Ik ben wel benieuwd hoe andere werkende ouders het geregeld hebben wanneer een van de kinderen ziek is. Blijft een van jullie dan thuis of gaan ze naar de oppas oid?
Wij hadden vroeger een go waar ze gewoon heen mochten als ze ziek waren. Super relaxed omdat we beiden niet thuis konden werken bijvoorbeeld. Nu waren ze nooit echt heel ziek dus dat scheelt ook. Volgens mij hebben we de oudste daar 1x heen gebracht toen ze te ziek voor school was. Tegenwoordig gaan ze naar het kdv en icm corona mogen ze dus met snottebellen vaak al niet.. nu kan mijn vriend thuiswerken dus meestal blijft hij thuis. Als hij echt een ding heeft blijf ik thuis maar dat is nog niet gebeurd.
Nu in de corona tijd hebben we regelmatig dat oudste niet naar school kan omdat juf weer ziek is en de oppas die al een maand ziek is. Nu proberen vriend en ik wat contra te werken. Het is een keer voorgekomen dat m'n jongste echt nog klein had en hoge koorts dagen en ook koortsstuipen toen heb ik m'n leidinggevende gebeld en overleg gehad. Uiteindelijk kreeg ik de helft van m'n uren van werk en de helft waren vakantie uren, vond het een goede deal. Al had ik waarschijnlijk recht op alle uren van werk maar was blij dat het zo opgelost kon worden. Normaal als ze niet echt lekker/ziek zijn mogen ze gewoon naar de oppas.ligt er natuurlijk wel aan hoe ziek ze zijn.
Hier blijf ik thuis, man zit in t onderwijs en ik kan remote werken of uren herverdelen. Als t werk af komt is er niemand die klaagt. Lukt t een keer niet zal er ook niet over gevallen worden, zijn er veel bij ons met kinderen soms is dat even een lastige variabele, met corona helemaal maar daar heeft iedereen last van.
Als m’n man thuis kan werken dan doet hij dat. Als dat niet kan dan vraagt hij m’n ouders. M’n schoonvader is ook nog een optie.
Ik kan thuiswerken als ze ziek zijn. Soms neemt mijn vriend vrij, maar dat is heel af en toe want hij kan niet thuiswerken. En als het echt niet anders kan komen 1 van de opa's of oma's oppassen.
Onze kinderen zijn wel wat ouder inmiddels. Op maandag, dinsdag en woensdag ben ik zelf thuis of hebben we een backup. Op donderdagen of vrijdagen nam één van ons een vakantiedag, waarbij ze bij mijn man (logistiek) makkelijker waren dan bij mij (zorg). Wij kunnen niet thuis werken. Gelukkig zijn onze kinderen niet vaak ziek. Overige afspraken (fysio, ziekenhuis..) plan ik op een vrije dag.
Bij ons was dat altijd drama, een van ons moest vrij nemen en vooral mijn leidinggevende deed daar vreselijk moeilijk over, terwijl ik ook prima wat vanuit huis kon werken. Was voor mij een van de redenen om te stoppen.
In principe blijft een van ons thuis (nu helemaal, ze zijn ouder en man werkt nog volledig thuis). Een enkele keer hebben we mijn (schoon)moeder gevraagd. Mijn werkgever is wat dat betreft meedenkend, als ik aangeef het niet anders op te kunnen lossen, dan mag ik thuiswerken (nu natuurlijk makkelijker dan voorheen) of een collega valt in. Daar maak ik vrijwel nooit gebruik van, maar als er een kind echt vreselijk ziek is, dan kan dat wel. Ik realiseer me wel dat ik daar geluk mee heb. Man heeft overigens net zo’n fijne werkgever gelukkig.
Zorgverlof, daar is het voor Nu werk ik volledig thuis en schipper ik een beetje met mn uren. Voor corona nam ik zorgverlof. Mijn kinderen zijn niet vaak ziek, ik heb 1 of 2 dagen per jaar.
Sinds corona werken we beiden grotendeels thuis. Dus er is altijd iemand. We hebben in de afgelopen 2 jaar zo vaak met alle kinderen thuis gewerkt, dat we er in getraind zijn Dus een keer een zieke er bij lukt ook wel. Man gaat ondertussen weer 2 dagen naar kantoor, maar als het persé zou moeten kan hij ook dan wel thuis werken. Als ik geen vergaderingen en overleggen heb op kantoor (nu is alles digitaal maar in de toekomst waarschijnlijk niet meer) kan ik ook makkelijk thuiswerken.
Hier werken we thuis, afhankelijk van wie de belangrijkste afspraken heeft staan , verdelen we de uren/dag.
We probeerden om en om thuis te zijn. Helaas betekende ziek bij onze 2 oudsten vaak een ziekenhuisopname toen ze kleiner waren. Beide werkgevers gingen daarover murmelen. Eerst heb ik een tijdje alleen weekend avonddiensten gedraaid in de zorg maar uiteindelijk ben ik gestopt met werken
Wij kunnen allebei niet thuis werken, maar ik ben degene met de flexibele collega en kan dan wat dagen ruilen met haar ofzo. Sinds dochter op school zit, eigenlijk niet nodig geweest, wel toen ze op kdv zat. Als ze niet echt heel ziek was, maar net niet fit genoeg om naar kdv te gaan, paste oma gewoon op.
Wij kunnen beide niet thuis werken. Één van ons moet dus vrij nemen, woensdag en/of vrijdag. Wij werken allebei in het ziekenhuis en kunnen niet "zomaar" vrij nemen. Gelukkig (klopt het af) nog nauwelijks voorgekomen. Nu wel 4 groepen in quarantaine van school.
Één van ons blijft dan thuis, of opa/oma (indien het geen corona is natuurlijk).. laatste keer calamiteitenverlof gekregen. En ik vind het niet meer dan normaal dat werkgevers daar coulant in zijn. Het is niet dat een werknemer dit met opzet zo plant. Tenzij het een wekelijks iets is natuurlijk. En officieel kun je ook nog zorgverlof krijgen..
Er geldt trouwens geen maximun aantal uren calamiteitenverlof op een jaar. Dus mocht je nog eens zo'n situatie hebben, kun je aangeven dat je daar recht op hebt. Soms doen we ook 50/50.. mijn man begint altijd al vroeg met werken en komt dan halverwege naar huis en daarna ga ik naar mijn werk.. zo zijn onze werkgevers ons niet een hele dag kwijt.
Mogelijk toch niet helemaal, dat zei hrm tegen mij in ieder geval. Dat ik alleen zorgverlof mag opnemen bij langdurige ziekte. On topic: man en ik nemen om de beurt vrij. Met kleine, zieke kinderen zie ik niet zoveel kans om te werken erbij.
Toen we nog allebei werkten, konden we in dit geval meestal rekenen op de oma's en tantes die konden komen oppassen. Anders bleef een van ons thuis. Bij man kon dat relatief makkelijk.