Bevallen doet pijn. Tenminste bij de meeste vrouwen. Maar is dit nodig? Er zijn verschillende soorten pijnstillers die gebruikt worden tijdens een bevalling. Welke pijnbestrijding heb jij gekregen tijdens je bevalling? Hielp het goed tegen de pijn?
Ik heb remifentanyl gehad, omdat het voor een ruggenprik al te laat was. Het nam niet de complete pijn weg, maar haalde wel de scherpe randjes ervan af. Ik viel tussen de weeën door in slaap. Ik vond het heerlijk en zou er dit keer zo weer voor kiezen.
Thuis bevallen en geen pijnbestrijding gehad. Ook geen moment gedacht die nodig te hebben trouwens. Ik vond het allemaal weinig pijn doen. Alleen voor de knip hebben ze een verdoving gezet. Hoop bij de volgende bevalling me net zo te voelen.
Ik ben 1x ingeleid in ziekenhuis en heb geen pijnbestrijding gehad. Heel gek, geen moment aan gedacht tijdens bevalling (terwijl ik pijn overweldigend vond). Van mijn 2e en 3e ben ik thuis bevallen, dus ook geen pijnbestrijding. Nu moet ik erbij zeggen dat ik 3 stortbevallingen heb gehad, dus in zeer korte tijd bevallen. De pijn was hevig en overweldigend, maar van korte duur dus.
2x thuis bevallen en de weeen heb ik nooit als echt pijnlijk, meer ongemak ervaren. Ik kon wel goed in mezelf keren en had alleen rugweeen die ik onder de douche opving dus wel een soort van natuurlijke pijnbestrijding... Het staan van het hoofdje bij de tweede vond ik wel super pijnlijk maar ja daar is geen pijnbestrijding voor. Bij eerste knip gehad dus ervaarde ik dat niet zo. Wel beide verdoofd keren voor hechten achteraf
Midden in een weeentornado een ruggenprik laten zetten: ik wilde geen pijnbestrijding maar het kon nirt anders. Heerlijk voor 3 weeën dat ik kon lachen. Daarna bleek hij niet goed gezet en kwam de pijn volledig terug. Volgende keer remifentanil
Hier 5 keer in hert ziekenhuis bevallen zonder pijnstilling. Vanwege mijn vierde bevalling waardoor ik in een weeenstorm belandde en in 20 minuten van 4 cm naar kind op mijn buik gegaan ben , was ik heel bang voor de laatste bevalling. Kon niet ontspannen waardoor de ontsluiting tegengehouden werd. Op het moment dat ik uiteindelijk koos voor pijnbestrijding ontspande ik meer en had ik de pijnbestrijding niet meer nodig, want met een 3 kwartier lag ons zoontje op mijn buik, maar gelukkig geen weeenstorm gehad. Ik hoop deze laatste bevalling ook zonder pijnbestrijding te doen, maar mocht het weer zo gaan als bij de laatste sta ik er dit keer wel.voor open.
Hier onlangs bevallen van ons eerste kindje en ook geen pijnbestrijding gehad. Ik had lang twijfel of ik nu voorweeen had of serieus weeën. Toen de VK kwam zat ik al op 9 cm. Dus pijnbestrijding was sowieso geen optie meer. Ook niet het gevoel gehad het nodig te hebben gehad!
Bij de oudste niets; was goed te doen omdat ik in bad de weeen goed op kon vangen. Bij de jongste ingeleid, aan ctg en infuus etc, ik kon dus alleen maar liggen en niet in bad; weeenstorm was lastiger op te vangen, ik was moe, ontsluiting bleef hangen op 3cm, voor een ruggeprik gekozen. Half uur na het zetten had ik volledige ontsluiting en een kwartiertje later was dochter er Ruggeprik zat niet helemaal goed, waardoor het wel de pieken uit m'n weeen haalde, maar ik verder alles alsnog voelde, maar dat was een voordeel omdat ik zo super goed de persweeen voelde en goed kon persen. Dus ik had een soort 'halve ruggeprik'
Bij de eerste gekozen voor een ruggeprik. Deze verdoofde helaas maar de helft van mijn lichaam en remde de boel zodanig af dat er uiteindelijk een knip en vaccuum aan te pas moesten komen. De volgende 2 bevallingen gekozen om thuis te blijven met ondersteuning van de geboorteTENS. Deze haalde de scherpe randjes van de weeën en gaven me het idee dat ik een schop terug kon geven Hierdoor 2 hele fijne, vlotte thuisbevallingen gehad!
Bij de eerste bevalling lachgas gehad. Maar daar werd ik zeer misselijk van en het hielp niet tegen de pijn. Daar moet dan wel bij vermeld worden dat op dat moment de pijn ongelooflijk hevig was en ook niet meer wegtrok. Laatste 5 uur (van de 32 uur totaal) was één lange wee zonder rustmomenten. Daar kon ik niet ook nog misselijkheid bij hebben, dus ik heb dat lachgasding al snel weggeduwd. Het enige wat me toen hielp was narcose voor de spoedkeizersnede. Bij de andere twee bevallingen een ruggenprik gehad. Maar dat was ook wel zeer wenselijk ivm de geplande keizersnedes
Geen. Ik stond wel open voor een ruggenprik maar toen ze ging kijken hoeveel ontsluiting ik had, bleek ik al op 9 cm te zitten. Ik dacht hooguit 3 omdat ik de weeën nog niet heel erg vond Vond het goed te verdragen
Remifentanil, nooit weer. Het deed weinig tegen de pijn en ik werd er heel erg suf en afwezig van, ik kan me ook niet zoveel meer herinneren van de bevalling. Ik vond het achter vreselijk dat ik zo afwezig was, het lijkt wel alsof de bevalling daardoor iets was dat me overkwam in plaats van iets dat ik zelf deed.