Kut zeg, ik meld me hier ook. 20 November 2010...we zijn op vakantie met z'n 4en. Het is een leuke relaxte vakantie..weekje Marrakesh. De volgende dag vliegen we terug...en we gaan vast naar de lobby vlak voor het restaurant open gaat. We gaan zitten bij een groepje Nederlanders, doen we anders nooit. Me man verteld dat ie diaree had die dag maar dat het nu wel goed gaat, hij heeft ook wel zin om te gaan eten en nog geen 3 min later...zakt ie weg op de bank. Jij wordt wit en ogen draaien weg. Snel veert ie weer op krijgt weer kleur...zegt ook dat ie zich zelf weg voelde zakken. Een apothekeres die er bij is beveelt hem om te blijven liggen met benen om hoog. Dat doet ie netjes en zo wachten we op de dokter die gealarmeerd is intussen. Maar nog geen 5 min daarna zakt ie weer weg .... en komt niet meer terug. Hij ademt maar het gaat steeds zwaarder en zwaarder en dan stopt ie...polsslag is weg. We leggen hem op de grond...ik doe z'n riem los. z'n shirt om hoog en 2 mensen gaan als een goed team aan het reanimeren...15 min lang...na 10 min. komt de dokter eens aanzetten. Maar na 5 min komen ze het me toch vertellen dat het over is. Ons huwelijk is klaar ik ben alleen. Met 2 kindjes...eentje bijna 2,5 en de ander net 7 maanden..en krijgt dan nog borstvoeding! Hoe is het mogelijk dat m'n gezonde lange vent er zomaar mee stopt op een leeftijd van 37 jaar! Dat is toch bij wet verboden! Nu dus een alleenstaande mama, waar het huis al van verkocht was...en de kindjes later niets meer kunnen herrineren van hun pa. Hun ozo lieve super papa...die een ster is geworden. Verdomme!
pffff meid zit met kippevel je verhaal te lezen.. Wat oneerlijk is het leven soms toch!!! Heel veel sterkte en hopelijk heb je een fijne kring emt mensen om je heen die je helpen in moeilijke tijden! dikke knuffel voor jou
Mijn hemel, lieve meid! Wat verschrikkelijk. We kennen elkaar niet maar hier gaat een traan over mijn gezicht. Gecondoleerd met dit ongelofelijke verlies. Ik wil je veel sterkte wensen voor jezelf, voor je kindjes. Het leven is ongelofelijk oneerlijk en keihard maar denk ook terug aan 11 april '10 en 15 juli '08... hij heeft je die geschenken kunnen geven! Heel, heel veel sterkte en zoek en aanvaard hulp. Dat is een teken van kracht. Hele dikke knuffel
Phfffff... Ik ben er stil van, weet even niets meer te zeggen. Ik wil je bij deze heel veel sterkte wensen bij dit super zware verlies. Een dikke knuffel voor jou en je 2 kindjes.
Ohw meid wat vreselijk lijkt me dit om mee te maken. Heb met kippenvel je verhaal gelezen en de tranen biggelen over mijn wangen!! Wat is het leven soms oneerlijk Ik wens je ontzettend veel sterkte en kracht toe om dit verlies te kunnen verwerken...
Dank jullie wel, ik kan het gebruiken. Ook de hulp die ik van alle kanten krijg pak ik aan als ik het kan gebruiken. Ik moet wel, stoer doen is leuk maar daar red je het niet mee. Blij dat ik kdv kindjes heb die gemakkelijk bij iemand anders gaan spelen. En dankbaar dat ze er zijn en zo mij dwingen om uit bed te komen. Eten te koken etc. Morgen afspraak met een psycholoog want hulp voor mezelf heb ik ook nodig, heb nogal een ongezellig kort lontje. En ik mag me niet afreageren tegen me kids..dus ik moet praten met iemand. Schaam me er zeker niet voor, net bekomen van het overlijden van me moeder 1½ jaar geleden en nu dit! Ik dacht ik meld me bij de alleenstaande mama's misschien komt er ook wel bruikbare tips voor mij uit...want douche met 2 kids vond ik echt een uitdaging...maar we hebben wel veel gelachen!
Beastie, Heb via het Smep topic hier al meer over gelezen. Allereerst gecondoleerd. Ook wil ik even mijn bewondering uiten over hoe sterk je overal mee omgaat. Echt heel knap van je. Daarom ben ik er ook van overtuigd dat je het ook echt wel gaat redden met die 2 kleintjes van je. Je bent zo sterk.... Hoe dubbel het ook is "welkom bij de alleenstaande mama's" en voor de rest, super veel sterkte gewenst. *knuffel*
Ik zie geen rede om me te schamen...snap dat mensen het vaak niet vertellen. Maar dit kan gewoon niet zonder hulp....of laat ik het zo zeggen ... Met hulp komen we hier veel beter uit dan zonder! Nu maar hopen dat het klikt met de psycholoog...anders zoeken we verder denk ik.
Wat een nachtmerrie! Wat een vreselijke situatie voor jou en je kindjes! Ik kan me voorstellen dat je vol onbegrip en boosheid zit! En vooral met de vraag WAAROM?! Ik denk er wel eens aan hoe kapot ik ervan zal zijn als mijn vriend komt te overlijden, het lijkt me echt één vd vreselijkste dingen wat je kan overkomen. Heel veel sterkte met het verwerken van dit verlies... Dikste knuffel Lisszy
Waarom is niet echt mijn vraag...eerder wat!? Wat is er gebeurd...wat was het waar je last van had? Wat hadden we kunnen doen? Iets wat Derek Ogilvie misschien eens kan beantwoorden
Gecondoleerd! Wat verschrikkelijk om je man en de vader van je kinderen op zo'n jonge leeftijd te moeten verliezen. Ik wil je heel veel sterkte en kracht toewensen met het verwerken van dit grote verdriet!
Erg heftig om te lezen wat jij hebt meegemaakt. Ik kan me jouw verdriet natuurlijk niet voorstellen, het lijkt mij vreselijk. Veel sterkte gewenst! Ik kan begrijpen dat je met die vragen zit. Nogmaal sterkte!
Jemig meis, wat ongeloofelijk klote!! Ik heb het er helemaal koud van, maar was lees ik een kracht in je tekst. Ik wil je heel veel sterkte wensen met je gevecht, met je kindjes gaat het zeker lukken! Denk aan je Dikke knuffel
Ik heb geen idee hoe zoiets gaat, maar hebben ze hem nog onderzocht wat de doodsoorzaak is geweest? Of blijft dat een groot raadsel? Het lijkt me heel moeilijk om het te verwerken zonder antwoord te krijgen op die belangrijke vraag. Ik las dat je hulp hebt gezocht. Heel goed! Je klinkt als een sterke meid, maar inderdaad, zoiets als dit kun je gewoonweg niet alleen..
Hij is 26 nov. naar nederland terug gevlogen...en we hebben 29 nov een autopsie laten doen. Zal wel moeilijk zijn denk ik, maar ik ben geen dokter, om te achterhalen wat het was omdat hij gebalsemd was voor de terug weg. (dat is bloed uit het lichaam verwijderd en paraffine er in gespoten..) Uitslag zal even op zich laten wachten....maar ik heb het laten doen om te ziet of het iets erfelijks was..ivm met me kids...alles voor me kids!