Wie is er ook rond de 35 en in ronde 6+?

Hi,
Ik ben 38 en al bijna 3 jaar bezig voor 2e kindje. Ik heb een zoon van 5 - het duurde wat langer om zwanger te raken maar wel spontaan en zonder medicatie gelukt. Inmiddels 4 miskamen de afgelopen 3 jaar en in juni een afspraak in Gent om verdere onderzoeken te doen.
Ben je van plan om nu hulp te zoeken om zwanger te raken? Wat was de reden dat je hormonen moest spuiten vorige keer?

 

Oh.. pcos.. dat is niet fijn Maar wel goed dat met hormonen was je wel zwanger geraakt! En blijvend ook! Dus nu neem je ook hormonen? Hoe lang al?

Om eerlijk te zeggen ik heb ook geen vertrouwen in mijn lichaam Zwanger worden lukt blijkbaar wel (niet zonder moeite!) maar op een of andere manier blijf het niet zitten. Ik begin te denken dat ik echt geluk had met mijn zoontje. Alle miskramen waren best vroeg, 2 waarbij de bloeding spontaan begon in de week 6 en voelde dan alsof ik een wat zwaardere menstruatie had en twee andere met een vruchtje die niet goed groeide en stopte bij ongeveer 6 weken - die liet ook niet los en beide keren had ik een curretage. Geen idee wat een reden zou kunnen zijn. Bij de twee laatste miskramen (waarvan 1 die beëindigd is met curretage en die andere een spontane) had ik ook progesteron gebruikt en aspirine. Dus nu hoop ik dat ze in Gent iets meer kunnen "aanbieden" Soms denk ik dat het misschien wel ooit lukt zonder medicatie, andere dagen denk ik juist dat het zonder medicatie zal het elke keer fout gaan.. Maar ja.. moet wel hoop hebben

 

Ik ben ook niet zo vruchtbaar blijkbaar, hoor Het duurt elke keer een aantal maanden voordat ik zwanger wordt. Een uitzondering was dit jaar waarin ik na mijn 3e miskraam binnen 2 maanden weer zwanger was, helaas toch weer mis. De allereerste zwangerschap liet ruim 1 jaar op zich wachten, dat werd een miskraam en daarna gelukkig "maar" 4 maanden toen ik zwanger werd van mijn zoontje. Daarna elke keer bijna 1 jaar.. pffff.. Gelukkig heb ik een regelmatige cyclus en gewoon een eisprong elke maand
In Nederland had ik wat onderzoeken gehad maar het was best weinig. Ze hadden gezegd dat het chromosomenonderzoek niet echt veel zin had omdat ik al een gezonde kind heb, de kans dat het verkeerd zit is echt klein. Van andere onderzoeken kwam er niet uit en volgens de Nederlandse artsen had ik gewoon "pech". En pas na 5 miskramen zijn ze bereid om fraxiparine voor te schrijven. Dan ga ik liever naar Gent met de hoop dat er daar iets gevonden wordt. En zo niet, dat ik toch medicatie krijg in de zin van "baat het niet schaadt het niet".

Met pcos neem ik aan dat je niet elke maand een eisprong hebt? En ik dacht dat sommige ziekenhuizen al begonnen waren met de behandelingen, die van jouw nog niet?

 

Hoi dames, ik schrijf graag met jullie mee. Ik ben 36 en heb een zoontje van bijna 4 jaar. Inmiddels 1,5 jaar bezig voor de 2e, wat we totaal niet hadden verwacht. Afgelopen februari een vroege miskraam gehad met 5 weken.
Omdat mijn man belast is met het BRCA-1 gen zijn we voor de eerste gestart met IVF behandelingen met embryo selectie, toen we na 3 pogingen niet zwanger waren hebben we gekozen voor natuurlijk traject en was ik in de tweede ronde zwanger. Dus toen we besloten om er weer voor te gaan begin vorig jaar hadden we nooit gedacht dat het zo lang zou duren voordat ik weer zwanger zou zijn.
Afgelopen najaar gestart met onderzoeken bij het ziekenhuis en ik oktober een hsg gehad. Ik sta nu op de wachtlijst om te beginnen met IUI behandelingen, maar door Corona ligt dat nu helemaal stil.
Ik merk ook dat de onzekerheid wel begint toe te nemen. Want wat nou als het helemaal niet meer lukt om zwanger te worden.

En aan de andere kant denk/hoop ik dat ik misschien net wat extra hormonen nodig heb en dat het dan wel raak is. En dat ik zo snel zwanger was van de eerste omdat deze nog extra aanwezig waren in m'n lichaam na de laatste IVF poging.

Ik heb nu ook afspraak gemaakt bij acupunctuur, wie weet dat dit nog kan helpen...

Overigens is de kinderwens bij m'n man minder sterk vanwege zijn genafwijking. Hij zou het namelijk verschrikkelijk vinden als we een dochter zouden krijgen die dan mogelijk het borstkankergen heeft.

Jullie hebben ook al het nodige meegemaakt lees ik! Hopelijk kunnen we elkaar een beetje door deze moeilijke tijd heen helpen.

 

Maar je cyclus is niet regelmatig? En kun je je eisprong opsporen? En wat voor hormonen moest je spuiten?
Bij mij zwanger raken duurde ook meestal langer. Maar met gebruik van duphaston was ik twee keer in 1e ronde zwanger (de eerste keer was het ook direct na hsg dus wellicht had dat ook geholpen). Beide zwangerschappen eindigden in miskraam... dus ik denk dat duphaston hielp met de bevruchting maar de kwaliteit van de embryo was blijkbaar niet zo goed. Beter dan geen medicatie nemen als het toch later fout gaat... En ik mag naar Gent in juni, de afspraak staat al

 

Hi @Tabbey
Wat een moeilijke situatie Ik ben niet bekend met de BRCA-1 gen. Veroorzaakt deze kanker? Heftig... En draagt je zoontje ook deze gen?
Proberen jullie nu ook op natuurlijke wijze zwanger worden of wachten jullie de IUI af?
Na mijn 4e miskraam begin dit jaar was ik ook begonnen met acupunctuur. Ik vond het fijn om met iemand erover te praten en iets anders doen voor mijn lichaam - het was voor mij een soort healing process. Helaas maar 3 keer geweest en toen mocht het niet meer ivm de corona. In tussentijds weer zwanger geraakt maar het hielp niet zwanger te blijven (ik had advies gekregen mbt voeding, masseren etc). Ik overweeg nog of ik de acupunctuur moet blijven doen.. het is best duur en ik heb geen verzekering hiervoor

 

BRCA-1 gen is borstkankergen. Stel dat wij een dochter zouden krijgen met deze genafwijking dan heeft zij later 80% kans op borstkanker.
Wij weten niet of ons zoontje dit heeft aangezien het beleid is van het ziekenhuis dat ze dit niet onderzoeken tot hij minimaal 18 is. Voor mannen geldt dat ze wel een iets verhoogde kans hebben, maar deze is alsnog heel erg klein. Onze zoon zal als hij volwassen is zelf de afweging moeten maken of hij hierop getest wil worden.

In de tussentijd proberen we wel op natuurlijke wijze zwanger te worden, maar zonder resultaat. Acupunctuur zit bij mij n mijn aanvullende verzekering, dus dat maakt het wel iets makkelijker om die stap te zetten en het te proberen onder het mom 'baat het niet, schaadt het niet'.

Fijn dat jullie in juni terecht kunnen in Gent! Ik hoor hier veel goede verhalen over. Hopelijk kunnen ze jullie helpen met een goede doorlopende zwangerschap.

 

80% is erg veel En dus alleen met een embryo selectie hebben jullie 100% kans op een gezond kindje. Ik begrijp je man in dit geval wel, lijkt me heftig

Gent is inderdaad mijn hoop. Als ze daar niets vinden dan hoop ik ten minste om "iets" te kunnen proberen. In NL willen ze pas na 5 miskramen en dan alleen fraxiparine voor te schrijven. Ik kom nog 1 miskraam "te kort"

 

Ik ben echt elke dag ermee bezig Deze forum helpt mij goed, veel verhalen die vergelijkbaar zijn met die van mij en toch succesvol beëindigd. Dat geeft hoop! En ik moet wel toekennen dat het nu beter gaat dan 1-2 jaar geleden. In het begin vond ik het heel erg dat leeftijdsverschil alleen maar groter werd. Ik wilde het liefst max 3-4 jaar tussen mijn zoontje en zijn zusje/broertje. Als het nu lukt dat wordt het al 6 jaar. Ik heb het geaccepteerd. Als het maar ooit komt

 

Ik schrijf ook graag mee. Bijna 36 en mama van een dochter van bijna 4 waarvan ik via de natuurlijke weg zwanger ben geraakt na 9 maanden. Langer dan gewenst onze wens voor een 2e kindje in de ijskast gezet omdat onze dochter epilepsie heeft wat erfelijk zou kunnen zijn. Nu 1.5 jaar onderweg voor een broertje of zusje waarvan 8 maanden met ovulatie inductie bij het ziekenhuis. Ik spuit Gonal-F i.c.m. Pregnyl. 2 vroege miskramen gehad en vandaag bij de echo op dag 11 zagen ze een grote cyste in mijn ene eierstok die er eerder nog niet zat. Ik baal echt ontzettend want ik weet niet wat dit nu weer gaat betekenen voor het traject......Daarnaast begint het sowieso steeds moeilijker te worden om het stipje aan de horizon te blijven zien na al deze tijd, veel spuiten en nog steeds geen zwangerschap. Het leeftijdsverschil met ons dochtertje wordt steeds groter en ik merk dat ik daar steeds vaker mee bezig ben. Bij ons is alles weer opgestart na Corona.

 

Hi @kippie35,
Je hebt niet makkelijk gehad Hoe is het met je dochtertje? Heeft ze een lichte/zware vorm van epilepsie? Willen jullie onderzoeken doen of het erfelijk is? Kan het überhaupt?
Ik dacht dat cytes vanzelf kunnen weggaan. Bij een van mijn miskramen had ik ook er een (die veel groter was dat het vruchtzakje) en na een paar wegen was die weg. Is er een kans dat het bij jou ook zal gebeuren?
Ik zie dat wij allemaal hier hopen voor een 2e wonder Hopelijk hoven wij niet te lang wachten...

 

Dank voor je lieve reactie. Met onze dochter gaat het op dit moment goed dus dat is heel fijn. Ik hoop dat jij ook snel mag starten met Gonal-F en Pregnyl!