Lieve mama's, Ik heb een zoontje van bijna 2 jaar en in januari dit jaar is onze dochter* geboren na 23 weken zwangerschap. Nu gaan we voor een broertje of zusje voor onze zoon en dochter*. Nu zitten we daarover wel eens in gesprek met andere en dan zeggen ze 'als je dadelijk weer zwanger bent van de tweede' of als ik ergens kom en een andere moeder vraagt hoeveel kinderen ik heb? Zeg ik dan 1 of 2? Het voelt zo rot om Demi* niet te vernoemen als mijn kind tegen de buitenwereld. Hoe doen jullie dit? Ik krijg het namelijk niet uit mijn strot om te zeggen dat we nu proberen zwanger te worden van de tweede, want voor mij voelt het alsof we voor de derde gaan. Maar dat is ook weer zo raar, omdat we nu maar 1 kind hebben rondlopen. Daarbij is het ook nog eens dat je tegen mensen die je net ontmoet of bijna nooit ziet niet het hele verhaal wil vertellen maar gewoon een kort en duidelijk antwoord.
Heel makkelijk.. Onze zoon is onze eerste, onze dochter* de tweede... En nu komt de derde... Quincy is en blijft ons 2e kindje.. Soms vragen mensen dan idd wel eens verder, en dan moet ik wel eea uitleggen ja, dat ze is overleden.. En ja, het is ook raar als je ergens in moet vullen hoeveel kinderen je hebt (als je ergens heen gaat ofzo), dat je dan toch je overleden kindje niet op kan schrijven... Eh heel verhaal, maar onze dochter telt gewoon mee, ik ben nu dus zwanger van onze derde
Sorry trouwens. Gecondoleerd met het verlies van jullie dochtertje Demi*... enne, als mensen het vragen hoeveel kinderen je hebt, kan je achter je 2e kindje natuurlijk in een zin zeggen dat ze is overleden bij 23 weken zwangerschap.. Geloof me, dat gaat straks heel automatisch...
@ Amy, jij ook gecondoleerd met het verlies van Quincy en ook gefeliciteerd met je nieuwe zwangerschap! Hoe ervaar je deze nieuwe zwangerschap? Kun je er toch van genieten? Het is inderdaad wel een goed idee om dat gewoon in 1 zin te zeggen.
Gecondoleerd met het verlies van jullie demi*... Hier noem ik hem er altijd bij. Dus wij hebben 3 kinderen, het voelt inderdaad niet goed om ravi* niet te noemen.
Dank je! Het is zo dubbel.. We proberen dit echt als een hele nieuwe zwangerschap te zien, en we gaan er ook gewoon vanuit dat dit goed zal gaan aflopen.. Ik heb helaas niet dat ik na een bepaalde termijn verder kan gaan, dat ik het achter me kan laten en naar het einde toe kan leven, aangezien Quincy bij 36,2 is overleden... Dus ik heb nog heel wat spannende weken voor de boeg..
Hier zeg ik ook altijd dat ik er 4 heb. Hij is en blijft onze tweede. In het begin durfde ik het niet, wilde de wereld beschermen en niet lastig vallen met wat er fout kan gaan... Weet nu niet meer waarom.. Ik voel me er nu beter bij om hem wel te benoemen en kan nu ook beter tegen vragen enzo.
Misschien is het voor mij anders omdat Vlinder ons eerste kindje was. Maar wij hebben nu dus nog geen kinderen. We hebben wel al een kindje gekregen, maar ze mocht helaas niet bij ons blijven omdat ze veel te vroeg geboren werd. Maar in de meeste gevallen moet ik toch antwoorden dat we op dit moment geen kinderen hebben...
Ik zeg op dit moment dat we nog niet weten of we voor een volgende gaan. Daarmee laten we het aan de toehoorder om in te vullen hoeveelste de 'volgende' dan is. Verder heb ik zakelijk heel veel contacten en ik voel er niets voor om met al die mensen de diepte in te gaan, zeg maar, en tegen hen zeg ik dan ook dat ik één zoon heb of dat onze zoon onze eerste zoon is. Op deze manier ontken ik mijn dochter* niet, maar ik deel haar niet met iedereen. Wanneer ik mensen beter leer kennen, vertel ik wel over onze dochter*, als ik daar behoefte aan heb. Sterkte.
Ik zou je kindje ook noemen. Het is en blijft je kindje. Bij ons is het ook ons eerste kindje.. dus we hebben geen (levend) kindje op het moment, dus dan wordt er ook niet veel naar gevraagd natuurlijk. Maar als iemand vraagt of we kinderen hebben, dan zeg ik dat we een dochtertje hebben gehad. Ze was er en zal er altijd zijn!
Ik zeg altijd dat ik 2 dochters heb waarvan er helaas 1 is overleden. Mensen schrikken daar soms van, eerst trok ik mij dat heel erg aan maar nu heb ik er lak aan, ook zij hoort bij ons gezin
Ik laat het afhangen van de omgeving. Bij bekenden heb ik het over de tweede, bij onbekende (meestal) niet. Ik heb vaak geen zin om te moeten uitleggen hoe het zit en in het zielige hokje geduwd te worden. Onze zoon is en blijft altijd onze eerste, dat zal nooit veranderen. Bij ons is de zwangerschap echter nog niet algemeen bekend, dus nu blijvend e vragen gelukkig nog even weg.
Gister kreeg ik toevallig de vraag toen ik vertelde dat ik zwanger was. Ik werd er een beetje door overvallen.. Maar mijn oma stond mij meteen bij en die zei de tweede! En dan zeg ik even in het kort dat hij na een zwangerschap van 23 weken is overleden. Maar hij blijft altijd mijn eerste, deze zwangerschap voelt ook niet als mijn eerste. Ik ben eerder zwanger geweest, heb eerder schopjes gevoelt, eerder bevallen en een kindje op mijn buik gehad. Hij hoort er gewoon bij, en zal hem altijd noemen als mensen dat vragen heb ik besloten.
Bekijk het zo.. als je een oma vraagt hoeveel kinderen ze heeft en ze heeft bijvoorbeeld haar zoon met 35 jarige leeftijd verloren, dan zal ze toch die zoon ook noemen (en waarschijnlijk erbij vertellen dat hij overleden is). Ik vind dat niet anders met onze kindjes. Ze zijn gewoon onze kindjes!
Ik denk daar soms ook wel eens aan, maar ze hoort er bij. En ze zal altijd ons 2de dochtertje blijven! Ze hoort gewoon bij ons gezin. We hadden vd week toevallig zo'n vraag, bij de inschrijving voor de basisschool. Uit hoeveel kinderen bestaat het gezin. Ehm.. We hebben 2 neer gezet en tussen haakjes erbij gezet, dat de jongste is overleden. Ik heb de vraag persoonlijk nog niet gehad, zou t dan ook moeilijk vinden en geen zin hebben om t tegen bijvoorbeeld een wat vreemde te vertellen.
@ Caruli, ja want niemand zal zo'n antwoord natuurlijk verwachten en dan ben ik ook bang dat ik mensen af schrik. Aan de andere kant, moet ik daar ook lak aan hebben. @ Berte, ik zeg nu ook een volgende, omdat ik nog niet precies weet hoe ik dat nu wel noemen. In mijn omgeving en de mensen die ik nu ken die weten het natuurlijk allemaal. Maar in de toekomst zal ik vast nieuwe mensen ontmoeten en straks ook wanneer Dilan ooit naar school gaat, zullen die vragen vast komen met hoeveel kinderen ik heb. @ BeetjeMama, ja daar heb je eigenlijk wel helemaal gelijk in! Al ken ik wel iemand, die in het begin dus zei dat ze twee kinderen had toen iemand dat haar vroeg en later pas vertelde dat ze ook nog een zoon had maar overleden was toen hij 7 jaar was. Ik vond dat toen eigenlijk wel heel raar dat ze dat niet eerder had verteld. @ Twixxy, op zich is dat niet heel raar om het te vermelden. Ik weet alleen niet of ik dat zou doen bij een inschrijving van de basisschool. Maar denk dat ik dan wel het verhaal tegen de juffrouw zou zeggen. Niet dat ze raar staat te kijken als zoonlief het dan ineens over zijn zusje heeft. Wij doen namelijk iedere dag kaarsjes branden bij Demi*, ze staat met haar foto, beer en urn ook in onze woonkamer en iedere week koop ik met zoonlief een bosje bloemen voor haar bij haar plekje.
In het begin had ik geen zin om het hele verhaal te doen. Meeste mensen schrikken als ze het horen en nu ben ik zover dat ik zelf uit aak of ikmhet verhaal vertel. Heb er nu ook lak aan. Sommige vertel ik het wel en andere zeg ik dat ik daar op dit moment geen behoefte aan heb. Ik ben ze geen uitleg schuldig. En dat voelde ik in het begin wel..
Ik noem Daan* altijd. Hij is ook ons enige kindje. Het voelt niet fijn om hem niet te noemen. Als ik zwanger mag worden wordt het ons 2e kindje.
Als ik het over de kinderen heb dan is mijn eerste zoon de oudste, mijn tweede zoon de jongste en mijn dochtertje* de middelste.. ik noem haar ook op als iemand vraagt naar mijn kinderen. Ik zeg er dan ook gelijk bij dat ze is overleden in 2011. Bij het opschrijven van andere broertjes of zusjes zet ik haar er niet bij als het niet zozeer nodig is (bijv bij kraamzorg wel gedaan maar bij aanvraag peuterspeelzaal niet). Dat heeft gewoon geen verdere betekenis voor de behandelaar van het document, vandaar.