Wat hielp jou kindje bij watervrees? Ze is nu bijna 2 jaar en ze is echt in paniek als we haar mee in de douche nemen. Hebben het spelenderwijs geprobeerd, badje buiten met gietertje maar ook dan is ze in alle staten. Ze wil het echt niet, ze lijkt doodsbang. Douchekop naar beneden, zelf vasthouden.. We denken nu aan een antislipmat, voorleesboekje over wassen (maar welke?) misschien kan wat speelgoed nog stimuleren? Alhoewel ze daar tot nu toe echt niks om geeft en de angst groter is dan het plezier van speelgoed. Wat heeft jullie kindje geholpen? Groeide ze er vanzelf overheen? Wil haar heel graag helpen. We wassen haar vaak met een washand en laten haar dat zelf doen, maar soms moet ze toch echt gewoon in de douche.
Hier hielp niks, uiteindelijk zwemles was de helpende hand, maar douchen vind hij nog steeds niet fijn. Heeft ze echt watervrees? Of alleen water op het hoofd vrees? Misschien kan je een grote bak onder de douche zetten, kan ze gewoon in bad. Dat gaat hier meestal wel goed. Haren wassen doen we maar 1x in de week met alleen water en dan moet dan gewoon even. De douchestralen kunnen trouwens ook gewoon pijn doen, de kinderhuid is nog veel gevoeliger, en ik merk als ik bv eczeem uitbraak heb, dat zelfs de zachtste stand vervelend is en moet hem dan echt op 30 graden zetten. Op die stand, vinden mijn kinderen het ook minder erg, 38 is gewoon veel te heet qua douche over die lijfjes soms. Mijn middelste schreeuwt echt in de douche, dus die doe ik echt niet onder de douche, maar in bad. Mijn al mijn kinderen hebben een hekel aan de douche, vanaf dag 1 al. Die zijn er niet voor gemaakt blijkbaar
Ik heb mijn zoon tot hij ongeveer 5/6 was niet onder de douche kunnen krijgen, hij kon niet tegen de waterstralen op zijn hoofd...Nu gaat het beter maar echt met zijn hoofd onder de douche doet hij nog niet, haren spoel ik uit met een bekertje ,ook moet ik de temperatuur heel laag zetten en de douche niet vol uit aan.Ik heb hem dus heel lang in een badje gezet (grote wasmand) ,zijn haren nat gemaakt met een bekertje om ze te kunnen wassen en er vooral geen strijd van gemaakt om het niet erger te maken.Het had bij hem met meerdere dingen te maken,temperatuur , het geluid en het gevoel van water op je hoofd.Mijn zoon is autist maar meerdere kinderen zijn hier ook gewoon heel gevoelig voor.Toen hij echt te groot werd voor het badje ben ik langzaam van onderaf begonnen met afspoelen met de douchekop zodat hij kon zien wat er gebeurde en geen water op zijn hoofd kreeg,dit ging steeds beter en met veel geduld is het gelukt al is het nog steeds niet zijn favoriete ding.
Helaas geen tips voor je.. hier hielp niks! Met bijna 4 jaar was hij er ineens vanaf.. maar nog steeds geen held hoor. Neefje had het ook heel erg. Maar ook ineens vanaf en toen in één jaar tijd zwemdiploma AB en C gehaald.
Ja gek is het hè. Een bad is dus ook geen optie want ook dat vindt ze helemaal niks.. ze gaat al krijsen bij het zien van water of een bad. Handen wassen gaat wel goed..
Tot 1 jaar vond ze bad en water geweldig trouwens.. was altijd met veel plezier het bad in en spetteren.
Misschien steeds een stukje verder met het handen wassen, dus bijvoorbeeld ook de onderarmen etc...en dat heel rustig opbouwen?
Wat sneu dat ze er zo'n angst voor heeft. Ik dacht ook nog even aan de oren: kan het zijn dat ze daar last van heeft? Water kan dan ook best vervelend zijn. Wat betreft boekjes: Jorg Muhle - Nog even mijn haartjes wassen was hier een succes. Hier gaat het nog steeds wat op een af, maar rond de leeftijd van ongeveer 2,5 ging het wel iets beter. Vooral tijd helpt hierin heb ik het idee. Veel succes!
Ze speelde vandaag met water vanuit een emmer, toen zag ik dat ze haar gezicht ging wassen, en ze kwam ons ook 'wassen'. Dat is echt al wel een goed teken. Vandaag moest ze toch echt in de douche, en bekoelde wat toen ze zag dat haar broertje ( 7mnd0 ook ging. Dat motiveerde haar om ook mee te gaan.. Haren wassen was wel brullen. Dat wil ze echt niet.
Hier waren het eigenlijk altijd fases. J. Zit er middenin. Naja ze hielden en hij houdt vooral niet van haren wassen. Daarnaast vond J. De laatste keer het zwembad niks.. ook het badje in de tuin vond hij alleen leuk om er vanaf de zijkant dingen in te gooien.. Geen tips, deels herkenbaar wel. Oh nu moet ik zeggen dat wat hierboven geopperd is door @AprilM een goeie is. J. Heeft een jaar met chronische oorontstekingen gelopen. Bij de laatste keer zwemmen was hij er ook nog niet aan geholpen..
Hier is het nooit meer over gegaan helaas. Wel wat minder geworden. Dochter was net 1 toen ze niet meer nat wilde worden. We hebben een babybadje in de woonkamer gezet, met een heel klein beetje water en wat speelgoed. Na een week vond ze dat wel ok, om mee te spelen. Maar nu is ze tien en ze wil nog steeds niet douchen oid, best lastig!
Mijn dochter heeft dat ook een tijdje gehad op die leeftijd. Alles geprobeerd maar net als bij jou hielp niks. Dus uiteindelijk eenmaal per week een bliksemaanval. Samen douchen; ik tilde haar op, stapte samen onder de douche, met andere hand gauw inzepen en weer afspoelen. Ze krijste erbij alsof ze werd vermoord, maar het was in 20 seconden klaar. Gewoonlijk was ze snel weer bedaard. Het werd vanzelf minder; wel nog met haren wassen maar douchen en badderen vond ze weer leuk.
Hier een beetje hetzelfde. Mijn oudste is dol op water en gaat graag onder de douche of in bad. Maar onze jongste is een heel ander verhaal. Ze speelt heel graag in bad en ook in de douche, maar zodra water over haar hoofd gaat is er paniek. In de douche speelt ze dus ook daar waar het water niet valt. Hier is het echt de angst dat er water in de ogen komt. Ze is nu 2 jaar en 4 maanden en vertelde me dit vandaag. Dus heel rustig opgebouwd het haren wassen, kleine beetjes water in een speel keer, uitgelegd dat ze haar hoofd naar achteren moet houden, voorgedaan bij mezelf. Het was nog steeds geen feest, bang als het water kwam, maar geen brullen vandaag. Daarna nog even lekker samen spelen om het positief af te sluiten.
Dit is inderdaad heel herkenbaar! We gaan samen douchen maar zodra ze in de straal komt hangt ze echt als aapje om me heen, helemaal vastgeklemd en schreeuwen. Heel zielig vind ik het.. leg haar wel steeds uit dat we echt even moeten wassen en het zo voorbij is, maar daarmee ga ik wel voorbij haar angst natuurlijk..
Hmm water in ogen is ook echt niet fijn nee, misschien is dat het wel inderdaad. Ik geloof dat ze daar speciale douchepetjes voor hebben uitgevonden, zag dat voorbij komen. Even kijken of ik dat nog kan vinden.
Dit indd, m'n zoontje vond haren wassen ook vreselijk! Maar nu met een washandje gaat het veel beter, en hoofd naar achter houden!
Onze oudste vond het ook echt vreselijk! Soms moest ik daar inderdaad ook echt doorpakken en dan voel je je echt een monster als zo'n kleintje staat te krijsen met angst in haar ogen Wij hebben dit al vanaf het begin en in het begin vond ze dit dus ook echt heel eng. Ze kwam hier met 1,5 en was doodsbenauwd voor water over haar hoofd. Ze vond in bad gaan gelukkig wel heel leuk en we gooide altijd dat ding erbij om te spelen en zo heeft ze zichzelf aangeleerd dat ze water over haar lijf kon gooien. En zo zijn we dat echt heel heel langzaam gaan ombouwen naar over haar hoofd zelf gooien. Vergis je niet dit heeft echt maanden geduurd. Daarom ook de reden dat we soms gewoon haar haren moesten wassen Met dit ding kan je echt zorgen dat er geen water over hun gezicht komt. Een stuk minder eng dus! Vaak als ze in bad gaat gebruik ik nog steeds dit ding. Al zijn we ondertussen zover dat ze normaal onder de douche kan maar dat is echt een half jaar max. Dus het heeft ons maar zo'n 2,5 jaar gekost
Mijn dochter was ook heel erg op die leeftijd. Als baby was ze ook nooit enorm dik op het bad, maar als peuter werd dit echt drama en douche moesten we al helemaal niet proberen. Ze was panisch voor spetteren, het idee van water in haar ogen of nat haar was vreselijk. Haren wassen was dus ook echt heel moeilijk. We hebben wel eens haar en ijsje gegeven terwijl we haar haren wasten, maar ook dat was geen groot succes. Het was voor haar echt het gevoel van nat haar, want ze beschreef dat zelf ook als pijn. We hebben er geen enorme drama's van gemaakt, maar af en toe moesten we wel echt haar haren wassen. Verder heb ik toen een badmuts voor haar gekocht wat wel hielp met in bad gaan. En een badje met een dun laagje buiten in de tuin was ook een stuk aantrekkelijker dan een echt bad. Ze was in die tijd ook enorm gestresst in het zwembad, dus ik maakte me toen best zorgen of ze wel watervrij zou worden, ook omdat we door corona en lange tijd niet in het zwembad konden. Toch heeft ze sinds die tijd enorme stappen gemaakt en ik weet eigenlijk niet meer precies hoe dat is gegaan, het zal toch de leeftijd zijn. Ze zegt nog altijd dat ze niet het bad in wil, maar meestal zeggen we dan gewoon prima en dan stoppen we haar broer in bad en dan wil ze er vanzelf bij. Ik denk dat haar broertje in die zin ook wel heeft geholpen (overigens is hij bijna 2 en komt hij nu ook opeens in een fase waarin hij niet onder de douche wil..) Ik heb wel een tijd vanalles verzonnen om het leuk te maken: bellen blazen in bad, badverf, lampjes in een donker bad, bruisballen, badklei. Soms hielp dat wel. Toen ze meer toeliet gingik haar haren wassen met een washandje. Maar de grootste stap was denk ik toch zelfstandigheid. Ze is nu bijna 4 en ze verbaasde me een tijdje terug door zelf onder de douche te willen, wel zo dat de douche vrij zacht stond en haar haren niet naar werden, maar toch. En van de week staan ze zomaar haar hoofd onder de kraan van het bad en spettert ze soms haar broertje nat. In het zwembad is ze ook opeens heel vrij en gaat ze zo naar het diepe. Dus uiteindelijk groeien ze er blijkbaar vanzelf overheen. Succes!