M.a.w.: van wie krijg je hulp en steun? *Ik heb gelukkig m'n moeder die komt schoonmaken en in de vakanties de kids bij haar neemt zodat ik een beetje rust krijg. Elk weekend gaat ze ook met een heleboel schoonmaakgerief m'n huisje door, ze wil niet dat ik betaal voor een huishoudster... *M'n pa is dan eerder financieël ingesteld, die heeft alles voor de geboortekaartjes en het doopsuiker gekocht en ik mag er niéts van terugbetalen. *Dan is er nog een buur die elke dag de hond mee wandelen neemt, de visjes hun aquarium uitkuist, en de kattenbak komt verschonen. *En last, but not least is er de overbuurvrouw die m'n kids 's ochtends meeneemt naar school en 's avonds terugbrengt naar huis (haar kids zitten op dezelfde school) én ze doet ook nog eens boodschappen voor me (op een dag stond ze aan de deur met het bevel een boodschappenlijstje op te maken en de melding dat ze elke dinsdag ging winkelen, dus ook mijn gerief kon meebrengen).
Wat super dat je zulke mensen om je heen hebt platliggertje! Ik krijg dus "hulp" van die instantie (laat heel wat te wensen over helaas, het blijft alleen bij het woord "hulp"). Mijn moeder steunt me, maar ze werkt zelf ook, dus ik kan de kleine niet bij haar laten, ook heeft zij een heel laag inkomen dus financieel gezien heeft zij mij ook niets te bieden. Wel krijg ik hulp van het Fiom (echt een aanrader, deze mensen helpen je echt!), de vrouw waar ik zij zit begeleid me, daar ben ik echt heel erg tevreden over en blij mee. Ook heb ik van hen heel wat spullen voor de uitzet gekregen.
goddess tear en de vader van de baby heeft je in de steek gelaten omdat je zwanger was? ag je krijg nu wel een mooie zoontje
Ik krijg zeker een mooi zoontje Toen hij het uitmaakte zei hij dat hij het uitmaakte omdat hij niet meer van mij hield (*waarom zeg je dan de laatste keer dat ik je sprak VOORDAT je het uitmaakte dat je van me hield?*). Maar ik geloof dat niet helemaal, het was ook wegrennen voor zijn kind. Dus ja, hij heeft me (ook) in de steek gelaten omdat ik zwanger was...
Ik ben niet alleen maar wel VAAK alleen, mijn moeder is mijn rots als ik het effe niet kan redden vanwege alle pijn of gewoon omdat ik effe wil kleppen....
als hij na de bevalling wel met het kind te maken wilt hebben laat je dat toe dan? als je nee zeg geef ik je groot gelijk ook jij red het heus wel zonder de vader van het kind
Ik krijg enorm veel steun en hulp van mijn ouders! En ook al beseft hij het niet en kan hij soms een lastig zijn, ook van mijn eerste zoontje, maar das vooral tegen de eenzaamheid! En ja, patricia, ik denk dat ECHT alleen zwanger zijn veel moeilijker is! Ben er zelfs van overtuigd! Groetjes Leen
Groot gelijk meiske, mijn ex heeft me nu ook zonder boe of ba laten zitten en laat niks meer van zich horen! Hij moet na de bevalling ook niet afkomen want hij krijgt de deur zeker tegen zijn neus gesmeten! Hou niet van scheinheilig gedoe! En onthoud het, we kunnen het ZEKER zonder hun, ook al denken die mannen van niet! Sterkte
Zeker te weten dat dat moeilijker is! Ik ben zelf zwanger gweest (is helaas een miskraam geworden ) van mijn ex.... En ik zou het ook alleen moeten gaan doen. Heb super veel bewondering voor alle alleenstaande zwangere meiden/moeders! En als er dan eentje tussendoor komt die zoooo vaak alleen is etc.... pfffff... dan gaan mijn nekharen omhoog staan! Is toch helemaal niet te vergelijken
Daar heb je gelijk in want mijn eerste ex was zelfstandige en ik was toen ook bijna altijd alleen, maar nu ben ik echt alleen zwanger en ik kan je verzekeren het is een serieus groooot verschil! Bij eerste wist ik nog dat hij erbij ging zijn en als ik hem belde dat er iets mis was kwam hij tenminste af! Maar nu besef je eigenlijk dat je daar helemaal alleen gaat liggen en dat je rondom jou al die gelukkige gezinnetjes gaat horen die bezoek krijgen, terwijl jij daar alleen ligt zonder een papa die ook zo gelukkig is met zijn kind! En de moment dat je aan het persen bent mag je de vroedvrouw haar hand vastnemen want andere keus heb je niet, pff... Zoals je merkt zijn er bij mij ook nog momenten dat ik het serieus moeilijk krijg en aan die dingen begin te denken, maar ik kan het wel hoor!
Dankje leen, jij ook! Bengeltje: Mijn ex is 18. Dus hij is ook nog jong, maar oud genoeg om voor zn verantwoordelijkheden op te komen, zou je denken...
nou psies, verantwoordelijk genoeg.... sorry dat ik er even tussen kom maar ik wil even zeggen dat ik vreselijk veel respect voor jullie heb want alleen zijn of het echt alleen doen is zeer zeker een heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel groot verschil...lieve meiden heel veel sterkte met jullie zwangerschap en heel veel suc6 als straks jullie beeb er is....jullie zijn echte kanjers!
ja ligt eraan soms zie ik hem maar 4 uur per week (dus ook niet snachts want hij woont niet bij mij), omdat ie voor zijn zieke vader moet zorgen en hij woont anderhalf uur rijden van me vandaan kan soms heel alleen voelen hoor, tuurlijk heb ik het vooruitzicht dat ie ooit bij mij komt wonen en dat er een papa is maar het voelt soms net of ik geen relatie heb als ik weer eens alle huishoudelijke taken in mijn eentje moet doen of ik twijfel of alles goed gaat.. Ik ben niet alleen zwanger maar ben daarnaast ook nog eens chronisch ziek dus heb normaal al eens slechte dagen, maar goed is inderdaad niet 100% alleen, ik wilde trouwens wel alleenstaand moeder worden en mijn familie had dan mijn back up geweest (zonder hun kan ik dit niet allemaal) Ik hoop dat jullie allemaal familie en vrienden hebben en keiknap dat julle dit kunnen doen, ik denk dat je toch ergens de kracht vandaan haalt als het perse moet...
nou ik krijg gelukkig ook wel heel veel hulp. sinds mijn vriend bij mij weg is woon ik bij mijn vader. helaas is mijn moeder 3 jaar geleden overleden. maar mijn schoonfamilie(ex) staat ook echt voor me klaar. en een vriendin van mij helpt me met het huishouden. mijn vader kookt en zorgt voor onze honden.
Sorry hoor Ponyville, maar het is heel iets anders dan helemaal alleen zijn! Mag ik vragen wat jouw chronische ziekte is? Likt me toch moeilijk voor je en dan ook nog eens een vriend die er bijna nooit is!
ik heb ME en maak bepaalde vitamines niet aan (waardoor ik constant bloedarmoede heb) daarnaast ben ik extreem vatbaar voor infecties als ik langs iemand loop met iets heb ik het de volgende dag meestal. Daarnaast heb ik mijn rug gebroken gehad maar dat is meer een bot iets en heeft verder niets met mijn gestel of ziekte te maken. Met medicijnen is het goed onder controle te houden maar sinds ik zwanger ben is het allemaal weer terug Maar je hebt gelijk ik heb inderdaad iemand die (misschien) bij de bevalling kan zijn en als ie er dan is kan delen, dus is niet HELEMAAL alleen, dat klopt.