ik die optie voorlopig nog heel even open houden totdat onze keuze echt 100% definitief is. Ik vraag me af wat andere ouders met overgebleven cryo's hebben gedaan of gaan doen? Wat zijn alle mogelijke opties? Is dit voor elke kliniek hetzelfde? Het voelt toch wel aan als mini-kindjes in wording en die wil ik niet zomaar bij het afval laten gooien.
Dat lijkt me echt een enorm moeilijke keuze. Wij hadden bij onze oudste geen cryo's (buikbaby is spontaan verwekt) maar wij hadden van tevoren wel afgesproken dat ik evt overgebleven cryo's ook de kans zou willen geven, zijn immers broertjes en zusjes van ons kindje en ik zou het niet over mijn hart kunnen verkrijgen die weg te gooien. Maar jij hebt er 5, dat zijn er nogal niet wat om uit te broeden... Maar ja, wat dan he? Doneren aan de wetenschap, aan andere stellen doneren of weggooien, meer alternatieven heb je denk ik niet. Sterkte met jullie beslissing.
Dat is inderdaad het probleem, ik heb er zelfs nog meer dan 5. Dus allemaal opmaken zal hoe dan ook geen optie zijn. Een elftal aan kinderen zie ik niet zitten. En aangezien al mijn eicellen het tot 5-daagse embryo's hebben geschopt en ook nog goed genoeg waren om in te vriezen, is mijn gevoel dat de cryo's van sterke kwaliteit zijn en nog wel eens tot meerdere kindjes zouden kunnen uitgroeien. Dat maakt de keuze erg lastig. Ik las inmiddels elders dat het misschien een optie is om een mooi sieraad te laten maken met voor elke cryo een symbool. Dat lijkt me wel wat, maar dan puur voor mezelf. Vernietigen vind ik een raar idee, dan neem ik de rietjes liever zelf mee naar huis om ze onder een boom te begraven ofzo, maar dat is geen optie geloof ik. Doneren aan andere koppels vind ik ook geen optie. Het zijn 100% broers/zussen van onze kindjes. En ik zie mijn kindjes niet elders opgroeien. Je weet ook niet in wat voor gezin het terecht komt. De situatie van het tot stand komen van de embryo's is in ons geval al complex genoeg, dus ik wil dat een kind ook niet aandoen om het door een volledige donatie nog complexer te maken. Lijkt me onwenselijk. Ik weet ook niet of onze embryos om die reden gedoneerd zouden mogen worden. Tja, en aan de wetenschap doneren... wat gebeurt er dan mee?!
Je kan vragen welke wetenschappelijke onderzoeken er lopen op zich ook nobel doel, aangezien door donaties van anderen de icsi en ivf behandeling zo is zoals nu. Wie weet loopt er een icsi gericht wetenschappelijk onderzoek om de kwaliteit te verbeteren zodat nog meer behandelingen succesvol zullen verlopen.
Dat mag in sommige klinieken wel, dus als je dat zou willen zou ik het even navragen bij jullie ziekenhuis lastige keus hè.. wij hebben er ook nog een aantal
Dat is een eye-opener... misschien maar eens informeren of onze kliniek dat toelaat. Dankjewel! Dat zou voor mij de keuze denk ik wel makkelijker maken.
Dat is wel iets waar we over hebben gesproken. Op het moment staan we daar nog neutraal in. Ik denk omdat we de afgelopen jaren met diverse onderzoeken mee hebben gedaan m.b.t. eigen gezondheid en van onze dochter ook. Het voelt nu een beetje als 'genoeg geweest', maar wie weet hoe dat over een paar jaar is. Ook voelt onderzoek doen op levende embryo's niet heel prettig, dat is toch anders dan wanneer er onderzoek wordt verricht met bloed, plasma, ander soort cellen of ontlasting...
Het feit dat dit tot de mogelijkheden behoort stelt mij ook gerust. Ik ben er nu nog niet aan toe, maar ik maak me geen zorgen meer over de keuze.
Lastige keuze Wij hebben toe de tijd de keuze 2 jaar vooruit geschoven. Toen de brief van het zkh weer kwam toch de keuze gemaakt om ze naar de wetenschap te doen. Mooie gedachte goed doel Heb je er al over na gedacht verder?
Wij hebben er nog 1 en die gaan we doneren aan de embryo bank. In november is onze dochter 1 en mag ik ze bellen. Ik hoop van harte dat ik er iemand mee mag helpen.
Wow, wat enorm knap! Wij hebben nog 3 bevruchte eicellen ingevroren. Statistisch gezien zou er 1 doorgroeien tot dag 5 en die terugplaatsing zou ik dan wel willen doen. Maar in jullie geval als je er zo veel hebt.. . Heel lastig. Anderzijds zijn er bij mij de afgelopen jaren een hoop embryo's teruggeplaatst die achteraf geen kans hebben gekregen omdat mijn baarmoeder niet in orde bleek. Die waren in de omstandigheden waarin mijn oudste en buikbaby zijn teruggeplaatst mogelijk wel tot baby uitgegroeid. Dat heb ik ook moeilijk gevonden maar die gedachte kan ik steeds beter van me afzetten. Het is zo gelopen. En de embryo's hebben geen bewustzijn (althans dat geloof ik). Veel succes!
Het blijft ook een lastige keuze. Alleen voor ons wel duidelijk. Bewaren; We willen geen kinderen meer dus geen optie en oneindig bewaren is onnodig vind ik Weggooien; Kan ik niet over mn hart verkrijgen. Dus doneren. Maar die keuze is ieder voor zich . Zolang je twijfelt. Behouden.
Wij dubben nog steeds tussen wetenschap en (heel misschien) donatie. Merk dat er weinig te vinden is over donatie. Zo zouden wij in dat geval graag zelf op zoek willen naar een ontvanger, dus niet via een donorbank, maar het is niet terug te vinden of dat überhaupt mogelijk is. Voorlopig is onze kinderwens nog niet afgesloten, dus hoop dat ze gewoon op zijn straks maar hoe groot is die kans?