Na heel wat weken te hebben gehoord dat ons meisje keurig met haar hoofdje naar beneden lag en zelfs al min of meer was ingedaald, kwamen ze er gisteren bij de verloskundige met een liggingsecho achter dat ze de billen van ons meisje, al die tijd hebben aangezien voor hoofdje. Ons meisje ligt dus al die tijd al in stuit. Ik heb tot nu toe twee hele mooie en voorspoedige thuis bevallingen gehad en hoopte daar nou weer op. Ik moet zeggen dat dit nieuws dan ook een grote teleurstelling is. Komende maandag willen ze een draaipoging gaan doen. De kans van slagen is alleen niet erg groot. Veel ruimte is er niet meer om nog te draaien. Daarnaast ligt mijn placenta ook nog eens voor. De kans is zodoende aardig groot dat het een vaginale stuitbevalling of keizersnede word. Ik heb zelf heel sterk zoiets van als het even kan, zou ik graag een vaginale stuitbevalling willen proberen. Ik ben erg benieuwd of er hier mensen zijn die daar ervaring mee hebben. Ik vind het namelijk best spannend allemaal.
Vreselijk moeilijke keuze om te moeten maken. Ik raad je in ieder geval aan bij jezelf te blijven, en jouw gevoel te volgen. Veel mensen hebben een mening over een vaginale stuitbevalling, zorg dat je zelf alle informatie hebt die je wil hebben en luister naar je gevoel, wat de keus uiteindelijk ook is. Ik vond alle negatieve reacties nog lastiger dan de keus op zich. Ik heb bij mijn oudste een vaginal stuitbevalling geprobeerd. Helaas is het uiteindelijk een ks geworden, omdat hij niet verder indaalde en de ontsluiting bleef steken. Maar toch zou ik het zo weer doen. Ik had goede afspraken gemaakt met de gyn, ik mocht het proberen maar mocht op enig punt twijfel zijn over of het ging lukken dan zou overgegaan worden op een ks. Omdat het mijn eerste bevalling was, was mij al gezegd dat de kans van slagen kleiner was dan wanneer je al eerder succesvolle, voorspoedige bevallingen gehad hebt en helaas was dat dus ook zo. Voor mij was het goed zo, ik heb het alle kans gegeven om natuurlijk te bevallen en het mocht helaas niet zo zijn.
Hoi ik heb 10 jaar terug een stuitbevalling gehad. Ze lag er toen ook goed voor. Ik heb wel weeenopwekkers gehad om alles goed te laten verlopen omdat het snel moest verlopen. Op het laast heb ik nog een knip gehad voor het laaste stukje. En toen was ze geboren. het herstel duurde wel vrij lang door de knip, kon niet goed trappen lopen en zitten ging ook niet echt makkelijk. De bevaling is heel snel gegaan en heb het goed ervaren. Het duurden 5 aan 6 uur. Mijn jongste dochter is nu vier. Die bevangen was een drama ze kwam met haar hooft normale bevalling heeft 24 uur geduurd. En nu 37 weken zwanger ook deze kleine prins ligt stuit. Ze hebben de draai poging gedaanmaar veel pijn en mijn lichaam die ging tegen werken was het niet gelukt. Ik ga nu voor een keizersnede. Succes met het maken van je keuzen. En doe wat je gevoel zegt.
Bedankt voor jullie reacties. Ik ben heel benieuwd of het morgen gaat lukken om ons meisje te draaien, al heb ik daar een hard hoofd in. Anders wil ik nog steeds het liefst een stuitbevalling proberen, mits ons meisje daar gunstig voor ligt. Om mij heen krijg ik van iedereen te horen van ga gewoon voor een keizersnede. Ik probeer zelf alleen liever een stuitbevalling. Na twee mooie en vlotte bevallingen, heb ik zelf heel sterk zoiets van ik kan dit. Ook mijn verloskundige ziet dat bij mij wel goed komen. Wel vind ik het erg spannend allemaal. Je gaat op deze manier toch anders een bevalling in dan wanneer je kindje in hoofdligging ligt.
Ik heb 2,5 jaar geleden een prachtig meisje gekregen dmv stuitbevalling. Ik wilde ook graag thuis bevallen dus ik baalde flink toen ik hoorde dat dit niet door kon gaan. Mijn vk zei gelijk dat een natuurlijke bevalling een goede optie was en heeft me doorgestuurd naar een gyn die gespecialiseerd is in dit soort bevallingen. Wat een verademing was dat! Deze gyn vond dat een stuitbevalling hetzelfde is als alle andere bevallingen, alleen ligt 't kindje andersom. Met 41+3 kreeg ik weeën en ben ik naar het zh gegaan. Dat een dergelijke bevalling snel moet herken ik helemaal niet, mijn weeën hebben hebben gerust 42 uur geduurd, echter had dit verder niets met de ligging te maken maar mijn angst voor ziekenhuizen... Ik mocht alleen liggend persen en mijn eigen gyn was erbij. Ik vond het erg bijzonder omdat er dus eerst billetjes uit komen, dan het lichaam en de beentjes. Vervolgens moet je even stoppen met persen, en bij de laatste sterke perswee duwde de gyn haar hoofdje onder mijn schaambeen door en was ze geboren. Ze was helemaal gezond en mocht gelijk bij me komen liggen. Het enige lastige is dat de billen erg op de ontsluiting drukken dus je hebt met 8 cm al persweeën die je moet wegpuffen, maar other then that zou ik het zo weer doen! Als je vragen hebt kan je me altijd een pb sturen, ik weet in wat voor spannende tijd je nu zit.
Volgens de gyn van mn zus zei het feit dat het hoofdje en de billen nog zo vaak door elkaar gehaald worden door professionals al genoeg. Zo'n heel groot verschil is het niet. Dat het zo vaak foxh in een ks eindigde was volgens hem dan ook omdat het mentaal vaak niet werkt en de bevallende denkt van, het lukt vast niet e.d. Mijn zus is dus van de 4e ook succesvol bevallen met een stuitbevalling. Idd behalve zoals hier boven gezegd wordt is er vaak (te) vroeg persdrang waar je niks mee mag. Als je al 2 vlotte bevallingen hebt gehad, zou ik het zeker proberen. Thuis bevallen mag sws niet dus een ks is anders altijd nog een mogelijkheid. Ik denk dat je bij een geplande ks spijt krijgt dat je het niet hebt geprobeerd.
Ik heb vorig jaar een stuitbevalling gehad en ik zou het zo weer doen. Het is me 100% meegevallen. Ik heb wel een knip gehad, maar volgens mij is dat standaard (bij ons in het ziekenhuis). Het was mijn eerste bevalling, dus ik kan het niet vergelijken met een normale bevalling. Ik moest wel lang wachten voordat ik mocht persen, omdat ze zeker willen weten dat je 100% ontsluiting hebt.
Heel veel succes morgen. Hier bij ruim 36 weken een succesvolle draaipoging dus ik ga duimen voor je! Als mijn draaipoging niet gelukt was wilde ik ook voor een stuitbevalling gaan, al werd al vrij snel duidelijk dat dat niet kon i.v.m. de grote van mijn baby.
Bedankt voor jullie reacties. Het is vanochtend gelukkig toch gelukt om ons meisje te draaien. Ik vond het behoorlijk pijnlijk maar het was het waard. Het is voor mij een hele opluchting dat ik nou weer kan en mag bevallen zoals ik het zelf graag wil. Nou maar hopen dat ze niet weer terug draait. Die kans is gelukkig wel erg klein omdat daar nauwelijks ruimte voor is.
Fijn dat het draaien gelukt is. Ik ben 2 weken geleden vaginaal bevallen van onze zoon die in een stuit lag. Mocht het toch nog van toepassing zijn, stuur gerust een privé berichtje. Ik kijk er wel goed op terug, ondanks dat het nogal gecompliceerd verliep en zou het een volgende keer zeker opnieuw proberen.
Wat fijn dat ze gedraaid is! Ik heb als barende vrouw geen ervaring, maar wel aan de andere kant Als er toch vragen komen dan hoor ik het wel!
Mijn moeder bijna 34 jaar geleden. Ik was een stuitliggertje...kwam met mijn rechterbeen als eerste. Toch kijkt mijn ma er goed op terug.
Afgelopen donderdag op vrijdag een stuitbevalling gehad.. Dit was een verassing want de woensdag ervoor lag ze nog met koppie naar beneden..tijdens de bevalling met 5 cm vliezen breken kwamen ze er achter dat ze toch weer in stuit is gaan liggen en toen moest ik wel doorzetten...ik heb het gedaan en was even erg bang maar door mijn partner die mij moed insprak heb ik het gedaan en doorgezet...en binnen 2 persweeen en totaal 2 uurtjes was ze er ... Ik zou het zo weer doen als het moest.. het is even wat zwaarder maar het is niet erger als gwn bevallen
Toen bij de jongste mijn vliezen braken bleek ze ook in stuit te liggen. Ik zou dan voor een stuitbevalling gaan. Toen echter na een uur of 20 nog geen weeën op gang kwamen, keek de gyn met de echo en lag madam dwars en was er geen beweging meer in te krijgen. Een uur later lag ik op de ok. Achteraf bleek het maar goed ook, want ze had een knoop in de navelstreng. Volgens de vk was dat ook de reden dat ze niet ingedaald was en nog zo enorm bewegelijk (2 dagen ervoor draaide ze tijdens een echo onder het apparaat vandaan, van hoofd naar stuit, 10 minuten later weer teruggedraaid)