Als je een aantal dingen in je leven van vroeger zou mogen veranderen?? Ik zou mij niet meer voor 100% geven voor een "vriendin" waarvan je denkt die altijd te kunnen vertrouwen, maar achteraf een trap na krijgt, ipv te zorgen dat het goedkomt. Langer thuis bij mijn ouders blijven wonen en doorleren ipv werken. En sommige exen gum ik ook liever uit
Meer schijt hebben aan de mening van anderen. Wat kon ik er vroeger onzeker van worden. Nu gelukkig steeds minder.
Ik zou niet zoveel geld geleend hebben van DUO/IB tijdens mijn hbo-studie. Kan er de komende 10 jaar nog mooi iedere maand met liefde (not) aan terugdenken (terugbetalen)waardoor ik niet minder dan 3,5 dag kan gaan werken. En misschien ook wel wat anders gestudeerd. Ik heb maatschappelijk werk en dienstverlening gedaan en mede door de crisis is het me nooit gelukt om een baan daarin te vinden. Dus nu betaal ik die studielening af met een mbo-salaris. En verder...ik zou wel willen dat ik meer gereisd had, meer van de wereld had gezien. Toen ik rond de 20 was gingen mensen om me heen op vakantie naar Renesse of hooguit Lloret de Mar, en als je heel gek wilde doen naar Rhodos. Nu zie ik op mijn werk dagelijks jongeren die naar Thailand, Indonesië, Cuba etc reizen. Inmiddels heb ik vaste lasten, een baan en een gezin en kan ik minder makkelijk (alles kan) op de bonnefooi een maand of 3 naar Azië.
Ik zou niets veranderen. Denk dat hoe mijn leven er nu uit ziet te danken is aan alle keuzes die ik vroeger gemaakt heb. Als we niet verhuisd waren had ik mijn vriend nooit leren kennen. Als ik niet 2x aan de verkeerde studie was begonnen, maar meteen aan de “goede”, dan had ik hem nooit afgemaakt omdat het te zwaar voor me zou zijn geweest op jongere leeftijd. Ben erg tevreden met mijn leven nu! Ook foute keuzes hebben daaraan bijgedragen.
Ik zou liever hebben doorgestudeerd en iets later aan kinderen zijn begonnen. Verder zou ik sommige ondoordachte acties ook liever anders hebben gedaan.
Ik zou op school aan de bel getrokken hebben over mijn situatie. Misschien had ik dan wel het gymnasium af kunnen maken en kunnen studeren. Ik had zo graag architectuur gestudeerd, of psychologie. Dat is eigenlijk het enige waar ik echt spijt van heb, dat ik geen hulp heb gevraagd en alles maar een beetje heb laten gebeuren. Misschien moet ik maar alsnog gaan studeren.
Alle keuzes hebben mij toch gemaakt wie ik nu ben. En ik ben heel blij met wie ik ni ben. Ik ben veel te lang bij mijn ex geweest, liet alles door hem bepalen. Maar zonder hem was mijn zoon er niet geweest. Waar ik zo super veel van hou en ik nooit had willen missen.
Exact hetzelfde hier. Ik heb naar alle adviezen van anderen en praktische overwegingen geluisterd i.p.v. te doen wat echt bij me past. Overweeg nu wel alsnog iets anders te gaan studeren maar het was zoveel makkelijker geweest als ik dat toen gedaan had. Verder had ik ook wel wat harder gespaard als ik wist hoe duur het leven is met hypotheek en andere vaste kosten die je als gezin hebt.
Ik had niet zo jong al een vaste relatie begonnen maar had nog een aantal jaar doorgefeest en zeker nog een paar keer als vrijgezel met vriendinnen op vakantie gegaan. Ik had tegen een bepaald iemand eerlijk mijn gevoel uitgesproken ipv actie reactie te spelen en telkens een stapje verder te gaan in mijn "wraakacties". Ik had wat minder met jan en alleman gezoent tijdens het uitgaan op jonge leeftijd (14 jaar) genoot van de aandacht en het gevoel beter op de markt te liggen dan vriendinnen en had elk weekend wel 2 of 3 verschillende zoen scharrels, vaak vreemden. Eigenlijk was ik gewoon een sloerie, ben dolblij dat ik dan wel weer preuts genoeg was om het alleen bij tongzoenen te houden. En dat ik de HBO opleiding MER (manangement, economie en recht) ben gaan doen en niet naar mijn ouders heb geluisterd die wilden graag dat ik naar een prive school ging voor de opleiding tot Makelaar. Had me nu ik volwassen ben wel erg leuk geleken.
Lastige vraag dit. Er zijn wel een aantal grote dingen die ik graag over had willen slaan. Maar zonder veel van die gebeurtenissen, waren een aantal dingen die nu nog belangrijk voor me zijn ook niet gebeurd. Ik denk dat ik dan zou kiezen voor bepaalde personen niet vertrouwen. En me niet zo op m’n kop laten zitten door andere personen.
Niks. Alles in mijn leven heeft geleid tot waar ik nu ben en ben best tevreden zo. Misschien zijn er dingen die slim/minder slim zijn geweest, maar daar leer je ook veel van.
Ik had wel iets minder ‘veilige’ keuzes willen maken: zo heb ik afgezien van een bepaalde studie, omdat ik daarvoor naar de andere kant van het land had moeten verhuizen en heb ik bewust niet meegedaan aan bepaalde uitwisselingsprojecten tijdens mijn studie, omdat ik niet zo lang van huis wilde zijn. Ongelofelijk stom, vind ik achteraf, want het had natuurlijk een geweldige ervaring geweest om een tijd in het buitenland te wonen, maar op dat moment durfde ik die stap niet te zetten.
Dan zou ik niet naar de huisarts geluisterd hebben en wel de opleiding gedaan hebben die ik wilde doen. Hij dacht dat ik het werk lichamelijk niet aan zou kunnen. En mijn ouders wilden dat ik zijn advies opvolgde, had ik maar niet geluisterd.