Ik zit nou echt in een dubio. Ik heb een dreumes van 15 maanden. Ik werk zelf 3 dagen per week en ben 4 dagen samen met me little. Maar ben nu al 28 weken zwanger en heb geen moment rust gehad. Ben wel uitgeput en er echt wel door heen. Nou heb ik 2 weken verlof nog voor mijn zwangerschapsverlof. We willen met mijn partner een weekendje weg 2 nachten en 3 dagen. Ik heb me dochter tot nu toe alleen voor werk bij een oppas achter gelaten. Ik heb nu de gelegenheid om een weekendje weg te gaan 2 nachten met me mannetje, maar twijfel zo erg om dit te doen, ik heb een schuldgevoel naar mijn dochter toe om voor mijn eigen rust haar a chter te laten. Overdrijf ik? Ik ben ook zo bang dat ze kwaad op me zal worden of zal reageren als ik terug ben. Maar dit is het moment voor wel of geen rust in dat 2 dagen tijd. Herkent iemand dit ook of ben ik aan het overdrijven?
Overdrijven vind ik niet. Dat is nou eenmaal jouw gevoel. Maar het is nergens voor nodig om je schuldig te voelen. Ze blijft dus goedverzorgd achter en je ben maar een paar daagjes weg. Dat kan in mijn optiek prima hoor. Ik ben met mijn zus naar New York geweest (een kleine week) en de jongste was toen 9 mnd. Ging allemaal prima. En toen ik terugkwam was hij heel blij om me te zien en kreeg ik een hele dikke knuffel en bleef hij wat langer dan gebruikelijk op schoot zitten. Ik zou zeggen doen! Je mag als moeder soms best even iets voor jezelf doen, helemaal, als je dat ook nodig hebt.
Je gevoel is je gevoel en daar is niks mis mee! Maaaaar aan jezelf denken is ook erg belangrijk! Ik zou het wel doen.... kans is dat ze het juist erg leuk gaat hebben! Hier gaan de jongens al sinds ze 4 maanden zijn wel eens logeren of mijn ouders komen bij ons in huis en dan gaan wij een weekend weg. In februari gaan we een weekend naar Berlijn bijvoorbeeld. De jongens vermaken zich kostelijk en wij hebben tijd voor elkaar en dat is ook zooooo belangrijk. Hier merk ik nooit dat ze kwaad zijn ofzo als we terug komen
Bedankt voor de reacties. Ze wordt altijd opgepast door mijn eigen moeder en ze doet het erg goed. Daar heb ik geen zorgen over. Ik denk dat ik er gevoelmatig moeite mee heb omdat ik haar dan voor het eerst naar mijn gevoel erg lang niet ga zien. Ik denk dat ik het gewoon moet doen om even bij te komen en er proberen er van te genieten.
Als je weggaan en logeren te moeilijk vindt, kan je haar ook enkele dagen overdag naar je moeder brengen terwijl je verlof hebt, toch? En als je op dat idee reageert met «ja maar ik wil ook 's nachts rust», dan weet je meteen je antwoord en moet je op weekend gaan
Ik zou dan eerder kiezen om gewoon een weekendje thuis te blijven en echt rust te pakken. Want als je een weekendje weg gaay is het toch alsnog niet echt helemaal rust nemen? Of zie ik dat verkeerd
Kijk dat je je schuldig vóelt is een gevoel maar het hoeft natuurlijk niet. Ik zelf ben er vrij makkelijk in. Van jongs af aan gaan de kinderen al logeren (voornamelijk bij mijn ouders waar ze ook elke week een dag zijn of mijn zusje) Binnenkort gaan mijn man en ik als verrassing voor hem 2 nachten en 2 dagen naar een stad in België. Dan gaan ze ook logeren en dat is prima. Wij doen zoiets 1-2 keer per jaar (ook jaar niet dan jaar 3 x) en daarnaast blijven we ook nog wel eens ergens slapen met een bruiloft of feest of zo. Eigenlijk hebben de kinderen altijd zin om te logeren en zijn ze ook weer blij om ons te zien. Tuurlijk voel ik ook altijd wel een ''steekje'' schuldgevoel maar eigenlijk is dat altijd weg zodra we onderweg zijn naar de bestemming Als je het idee hebt dat het nodig is en dat ze in goede handen is zeg ik: doen. Misschien kun je overigens beginnen met één nachtje!
Ik vind dat dat wel moet kunnen hoor, alhoewel ik zelf voor een nachtje zou kiezen. Maar verder begrijp ik niet helemaal wat je zegt ik heb geen moment rust. Daar zou ik wel iets mee doen. Je dochter zal overdag nog wel slapen, dus zou ik op die momenten zelf ook gaan liggen. Ook zou ik in het weekend als je man thuis is wat meer rust nemen. Want van alleen een weekend weg zal je niet voldoende rusten lijkt mij.
Ik zou er vooral lekker van genieten! Wij zijn voor het eerst een weekendje samen weggeweest toen ons zoontje 7 maand was. En echt, wat was dat fijn.. een weekend waarin je geen rekening hoeft te houden met slaapje, flesjes, luiers.. gewoon kunt doen wat je zelf wilt, op het moment dat je daar zin in hebt. Ze worden er echt niet minder van (hier niet tenminste, we kregen een blij kind terug, hij was heerlijk verwend). Hoezo heb je overdag geen rust? Kan hij moeilijk alleen spelen, slaapt hij overdag niet? Kun je kijken of je wat kunt afwisselen met je man, dat jij eens kunt gaan liggen smiddags als hij thuis is?