Vorige week maandag ben ik mama geworden van een flink zoontje. De bevalling was erg zwaar en vooral 'emotioneel'. Direct nadat ik van recovery in mijn kamer werd gebracht, hebben ze onmiddellijk mijn zoontje aan mijn borsten gelegd, zonder dat ik eigenlijk beseft had dat mijn baby geboren was. Door dit heb ik direct een afkeer gekregen van BV. Ik heb er een soort van trauma aan over gehouden. (stom hé) Ik heb dit 2 dagen volgehouden en ben dan overstapt op volledig afkolven. ondertussen een weekje verder is dit echt niet haalbaar; ik voel mij echt een robot en voel me er echt niet lekker bij. We hebben opnieuw geprobeerd om aan de borst te geven; maar steeds kwamen die beelden voor mij van die 'oooh zo afschuwelijke bevalling'. Morgen komt de vroedvrouw langs om te kijken hoe we de BV kunnen afbouwen. Maar nu voel ik mij zo een ontzettend slechte moeder.... Waarom zet ik gewoon niet door,...!? Ik ben zo ontzettend bang dat dit nadelig ga zijn voor ons kleintje.... Heeft iemand dit ook meegemaakt? liefs x
Je bent geen slechte moeder.. Op dit moment associeer jij borstvoeding met een traumatische bevalling, waardoor jouw productie waarschijnlijk niet op gang komt/blijft. Als je echt graag bv wil blijven geven, dan misschien een lactatiekundige inschakelen (als deze al een oplossing voor het probleem heeft, het lijkt me nl. psychisch). En anders: flesvoedingskinderen worden ook gewoon gezond en groot.
Ik heb het niet meegemaakt, maar had dan ook een erge vlotte bevalling waar ik met plezier aan terug denk. dus is totaal het tegenovergestelde... en ik ben het wel met lentekriebel eens : "Als je echt graag bv wil blijven geven, dan misschien een lactatiekundige inschakelen (als deze al een oplossing voor het probleem heeft, het lijkt me nl. psychisch). En anders: flesvoedingskinderen worden ook gewoon gezond en groot. " Misschien als je een goede lactatiedeskundige kunt inschakelen dat zij je meer op je gemak kan laten zijn tijden het proberen van live voeden? En nee je bent geen slechte moeder!
Je bent welke keuze je maakt geen slechte moeder! Alleen al dat je dat denkt laat zien dat je aan je kindje denkt en niet aan je eigen. Want voor jezelf had je allang besloten te stoppen, maar door je kleintje twijfel je. Dat laat zien hoe groot je liefde voor hem is! Doe waar jij je goed bij voelt, je kleintje heeft het meest aan een moeder die het lekkerst in haar vel zit. Of dit dan met bv of kv is. Tuurlijk is bv heel goed voor je kleintje, maar kv kindjes worden ook gewoon goed groot hoor!!!! Sterkte in elk geval en een dikke knuffel!!
Je bent absoluut geen slechte moeder! Je hebt een heftige ervaring achter de rug en ik denk dat je reactie hier dan ook alles mee te maken heeft. En zoals hierboven al gezegd, fv kindjes worden ook gewoon groot!
dankjewel voor jullie reacties! Het geeft mij wat meer moed in mijn beslissing. Khoop dat ik door deze beslissing, mij beter in men vel ga voelen en wat meer zal kunnen genieten van ons klein ventje... een kindje krijgen is zwaarder dan ik dacht!
Zoals mamavananne en de andere dames al gezegd hebben, je twijfel geeft al aan dat je geen slechte moeder bent! Daar hoef je je geen zorgen over te maken. Je bent een vrouw die op onprettige wijze het moederschap in is gekatapulteerd en daar nu moeite mee heeft. Dat maakt je menselijk. Wat betreft het voeden. Als ik tussen de regels doorlees, dan denk ik dat je spijt krijgt als je nu stopt. Voor de duidelijkheid, je mag stoppen, maar ik wil tips geven die misschien kunnen helpen als je door wilt gaan. Je negatieve associatie zit nu in je lijf en wordt getriggerd door de stimulatie van je borsten. Dat is normaal gedrag, maar kun je ook weer terug beïnvloeden. Als je heel bewust een plek opzoekt waar je je heel prettig voelt, de oude bank in de woonkamer, je bed met extra kussens, de comfortabele stoel enz, maar echt een plek in huis die helemaal van jou is. Daar neem je je kindje mee naartoe. Met positieve gedachten, bij voorkeur als hij niet echt hongerig,maar wel knuffelig is. Je creëert dus echt een prettige plek/tijd voor jullie samen, je bent samen ontspannen. Je kan, het kan wel moeilijk zijn, bewust in dat positieve gevoel blijven terwijl je hem aanlegt. Je kan er ook voor kiezen om bijvoorbeeld nog niet aan te leggen, maar wel bloot tegen je aan te houden. Het gaat erom dat je het negatieve gevoel wat boven wil drijven overstemt met je positieve prikkels. Die prikkels zijn helemaal zelf te bepalen, wil je dit alleen doen, samen met je man, moeder, beste vriendin, kraamverzorgster, maakt niet uit, maar jouw keus. Jouw lijf. Mogelijk kun je hiermee je negatieve lichamelijke gevoel langzaam om te buigen naar positief. Je angsten, pijn, negatieve gevoelens omtrent je bevalling bespreek je wel, graag zelfs dat is van belang voor de verwerking, maar per se niet op die plek. Die plek is ten alle tijde voor positieve zaken. Als je daar zit, ontspan je. Ook soms zonder kind, maak het eigen. De kracht zit hem erin dat je een bewuste keuze maakt om aan te leggen. Jij kiest hiervoor als jij er voor open staat. Ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel. Ik gun het je dat je het vervelende gevoel kan kwijtraken en je trauma kan loskoppelen van de bv. Dat is niet in 1 keer gedaan, maar het kan wel. Doe alsjeblieft waar JIJ je goed bij voelt! Laat je steunen, laat je troosten. Nog onafhankelijk van de bv, je hebt een zware ervaring gehad en dat duurt vaak een tijd voor het een plek kan vinden. Dat verdriet mag je ook hebben. Nog gefeliciteerd met jullie kindje! Dat zou bijna vergeten worden.
Je zou huid op huid contact kunnen proberen. Jouw blote lijf en je kindje alleen in luier. Lekjer op je zij, hoofdje bij je borst. Of op je rug in de kussens en ook weer zn hoofdjr bij je borst. Dit is heel waardevol en intiem. Je kindje krijgt dan heel veel mama. En wie weet kruipt ie zelf naar je borst. En misschien niet. Maar t gaat on het lichaanscontact en het ontspannen. Wie weet wordt het zo weer mooi en speciaal voor je. En anders is er echt de fles hoor!!
Je bent hoe dan ook een geweldige moeder hoor, en helaas hoort er bij het moeder-zijn continu die onzekerheid van "doe ik het wel goed". Dat hou je hoe dan ook... Je kindje heeft mooi de colostrum in ieder geval al binnen. Het zou misschien mooi zijn om de negatieve gevoelens te overwinnen puur voor je eigen mentale herstel maar als jij het nu af wil sluiten kan dat ook natuurlijk. Borstvoeding is echt wel zwaar in het begin.
Allereerst, natuurlijk ben je geen slechte moeder!! Sterker nog ik vind het ook wel moedig dat je durft toe te geven dat je het negatief ervaart! Jammer is het wel, voor jou met name. Ik hoop voor je dat je de traumatische beelden van je bevalling snel kwijt raakt en dat je kan gaan genieten van je eerste periode als mama. Welke keuze je ook maakt, sta er vooral zelf achter.. Natuurlijk is BV goed voor je kind en voor jezelf maar je kind heeft weinig aan een gestresste moeder. Liever een relaxte moeder met fles, dan een gestresste moeder met borst denk ik altijd maar Op flesvoeding worden kindjes ook heel gezond groot hoor. En ik sluit me ook aan bij de anderen, knuffel lekker veel met je kindje, lekker blote huid, voel hoe fijn dat is en geniet daarvan. Probeer misschien stapje voor stapje je kindje weer aan te leggen (als het niet hongerig is..) wie weet gaat het dan beter.. Maar nogmaals, wat je doet, sta er achter! Heel veel succes en geluk met je kleine wonder
als ik iets heb geleerd van moeder worden is dat je vooral je eigen gevoel moet volgen. het is goed je ergens in te verdiepen en verstandige (dus gezonde keus=bv) te maken maar er zijn allerlei redenen te bedenken waarom je fv zou willen. is al genoemd hierboven, een gestresste moeder is zeker niet goed voor je kindje. gaat erom waar jij je goed bij voelt. maar inmiddels ben ik helemaal pro bv dus als je het toch graag wilt vraag dan hulp, zie ook hier al genoemd. het begin is echt het zwaarst (om wat voor redenen dan ook), daarna wordt het veel makkelijker.
Om een slechte moeder te zijn moet je heel wat dingen fout doen hoor! Ik denk wel dat je een ongelukkige moeder bent. En ik lees in je stukje dat het je allemaal vies tegenvalt. Dat maakt je niet slecht, dat maakt je een pechvogel. Het contact met je baby maakt dat je je bevalling opnieuw voelt. Ik denk dat je moet gaan proberen die dingen: je kind en je bevalling - los te koppelen. Je projecteert het nu op de borstvoeding, maar wie garandeert je dat je die beelden niet meer ziet als je je kind zou gaan flessen? Zware bevallingen kunnen flink traumatisch zijn, en daarvoor moet je je zelf ook ruimte gunnen. Maar probeer het los te zien van borstvoeding, mijn ervaring is juist dat borstvoeding heel helend kan werken.
Een collega van mij kreeg iedere keer als ze ging voeden ook een heel naar gevoel. Ik vond dat apart want mij gaf voeden (vooral in het begin) juist een soort euforisch gevoel. Maar later heb ik er wat over gelezen op borstvoeding.com Borstvoeding.com: kenniscentrum voor borstvoeding - Aandoeningen - Oxytocine de schaduwzijde Ik zou dit artikel echt even lezen en met een lactactiekundige kijken of er in jouw geval behandeling mogelijk is. Ik wil niet zeggen dat je niet mag stoppen, en je bent zeker geen slechte moeder. Maar het zou zonde zijn als er misschien iets aan te doen is.
Bedankt allemaal voor jullie reacties. Ik heb alles even laten bezinken en gisteren met de deskundige overlegd. We zijn gisteren gestart met het afbouwen... Niet meer kolven in functie van voeding, maar wel om de borsten weer soepel te maken. Momenteel is het echt wel pijnlijk, maar morgen komt de deskundige al terug en hopelijk valt de productie snel achteruit. Zij vindt ook dat het een psychisch probleem is en dat ik tijd moet nemen voor mezelf. Ze raadde mij aan om elke dag te kangoeroeen met hem (skin to skin met de baby) om zo het goed te krijgen wat ik niet gehad heb na de geboorte en mijn man wel. hopelijk kom ik er snel bovenop en kan ik wat meer tijd maken voor ons kleintje! maar om eerlijk te zijn, mijn gevoel zit nual beter, wetende dat ik over hopelijk 2 weken volledig verlost kan zijn van de BV. Bedankt allemaal! (ps: ik neem het artikel zeker eens door)
Dikke knuffel voor jou! En ik hoop voor je dat het snel weer allemaal lekker loopt Lekker veel knuffelen bloot op bloot met je ventje is ook super lekker hoor! En ik weet niet of je een bad/douche hebt, maar samen in bad vind ik ook altijd super! (mijn man staat dan klaar om dan de kleine af te drogen als die het koud krijgt en kan ik nog even lekker afdouchen)
Bloot tegen je kindje aan is denk ik inderdaad een heel.goed plan. Sowieso is dat goed voor de hechting en jouw emoties. Heel veel succes en hopelijk ook genieten! Het wordt beter.
Fijn dat je weer wat meer rust in je hoofd begint te krijgen, neem maar lekker veel tijd met de kleine! Voorzichtig afbouwen dan maar. Hopelijk geef je de gekolfde melk nog wel als voeding?
Meid, een dikke digiknuffel voor jou! Je bent zeker geen slechte moeder Borstvoeding heeft mij ook altijd een heel onaangenaam gevoel gegeven en ik herken wel het e.e.a. in het eerder genoemde artikel. Bij mij was het stoppen (en afbouwen) van de borstvoeding een enorm fijn moment. Bijna direct voelde ik me stukken beter. Ik heb nog een week of 2 (steeds minder) moeten kolven en toen was het gebeurd met de productie. Ik heb de afgekolfde melk nog wel zo lang mogelijk gegeven. Als ik jou was, zou ik dat ook nog doen. Dan kolf je iig niet voor niets én je mini pakt nog even wat mee
Wat jammer zeg! Nee, een slechte moeder ben je niet. Jij hebt ook niet om zo'n start gevraagd. Hoe gaat het nu? Ik vind het wel jammer dat die 'deskundige' toch aanstuurt op afbouwen. Dat kangoeroeën is een goed idee, maar daarnaast zou ik toch ook wel psychologische hulp inschakelen. De bevalling zelf was namelijk traumatisch, dus of je nu wel of niet bv gaat geven, dat trauma zit ergens van binnen. Is goed om daar over te gaan praten met iemand, om het los te laten. Heel veel succes in elk geval!
Klopt helemaal wat je zegt! TS, het trauma dat je opgelopen hebt, kanaliseert zich blijkbaar via het borstvoeden. ZO'n heftige reactie....Het had ook op een andere manier een uitweg kunnen zoeken! Nu je besloten hebt om af te bouwen, geeft dat een opluchting. Helaas is het een schijnoplossing...fijn dat het je nu een goed gevoel geeft maar inderdaad, het komt weer terug als je er niet over praat. Dus zoek hulp, das echt heel belangrjik! Hopelijk gaat het snel wat beter.