Weer zwanger...ben ik er wel al klaar voor?

Discussie in 'Vlindertjes van 17 - 24 weken' gestart door leegtezonderjou, 2 jan 2013.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. leegtezonderjou

    leegtezonderjou Nieuw lid

    14 aug 2012
    4
    0
    0
    druk als mama in de weer
    Limburg
    Hallo dames,

    30 juli is ons dochtertje Femke geboren en overleden na een zwangerschap van 23,5 weken. Ze had downsyndrome, avsd hartafwijking en daarbij nog complicaties. Na veel onderzoeken hebben we moeten besluiten om de zwangerschap af te breken. Ik weet nog dat ik er nuchter instapte: kom op! Dit moet gebeuren en dan zo snel mogelijk weer terug naar hoe het was. Maar zo werkt het niet. We waren compleet van de kaart geveegd samen door ons grote verlies. De teleurstelling op de snoetjes van de kinderen dat hun zusje er niet meer was. Diep rauw verdriet. Pff. We zijn inmiddels 5 maanden verder. Er gaat geen moment voorbij dat ik niet aan haar denk. Sinds een paar dagen had ik een vreemd gevoel, en ook weer een heel herkenbaar gevoel, aangezien ik al 4x eerder zwanger ben geweest. Ik ben met knikkende knieën naar mijn man gegaan, die heeft meteen een test gekocht en ja hoor, hartstikke zwanger. Natuurlijk ben ik in de wolken! Maar nog nooit in mijn leven zoooo bang geweest! Ik, de nuchtere dame is helemaal overstuur, slaap niet meer. Want wat als............? Herkent iemand dit?
     
  2. BeetjeMama

    BeetjeMama Fanatiek lid

    25 nov 2012
    1.125
    0
    0
    Ik begrijp je volkomen. Ik ben normaal ook super nuchter.... een vriendin van me noemt me daarom wel eens 'een vent'.

    Maar ook ik was van de kaart geveegd na het overleiden van ons dochtertje. Het is gewoon iets waar je niet nuchter onder kan blijven. Het heeft zo'n enorme impact op je en het doet zó veel pijn!

    Dat je nu bang bent snap ik.... tuurlijk is het spannend! Je weet wat er kan gebeuren.
    Maar houdt er rekening mee dat de kans op een goede gezonde zwangerschap véééle male groter is dan de kans op nog een keer een kindje kwijtraken!

    Probeer zo veel mogelijk te genieten. Als je niet geniet, gaat de zwangerschap echt niet beter!

    Praat overover met je man, laat weten hoe jij je voelt. Misschien kan hij je een beetje geruststellen. Hoewel ik me kan voorstellen dat hij ook bang is!

    Probeer het even goed te laten bezinken. Probeer alles nuchter op een rijtje te zetten en ga ervoor!
     
  3. Mismama

    Mismama Lid

    21 jun 2012
    69
    0
    6
    NULL
    NULL
    Gefeliciteerd met je zwangerschap!

    Ik mag helaas nog niet nog niet zwanger worden. zelf ben ik ook heel nuchter en denk dat wanneer ik weer zwanger ben ook bang ben dat het weer mis gaat.

    Ik denk dat je er het beste over kan praten met je man of een goede vriendin. De angst zal dan natuurlijk blijven, maar wordt misschien wel minder.

    Verder wil ik je heel erg veel sterkte wensen deze zwangerschap.
     
  4. Luffy90

    Luffy90 Niet meer actief

    Gefeliciteerd met je zwangerschap.

    Ik herken het niet, want ben nog niet zwanger. Maar het lijkt me ook heel moeilijk om weer zwanger te zijn. Ik denk dat zelfs als er een hele lange tijd tussen zit dat de angst blijft en een zwangerschap nooit meer hetzelfde zal zijn. Ik wil graag weer zwanger zijn, maar zie er ook wel tegenop om de hele zwangerschap door te komen.

    Hopelijk gaat de tijd snel voorbij en word die hele erge angst minder en kan je wat meer genieten van het leventje in je buik! Succes
     
  5. bloempje81

    19 jul 2012
    22
    0
    0
    NULL
    NULL
    ik begrijp je volkomen! ik ben ook men dochtertje verloren op 23 weken, dit bijna 2 maanden geleden.
    Ik heb nog een dochter van 5.

    ik hoop ook zelf terug zwanger te worden.
    toch wens ik jou veel geluk met deze nieuwe zwangerschap, dit is een nieuwe zwangerschap, laat je niet teveel meeslepen in negatieve gedachten. ;)
     
  6. Always Mamma

    Always Mamma Actief lid

    26 jan 2011
    123
    0
    0
    Zevenbergen
    Gefeliciteerd met je zwangerschap!

    Ik begrijp je helemaal, ik verloor ons dochterje in juni en in december kwamen we erachter dat we opnieuw zwanger waren. De blijdschap was groot maar de angst en dan met name bij mij nog vele malen groter, wat als... In mijn omgeving zeiden ze probeer te genieten meid, helaas ben ik mijn hele zwangerschap bang geweest bang om ook dit kindje te verliezen, bang om weer aan mijn oudste 2 te vertellen dat het babytje niet zou komen. Gelukkig hebben we er een heel mooi lief zoontje en broertje bij gekregen. De angst was pas weg toen ik hem in mijn armen had en hij huilde, vanaf dat moment kon ik pas genieten.. Meid ik wens je heel veel geluk met deze zwangerschap en probeer ervan te genieten al is dat moelijk..

    Liefs Marian
     
  7. BeetjeMama

    BeetjeMama Fanatiek lid

    25 nov 2012
    1.125
    0
    0
    @ TS; hoe gaat het nu met je? Al een beetje rustiger geworden na het nieuws?
     
  8. leegtezonderjou

    leegtezonderjou Nieuw lid

    14 aug 2012
    4
    0
    0
    druk als mama in de weer
    Limburg
    Hallo dames,

    Bedankt voor jullie lieve reacties.
    We zijn inmiddels weer een week verder en van de ergste schrik bekomen.
    Aanstaande dinsdag hebben we een gesprek in het ziekenhuis en een eerste echo. Ik had na de geboorte van Femke* nog een afspraak gehad bij de klinisch genetica gehad, wou wel weten of haar aandoening erfelijk was of niet. Het bleek eigenlijk gewoon pech te zijn geweest. Tja pech... Het heeft ons hele leven veranderd, we hebben een compleet ander leven dan 5 maanden geleden. En toch, we hebben nu 1% meer kans op een kindje met een afwijking dan mensen die dit niet eerder meegemaakt hebben, ik ben inmiddels 35, dus mijn leeftijd begint ook mee te spelen. Jullie snappen natuurlijk dat ik geen moment rust meer heb tot gebleken is dat dit kindje wel gezond is. En dat duurt nog een hele tijd! Pff... Ik tel de dagen. Ik ga nog iedere dag naar het graf van Femke*, en ik hoop dat ze weet dat ik haar nooit vergeet. Maar ik voel me zo schuldig! Ik wou haar een kans geven,maar ik wou een mooi leven voor haar, geen kasplantje. Is ze boos op me omdat ze geen kans heeft gekregen? Snapt ze onze beslissing? En nu een nieuwe baby, alsof we haar willen vervangen, maar dat kan en willen we niet. Pff ik heb het er zwaar mee en moest het even kwijt xxx
     
  9. Mismama

    Mismama Lid

    21 jun 2012
    69
    0
    6
    NULL
    NULL
    Ik wil jou een dikke knuffel geven.

    Jullie hebben de goede keus gemaakt. Ze zal zeker niet boos op jullie zijn ze weet gewoon dat ze heel welkom was, maar het mocht helaas niet zo zijn.
    Deze nieuwe baby is zeker geen vervanging, maar een broertje of zusje voor Femke*.

    Snel is het niet, jullie willen gewoon een kindje om voor te zorgen. Waar jullie al de liefde die jullie hebben aan kunnen geven. Die hadden jullie natuurlijk ook aan Femke* willen geven. Maar voor haar is het beter zo.

    Dikke knuffel!
     
  10. 2 vlindertjes

    2 vlindertjes Nieuw lid

    10 sep 2012
    1
    0
    0
    NULL
    NULL
    Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap. Voor mij is het ook heel herkenbaar. Heb helaas 2 kindjes verloren. Ons 1e dochtertje is met 23.6wkn geboren. Zij had hlhs, een hartafwijking. Ook hebben wij een zoontje die met 23wkn is geboren. Hij had een open ruggetje. En we hebben een prachtige dochter van 3. Ik dacht dat ik nooit meer een zwangerschap aan durfde alleen is de wens van nog een kindje zo groot. Ons gezin voelt niet compleet. Ben nu bijna 7 weken zwanger en ik ben ook bang. Ook met de gedachte 'wat als'...
    Ik wens je veel kracht toe de komende tijd.
    Ik snap je schuldgevoel, probeer het los te laten. Weet dat je geen foute beslissing kan maken (al voelt het soms anders). Je hebt gedaan wat het beste is! Femke* heeft hele krachtige, moedige ouders!
     
  11. Luvv

    Luvv Fanatiek lid

    27 okt 2010
    2.803
    3
    38
    Gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik snap je gevoel hoor. Onze dochter is begin juli heel onverwacht overleden na 32 weken zwangerschap. Inmiddels 10 weken zwanger en 2 echo's verder. Alles gaat vooralsnog goed. Blij, maar de gedachte blijft 'ja maar bij I* was alles ook goed op deze termijn'. Ik denk idd dat je pas echt blij kan zijn als de kleine gezond en wel op je buik ligt. Ik denk iig wel dat dat bij ons t geval zal zijn. Heel veel sterkte en ze zal echt niet boos zijn meid. Je hebt t voor haar gedaan.
     
  12. BeetjeMama

    BeetjeMama Fanatiek lid

    25 nov 2012
    1.125
    0
    0
    Femke zal trots op jullie zijn, dat jullie haar alleen het beste gunde en die enorm zware beslissing hebben gemaakt, in háár belang!
    Zeker zal ze het jullie niet kwalijk nemen, ze had zich geen betere ouders kunnen wensen.

    Een tweede kindje is een tweede kindje. Femke blijft altijd grote (kleine) zus.

    Ik hoop dat je snel te horen krijgt dat je baby'tje gezond is!
     
  13. Verox

    Verox Niet meer actief

    Van harte gefeliciteerd met je zwangerschap!
    Na wat ons overkomen is komt er waarschijnlijk geen moment waarop we echt klaar zijn voor een volgende zwangerschap. De pijn en angst zullen altijd aanwezig zijn. Daar hoef je je niet voor te schamen. Ik hoop dat je een manier vind om daarmee om te gaan.
    Wat betreft het schuldgevoel naar Femke* toe, dat herken ik, ik weet dat het rationeel onzinnig is, maar emotioneel verander je er niets aan. Je hebt echt gedaan wat het beste voor Femke* was.
    Het voelt niet als een keuze, want als je echt een keuze had gehad dan had je Femke* gezond en wel bij je gehouden.
    Dat je die keuze niet had, neem je jezelf ten onrechte kwalijk.
    Heel veel geluk en sterkte de komende tijd.
     
  14. Hoop1980

    Hoop1980 Actief lid

    6 aug 2012
    124
    0
    0
    Hoi! Ja, ik herken alles wat je schrijft! Onze zoon is 18 juli geboren, met 20 weken zwangerschap. Hij had een zeldzaam syndroom en had geen kans op een leven. Helaas is het erfelijk gebleken en hebben we 25% kans op herhaling. Ik mis hem iedere dag. Nu deze week bleek ik opeens weer zwanger. Zo blij en ook erg bang om nogmaals mijn kindje te verliezen.
    Denk positief meis! Helaas hebben we er weinig over te zeggen en moeten we de natuur zn gang laten gaan. Dit keer komt het goed voor ons allebei, daar geloof ik in!

    Liefs
     
  15. Hoop1980

    Hoop1980 Actief lid

    6 aug 2012
    124
    0
    0
    En natuurlijk is jullie dochter niet boos. Je hebt voor haar gekozen. Jullie zijn dapper en sterk. Ze is voor altijd in jullie hart en jullie in die van haar. X
     
  16. Rikigf

    Rikigf Actief lid

    18 jan 2013
    171
    0
    0
    NULL
    NULL
    Gefeliciteerd met je zwangerschap. Ik denk dat ik het ook erg spannend zou vinden. Verlies van een kind is niet niks. Dus voel je nu toch best onzeker. Hopelijk kun je ook genieten!
     
  17. Sunnysiri

    Sunnysiri Actief lid

    22 jan 2013
    131
    0
    0
    Zuid Holland
    Gefeliciteerd met je nieuwe zwangerschap! En gecondoleerd met jullie verlies van Femke!

    Wij hebben in september 2012 onze zoon Mels (ons eerste kindje) bij 23 weken verloren. We zijn nu sinds december weer aan het proberen en ondanks dat ik het waarschijnlijk ook doodeng zal vinden om opnieuw zwanger te zijn, kan ik niet wachten tot het zover is! Natuurlijk is het super spannend, maar ik neem aan dat jullie nu ook meer controle krijgen? En je moet gewoon blijven geloven dat het nu wel goed zal gaan.

    Onze zoon Mels was kerngezond, maar ik blijk een zwakke baarmoedermond te hebben en de hele zwangerschap met een blindedarmontsteking te hebben gelopen (daar kwamen we pas 6 weken na de bevalling achter toen ik op de operatietafel lag met een acute ontsteking), daarom zijn bij 21,3 weken onverwacht mijn vliezen gebroken en is onze kleine bij 22,6 dagen overleden aan een infectie in de placenta en navelstreng. Hij is op exact 23 weken ter wereld gekomen. Werkelijk de heftigste tijd van mijn leven. Aan de ene kant zo trots op ons prachtige ventje, aan de andere kant zo intens verdrietig, je wereld stort in, je bent mama maar je hebt niks om mee te pronken.. Ik heb het er ontzettend moeilijk mee, mede ook omdat het zo onnodig voelt, Mels was immers helemaal gezond. En ik neem het mijn lichaam erg kwalijk.

    Daarom ben ik bij een haptonoom terecht gekomen. Zij vertelde mij - het is wel wat zweverig, maar ik voel me er rustig bij, dus wie weet hebben jullie daar ook wat aan - dat sommige zielen niet de bedoeling hebben om al echt geboren te worden, het schijnt voor een ziel best moeilijk te zijn om 'vast' te zitten in een lichaam. Daarom proberen zielen het tijdelijk in je buik uit. Vaak zijn dit de zielen die eindigen in een miskraam of later met complicaties. Als je het zo bekijkt hebben jullie Femke alles gegeven wat jullie konden! Alle liefde die jullie hebben krijgt ze en heeft ze gekregen en zo is het voor haar nu goed. Ze neemt jullie zeker niks kwalijk. En ze zal altijd deel uit maken van jullie gezin. Daarnaast geloof ik dat ze altijd over jullie zal blijven waken en wie weet komt ze bij jullie terug als ze er wel aan toe is om geboren te worden. Geloof het of niet, maar ik ben een heel nuchter persoon, toch geloof ik dat er meer is tussen hemel en aarde en vind ik dit een fijne gedachten.

    Ik hoop dat het jullie ook rust geeft om achter jullie beslissing te staan en probeer te genieten van je zwangerschap!

    Liefs
     
  18. BeetjeMama

    BeetjeMama Fanatiek lid

    25 nov 2012
    1.125
    0
    0
    Nee, daar ben ik toch wat te nuchter voor denk ik. Zo'n dingen, dat vind ik persoonlijk gewoon onzin. Maar ik hoop dat er heel veel mensen zijn die er wél iets aan hebben! Dat is alleen maar mooi meegenomen!

    Hier ook het idee dat het 'onnodig' was. Ons meisje was zo gezond...en prachtig!
     
  19. ML82

    ML82 Niet meer actief

    #19 ML82, 18 feb 2013
    Laatst bewerkt door een moderator: 18 feb 2013
    Hier ook echt heel erg veel herkenning!!!

    Ik ben 31 juli 2012 met 21,1 weken bevallen van ons zoontje, 1 dag later als jij dus!
    Ook wij hebben de zwangerschap afgebroken, omdat ons zoontje een afwijking had, nl. anencefalie (open schedeltje) en was niet met het leven verenigbaar, dus dat maakte de keuze om de zwangerschap af te breken wel iets makkelijker... hij had geen kansen... Maar wel ontzettend zwaar!! Het heeft bijna een jaar geduurd voordat ik zwanger was en dan moet je er ook nog afscheid van nemen... en mijn zoontje vertellen dat er geen baby meer komt, verschrikkelijk!!
    Wij zijn verder ook heel nuchter en ik had in eerste instantatie ook zoiets van, dan direct maar eruit en klaar... maar ben blij dat we na advies, toch een paar dagen gewacht hebben, zodat we er helemaal klaar voor waren en goed afscheid hebben kunnen nemen...

    En nu ben ik ook weer zwanger! Vooral de 1e weken vond ik het zo spannend... Maar nu ik de 12 weken gepasseerd ben, gaat het al iets beter... Ook wij hebben eigenlijk geen kans op herhaling (2%) en het was 'domme pech' (wonderbaarlijk eigenlijk dat het geen miskraam is geworden), maar je hebt die slechte ervaring gehad en die krijg je maar moeilijk uit je hoofd...
    Inmiddels al 3 goede echo's gehad! Morgen een GUO echo in het ziekenhuis, dat vind ik nog het meest spannend!! Dan wordt het echt duidelijk of alles goed is of dat er iets is... pfff... het is allemaal niet zo vanzelfsprekend meer... Gelukkig heb ik alle begrip van de verloskundige!

    Ik heb trouwens helemaal geen schuldgevoelens en het is natuurlijk ook geen vervanging van... Misschien komt het ook omdat B* helemaal geen kansen had... Maar de wens voor nog een kindje is zo groot! En dat is ook logisch! Dit wordt gewoon ons 3e kindje...

    Hoe ver ben je nu/wanneer ben je uitgerekend?
    Heel erg spannend allemaal, heel erg veel sterkte! Maar natuurlijk ook gefeliciteerd met dit wonder!
     
  20. Maris22

    Maris22 VIP lid

    7 aug 2007
    5.402
    2
    38
    Vrouw
    Assistent Manager Horeca
    Zuid holland
    Meiden,
    voor mij is het nu bijna 5 jaar geleden dat wij onze zwangerschap moesten laten afbreken met 22 zwangerschap,onze jongen had triploide ,dat houd kort gezegt in dat hij een setje teveel chromosomen had en dus zou hij als we de 9 maanden zouden voldragen alsnog vlug overlijden of al in mijn buik tijdens de zwangerschap...
    het was onze eerste zwangerschap,liep tegelijk op met mijn zus (zij was 3 dagen later uitgerekend)
    dus het was een erg zware tijd
    Nu bijna 5 jaar later en 2 gezonde kerels erbij is het nog steeds moeilijk... je zal je kindje nooit vergeten,dat je dit moet doormaken niet,je mist je kindje en vooral die vragen van hoe hij nu zou zijn etc...
    mijn andere 2 zwangerschappen heb ik ervaren als eng,zal het goed gaan en veel angst... soms had ik zelfs nachtmerries van de bevalling,dat ik weer een overleden kindje zou baren etc... heb dus totaal niet kunnen genieten van mijn zwangerschappen,dit is je dus een soort van 'afgenomen' ik was blij toen ik bevallen was en een gezond kindje in me armen had...
    kortom wil hier dus mee zeggen dat hoe snel,hoe lang het duurt voordat je weer zwanger ben het altijd angstig blijft en je leeft van echo naar echo en wil alleen maar horen of je kindje goed groeit.
    Maar wat ik ook wel wil zeggen is probeer er écht van te genieten!!! die tijd komt nóóit meer terug en het is zo bijzonder!
    wij willen van de zomer gaan voor ons 4e kindje... Ik vind het nu al weer eng,spannend en tegelijk zal ik echt moeten gaan genieten nu ik weet dat het onze laatste kindje zal worden!
    Heel veel sterkte allemaal meiden,en praat erover met iemand,je kan het niet alleen................
     

Deel Deze Pagina