Werkgeheugen

Het lijkt wel of je mijn zoon (ook 7 jaar) omschrijft! Wij hebben hem een half jaar geleden laten testen op adhd. Hij voldeed toen aan eigenlijk alle kenmerken, maar alleen uitte het nog niet voldoende in verschillende situaties. Er is toen ook een iq-test gedaan om uit te sluiten dat zijn drukke gedrag door verveling zou kunnen komen.

Mijn zoon heeft een hoog gemiddeld tot hoog (114-121) iq op alle subtests, maar het werkgeheugen was gemiddeld (103 zo uit mijn hoofd). Dit kwam niet echt als een verrassing want hij is echt een warhoofd af en toe.
De psycholoog gaf aan dat er geen eenduidige iq-uitslag kon worden gegeven door de relatief lage score op het werkgeheugen want het werkgeheugen is bij bijna alle subtests betrokken.
Ze gaf aan dat we voor nu daarom alleen kijken naar de secundaire index, en dan naar de subtest algemene vaardigheid want die subtest is minder afhankelijk van het werkgeheugen. Hierop zat mijn zoon op de 136.

Op school ging het wel, al scoorde hij door zijn slechtere werkgeheugen wel laag op toetsen en de cito. Maar verder kwam hij op school wel mee.
Het werkgeheugen zijn we aan het trainen met spelletjes (ik ga op vakantie en neem mee, sudoku's etc). En op school krijgt hij vanaf dit jaar meer uitdaging. De hoop is dat we hierdoor zijn werkgeheugen wat meer aanspreken en hij het wat meer moet gebruiken.

 

Onze puber heeft dit vrij extreem. Geheugen en werkgeheugen echt laag. Redeneren en begrip nog net niet hoog begaafd.
Hij heeft ook dyslexie.

Wat je vooral merkt is dat leerstof en automatiseren veel moeite kost. Tafeltjes leren, woorden leren (Frans en Duits), alles wat uit het hoofd geleerd moet worden.
Maar ook bijvoorbeeld een ingewikkelde rekensom. Hij weet perfect hoe je hem moet uitrekenen, maar als hij tussen-uitkomsten moet onthouden voor de verdere berekening wordt het lastig. (Tip: opschrijven).

Tegelijk snapt hij dingen heel snel. Verhalende vakken of vakken waarbij je vooral logisch moet nadenken gaan hem heel goed af. Bijna moeiteloos.

Een valkuil is wel dat hij uitgebreide vragen niet goed leest. Denkt te snappen wat er staat. En daardoor fouten maakt.
Zijn denken gaat dan sneller dan het lezen als het ware.

Oh... en hij is een chaoot van hier tot gunder.
Of zoals zijn kleuterjuf al zei: de verstrooide professor

 

Hier ook een slimme meid met een traag werkgeheugen en een lage verwerkingssnelheid.

Hoe merk je dat?
Het automatiseren van dingen moet je vaker herhalen. Dus ze moet vaker dingen gedaan hebben dan anderen, voordat ze het onder de knie heeft. Dus veel geduld hebben en blijven herhalen.
En niet teveel dingen tegelijk vragen. Dus niet: kleed je aan, poets je tanden en doe je schoenen aan. Dat is teveel informatie tegelijk. Maar eerst: kleed je aan. Daarna: poets je tanden en als ze daarmee klaar is, de volgende opdracht.
Tafels leren ging moeizaam maar op een of andere manier is ze een kei in topo.

Of dan ben je met de auto, parkeer je de auto, stap je uit en loop je waar je naartoe wil. Zusje loopt met je mee. Om na 25 meter erachter te komen dat zij nog bezig is uit de auto te komen ('o ja, de auto is gestopt, laat ik er ook maar uitgaan').

Tip: lees het boek "Ik snap het wel, maar niet zo snel'. Dat was voor mij echt een eye-opener en leerde mij (ik die razendsnel ben) heel goed met haar om te gaan.

 

Hier werd er wel ADD vastgesteld.

Wel een vergelijkbaar verhaal verder: heel laag gescoord op werkgeheugen en verwerkingssnelheid. Anderzijds wel een hoge IQ score.

Op school alleen hele erge problemen gehad met tempo, maar door IQ kon zij het met 3 vragen ook wel af waar de rest er bij wijze van spreken 10 deed.

Ging met een VWO advies van school, draait daar nu prima mee alleen het maken van werk duurt echt nog steeds vele malen langer dan bij anderen vermoed ik.

 

Ik heb zelf zo'n "profiel". Er zit bij mij ongeveer 20 punten verschil tussen mijn verbale intelligentie en werkgeheugen en ook mijn visuo-spatiele capaciteiten liggen beduidend hoger dan werkgeheugen.

Wat het voor mij betekent is dat ik het gevoel kan hebben dat mijn brein bestaat uit een enorm stuwmeer van kennis, woorden, ideeën, theorieën etc, maar dat ik onmogelijk dat alles kan 'pakken' in de veelheid en complexiteit waarvan ik voel dat het er is. Alsof alle inhoud van het stuwmeer door een heel klein sluisje moet. Irritant!

Mijn (andere vergelijking...) "opslag" is een stuk beperkter dan de wat mijn brein wíl opslaan. Als kind leverde dat veel frustratie op. Meer willen en voelen dat je meer kan dan wat er beklijft. Er ontstaat bij mij een error in het brein op het moment dat mijn opslag vol is. De boel gaat op slot, dicht, over, uit.

Voor mij werkt het om te weten dát dit zo is. Het ontschuldigt. Ik snapte nooit waarom mijn brein soms "stop!" zei of waarom nachten doorleren voor een tentamen voor mij een kansloze exercitie was. Anderen deden het toch ook? De valkuil is dat je aan jezelf gaat twijfelen, jezelf gaat onderschatten ("zie je wel, ik ben dom!") of juist overschatten ("ik moet dit toch gewoon kunnen, dus hup gewoon even doorzetten!"). Ook is de valkuil dat anderen je overschatten. Waarom kon ik verbanden leggen die anderen niet zagen, gebruikte ik voor mijn leeftijd heel volwassen taal maar lukt het mij niet om die stomme tafels erin te krijgen...?! De juffen snapten het ook niet en vonden dat ik gewoon meer mn best moest doen, ik was immers slim genoeg... Overbodig om te zeggen maar geduld en begrip van de omgeving is key.

Wat mij helpt is om taken die een beroep doen op mijn werkgeheugen op te knippen en behapbare kleine taakjes (zie ook de reacties hierboven!). Niet te lang te hard studeren bijvoorbeeld. Moet hij de tafels leren? Kort oefenen en dan even wat anders doen. Pauzes inlassen, voldoende slaap (geheugencosolidatie!), en "kiezen" waar ik mijn aandacht (lees: geheugencapaciteit) voor wil benutten. Als die tafels geleerd moeten worden (om maar wat te noemen) dan kan er niet heel veel anders bij. Maar ook de afweging: Ga ik me echt verliezen in alle bijzaken (mijn neiging, want leuk!) of kies ik even voor de hoofdlijnen? Als kind natuurlijk moeilijk om daar onderscheid in te maken (en als volwassene overigens ook) maar wel iets wat te leren valt.

Ook (tip van de tester) helpt het mij om "verwerking" (van de dag bijvoorbeeld of van ingrijpende situaties) te laten verlopen via andere kanalen dan taal. Als taal "je ding" is, is de neiging om alles via die modaliteit te laten gaan. Analyseren, willen begrijpen, willen verbaliseren etc. Het nadeel van taal is dat het een relatief trage en energievretende manier is van verwerken, het vergt veel van je werkgeheugen. Ter behoud van geheugencapaciteit en efficiëntie van het gebruik van mijn brein, werkt voor mij bijvoorbeeld muziek of kickboksen heel goed. Eerst een hoop kwijt via andere kanalen en dan kan ik altijd nog kijken wat er blijft liggen waar woorden voor nodig zijn (even gechargeerd he, want zo simpel is het natuurlijk niet altijd).

 

Wow dit klinkt echt heel herkenbaar. Vooral dat stuwmeer, mooi omschreven! Mijn hoofd staat altijd aan, er zit van alles in. Het komt er alleen niet toepasbaar uit.

 

Vriendin van me scoorde met rekenen heel slecht, puur omdat ze de vraag niet goed las. Vooral verhalende opdrachten was een drama. Gewoon te snel gaan uit angst anders tijd tekort te hebben.

Die heb ik 4 kantjes laten rekenen voor het antwoord wat ik letterlijk in de vraag had gezet....Ze ging aanzienlijk beter lezen nadien